Bago pa makagalaw si Maisie, magaang dumampi ang hinlalaki ni Nolan sa kaniyang daliri.Tumawa si Ryleigh at nanginig ang mga balikat. “Hindi ako nagsinungaling. Gising na si Mr. Goldmann!”Tumayo si Maisie, naupo sa gilid ng kama, at yumuko para tingnan si Nolan. Hinawakan niya ang mukha nito habang umiiyak dahil sa tuwa. “Nolan, nararamdaman mo ito, tama? Naririnig mo rin ako?”Pero pagkatapos ng ilang minuto, hindi sumagot si Nolan, at hindi ito nagising.Gayunpaman, magandang bagay na mayroon na siyang malay.Kinagabihan, sa club…Dinala ni Francisco si Helios palabas ng kwarto. Maraming ininom si Helios at lasing na ito.“Hels, hindi ka umiinom, bumibili ka lang ng alak.”Tinulungan niya si Helios na magsuot ng shades at cap, pagkatapos ay chineck niya ang kaniyang mga bulsa at mayroong napansin. “Nahulog ko ang wallet ko. Hintayin mo ako dito, huwag kang umalis.”Sumandal si Helios sa pader, yumuko at tinukod ang mga kamay sa tuhod. Kailangan niyang sumuka, pero walang l
Umalis si Meg kasama ng iba.Nakahinga nang maluwag si Helios at napakamot sa noo. “Salamat sa tulong mo.”Nagpalinga-linga si Barbara. “Hindi ka ba natatakot na may makakilala sa iyo? Mag-isa kang pumunta dito?”“Kasama ko ang pinsan ko.”Agad na dumating si Francisco nang sabihin yun ni Helios.“Hels, hindi ba’t sinabi ko sa iyo na huwag ka aalis?” Nahanap na rin siya ni Francisco, saka napalingon kay Barbara. “Sino ka?”Natahimik si Barbara.Nagpaliwanag si Helios, “Siya si Barbara Chase ng pamilya Chase.”“Ms. Chase, Oh. ikaw ba…” Tinuro siya ni Francisco pero hindi niya alam kung paano yun sasabihin.Hindi niya kilala si Barbara, pero narinig niya na ang tungkol kay Ms. Chase.Ngumiti si Barbara pero walang sinabi. Saka siya nagpaalala, “Artista si Mr. Boucher. Kapag nakita siya dito sa Glitz, sasabog ang tsismis bukas sa Bassburgh. Kailangan niyong maging maingat.”Ngumiti si Helios. “Yes, ma’am.”Umalis si Barbara kasama ang kaniyang mga bodyguards.Naguguluhan si F
Hindi pa rin umaalis ang sasakyang nakaparada sa tabi. Pinanood ni Helios ang eksena at naging kumplikado ang nararamdaman.Masiyado siyang naging pabaya.Nagtanong si Francisco, “Hels, aalis ba tayo?”Paglipas ng isang linggo, sa Soul Jewelry…“Tito Kennedy, bakit hindi muna kayo magpahinga nang mas matagal?” Nakita ni Maisie na nasa opisina na agad si Kennedy at nag-aalala sa injury nito.Tinaas ni Kennedy ang braso at ngumiti. “Halos balik na ito sa normal ngayon. Ayos lang ako, huwag kang mag-alala.”Sabay silang lumabas ng elevator ni Maisie nang tanungin siya ni Kennedy tungkol sa nangyari sa kanila sa Winston Island.Alam ng media ang nangyari doon dahil sobrang nakakagulat yun, pero hindi nabanggit na muntik ng mamatay sina Helios at Nolan.Hindi rin yun inanunsyo ng mga Boucher at Goldmann at palihim lang yun inayos dahil magkakaroon lang ng problema kapag inanunsyo nila ang tungkol dun.Yumuko siya at ngumiti, “Nandoon lang kami para magbakasyon. Ginawa lang ang inve
Naupo si Maisie sa couch at nagbasa ng magazine.Sinuot ni Ryleigh ang isang dress at lumabas. Nagmukha siyang matanda dahil sa kulay, kaya umiling si Maisie.Nagbihis ulit siya, pero masiyadong mapusyaw ang kulay ng damit. Hindi bagay sa kaniya.Ilang beses nagpalit si Ryleigh, pero bawat bihis ay umiiling si Maisie. Sinabi niya sa shopkeeper na ibigay kay Ryleigh ang isa sa mga nakita niya kanina at pinabalik si Ryleigh sa fitting room.Mas maganda ito kaysa sa mga nauna.Pagkatapos ng ilan pang pagbibihis, sumandal na sa pader si Ryleigh, pagod na pagod. “Zee, mamamatay na ako sa pagbibihis.”Nag-isip si Maisie habang nakahawak sa baba at saka tinuro ang suot ng shopkeeper. “Subukan mo ang isa na yan.”“Isa pa?”Pagod na si Ryleigh.Tumango si Maisie.Kailangan na naman pumasok ni Ryleigh.Tumayo si Maisie at lumapit nang lumabas si Ryleigh.Light green ang suot niyang dress na mayroong puting embroidery, at ang kwelyo nito ay velvet lace. Bagay na bagay ang fresh color
