“Soul?” Hindi sigurado si Kennedy.“Mayroong halaga ang bawat design. Kahit na inanimate object lang sila, kung wala itong soul, walang kahulugan ang pagkakagawa nito.”Matapos marinig ang interpretasyon, tumango si Kennedy habang nakapalumbaba. Isang malalim na boses mula sa likod ng pinto ang narinig nang magsasalita na sana si Kennedy.Nanigas ang ngiti ni Maisie nang makita niyang pumasok si Nolan. Bakit siya narito?Tumango si Kennedy kay Nolan.Tiningnan siya ni Nolan. “Kayo siguro si Mr. Kennedy Fannon. Narinig ko ang tungkol sa inyo sa jewelry world ng Bassburgh.”Ngumisi si Kennedy. “Isang karangalan na marinig niyo ang tungkol sa akin.”“Mr. Goldmann, anong sadya niyo rito?” Ngumisi si Maisie. Ngayong alam niya na siya ang lalaki six years ago, medyo masama ang loob niya.Mahinahon niyang sinabi, “Dahil isa itong partnership, hindi ba dapat alam ko ang preparasyon para sa jewelry brand ng Blackgold?”Ngumiti si Maisie pero hindi sumagot. Alam niyang hindi
Nasurpresa si Kennedy. “Anong problema kay Mr. Goldmann?”Nagkibit-balikat si Maisie. “Wala akong ideya. Baka ayaw niya nang mag-tsaa.”Sa Vanderbilt Manor…Natataranta si Leila habang naglalakad-lakad sa living room. Hindi pa rin niya alam ang resulta ng test pagkatapos ng kalahating araw na paghihintay.Nakasuot ng mask si Willow habang nakasandal sa couch. Nang makita kung gaano nag-aalala ang nanay niya, sinabi niya, “Mom, walang magagawa ang paglalakad-lakad mo. Kailangang umalis ng mga bata, kahit ano pa man ang resulta ng test.”Nagulat si Leila at napalingon kay Willow. “Anong ibig mong sabihin?”“Kapag mayroong nangyari sa mga bastardong iyon, malalaman natin kung sino ang babaeng nagtatago sa likod nila.”Hinubad ni Willow ang mask. Nakahanda na ang mga gagawin niya. Kailangan niyang malaman kung sino ang babaeng nasa likod ng mga bata kahit ano pa man ang resultang dumating sa kanila!Nag-aalala nang kaunti si Leila. “Pero paano kung mayroong makaalam ng gina
“Mister, pwede mo ba akong talian ng bow?” Umiyak ulit si Daisie at nagsimulang tumulo ang luha sa kaniyang mga pisngi.“Tumigil ka na sa pag-iyak!” Garalgal na ang boses ng lalaki sa sobrang lakas ng sigaw nito.Sa gulat ni Daisie, tinikom niya ang mga labi at tahimik na humikbi habang nakatitig sa lalaki.Tinalian siya ng bow ng lalaki, tumayo at sumunod sa lalaking naka-brush-cut. “Sa tingin mo ba ay wala na sa sarili si Ms. Vanderbilt? Babayaran niya talaga tayong dalawa ng $80,000 kada isa para lang kidnapin ang dalawang ito…”“Bakit, masiyado bang malaki iyon sa iyo?” Kumuha ng sigarilyo ang lalaking naka brush-cut at sinindihan ito, “Pwede ka nang umalis ngayon kung ayaw mo nang tumuloy. Kaya ko nang mag-isa ang dalawang bastardong iyan!”“Siyempre, sasama ako. Paano ako makakatanggi sa trabahong ito? Sinasabi ko lang na sobrang dali nito para sa perang matatanggap natin.” Ngumisi nang malawak ang lalaki.‘$160,000 ang halaga ng dalawang bata. Kung apat ang kikidnapi
“Kayo… Kayo si Mr. Nolan Goldmann, hindi ba? Kung… kung… kung gusto mong mailigtas ang mga batang ito, bayaran mo kami ng $1,600,000. Kung hindi, papatayin namin sila!”Lumalim nang sobra ang mga mata ni Nolan at matalim ang tingin niya nang tingnan si Quincy na nakatayo naman sa tabi niya.Tila naintindihan naman ito kaagad ni Quincy, kinuha niya ang kaniyang coat, at umalis sa opisina kasama ni Nolan.“Babayaran kita ng ransom na hinihingi mo. Gayunpaman, kahit magasgasan lang nang kaunti ang mga bata, maghanda ka nang mamatay nang durog-durog.” Nag-iwan ng banta si Nolan at saka binaba ang tawag.Inabot niya ang phone kay Quincy. “I-trace mo ang tawag.”Ang lalaking binabaan ng tawag ay lumapit sa lalaking naka brush-cut. “Pare, babayaran tayo ni Mr. Goldmann!”Hindi nagsalita ang lalaking naka brush-cut, kahit na nagulat siya sa resulta.‘Handang magbayad si Mr. Goldmann ng $1,6000,000 kapalit ng mga bata.’Habang nag-iisip ang lalaking naka brush-cut, nagawa nang m
Medyo nagulat si Nolan. ‘Matatalino talaga ang dalawang batang ito.’Gayunpaman, nang tingnan niya si Waylon, napansin niyang tila walang emosyon ang mga mata nito. Kaya naman, binaba niya si Daisie at lumapit kay Waylon.“Mr. Goldmann, narito ka rin?” Nagulat si Angela.‘Dahil din ba sa dalawang batang ito?’Tumango si Nolan sa kaniya, ngunit nang itaas niya ang kamay para hawakan ang ulo ni Waylon, iniwasan ito ni Waylon. “Huwag mo akong hawakan. Kung hindi dahil sa iyo, hindi kami makikidnap.”Kumunot ang noo ni Nolan habang tahimik na tinititigan si Waylon.‘Nakidnap sila dahil sa akin?’Patakbong lumapit si Daisie at hinawakan ang kamay ni Waylon. “Waylon, huwag mong sabihin iyan.”“Bakit hindi dapat sabihin? Narinig kong nag-uusap ang dalawang kidnapper kanina. Lahat ng nangyari ay dahil sa girlfriend niya!”Habang nakatingin sa mga luha na nangingilid at galit sa mga mata ni Waylon, nagulat si Nolan.Masama naman ang ekspresyon ni Quincy.“Girlfriend ni Mr.
