Pagkatapos ma-bake ng mga pastries, nagbalot si Daisie para kay Freyja. At dahil palabas na rin si Nollace, hinatid niya si Daisie sa hospital.Bago lumabas ng sasakyan, humarap siya at hinalikan si Nollace sa pisngi. “Mauuna na muna ako.”Mahinang tumawa si Nollace at hinaplos ang mukha nito. “Okay.”Lumabas si Daisie sa sasakyan, nagsuot ng mask at sumbrero, at naglakas papunta sa entrance ng hospital.Pinanood ni Nollace na maglakad si Daisie palayo sa sasakyan, kinuha niya ang phone niya at kinausap si Edison.Yumuko si Daisie at umiwas sa nga tao habang hinahanap ang daan sa gynecology department. Pumunta siya sa ward ni Freyja at nang itutulak na niya pabukas ang ward, lumabas si Colton doon.Nakasalubong ang dalawa sa pinto.Kumunot si Colton at may sasabihin na sana, nang mapagtanto niya na kapatid niya ito. “Daisie?”Binaba ni Daisie ang mask niya. “Colton, nandito ka?”Alam ni Colton na nakabalik na sila mula sa East Islands kaya hindi gulat na makita siya. Mahina si
Nagpatuloy si Daisie. “Pero kung tatanggapin ng Goldmann si Deedee—”“Daisie,” kalmado siyang pinigilan ni Freyja. “Kahit na tanggapin ng Goldmann si Deedee, anong iisipin ng mga tao sa Goldmann? Anong sasabihin ng mga tao kapag nalaman nila na ang future daughter-in-law ng Goldmann ay sinama ang pamangkin niyang manirahan siya sa pamilya?”“O, sa kabilang banda, ako, bilang guardian ni Deedee, ay iiwan siya para ikasal ako kay Colton. Kahit anong piliin ko, si Colton ang aako sa lahat ng pressure sa huli.”“Ayaw kong pahirapan si Colton at ayaw kong idamay ang Goldmann sa gulo na ‘to. Mas takot pa akong maramdaman na hindi ako karapat-dapat sa kaniya dahil sa opinyon ng mga tao.”Yumuko si Freyja at may mainit na luha ang tumulo sa palad niya.‘Kahit anong gawin ko, hindi kasama ang pagkakaroon ng masayang mundo. Katulad lang ng sinabi ng mom ko noon, parang bangungot na paulit-ulit sa tainga ko.‘So, anong karapatan ko na maging masaya?’Sa katotohanan, ginugulo lang ng inferi
“Sa tingin mo ba dahil yon sa mga salita na…” hindi ipinagpatuloy ni Freyja, at mukha siyang depressed at malungkot.“Kung hindi, ano pa?” hinawakan ni Colton ang kamay niya. “Freyja, handa kang ilabas ang labas ng nasa puso kapag kinakausap mo si Daisie. Wala ka bang gustong sabihing ngayong nandito ako?”Gumalaw ang mata ni Freyja at mahina siyang ngumiti. “Wala na akong masabi.”Tumingin si Colton sa kaniya. Walang pag-iiba sa emosyon sa mata nito na para bang nasa gulo pa rin siya. Pagkatapos ng ilang sandali, tumayo siya. “Magpahinga ka muna.”Nang lumabas si Colton sa ward. Kinuyom ni Freyja ang kamao niya, kasama ang bracelet sa kamay niya at kinagat ang kaniyang labi.‘Mula noong kalahating buwan, parang may hindi nakikitang harang sa pagitan namin. Akala niya na kay Deedee lang ako may pakialam at galit siyang umalis at hindi namin nakita ang isa't isa nang kalahating buwan mula non.‘Dahil sa takot nga ang nagawa kong desisyon. Seguridad lang ni Deedee ang iniisip ko. H
“Akong bahala.”Nagdududa ang bata. “Kaya mo ba gawin ‘yon?”Kinuha ni Cameron ang dart at tinutok sa lobo. “Kasing dali lang ‘to ng ABC. Manood ka lang.”Pagkatapos ng ilang sandali, sakto niyang binato ang dark.Pumutok ang isang lobo.Nagulat ang lalaki. Kahit ang may-ari ay nabigla.‘Beginner’s luck ba ito o ano?’Tinuro ng lalaki abg teddy bear. “Gusto ko ‘yan.”Pinagpatuloy ni Cameron ang laro at binato ito patagilid.Tatlong lobo ang pumutok.Tumalon ang bata sa saya. “Wow, ang galing niyo!”Kahit ang ilang bata na nanonood sa tabi ay hindi mapigilan ang sarili niya at pinalibutan si Cameron. “Gusto rin namin ng laruan.”“Okay, isa-isa lang!”Hindi mapigilan ng may-ari na maupo lang at lumapit. “Miss, kapag naglaro ka nang ganito, maba-bankrupt ako.”Ngumisi si Cameron. “Hindi naman sa hindi kita babayaran. At saka, sinabit mo sila, ibig sabihin pwede sila makuha, hindi ba?”Maganda ang pagkakasabi nito at nasa katwiran talaga kaya natahimik ang may-ari.Hindi ma
Kung araw-araw ay may mababait na patron tulad niya, siguradong makakakuha siya ng tatlong magagandang bahay.Mas naging relax si Cameron ng naglibot siya. Bigla siyang nakarinig ng sigaw sa taas mula sa roller coaster na dumaan sa ibabaw ng ulo nila.Lumiwanag ang mata ni Cameron at humawak siya sa kamay ni Waylon. “Ayan?”Tinaas ni Waylon ang kilay niya. “Sigurado ka?”Ngumiti si Cameron. “Natatakot ka?” Naningkit ang mata ni Waylon. “Basta hindi ka takot.”Tumakbo si Cameron palapit sa roller-coaster at sinundan siya ni Waylon. Sumakay na sila sa roller-coaster, at nakikita ni Cameron na mas lumiliit ang mga tao sa paligid habang umaakyat ang roller-coaster pataas. Dahil hindi iyon mabilis, nagtaka si Cameron. “Bakit ang bagal? ‘Di ba dapat mabilis ito?”Tumalikod ang ibang tao para tumingin kay Cameron na parang nakatingin sila sa isang taong nakakairita.Tumawa si Waylon. “Pwede maghintay ka muna saglit?”Biglang huminto ang roller-coaster at kumunot ang noo ni Cameron
“Bwisit!” Ilang beses na sinipa ni Cameron ang ghost bride.Agad na niyakap ni Waylon si Cameron. “Huwag kang manipa!” Inalis ng actor ang wig niya at agad na tumayo, isa pala siyang lalaki. Nagreklamo siya habang hawak ang namamagang mukha. “Anong ginagawa mo? Actor lang ako dito. Huwag ka naman masyadong manakit!”Nagalit si Cameron. “Kasalanan mo yan kasi tinakot mo ako.”Tumayo si Waylon sa harap ni Cameron at sinabi sa lalaki, “I'm sorry, ang girlfriend ko…”Tinuro ni Waylon ang ulo niya.Suminghal ang lalaki at umalis na.Galit na inapakan ni Cameron ang paa ni Waylon at sinabi, “Hindi mo ako girlfriend. Saka bakit ka tumuro sa ulo mo? Gusto mo ba sabihin na baliw ako?”Hinila siya ni Waylon at hinalikan. Dahil sa gulat, nilagay ni Cameron ang kamay niya sa dibdib ni Waylon pero hindi niya ito matulak.Sa wakas ay binitawan na siya ni Waylon at nilagay niya ang daliri niya sa labi ni Cameron. “Hindi pa rin ba ito bilang ngayon?”Umiwas ng tingin si Cameron habang nahih
Tumawa si Waylon. “Para makita ang kapatid ko.” Huminto si Cameron at nagtaka. “Coleman? Bakit kailangan ko siya makita?”Nakahawak si Waylon sa manibela at nag-start ng engine. “Bilang sister-in-law niya kailangan mo siya makita.”‘S-Sister-in-law?’Mas namula pa ang mukha ni Cameron at nagsimula siyang bumulong. “Hindi pa ako kasal sayo at hindi pa ako pumapayag. Hindi, hindi ako magpapakasal sayo!” Ngumiti si Waylon pero hindi siya nagsalita.Sa Blackgold…Pumunta si Cameron sa lobby kasama si Waylon. Tiningnan ni Cameron ang mga decor. Iyon nga ang itsura ng pinakamalaking group sa Bassburgh—elegant at classy.Lahat ay gumagana sa tulong ng AI, holograms, at pati concierge ay napalitan na rin ng AI. Hindi na require ang mga empleyado na mag punch in, samantala, gumagamit na lang sila ng facial recognition para i-confirm ang attendance nila.Sumakay sa elevator sila Waylon at Cameron papunta sa administration office. Nang makita siya ng mga empleyado, nagulat silang lahat
“Oo, magaling si Ms. Peterson, at yung psychologist na si Ms. Blueman. Narinig ko na sinabi ni Mr. Goldmann na pareho sila ng school dati pero pumunta ng ibang bansa si Ms. Blueman para mag aral ng psychology. Maganda siya at mabait, sobrang lamang siya kay Ms. Pruitt.”Pinanood ni Cameron ang pag-alis nila, at naningkit ang mata niya. ‘Siguro kapatid ni Wayne ang Mr. Goldmann na pinag-uusapan nila.’Hinawakan ni Cameron ang baba niya. ‘Pinag-uusapan ng dalawang babaeng iyon ang girlfriend ng boss nila ng hindi niya nalalaman. Napakainterisado.’Sa opisina…Hinaplos ni Waylon ang relo niya at tumingin kay Colton. “Jessie Blueman?” Tiningnan ni Colton ang tsaa niya. “Pareho kami ng school dati pero hindi ko siya maalala. Sinusubukan ko kasi kumuha ng psychologist para kay Deedee, psychologist kasi siya kaya siya ang kinuha ko.”“Cole, anong tingin mo kay Deedee?” naka-krus ang daliri ni Waylon at pinatong iyon sa kaniyang tuhod. “Iniisip mo ba na walang pakialam sayo si Freyja ka
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa