Sinabi ng tao na ‘yon sa dad niya!Hinawakan ni Minzy ang phone niya at sinubukang magpaliwanag. “Dad, hindi ‘to tulad ng iniisip niyo. Na… napilitan akong gawin ito.”Nang makita na hindi humingi agad ng tawad si Minzy at naghanap pa ng palusot, mas nagalit si Mallon.Pinigilan niya ang kaniyang galit, pinisil ang buto ng kaniyang ilong at tinanong si Minzy. “Matatawag mo tong pinilit? Minzy, kailan ka pa naging masamang tao? Bakit ka gumawa mg rumor sa mga Southern?”Namutla ang mukha ni Minzy nang mapansin niya ang pagkadismaya sa mukha ng tatay niya. “A… ano lang…”Umiyak siya at hinawakan ang kamay ng dad niya. “Dad, inaamin ko na hindi ako nag-iisip nang diretso pero gusto ko talaga siya.”“Kalokohan!” Hinampas ni Mallon palayo ang kamay niya, tinuro ang daliri niya at sinabing, “Kailan pa nagpakababa ang Holland? Gagawin mo ang lahat para makakuha ng lalaki?”Nagsimulang umiyak si Minzy. “Mali ba ako sa pagpili sa pagmamahal ko?”Namutla ang mukha ni Mallon at mukhang na
Tinutok ng mga reporter ang camera kay Cameron. “Ms. Southern, totoo ba ito? Kasal kayo?”Pinagdikit niya ang kaniyang labi at tumango. “Oo.”Nagpatuloy ang reporter. “Narinig ko na anak ka ni Mr. Sunny Southern mula sa East Islands at dati kang nagbibihis lalaki. Bakit mo ginawa iyon?”Tiningnan ni Cameron ang reporter at sumagot. “Hindi ba ‘yon pwede?”Nasamid ang reporter at naiilang na ngumiti. “Pwede naman pero babae ka at nagpapanggap ka na lalaki sa loob ng 20 taon. Sa tingin mo ba ay hindi ‘yon masamang idea?”Ngumiti si Cameron. “Sexist ka ba?”Natahimik ang reporter sa matalas na tanong at napatigil siya.Nagpatuloy si Cameron. “Tumira nga ako kasama ang maraming lalaki habang nagbibihis lalaki pa ako pero lalaki rin ang dad ko.“Magulong lugar ang East Islands. Tinago ng dad ko ang identity ko para protektahan ako. Nakatira ako sa kanila sa loob ng dalawang taon at bukod sa pagiging mahigpit at matapang, mabait sila, tapat at loyal. Bakit mahalaga ang kasarian?“Sin
Pinaglaruan ni Waylon ang buhok nito. “Sige lang.”Hindi komportable si Cameron. Paano siya makakakain kung nakaupo siya sa hita ni Waylon?Kumuha siya ng rib pero nakikiliti ang leeg niya bago pa siya makakagat. Tumawa siya at tinulak ang siko niya sa dibdib ni Waylon. “Waylon, tama na.”Pinahinga ni Waylon ang baba niya sa leeg ni Cameron at tinatamad na sinabing, “Kapag mataba na ang baboy, panigurado na pwede ko na kainin.”Namula si Cameron at tumawa. “Sinong tinatawag mong baboy?”Lumapit siya sa tainga ni Cameron at bumulong, “Piggy Cam.”Pabiro sana siyang hahampasin ni Cameron nang biglang hawakan ni Waylon ang kamay niya, hinawakan ang mukha niya at hinalikan.Bumalik sila sa kwarto, at hinubad ang sweater nila at nalaglag sa gilid ng kama. Nakapatong si Waylon sa kaniya nang mahawakan ni Cameron ang dibdib nito, naramdaman niya ang init mula sa shirt nito.Binawi ni Cameron ang kamay niya pero mukhang inasahan ni Waylon yon at hinawakan ang kamay niya. “Huli na para
Yumuko si Cameron. Magsisinungaling siya kung sasabihin niya na ayaw niyang bumalik.“Sasamahan kita.”“Paano ang kumpanya mo?” tanong ni Cameron.Tumawa si Waylon, “Nandito ang dad at lolo ko. Aasikasuhin nila ang kumpanya.”Gumalaw ang pilikmata ni Cameron. Hindi niya alam ang sasabihin.Nilapit ni Waylon ang labi niya sa pisngi ni Cameron at sinabing, “Bibigyan kita ng sampung minuto para bumangon at bumaba para mag almusal. Kung hindi…” Lumingon siya at tumingin kay Cameron. “Hindi kita paaalisin sa kama.”“Sige na! Sige na! Babangon na ako!”Tinulak siya palayo ni Cameron at pumasok sa banyo.Baka kailangan niya na matulog hanggang tanghali kung gagawin nila ulit ‘yon.Nang matapos siyang mag-ayos, nakasuot na ng casual attire si Waylon at nakaupo sa harap ng mesa habang nagkakape. May almusal din sa mesa.Hinila ni Cameron ang upuan, umupo, at kumuha ng tinapay. Dahil siguro sa naubos niyang energy kagabi kaya gutom na gutom siya ngayon.“Kailan tayo babalik?”Inangat
Naningkit ang mata ni Waylon habang nakatingin kay Cameron. Mukhang para sa kaniya ay nagseselos si Cameron.Ngumisi ang babae at sinabing, “Sir, kaibigan mo ba siya? Mukha siyang babae. Sigurado ka bang ayos lang ang sexual orientation?”Nagdilim ang mukha ni Cameron.Bago pa siya may masabi, inakbayan siya ni Waylon at sinabing, “Tama ka. Gusto ko ang tulad niya.”“Ugh, nakakadiri kayo!” Sigaw ng babae bago umalis.Lumingon si Cameron para tingnan si Waylon. Tinulak niya palayo si Waylon at sinabing, “Marami kang unwanted romantic encounter.”Inangat ni Waylon ang baba niya. “Galit ka ba, Cam?”“Huwag kang magbiro,” sumagot si Cameron. “Malabo naman na magselos ako sa matandang tulad niya.”Bigla siyang binuhat ni Waylon sa sahig. Nasa dagat na sila ngayon at napatigil siya sa gulat. “Wayne, anong ginagawa mo…”Binuhat siya ni Waylon sa kwarto at nilagay sa kama. Pagkatapos, bago pa niya maintindihan, lumapit siya kay Cameron at kinulong sa kaniyang mga bisig. “Bakit ka nagp
Tiningnan ni Cameron ang orasan. “Speak of the devil. Sa tingin mo ba may nilagay sila sa pagkain na ito?”Tumawa si Waylon. “Siguro.”Hiniwa ni Cameron ang steak at sinabing, “Anyway. Kailangan natin ipakita na nahulog tayo sa patibong nila.”Nang 1:00 p.m., pumunta ang attendant para kunin ang mga dish. Napagtanto niya na naubos ni Cameron at Waylon ang pagkain.Humihikab si Cameron habang nanonood ng TV sa couch, at naliligo si Waylon.Tinulak palayo ng attendant ang dining car. Nang umalis siya, inangat niya ang kaniyang mata para tingnan si Cameron bago isara ang pinto.Sa gilid ng corridor, isang babae na nakasuot ng mink coat ang humithiy ng sigarilyo niya at tinanong, “Kinain ba nila ang pagkain?”Binuksan ng attendant ang takip. “Oo, naubos nila.”Naging malamig ang mata ng babae habang may bakas ng ngiti sa gilid ng kaniyang labi. “Pareho silang bata pa. Sa tingin ko makakakuha tayo ng magandang organ sa kanila.”Isang kalbo at matabang lalaki na may tattoo sa braso
Na-alerto ang mga tao na naghihintay sa labas dahil sa kaguluhan. Pumasok sila sa operating room at nagulat. “Hulihin niyo sila!”Magkatalikod na nakatayo si Cameron at Waylon habang pinapalibutan sila ng mga tao. Masyadong puno ang lugar para malaya silang makagalaw pero sapat na ‘yon para limitahan ang kilos nila.Tiningnan nila ang mga tao at tinanong ni Cameron, “Sigurado ka ba na magagawa mo?”Niluwagan ni Waylon ang relo niya at sumagot, “Gusto mo ba magpaligsahan?”Tumawa siya. “Sige. Tingnan natin kung sino ang mas mabilis na mapabagsak sila.”Napuno ng galit ang mga mukha ng mga tao habang nakikinig sa usapan nila. “Bw*sit! Minamaliit niyo ba kami?”Sabay na sumagot si Cameron at Waylon, “Sige.”Galit ma sumigaw ang mga tao, “Hulihin natin sila!”Pagkatapos mag-utos ng lalaki, sinugod sila ng grupo na iyon.Nagkagulo ang punong operating room na sa sobrang gulo ay bahagyang naririnig sa ilang mga guest room ang tunog na nanggagaling mula sa ilalim ng sahig.Lumabas s
Maraming pasahero ang sumisigaw sa takot. Walang nakakaalam kung ano ang nangyayari. Lahat sila ay alam na nasa panganib sila.Nang makarating si Cameron sa deck, nakita niya ang lahat ng pasahero na nagtipon, puno ng takot ang mukha nila. Biglang, lumiko ulit ang barko at sumigaw ang mga pasahero.Natumba si Cameron at agad na humawak sa pader.Isang babaeng attendant ang takot na takot kaya umupo siya sa sahig at umiiyak. Lumapit si Cameron sa kaniya at hinawakan sa balikat. “Nasaan ang bridge?”Pero, hindi siya makapagsalita sa takot. Pinapakalma ng nga katrabaho niya ang mga pasahero at nang marinig niya ang tanong ni Cameron, sinabi niya, “Alam ko kung nasaan ang bridge pero bakit ka pupunta doon? May nangyari ba?”Lumapit si Cameron sa attendant at sinabing, “Kailangan natin sabihin sa kapitan na ihinto ang barko. Malayo na sa original na daan ang barko. Hindi masasabi ang panahon sa lugar na ito. Kapag dumaan tayo sa hamog, mataas ang tiyansa na mababangga tayo sa ibang bar