Nasamid si Cameron sa mga salita niya. Namumula ang pisngi niya sa kahihiyan at mukhang hindi siya makapagsalita. “D-Dahil ‘yon sa may utang ako sa'yo. Kaya hinahayaan kitang gawin ang gusto mo!”Puno ng tuwa ang mata niya at hinaplos niya ang labi niya gamit ang kaniyang thumb. “Hahayaan ba ng isang tanyag na Cameron Southern ng East Island na gawin ng iba ang gusto nila dahil lang sa may utang siyang pera sa kanila?”Nagpumiglas si Cameron, gusto niyang makawala at tumawa pero hinawakan ni Waylon ang braso niya at namamaos ang boses. “Kapag nagpatuloy ka sa paggalaw, mawawalan ako ng kontrol. Kapag nangyari yon, wala na akong magagawa.”Natigil siya at namula ang pisngi niya habang nagngangalit ang ngipin. “Papatayin kita kapag sinubukan mo!”Mahinang ngumisi si Waylon, inangat ang kilay niya at tinanong, “Anong gagawin mo sa future?”Halos lumabas na ang usok sa lahat ng butas niya at mukhang blangko ang isip niya sa oras na ito. Hindi lang sa hindi agad nakabalik ang utak niya
Nilagay ni Colton ang coat sa balikat nito. Nagulat si Freyja at tiningnan si Colton.Binalot niya si Freyja ng coat niya. “Nagbago na ang panahon nitong nga nakaraan at manipis pa rin ang suot mo. Hindi ka ba natatakot na magka sipon?”Nag iwas ng tingin si Freyja. “Pumunta si Ms. Blueman dito kanina.”Mahinahon siyang sumagot. “Alam ko.”Inakbayan niya si Freyja at pumunta sa master bedroom kasama siya. Nang makapasok sila sa pinto, hinawakan siya ni Freyja sa braso. “Wala ka bang itatanong sa akin?”Hinawakan ni Colton ang kamay niya at lumingon. “Kapag may gagawin ka, panigurado na may rason ka. Bakit naman kita tatanungin tungkol dito?”Bumaba ang tingin ni Freyja. “Sorry.”Niyakap siya ni Colton. “Huwag mo na pasamain ang loob mo at kung may kinaiinis ka, lumapit ka lang sa akin.”Sinunod niya ang sinabi ng doctor na huwag masyadong ibahin ang emosyon niya, lalo na at wala siyang pakialam sa maliit na bagay kung saan gusto niyang ipa-test ang gamot ni Deedee dahil sa pagd
Tahimik na inobserbahan ni Jessie ang ekspresyon ni Colton at nakita niya na nakakunot ang noo nito. Inisip niya kung bakit at sinabi, “Hindi ko alam kung bakit sobrang galit sa akin ni Mrs. Pruitt. Baka dahil natatakot siya na baka saktan ko si Deedee. Talagang sobrang inaalala niya si Deedee.”Tumango si Colton at niluwagan ang relo niya. “Pamangkin niya si Deefee kaya normal lang naman talaga na may pakialam siya kay Deedee.”Huminto ang ngiti ni Jessie, pero dinagdag niya, “Tama ka pero ngayon na buntis na siya, dapat hindi lang si Deedee ang isipin niya. Kailangan niya rin alagaan ang sarili niyang anak.”Nanahimik si Colton habang nag-iisip.Tiningnan ni Jessie si Colton. “Mr. Goldmann, nakikita ko kung gaano niya alagaan si Deedee, anong mangyayari kung tanggihan ni Deedee ang therapy? Nag-aalala ako sa bata.”Tiningnan ni Colton ang relo niya pero huminto siya at tinaas ang kaniyang kilay kay Jessie nang marinig niya ang sinabi nito. “Hindi mo kailangan alalahanin yan. Mag
Sa loob ng bahay…Dinalhan sila ng tsaa at mga prutas ng katulong.Tiningnan ni Cameron si Deedee na nakaupo sa tabi ni Freyja, naalala niya ang usapan na narinig niya sa Blackgold, at nahulaan niya na ang batang iyon ang ‘pamangkin’ na pinag-uusapan nila.Tiningnan ni Cameron si Deedee at tumingin din ito sa kaniya.Ngumiti si Cameron.Nagulat si Deedee at yumuko siya.Tiningnan ni Cameron ang nahihiyang bata na nakatali ang buhok at nakaramdam siya ng saya. Parang si Mahina iyon nung bata pa siya pero mas matapang si Mahina nung ganun ang edad niya.Nagdala ng cookies ang katulong. Nakita iyon ni Deedee at gusto na sana niya pero hindi niya kayang kumuha para sa sarili niya.Kumuha si Cameron at binigay kay Deedee.Hindi iyon tinanggap ni Deedee.Hinawakan ni Cameron ang maliit niyang kamay, tinulungan siyang hawakan ang cookie, ngumiti, at sinabi, “Kain ka.”Tiningnan ni Deedee ang cookie sa kamay ni Cameron, at tiningnan niya rin si Cameron, at nagsimulang kagatin ang co
Naglakad si Freyja palapit sa flowerbed at tiningnan ang morning glories na tumutubo sa fence. “Alam ko ang lahat na ginawa niya para sa akin. Hindi lang ako…”Tiningnan siya ni Waylon. “May choice ka naman. Magtiwala ka sa sarili mo.”Huminto si Freyja. ‘Magtiwala ako sa sarili ko?’Tiningnan ni Waylon ang bahay at sinabi, “Kung okay lang sayo, pwede mo naman na hayaan muna si Deedee na makasama kay Cameron.”Inisip ni Freyja ang sinabi niya. “Okay lang sa akin pero si Deedee…”“Huwag ka mag-alala, alam ko ang yung tungkol sa isyu niya. Hindi naman mahirap pagalingin ang mga bata na tulad niya. Kailangan niya maging masaya.”Ilang sandaling nag-isip si Freyja. Nag-aalala siya na ipaalaga si Deedee kay Jessie pero paano kung magagawa ni Cameron na buksan ang puso niya?”Pumasok sila sa kwarto at nakita na nakaupo si Cameron sa tabi ni Deedee, tinuturuan niya itong maglaro. Si Deedee na hindi pa nakapaglaro ng mobile game ay puno ng pagtataka. Agad nitong nakuha ang atensyon ni D
Nilagay ni Waylon ang kamay niya sa likod ng upuan ni Cameron at lumapit. “Aralin mo na paano mo aalagaan si Deedee. Huwag mo siya iwala.”Hindi natuwa si Cameron. “Wala ka bang tiwala sa akin?”Hinalikan ni Waylon ang labi ni Cameron pero tinulak ni Cameron ang balikat ni Waylon. “Huwag kang magnakaw ng halik!”Nakuha na ni Waylon ang gusto niya. “Masaya ako.”Nagmaneho na siya.Kinabukasan…Umupo si Deedee sa garden at nakatingin siya sa pinto, may hinihintay siya.Nang huminto ang kotse sa gate nila, agad siyang tumayo pero agad na nawala ang ngiti niya nang makita ang babaeng lumabas sa kotse.Pumunta si Jessie sa garden hawak ang briefcase at nakita niyang naghihintay si Deedee doon. Naningkit ang mata niya at lumapit. “Bakit mag-isa ka lang dito? Wala ba rito ang tita mo?”Umupo ulit si Deedee at hindi nagsalita.Tumingin sa paligid si Jessie at wala siyang nakita na kahit sino kaya biglang nagbago ang ugali niya. “Deedee, gusto ko yung mga bata na sumusunod. ‘Di ba sin
Kahit hindi kaibigan ni Cameron si Freyja, nainsulto pa rin siya. ‘Dinamay pa niya si Freyja dito. Sigurado na may mali sa babaeng ito.’Lumapit si Cameron kay Jessie. “Wala ka ng pakialam kung may respeto ako o wala. Ininsulto mo ang isang babae sa sarili niyang bahay. Wala ka bang hiya? Sa tingin mo ba ikaw na lang sana ang may ari ng bahay?”Nagulat si Jessie. “A-Ano ang sinasabi ko?”“Bakit ka kinakabahan? Hindi ikaw ang magiging may-ari nitong bahay. Sa tingin ko hindi naman ganun ka-pangit ang taste ni Coleman para magustuhan niya ang babaeng katulad mo.”Matapos iyon sabihin ni Cameron, agad niyang naalala kung sino ang babaeng iyon.‘Siya ba yung babaeng sinasabi ni Wayne?’Mas matapang pa ang babaeng ito kay Florence. Kahit na nakakairita si Florence, mas magaling siyang mang-insulto. Ito namang babae ay magaling magpanggap.Namutla si Jessie. “Ikaw…”Mas mahirap magpaliwanag kung may makakakita sa kaniya pag nagwala siya. Pinigilan niya ang galit niya. “Tatandaan kita
Tinanggap ni Jessie ang tissue at sinabi, “Wala lang. Tungkol lang kay Deedee. Pwede ko ba makita si Mr. Goldmann? May importanteng bagay lang ako na dapat sabihin sa kaniya.”Sumagot si Leonardo, “May meeting ngayon si Mr. Goldmann. Baka hindi pa siya makalabas.”Sumagot si Jessie, “Okay lang. Hintayin ko na lang siya.”Sinamahan siya ni Leonardo papuntang opisina. Matapos ang halos 30 minuto, natapos na ang meeting. Sinabi ni Leonardo kay Colton na naghihintay si Jessie sa kaniya kaya bumalik na si Colton sa opisina niya.Hindi na siya sumagot kay Leonardo, at hindi maipaliwanag ni Leonardo ang reaksyon sa mukha ni Colton. Tinulak ni Colton ang pinto at pumasok sa loob ng opisina.Nang makita siya ni Jessie, tumayo siya. “Mr. Goldmann.”Tumayo si Colton sa likod ng couch at seryosong na tiningnan si Jessie. Totoo naman na sinabi niya dati kay Jessie na pwede siya pumunta sa kaniya basta tungkol kay Deedee. Pero para sa kaniya ay lagi ng pumupunta si Jessie sa kaniya. Hindi lang