Umalis sina Ryleigh at Maisie sa salon, napansin ni Maisie na nakayuko si Ryleigh at parang walang lakas, kaya hinawakan niya ito sa likod at tinapik ito. “Tumayo ka nang maayos, maging confident ka.”Hindi alam ni Ryleigh kung matatawa ba siya o maiiyak. “Pupunta lang ako ng interview. Kailangan ba ito?”Seryosong sumagot si Maisie, “Siyempre, isipin mo. Karamihan sa mga professors sa music academy ay mga bata pa. Kailangan mong mag-pokus sa presentation mo. Hindi ka pwedeng pumunta sa interview nang hindi nagseseryoso.”Naisip ni Ryleigh na tama nga ang sinabi ni Maisie, kaya tumango siya. “Tama ka. Tatayo na ako nang tuwid.”Tumawa si Maisie at tinusok ang baywang ni Ryleigh. “Mas gawin mong natural.”Iniwasan ito ni Ryleigh at tinakpan ang kaniyang baywang. Hindi natuwa si Maisie, kaya kiniliti niya si Ryleigh.Tumawa sila nang malakas, hindi pinapansin ang mga tingin ng mga dumadaan.Sa Ospital….Pumasok si Helios sa kwarto ni Nolan, nilagay niya ang dala niyang bulaklak s
Sa ikatlong beses, nagkusa si Helios na hanapin siya sa Soul Jewelry gamit ang dahilan ng pagrerenta ng alahas para sa isang cooperation. Ang tanging layunin lang niya ay ma-stress si Nolan, at talaga ngang nagtagumpay siyang gawin yun.Pagkatapos, tinawagan siya ng pinsan niya at sinabing nakagat ng isang pit viper ang isang babaeng nagngangalang Maisie at sinabihan siya nitong dalhin si Professor Leonhardt sa training camp.Nang dumating siya sa training camp, sigurado siyang seryoso si Nolan sa relasyon nito kay Maisie matapos niyang makita ang labis nitong pag-aalala.Gayunpaman, nang maging infected ng virus si Nolan, tumanggi itong sabihin sa kahit kaninuman ang tungkol sa infection niya at pinilit na makipag-divorce kay Maisie. Alam ni Helios na ayaw lang ni Nolan na masaktan si Maisie. Mahal na mahal niya pa rin ito.Pagkatapos ng lahat, hindi si Nolan ang klase ng taong sumusuko sa kalagitnaan ng isang bagay na naramdaman niyang siyang tama. Pero, kapag kailangan niyang su
Wala sa kanila ang nakasuot ng professional attire. Maayos ang lahat ng suot nila at sharp tingnan.Sinuot ni Ryleigh ang kaniyang light green custom-made dress. Parang totoo ang flower pattern sa gilid ng dress niya, at mayroong string ng perlas na nakatahi sa lace ng kaniyang kwelyo.Ang buhok niyang hanggang balikat ay nakatali sa isang flower braid, kaya naman kitang-kita ang mukha niya. Light lang ang suot niyang make up, elegante, classy at mahinhin ang kaniyang dating.Napalingon ang mga taong nasa labas kay Ryleigh, dahilan para hindi siya maging komportable. Yumuko siya at bumulong, “Mukha ba akong wirdo, Zee?”Tinapik ni Maisie ang balikat niya at sumagot, “Magtiwala ka sa sarili mo, okay?”Kinuha ni Ryleigh ang number niya at nagpunta sa gilid para hintayin ang pagtawag sa kaniya. Habang mas padami nang padami ang taong pumapasok sa interview, mas lalo siyang hindi napapakali.Nang makita ni Maisie ang nakakuyom na mga kamao sa mga hita ni Ryleigh, mayroon siyang naisi
Tiningnan siya ni Louis. Kahit na kalmado ang itsura niya, bumubugso ang iba’t-ibang emosyon sa loob niya.Nang makitang hndi nagsasalita si Louis, lumapit si Ryleigh kay Maisie.Nagtanong si Maisie, “Kumusta? Ayos ba lahat?”Naiilang na tumawa si Ryleigh at sinabing, “Wala akong ideya. Pinauwi nila ako at hintayin ko na lang daw ang tawag nila.”Nang magsasalita na sana si Maisie, nakatanggap siya ng tawag mula kay Francisco. Naglakad siya papunta sa gilid, iniwan niya sina Ryleigh at Louis na nagtititigan.‘Nakakahiya!’Humalukipkip si Louis at pinagmasdan si Ryleigh mula ulo hanggang paa. “Well, hindi naman pala masama kapag nagdadamit ka nang ganiyan minsan.”Agad na nawala ang tensyon sa pagitan nila nang lumabas sa mga labi niya ang mga salitang yun. Nawala na ang kaba ni Ryleigh, at sinabi niya, “Anong ibig mong sabihin? Ang pangit ko ba talaga kapag nagbibihis ako nang ganito?”Masinsinan siyang pinagmasdan ni Louis at sumagot, “Well, hindi naman masiyado.”Nagpamaywan
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa