Habang hawak ang baso ng alak, marahang ibinaba ito ni Rowan sa coffee table at nagpatuloy, “Plano kong lumipat kasama siya. Sa bahay, parang naubos ang pasensya ng lahat dahil sa kanya. Walang katahimikan.” kuriosong ngumisi si Xiv, “Talaga? Magulo na ba ang pamilya niyo?” “Magulo? Higit pa roon. Halos magbuga na ng dugo si Mr. Morris dahil sa kanya. Si Evelyn, nakaaway niya, at si Samuel, muntik nang tamaan ng bala dahil din sa kanya. Ano sa tingin mo, hindi ba magulo?” Hindi napigilan ni Chen ang sarili. Tinanggal niya ang kamay na nakatakip sa kanyang likod at malakas na pumalakpak. “Rowan, ang asawa mo ay isang tunay na talento! Na-offend na niya ang lahat sa pamilya niyo—maliban sa'yo!” Napatingin si Zhen kay Rowan at nagtanong, “Paano ka naman?” Saglit na nag-isip si Rowan, at pumasok sa isip niya ang paulit-ulit na pagtawag ng asawa niyang si Sunny sa kanya ng “uncle” at kung ano ano pa. Napangiwi siya at uminom ulit ng alak. “Ayoko nang patulan siya, kaya hindi
Habang tahimik na nakaupo si Sunny, sumagi sa kanyang isipan ang mga nakaraang araw. “Siguro kaya ako ikinulong ni Mr. Morris sa madilim na kwarto ay dahil gusto niyang ipakita ang galit niya kay Evelyn. O baka naman alam na ni Evelyn na aalis ako kasama si Rowan kaya hindi siya naghahanap ng gulo ngayong gabi,” naisip niya habang hinahaplos ang malamig na gilid ng baso ng tubig."Simula pa lang, alam kong hindi ako bahagi ng mundong ito. Para lang akong napulot at itinapon sa lugar na ito—isang pirasong idinikit sa kwento ng isang makapangyarihang pamilya. Ang totoo, hindi ko naman ginusto ito. Wala akong pinili. Wala akong boses. Pero ngayon, nandito na ako, pilit na hinahanap ang lugar ko sa gitna ng lahat ng ito."Habang nakaupo sa hapag, pinagmamasdan ni Sunny ang maingat na paggalaw ng lahat. Parang may koreograpiya ang bawat kilos, bawat salita. Pero siya? Pakiramdam niya'y isa lang siyang dayuhan. "Paano ako napunta rito? Sa piling ng isang lalaking halos hindi ko kilala, sa l
Nag tatakhang tumingin si Sunny sa mga lalaking dumating, sino ang mga ito? ayan ba ang mga kaibigan ng asawa niya? Hindi niya maintindihan kung bakit tilang tuwang tuwa si Mr. Morris sa mga lalaki, parang kanina lang ay halong mahulog sa lupa ang mga labi sa sobrang pagkasimangot, ngayon ay parang may mga anghel na dumating sa sobrang bait ng lalaki. Halos matawa siya sa naisip. "Ito si Zimon, ang ika-13 na henerasyon ng pamilyang Montero mula sa Cebu. Ang nasa tabi niya ay si Chen, ang ikatlong anak ni Political Commissar Bussuire. Ang dalawa namang umaalalay kay Rowan ay sina Zhen at Xiv. Ang mga pamilya namin ay matagal nang magkaibigan, at sila rin ang matatalik na kaibigan ni Rowan," masayang pagpapakilala ni Mr. Morris sa mga bisita. Habang nakikinig si Sunny, nakatayo siya sa tabi ni Mr. Morris. Napansin niyang tila lahat ng naroroon ay may presensiyang kayang punuin ang isang silid. Ang kanilang mga postura ay eleg
Nang gabing iyon, inalalayan ni Sunny si Rowan papunta sa kama. Malakas ang amoy ng alak sa hininga ng asawa, at kahit gaano niya subukang itulak ang inis, hindi niya maiwasang mapailing. Mahigpit ang hawak niya sa baywang nito habang naglalakad sila sa kwarto, bawat hakbang ay parang isang labanan. Lasing ka na naman, bulong niya sa isip, pinipigilan ang sariling boses na lumabas. Hindi ito ang unang beses na umuwi si Rowan nang lasing, ngunit tila mas malala ngayon. Ang kanyang mga mata ay magulo, tila ba may sariling mundo, at ang bigat ng katawan niya ay nakasandal nang buo kay Sunny. Bakit niya ba ginagawa 'to! Paanong ang lalaking inarrange marriage sa kaniya ay ngayon ay inaalagaan niya na dahil lasing! And worst wala siyang magawa, sabi niya kanina ay hindi niya masisisi ang mga kaibigan nito at isa pa minsan lang naman ito mangyari kay Rowan Pero mukhang nag bago ang isip niya! Sa susunod na uuwi si Rowan ng
Sa taimtim na gabi. May mabigat na nararamdaman si Rowan. Hawak niya ang kanyang noo habang bahagya niyang nilalamas ang sentido gamit ang hinlalaki. Sa bawat pilit niyang alalahanin ang nangyari, hindi niya mawari kung bakit niya nagawang halikan si Sunny. Hindi lang basta halik iyon—sinipsip pa niya ang kanyang mga labi hanggang namula ang mga ito. Ano ba talaga ang nangyayari sa kaniya? Simula ng dumating ang babae ay kung ano ano na lamang nagagawa niyang hindi niya maipaliwanag. Para siyang naenkanto! Sinasapian na ata siya ng masamang espirito! Ang imahe ko, bulong niya sa isip. Ganito ba ang sinasabi nilang pagiging promiskuwoso ng isang lasing? Ilang beses din naman siyang nalasing dahil hindi siya sanay na uminom pero kahit kailan ay hindi siya humalik ng babae! Kung sabagay ay hindi naman ibang babae si Sunny, dahil asawa niya ito. Pero hindi naman sila mag kasintahan! Ang kasal ay arrange marriage lamang na ginawa ng kaniyang ama. Kaya kahit anong isipin niya ay
Si Rowan ay nakapikit pa rin, tila walang pakialam sa nangyayari. Ngunit sa loob ng kanyang isipan, pilit niyang kinakalma ang sarili upang huwag magpakita ng kahit anong reaksyon.Samantala, si Sunny ay abala sa pagtitig sa kanyang asawa. “Natulog ka na ba?” tanong niya, ngunit halatang may kasiyahan sa kanyang tono. Napangiti siya ng palihim, sabay tiningnan ang anyo ng "natutulog" na si Rowan.“Hmm,” aniya, “sabi ni Mama, ang lasing daw parang patay na baboy. Hindi mo na magigising kahit anong gawin mo.”Isang mapaglarong ngiti ang lumitaw sa kanyang labi. “Hindi ko inakala na ikaw, Rowan Morris, na matapang at walang kinatatakutan, ay magiging parang patay na baboy sa harapan ko. Aha! Nasa mga kamay na kita ngayon!”Lumapit si Sunny nang mas malapit at sinimulan niyang abutin ang pisngi ng asawa. “Tingnan natin kung gaano ka kabilis magising,” wika niya habang marahang pinisil ang pisngi ni Rowan. Sa una’y mahina lamang, ngunit habang tumatagal, tila nag-eenjoy si Sunny sa ginagaw
Habang natutulog si Rowan. Sa di niya inaasahan, tinawag siyang parang isang “patay na baboy.” Pinisil nito ang kanyang pisngi, inipit ang kanyang ilong, at hinawakan pa ang kanyang Adam’s apple. Tila ba nangangarap ang babae ng kung ano-ano, na parang nagbabalak pang agawin ang Morris Group mula sa kanya sa hinaharap. "Ang babaeng ito," naisip ni Rowan nang lihim. "Napakabata at pabigla-bigla, parang hindi niya alam kung gaano kalawak ang mundo."Sa kabilang banda, si Sunny naman ay mabilis na binuksan ang pinto nang dumating ang tagasilbi na may dalang hapunan. "Salamat," magalang na tugon ni Sunny habang inaabot ang plato. Ngumiti ito at sinabihan pa ang tagasilbi, "Kumain na rin kayo." Hindi na niya nagawang isara ang pinto dahil puno ang kanyang mga kamay, kaya ang tagasilbi na ang nagsara para sa kanya.Inilapag niya ang plato sa mesa malapit sa sofa, saka tinignan ang mga laman nito. Tatlong gulay at dalawang ulam na may karne. Napakagat-labi si Sunny habang hinihimas ang kanya
Narinig ni Sunny ang tunog ng tubig mula sa loob ng banyo habang nakadikit ang tainga niya sa pinto. May pilyang ngiti sa kanyang labi nang magsalita siya, “Rowan Morris, naliligo ka ba?”Sandaling natahimik bago narinig ang mababang boses ni Rowan, “Oo.”Napakagat-labi si Sunny, tila ba hinahanda ang sarili para asarin pa ang asawa. “Sigurado ka bang okay ka? Hindi ka nahihilo o ano? Kailangan mo ba ng tulong?”“Nasa ayos ako,” sagot ni Rowan, malamig ngunit bahagyang may halong aliw.Hindi pa rin tumigil si Sunny. “Eh paano kung madulas ka? Gusto mo ba akong mag-volunteer na—”“Gusto mo bang ikaw na ang magkusot ng likod ko?” sabat ni Rowan, kalmado ang boses ngunit may bakas ng panunukso.Imbes na mahiya, mas lalo pang lumapad ang ngiti ni Sunny. “Aba, kung gusto mo talaga, sige! Pero baka masyado kang ma-enjoy, Rowan.”Narinig niya ang mahinang tawa ni Rowan mula sa loob. “Kung ganyan ka rin lang kapilya, mabuti pang tumigil ka na diyan,” sabi niya, ngunit halata sa tono na hindi
"‘Yung uncle kanina, kasing-edad lang ng tatay natin. Pwede mo siyang pagalitan kung gusto mo, pero hinagisan mo pa siya ng papel. Hindi mo man lang ba naisip ang mararamdaman niya? Paano kung nakita ‘yon ng mga anak niya? Siguradong magagalit sila sa’yo! Kung may gumawa niyan sa tatay ko, hindi ko palalampasin."Napakunot ang noo ni Rowan Morris. So iniisip pala ni Sunny ang tatay niya habang pinapanood siya kanina."Ang tatay natin ay chairman ng Fajardo Group. Wala namang maglalakas-loob na galitin siya."Ngayon, siya na rin ang biyenan nito. Lahat gustong bumango sa pangalan nito, kaya walang sinumang susubok na harangin ito.Pero hindi nagpatinag si Sunny. "Husband, bakit hindi mo maintindihan ang punto ko? Ikaw ang walang respeto sa tao!""Hindi siya nagtatrabaho nang maayos. Binabayaran ko siya nang mataas na sweldo...""Porke ba mataas ang sahod niya, pwede mo na siyang hiyain?"Huminga nang malalim si Rowan, pinipigil ang inis na kanina pa niya gustong bitawan. "Sunny, makini
hinila ni Rowan si Sunny papalapit at niyakap siya nang mahigpit.Inabot niya ang unan sa tabi at itinapon ito sa dulo ng kama. Ginamit niya ang kanyang braso bilang unan para kay Sunny. "Matulog ka na.""Oh." Napakasuwerte niya, may pinakamahal na "unan" sa mundo.Pero hindi siya komportable—dahil yakap na naman siya ng asawa niya.Tumingala siya kay Rowan, na nakapikit na at mukhang nagpapahinga. Parang may gusto siyang sabihin, pero pinigilan niya ang sarili.Hindi pa siya antok. Kaninang umaga pa siya natulog nang matagal.Samantala, patuloy lang ang mahinhing paghinga ni Rowan.Matagal ang lumipas bago siya naglakas-loob na bulungan ito. "Honey, gising ka pa?""Sabihin mo."Napalunok si Sunny. Yumakap siya sa dibdib ng asawa at mahinang bumuntong-hininga. "Sorry, honey, may ginawa akong mali."Agad dumilat si Rowan at lumingon sa kanya, halatang nag-alala. "Ano ‘yun?""Kasi... kasi... hindi talaga ako nakasabay sa elevator kanina. Ang totoo, lihim akong gumamit ng... special elev
