Biglang nakatanggap si Nolan ng tawag mula kay Tristan na nagtanong, “Kinuha si Nollace at ang anak mong babae?”Hinawakan ni Nolan ang kaniyang panga. “Huli ka na. Nasa port sila ng seaside township.”Bumulong si Tristan, “Port ng seaside township…” Bigla siyang may naintindihan. “Hindi, dadalhin sila sa Cliffords!”…Pumuslit si Daisie sa loob ng villa sa gitna ng kaguluhan at biglang nagtago sa likod ng pader. Dalawang lalaking nakaitim ang naglabas kay Nollace sa villa. Nagsimula siyang mataranta. Anong dapat niyang gawin?Hindi niya napagtanto na mayroon ng taong nakasunod sa kaniya.Biglang narinig ni Nollace ang sigaw ni Daisie. Tumalikod siya at nakita ang isang lalaking nakaitim na buhat-buhat si Daisie.Nagpumiglas si Daisie pero hindi sapat ang lakas para makatakas.“Ikaw bata ka, nahuli rin kita. Ikaw ba ang nagsimula ng sunog sa warehouse?” Sinigawan siya ng lalaki.Hindi aamin si Daisie. “Paano ko naging kasalanan ang pagkasunog ng warehouse niyo—-Aah!”Hinagis
Mas humigpit ang hawak ni Maisie sa bag niya, matalim ang kaniyang tingin. “Alam mo bang spy ng nanay mo si Zeta?”“Oo.”“Kung ganoon, nilagay mo lang sa panganib ang mga bata?”Pagkatapos ng ilang segundo, tumingala si Tristan at tiningnan si Maisie. “Mrs. Goldmann, may mga bagay na wala sa kontrol ko. Noong una, naghihinala ako kay Zeta, at hindi ko makumpirma kung nagtatrabaho siya sa akin bilang spy. Sinet-up ko ang nangyari nung Christmas at nalaman kong may kinalaman siya.“Inaamin kong dinamay ko si Nolan dahil sa Bassburgh hindi sila basta-basta kikilos habang nandito ang mga Goldmann, pero hindi ko inaasahang kikilos sila ngayon at dadalhin sa Octavia ang mga bata.”Hindi siya diyos. Anumang plano na gawin niya ay pinag-iisipan niya, at gagawin niya ang lahat para matupad yun. Gayunpaman, hindi niya inaasahang kikilos ang mga taong yun ngayon. Nagpadala siya ng tao na magbabantay kay Zeta at nalaman niyang nagpunta sila sa seaside Township, pero hindi siya ang sumundo sa
Nabigla si Daisie at agad na naawa para kay Nollace.Huminga siya nang malalim at tinapik ang dibdib. “Huwag ka mag-alala, kaibigan mo na ako simula ngayon. Pati na rin ang mga kapatid ko. Hindi ka na malulungkot.”Ngumiti si Nollace.Makulit na bata si Daisie Goldmann pero mabait ito.….Nagsimulang bumalot ang kadiliman sa langit.Lumabas ng kotse si Maisie suot ang isang brown trenchcoat na may belt at boots, ang mahaba at mala-seaweed niyang buhok ay nakalugay. Wala siyang suot na makeup, tanging lipstick lang. Mayroon din siyang kasamang dalawang bodyguards.Dinala siya ng server papunta sa VIP room, binuksan ang pinto at sabay na lumingon si Tristan at kasama nitong lalaki.Si Jackie na iinom sana ng wine ay napahinto at napatingin sa mukha ni Maisie. Pamilyar ito sa kaniya kaya nagtagal ang kaniyang tingin.Ngumiti si Tristan. “Mr. Clifford, siya si Ms. Maisie Vanderbilt.“Maisie Vanderbilt.” Kumunot ang noo ni Jackie.Sa sandaling ito, lumakad si Maisie papunta sa me
Napahinto si Jackie sa paglalakad.Tumalikod siya, tumingin kay Maisie at nagtanong, “Anong ibig mong sabihin?”Sumimsim si Maisie ng wine sa baso niya, tinaas ang tingin kay Jackie at sinabing, “Muntik na maaksidente ang anak ko sa school dahil sa isang assassination attempt, at nasa school ang kotse mo nang araw na yun. Kaya naman, inimbestigaha kita.”Nagngalit ang mga ngipin ni Jackie, at nagdilim ang mukha niya.Palihim na binasa ni Maisie ang ekspresyon nito. Wala pa lang alam si Jackie tungkol doon. Gayunpaman, imposibleng hindi niya alam kung sino ang nagmamaneho ng kotse niya.Binaba niya ang baso niya at tumayo. “Dahil dahil naman tayong magkaklase, nagpunta ako dito para makipag-usap sa iyo nang buong puso.”Pumalatak ang dila ni Jackie. Mukha man siyang gentleman sa itsura niya, pero alam niya sa sarili niyang pagpapanggap lang yun.“Paano kung hindi natin yun mapag-uusapan?”Tinitigan siya ni Maisie at sinabing, “Kung hindi natin ito mapag-uusapan, titingnan na lan