‘Leila Scott, Willow Vanderbilt, kayo ang naunang gumipit sa akin!’Sa mansyon ng mga Goldmann…Isang kotse ang dahan-dahang minamaneho sa isang maberdeng daan. Ang parehong panig ng daan ay nababalot ng mga puno, habang unti-unti namang makikita ang sculpture fountain sa gitna ng square.Sa likod ng sculpture fountain, isang mansyong European-style na mukhang lumang kastilyo ang nakatayo sa gitna ng courtyard, napaka-engrande nito.“Mister, ganito kalaki ang bahay niyo kahit mag-isa lang kayo?” Pinagmasdan ni Daisie ang marangyang mansyon na mas malaki nang sobra kaysa sa kanilang bahay!Nagpalinga-linga ang mga mata ni Nolan, “Pwede kayong tumira dito kung gusto niyo.’‘Hindi na rin naman iyon magtatagal.’Lumingon sa ibang direksyon si Waylon. “Hindi namin gugustuhin.”Ngumiti si Nolan at walang sinabi.Huminto ang kotse sa labas ng front door, lumapit naman ang butler na naghihintay sa labas ng pinto at binuksan ang back seat door. Pero, nagulat siya nang makita a
Nagsimulang mataranta si Leila. ‘Paninindigan ng babaeng iyon ang mga sinasabi niya.’Kinagat ni Willow ang kaniyang labi. “Hindi pwede iyon. Kung patay na sila, hayaan na lang natin–”“Hindi, hindi pwede!” Lumapit sa kaniya si Leila. “Nilinaw ng babaeng iyon ang sinabi niya. Kapag namatay ang mga bata, sasabihin niya kay Mr. Goldmann ang nangyari six years ago at aagawin niya ito mula sa iyo. Tandaan mo, alam niya na ngayon na si Mr. Goldmann ang lalaki nang gabing iyon.”Kinuyom ni Willow ang kaniyang mga kamao.“Bwisit! Gusto ko lang naman takutin si Maisie, pero tingnan mo ang gulong ito. Mas lalong nagiging kumplikado ang lahat!’“O kaya naman ay puntahan ko si Nolan. Kailangan ko lang sabihin sa kaniya ang balita at ipahanap sa kaniya ang mga bata. Baka hindi ako pagdudahan ni Nolan kapag ganoon!” Akala ni Willow ay ito ang paraan para makalabas sa gulong ito.Akala rin ni Leila ay magandang ideya iyon kaya naman pinilit niyang umalis si Willow.…Nakatitig ang dalaw
Naawa si Quincy sa mababang IQ ni Willow.Pumunta ito rito, nag-volunteer na tumulong, at ibinuko ang sarili na alam niyang nakidnap ang mga bata. Hindi ba’t parang inaamin niya na sangkot siya sa kasong ito?”Tumalim ang tingin ni Nolan. “Sino sila sa iyo?”“I—”“Kilala mo ba kung sino ang nanay nila?”Nagbago ang ekspresyon ni Willow. Hindi, bakit niya nakalimutan na hindi ito alam ni Nolan?“Nolan, N…narinig kong pinag-uusapan ito ng ibang tao.”“Sino ang mga taong iyon?” Hindi tinago ni Nolan ang kaniyang inis.Nanginig si Willow, unti-unting namutla ang kaniyang mukha. “Nolan, sa tingin mo ba ay ginawa ko ito? Kilalang-kilala mo ako. Hindi ko ito gagawin!”Oo, noong una ay mahinhin at malambot ang tingin niya kay Willow, na wala itong gagawing masama.Gayunpaman, hindi niya pa rin alam ang totoong pagkataong itinatago ng babaeng ito sa anim na taon nilang pagsasama. Gaano kahalang ang bituka ng isang tao para manakit ng mga bata?“Hindi ka na dapat pumupunta