Habang kumakain, hindi mapakali si Sunny.Ni hindi niya napansin nang kumuha si Rowan ng pagkain para sa kanya."Ano bang iniisip mo?" tanong nito, nakamasid sa kanya.Nag-alinlangan si Sunny bago sumagot. "Natatakot akong hindi mo magustuhan kapag sinabi ko."Hindi na siya pinilit ni Rowan. Iginagalang niya ang desisyon ng kanyang batang asawa.--Pagkatapos kumain, kinuha ni Rowan ang sarili niyang tasa at nilagyan ito ng maligamgam na tubig para sa asawa. "Dala mo ba 'yung gamot?"Umiling si Sunny. Alam niyang tinutukoy nito ang painkillers.Naintindihan ni Rowan at itinuro ang kanyang lounge. "Pumasok ka muna at humiga. Bibilhan kita ng gamot.""Hindi na kailangan, mahal. Hindi na masakit ang tiyan ko."Hindi siya pinaniwalaan ng lalaki.Ipinaliwanag ni Sunny, "Lagi lang sumasakit ang tiyan ko sa unang araw at gabi, tapos nawawala na. Kung maghihirap ako nang pitong araw sa isang buwan, baka wala na akong gana sa buhay."Tinitigan ni Rowan ang mukha ng asawa at napilitang maniwala
Tinaas ni Sunny ang kamay at mahinang kumatok. "Pasok." Ang boses ni Rowan ay puno ng kaligayahan, sa isip isip niya ay alam niya na kung sino ang kumatok. Pumasok si Sunny at ipinakita ang kanyang maliit na mukha, sabay bati sa kanyang gwapong asawa na nakaupo sa upuan ng boss, "Hi, husband~" "Bakit ka nandito? Nakapagpahinga ka na ba?" Tumayo si Rowan upang salubungin siya. Pumasok si Sunny sa loob at isinara ang pinto. Sa labas ng pinto, nagkagulo ang mga sekretarya. Isa isa silang nag tinginan sa pintuan na nakasara at hindi napigilang makichismis sa mga ganap. "Ang bait ng misis ngayon." "Oo, parang ganun nga. Noong huling dumaan siya dito, sinabihan pa ang presidente, baka mapatanggal tayo kung maririnig pa natin yun." "Nandito ba siya para mag-apologize? Parang may ibang tono siya ngayon, parang pinapaboran ang presidente." "Posible." Marami silang pinag-uusapan sa labas ng pinto. Samantalang sa loob, puno ng init ang atmosphere. Umakyat si Sunny sa sof
Patuloy na hinagod ni Rowan ang tiyan ng asawa habang ito’y nakahiga. Sa kanyang pag-aalaga, nakatulog agad si Sunny sa kama. Habang natutulog, natural na gumalaw si Sunny, paharap kay Rowan, at sumiksik sa kanyang bisig. Napangiti si Rowan sa kilos ng asawa kahit nasa mahimbing na pagtulog ito. Dahil sa pagkaantala ng kanyang trabaho kahapon, kailangan niyang bumawi ngayon. Dahan-dahan siyang bumangon, inayos ang kumot ng asawa, at tahimik na lumabas ng kwarto. --- Tanghali nang magising si Sunny. Walang bakas ng asawa sa tabi niya. Agad siyang bumangon, isinuot ang kanyang tsinelas, at diretso sa study room ni Rowan. Ngunit pagpasok niya, malinis at maayos ang kwarto—wala ang taong hinahanap niya. "Honey?" Walang sumagot. Bumaba siya ng hagdan at sinalubong ng mga kasambahay. Yumuko ang mga ito bilang pagbati. "Madam, kakain na po ba kayo?" Hindi sumagot si Sunny at sa halip, inilagay ang mga kamay sa kanyang bewang. "May nakakita ba sa asawa ko? Paggising ko, wal
Kinabukasan, maagang dumating sina Evelyn Morris at Mayor Morris sa ospital. Ginising nila si Sunny, na nakatulog sa sofa, at sinabihan silang mag-asawa na umuwi na para makapagpahinga nang maayos.Dumating din si Samuel.Tiningnan niya ang maputlang mukha ni Sunny. “Grabe naman, gaano ka ba napagod kagabi? Mukha kang lantang gulay.”Ramdam na naman ni Sunny ang sakit sa tiyan niya. Wala na ang bisa ng gamot, at nagsimula na namang sumakit ang puson niya.Umupo si Rowan sa tabi niya at pinagtanggol siya, “Masama ang pakiramdam ng tita mo kagabi.”Tumingin si Samuel sa kanya nang may pag-aalala. “Hala, may sakit ka ba?”Umiling si Sunny at mahina pero pabiro niyang sinabi, “Nagdadaan sa pagsubok.”Agad naintindihan ni Samuel ang ibig niyang sabihin at tumango. “Ahh, gets! Mental support lang meron ako sayo ngayon, kaya mo 'yan!” sabay taas ng kamao na parang cheerleader.Napatingin si Rowan sa kanilang dalawa, nakakunot ang noo. Paano naintindihan ni Samuel agad ang ibig sabihin ng kan
Alam niyang walang pakialam si Sunny sa menstrual cramps niya tuwing buwan. Ang hilig pa niyang kumain ng maaanghang, uminom ng malamig, at sumubok ng kung anu-anong pagkain na nagdudulot ng mas matinding sakit tuwing may regla. Pero hindi niya inaasahan na dito pa sa ospital mangyayari ito. Huminga nang malalim si Sunny, kinagat ang labi, at mukhang naiiyak na. Sa pa-baby niyang boses, nagreklamo siya: "Huhu, hindi na ako kakain ng ice cream, spicy foods, malamig na beer, potato chips, at chocolate!" Napatitig si Rowan sa maliit na katawan niyang nakayakap sa sarili. Ramdam niya ang awa. Nakita niyang patuloy na hawak ni Sunny ang kanyang puson, kaya't inabot niya ito at marahang pinatong ang palad sa may tiyan niya. Napatingala si Sunny, namamasa ang mga mata—mukha siyang batang umiiyak sa sakit. "Honey?" Agad na binawi ni Rowan ang kamay niya, tila naalangan. Kinuha niya ang unan at inilagay sa tabi niya. "Saglit lang, lalabas ako sandali." Sa labas ng kwarto, binuksan ni Ro
Isang Masayang Gabi sa Pamilya MorrisSunny ay walang kontrol sa sarili at tila naakit nang husto sa lalaking nasa harapan niya."Uy, Sunny, ano pang tinatayo-tayo mo diyan? Bilisan mo at idikit mo na 'yan. Tapos, maglalaro pa tayo ng dalawa pang round!" masayang sabi ni Mr. Morris, na gustong ipagpatuloy ang laro. Hindi niya namalayang ang kanyang manugang ay natulala sa kanyang anak.Bata pa si Sunny, kaya nang mapansin siya ni Rowan, wala na siyang kawala."Nasiyahan ka na ba sa kakatingin?" malambing na tanong ni Rowan, ang tinig niya ay malalim pero magaan sa pandinig, may kasamang ngiti na parang simoy ng hangin sa tagsibol.Napakurap si Sunny at kinikimkim ang pagkapahiya. Diyos ko, natulala lang naman ako sa asawa ko, nakakahiya kung aaminin ko 'yon!Wala sa sarili niyang dinikit ang papel sa mukha ni Rowan at bumalik sa pwesto niya na may bahagyang namumulang pisngi. Inumpisahan niyang kumain ng rice crust habang patuloy ang laro."Three pairs," sabi ni Rowan na siyang dealer
"Mahal, ang galing mo mag-shuffle ng baraha! Madalas ka bang nag-shuffle para sa iba?" tanong ni Sunny habang nakatitig sa maliksi at sanay na kamay ni Rowan. Kitang-kita sa kanyang mga mata ang paghanga, tila ba mesmerized siya sa ginagawa ng asawa.Napangiti si Rowan at, para lalong ipakita ang husay niya, inulit niya ang pag-shuffle ng baraha, mas mabilis at mas maayos pa sa unang beses."Mahal, turuan mo naman ako! Ang astig mong tingnan habang ginagawa mo 'yan."Itinaas ni Rowan ang isang kilay, bahagyang nakangisi. "Astig?" tanong niya, tila may interes sa komento ng asawa.Tumango si Sunny, nakangiti habang patuloy na nakatitig sa kanya. "Oo, lahat ng ginagawa mo, astig. Kaya turuan mo ako?"Walang pag-aalinlangan, kinawayan siya ni Rowan. "Halika rito. Sundan mo ako, ituturo ko sa’yo nang dahan-dahan."Pero bago pa sila makapagsimula, biglang sumingit si Ginoong Morris na tila nawalan na ng pasensya. "Teka, teka! Andito ba kayo para samahan ako o para maglandian?!" Inis itong