Walang ekspresyon na sumagot si Thomas, “Pumunta lang ako dito para sumilip.”Lumabas sina Zeta at ang babae nang papunta siya sa wine cellar. Nang makita nila si Thomas, nag-bow sa kaniya si Zeta at bumati, “Elder Master Clifford, pasensya na sa abalang nadulot ko sa inyo.”“Hmph, alam niyo rin pa lang inaabala niyo ako.” Madilim ang mukha ni Thomas. “Bakit niyo dinamay ang mga Goldmann dito?”Mahinang sumagot ang isang babae, “Hindi niyo kami masisisi dun, Elder Master Clifford. Ang batang babae mismo ang kusang sumama sa amin. Naisip namin na hindi magpapadalus-dalos ang mga Goldmann kung nasa mga kamay namin ang bata.”Tiningnan siya ni Thomas at sinabing, “Kayong mga taga-East Winston ay masiyadong minaliit ang mga Goldmann. Narinig niyo na ba ang mga ginawa nila sa Stoslo?”Napayuko at natahimik si Zeta at ang babae. Pagkatapos ng lahat, wala silang ideya kung gaano kalaki ang problemang dinulot nila.Nagsalita si Zeta, “Ihahatid namin ang batang babae bukas.”Hindi nagsal
Nagkibit-balikat si Thomas. “Hindi ko kilala ang tatay mo. Isang dagat ang nasa pagitan namin ng tatay mo, kaya anong silbi para sa akin na makilala ang tatay mo?”Kumurba ang mga labi ni Daiise.Nang makita niyang parehong nag-aalinlangan na kumain ang mga bata, kumunot ang noo ni Thomas at dinagdag, “Huwag kang mag-alala. Kung ayaw niyong mamatay sa gutom, kumain kayo.”Pagkatapos marinig ni Daisie ang sinabi ni Thomas, bago pa makakilos si Nollace, kumuha siya ng isang piraso ng karne at kinain yun.Hindi nakapagsalita si Nollace.‘Bakit nakakakain ng napakarami ang batang ‘to sa bahay ng iba?’Pinanood ni Thomas na kainin ni Daisie ang pagkain. Hindi lang ito hindi nagwala, pero hindi rin ito sumagot sa kaniya. Hindi niya alam kung bakit, pero hindi niya magawang magalit sa batang ‘to.Kakaibang pakiramdam yun para sa kaniya. Hindi niya mapigilang bigyang atensyon ang bata dahil sa kaniyang pagkamangha.Nagtanong si Thomas, “Hija, anong pangalan mo?”Mayroong hawak na drum
Tumayo si Maisie sa living room at nagpalinga-linga bago lumakad papunta sa couch at naupo. “Bakit hindi ka muna magbihis bago tayo mag-usap, Mr. Clifford?”Lumapit si Jackie sa kaniya at naupo sa kaniyang tabi, tila gusto nitong dumikit sa kaniya. “Sa tingin ko ay ayos lang naman ang suot ko.”Tumingala si Maisie at makahulugang ngumiti. “Mukhang hindi ka makikipag-usap sa akin dahil dito mo ako pinapunta, Mr. Clifford.”Habang inaamoy ang buhok ni Maisie, pinaikot ni Jackie ang ilang hibla nito sa kaniyang daliri at nagtanong, “Pero bakit dumating ka pa din?”Hinila ni Maisie ang buhok niya mula sa daliri ni Jackie at pinatong ang siko sa likod ng couch. Napakaganda niya habang nginingitian si Jackie. “Kung ayaw mong magsalita, ako ang magpapasalita sa iyo, Mr. Clifford.”Nilapit ni Jackie ang mga labi niya sa labi ni Maisie. Pinigilan ni Maisie ang papalapit nitong labi gamit ang palad niya at nagtanong, “Sigurado ka bang gusto mo itong gawin, Mr. Clifford?”“Nakasuot ka ng pe
Tumawa si Maisie, nagkibit-balikat at walang ekspresyong sinabi, “Bakit hindi? Mas maganda kung dumiretso na sa akin ang mga Clifford. Kilala ka ng lahat sa Bassburgh, Mr. Clifford, isa kang playboy. Kapag lumabas ang video mo na nakikipagtalik sa lalaki, kahihiyan lang ang madudulot nun sa mga Clifford. Hindi ako natatakot sa anuman, sa tingin mo ba ay matatakot ako sa iyo at sa pamilya mo?”“Lumalabag ka sa batas!”Nawala ang ngiti sa mukha ni Maisie habang sinasabi, “Pwede natin yan pag-usapan mamaya. Lahat kayo, hubarin niyo ang damit niya.”Nag-aalinlangan ang apat na bodyguards na gawin yun, pero wala silang ibang magagawa. Nang lalapit na sila kay Jackie, sumigaw ito, “Sandali!”Puno ng malamig na pawis ang noo niya habang mabigat ang paghinga. “Hindi ba’t gusto mo akong kausapin, Maisie? Ano yung gusto mong pag-usapan?”Kinaway ni Maisie ang kamay at sinabihan ang mga bodyguard na umatras. Lumapit siya at pinisil ang pisngi ni Jackie. “Ikaw ang nag-utos kay Zeta na imaneho
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa