Tiningnan siya ni Maisie at bumulong, "Huwag mo ako alalahanin. Hindi ako ganon kahina para hindi kayanin 'to."Mayroong mga taong hindi kayang makakita ng dugo o karahasan, at kahindik-hindik para sa mga mahihina ang loob ang ganitong eksena. Hindi siguro siya masasanay sa ganito, pero kaya niya itong tiisin.Ngumiti na lang si Nolan.Tumikhim si Quincy, at doon na tumigil ang mga lalaking naka-itim.Ang lalaking puno ng pasa ang mukha at namamaga na dahil sa bugbog ay nagawa pa rin ngumiti. "Kahit anong gawin niyong torture sa akin…Ako ang gumawa nito. Patayin niyo ako kung gusto niyo."Lumapit kay Nolan ang lalaking naka-itim at magalang na sinabi, "Mr. Goldmann, matigas ang lalaking 'to. Kahit anong bugbog namin sa kaniya, wala siyang binibigay na pangalan."Bumaling ang malamig na tingin ni Nolan sa lalaki at saka walang emosyong sinabi, "Dahil gustong-gusto mo ng sakit, yun ang gagawin natin."Dinala ni Nolan si Maisie sa couch, naupo at mrahan at kalmadong kinuha a
Tumawa si Maisie. "Halatang nag-dilate ang mga mata mo nang tinanong kita kanina. Pinapatunayan lang nun na kinabahan ka sa tanong. Lalo na nang magdalawang-isip ka sa sagot mo.""Sinabi ko na sa yong, wala!"Biglag nairita ng lalaki at tila gusto nang sunggaban si Maisie gamit ang buo niyang lakas. Mabuti na lang ay hinawakan siya ng dalawang lalaking naka-itim.Nagulat si Maisie, pero kaagad siyang kumalma, dahan-dahan siyang tumayo at walang ekspresyon na pinagmasdan ang lalaki. "Kahit na hindi ko alam kung alin sa dalawang dahilan ang mayroon ka, pag-isipan mong mabuti kung mayroon kang maitataya para mapanatili silang ligtas. Nakita mo naman siguro ang sinapit ng mga Winters. Ikaw ang dahilan ng insidente na yun, alam mo na siguro kung alin ang magandang desisyon."Hindi gumalaw ang lalaki habang nakahiga sa sahig, malayo ang tanaw ng kaniyang blangkong mga mata. Walang nakakaalam kung nawalan na siya ng lakas para lumaban o nawalan na siya ng pag-asa.Lumapit si Nolan k
May napagtanto si Rowena, at may bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. "Maisie, huwag mo akong i-frame nang walang ebidensya!""Hindi kita pine-frame." Sinalubong siya ni Maisie ng matamis na ngiti. "Paano mo naisip na pini-frame kita, kilala ka daw ng lalaking iyon, kaya tinanong ko lang.”Gustong pumasok ni Maisie ngunit nagkunwaring may iniisip, pagkatapos ay sinabing, “Nga pala, naaalala mo ba ang lalaking may mga taghiyawat sa mukha?”Imposbile ‘yun—"Biglang nanginig si Rowena at namutla ang kanyang mukha.Pumasok si Maisie sa opisina, at sinugod siya ni Rowena. "Kailangan mong maintindihan-“Nang makita ni Rowena si Nolan na nakaupo sa opisina, bigla siyang naliwanagan. “Nolan, ako’y—”"Mukhang talagang nagtatrabaho siya para sa iyo."Namutla si Rowena sa kanyang narinig. Napagtanto niya na ang lahat ng iyon ay isang bitag na naghihintay para mahulog siya. Alam niya na nahulog siya sa kanilang bitag.Paano niya hinayaan na makuha siya ng mga ito! Nagdial siya ng number sa k
“Rowena, kilala mo ako, pero ginawa mo pa rin. Gusto mo pa rin ang tiwala ko?"Hindi makapagsalita si Rowena.Hindi siya binigyan ni Nolan ng pagkakataong magpaliwanag. "Maaari kitang paalisin dahil sa pag-uudyok sa amin ni Zee, ngunit kapag ginawa mo iyon kay Lolo at niloko mo kami, sa palagay ko ay hindi mo na kailangan magpaliwanag." Namutla si Rowena at nangamba. Hinawakan niya ang kanyang mga kamao at nagtanong, "Bakit hindi mo ako tinawag sa harap ni Lolo?"Napangisi si Nolan. “Wala bang tiwala sa iyo si Lolo? Gusto kong malaman ang dahilan mo.Nawalan ng lakas si Rowena.Nilingon siya ni Maisie. "Kasali ka rin ba sa kaso ni Wynona?"Galit na tinitigan ni Rowena si Maisie, "Paano nauugnay sa akin ang kaso ni Wynona?"Mahinahong sinabi ni Maisie, “Hindi mo ba alam ang agawan namin ni Wynona sa kampo? Kung mamatay ako, si Wynona ang magiging pinakamalaking suspek dahil sa magulo naming relasyon. “Gayunpaman, naging madali para sa akin na sabihin kay Wynona ang kanyang ginawa. Ngu
Hindi makapagsalita si Maizie.Magmula nang ikalat ni Nolan ang impormasyon tungkol kay Rowena, nalaman na nila na siya ay may kinalaman sa mga issues na iyon.Nang subukan ni Maisie na lokohin siya gamit ang picture ng lalaki, nag-panic si Rowena at inamin na ang lalaking pinadala niya ay hindi ang lalaking pinag-uusapan nila at sinabing hindi siya sigurado kung nahuli na ito.Halatang siya ang dahilan kung bakit nagpakita si Titus.Napahikab si Titus. “Maliit na issue lang ‘yan. Hindi na kailangan umabot pa sa ganito.” May tiwala pa rin siya kay Rowena.Naging seryoso ang mga mata Nolan at tumawa siya. “Maliit na issue lang ang murder?” Isa itong rhetorical na tanong.Nagbago ang ekspresyon ni Titus nang tingnan niya si Rowena.Labis na sinubukan ni Rowena na i-deny at magpaliwanag, “Lolo, hindi ako. Palagi ako nasa side niyo. Kilala mo kung sino ako.” Ang ibig sabihin niya ay hindi niya makakayanang gumawa ng mga ganoong bagay na makakapanakit ng tao.Nag-alangan si Titus ngunit naa
“Tama ka. Mahinahong tugon ni Nolan.”Hindi pa tapos ang ating pag-iimbistiga. Siguro ang taong kanyang iniingatan ay siya rin ang sangkot dito.When he said that, Quincy seemed to have remembered something. “Yes, I noticed that money was deposited into his account every few months.”Nang sabihin niya iyon, tila may naalala si Quincy. “Oo, napansin ko na ang perang iyon ay dinedeposito sa kaniya account kada buwan.”Itinaas ni Nolan ang kanyang kilay.”tingnan mo ito”.Nang umalis sila ng hospital, pinapunta ni Maisie si Nolan sa Vaenna.Nakaparada ang sasakyan sa may pintuan, at nang siya ay bababa na, hinila ni Nolan ang kanyang kamay at tinitigan siya ng diretso. "Talaga bang lilipat ka dito?"Nagkatinginan sila nang ilang segundo, at siya’y kumurap. "Hindi ako maaaring magbantay sa paligid." Panunukso niya. "Hindi ako maaaring pagsabayin ang pagbabantay at pagtatrabaho. Sobrang nakakapagod.”Nang matiyak na ang kanyang paglipat ay dahil sa trabaho, pinabayaan siya ni Nolan. "Sige, su
Kumaway si Maisie. “Sige, binayaran ko na ang mga bayarin mo sa buong taon. Dapat maghanap ka ng trabaho. Hindi ka maaaring maging isang ‘palaboy'."Kahit medyo masakit ang sinabi ni Maisie, ngumiti pa rin si Ryleigh. “Bagaman nahihiya ako na kailangan mong bayaran ang aking mga bayarin sa lahat ng oras, alam kong mahal mo pa rin ako. Huwag kang mag-alala, makakakuha ako ng trabaho sa mga susunod na araw!"Sa Goldman mansion…“Lolo,maniwala ka sa akin,wala akong ginawa.”Tumayo si Rowena sa likod ni Titus na nakayuko,animoy isang ‘biktima.’Napatingin sa kanya si Titus. "Maniniwala ako sa iyo kung sasabihin mong wala kang kaugnayan sa lahat ng iyon Rowena, ngunit may itatanong ako sa iyo, at kailangan mong sabihin sa akin ang katotohanan.Hindi nagsalita si Rowena at siya’y tumango.Tinanong siya,Ikaw ba ang nasa likod ng pagkakaaksidente ng dalawang bata?”Maaaring balewalain ni Titus ang lahat, ngunit ang buhay ng kanyang mga apo sa tuhod ay mahalaga, kaya kailangan niyang malaman.U
Naamoy ni Maisie ang ulan sa katawan ni Nolan, na may kaunting halong Gucci cologne at amoy ng tobacco sa damit nito."Pasensya na at pinag-alala kita."Mahina siyang itinulak ni Maisie. "Anong ginagawa niyo rito? May nasaktan ba?"Napakamot ng ilong si Quincy at sumagot, "Mayroong nasaktan pero hindi kami."Natigilanl si Maisie. Inangat niya ang ulo niya at tumingin kay Nolan.Itinaas ni Nolan ang kilay niya."Nolan!"Nang marinig niya ang boses, lumingon si Maisie at nakita si Titus at Rowena na sumugod sa ospital.Bahagyang nagulat si Rowena nang makita niya si Nolan at ang iba nitong kasama na maayos. Pero, agad yun nawala, at mahinahon niyang sinabi, "Ayos ka lang ba, Nolan? Nalaman ni Elder Master Goldmann na muntik na kayo ma-aksidente, kaya nagmadali siyang pumunta rito."Hindi siya tiningnan ni Nolan. Lumingon ito kay Titus at sinabing, "Ayos lang ako."Nakahinga nang maluwag si Titus nang makita niyang ayos lang si Nolan. Malamig itong umismid, at tinanong
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa