Hinawakan ni Maggie palayo ang kamay niya, binitawan yun at inangat ang tingin niya. “Hindi ba't kailangan namin nang pasasalamat mo dahil dito, Ms. Livingston?”Natigil ang kamay ni Zenovia at nawala ang pula sa pisngi niya hanggang sa mangitim ito at mamutla.Tiningnan siya ni Maggie. “Masyado kang mayabang at malakas ang loob. Ang gusto lang ng Young Master Knowles ay linawin sa'yo na kaya niyang ibagsak ang Livingston nang hindi humihingi ng tulong sa foreign power.“At hindi niya kailangan alisin ang Livingston mismo. Ang kailangan niya lang ay palitan ang leader ng Livingston na mas mabuting palitan lahat. Ngayong makukulong na si Mr. Livingston, naipasa na ang pagiging leader ng Livingston. Ang vice president na ang may kapangyarihan ngayon at hawak ang suporta ng mga tao. Halos kalahati ng kapangyarihan mo at ng dad mo ay nakuha ng tito mo. Anong pakiramdam non?”Hinawakan ni Zenovia ang noo niya at malakas na sumigaw, “Hindi ako naniniwala! Nagsisinungaling ka sa akin!”
Yumuko si Nollace at dinampi ang labi niya sa labi ni Daisie.Ayon ang iniisip niya buong araw at gabi.Binalot ni Daisie ang braso niya sa leeg ni Nollace at nagyakap silang dalawa sa ilalim ng puno ng begonia.Hindi mapaghiwalay ang dalawa hanggang sa naghiwalay ang labi nila.Binaba ni Daisie ang tingin niya, gumalaw ang pilikmata niya, at lumabas ang emosyon niya sa ilalim ng mga mata niya. “Kalahating buwan tayo magkahiwalay.”Tumawa siya at dinampi niya ang kaniyang labi sa noo ni Daisie. “Oo, kalahating buwan nga.”Bumulong siya, “Wala ka bang sasabihin sa akin?”Hinaplos ni Nollace ang daliri niya sa labi ni Daisie at bumulong, “Oo.”Lumapit siya at ilang pulgada na lang ang layo mula sa kaniya. “Wala ka sa tabi ko at sobrang namiss kita at nanaginip na ako sa'yo.”Nag init ang pisngi ni Daisie. Nag iwas siya ng tingin at seryosong sinabi, “Kakaiba na ang level na yon.”Hindi niya mapigilan na mapa-isip. “Anong napanaginipan mo tungkol sa akin?”Ngumiti siya at lumap
Natigil ang likod ni Freyja at ang awa na nasa puso niya ay agad nawala dahil sa mga sinabi ng nanay niya.Nagulat din si Brandon. Gusto niyang hilain palayo si Sandy pero tinulak siya nito. Mukha siyang nababaliw dahil lumalakas na ang boses niya. “Fey, ikaw na lang ang pag-asa ko! Hindi mo ako pwede iwan! Nanay mo ako!”Maririnig sa buong kwarto ang malakas na sampal.Hindi nagawa ni Freyja na makapag-react sa biglang nangyari at ang nakita niya lang ay ang pagbagsak ni Sandy sa kama.Nasundan non ang galit ni Brandon. “Hindi ka pa ba kontento!?”Hinawakan ni Sandy ang pisngi niya, natigil sa kama at walang sinabi na kahit ano.Huminga nang malalim si Brandon. “Anong pinangako mo sa akin? Nangako ka sa akin na makikipag-ayos ka kay Fey. Nagsisinungaling ka ba sa akin!?”Namumula ang mata niya at nagngalit ang ngipin niya. “Pinatay mo ang anak mo, hindi pa ba yon sapat para magtanda ka? At ngayon balak mo gamitin ang babae mong anak? Anong kapangyarihan at estado ba ang pinagl
Si Daisie at Nollace lang ang naiwan sa living room. Tumingin si Daisie sa taas. “Galit ba talaga si Mr. Knowles?”Tumayo si Nollace. “Huwag kang mag alala. Kaya yon ayusin ng mom ko.”Tumigil siya, lumapit at niyakap si Daisie.Nagulat si Daisie at tumingin sa kaniya. “Anong ginagawa mo?”Gamit ang daliri niya, inayos niya ang buhok na nasa noo ni Daisie papunta sa likod ng tainga niya. “Gusto mo bang bumalik sa kwarto ko?”Nag iwas siya nang tingin, nakaramdam ng kaba. “Anong gagawin natin pagkatapos natin bumalik sa kwarto mo?”Yumuko si Nollace at mahinang kinagat ang tainga niya. “Gusto kitang makasama.”Nakaramdam siya ng kuryente sa spine niya, namula at nag init ang pisngi niya at nahirapan siyang lumunok ng laway. “Hindi ba't kasama mo na ako ngayon?”“Iba ‘to.” Pinadulas niya ang daliri niya sa labi ni Daisie. “Gusto kitang halikan pero kung hindi ka natatakot na makita…”Tinakpan ni Daisie ang bibig niya gamit ang kaniyang kamay, namumula ang tainga niya at bumulong
Kinabukasan, walang lakas na dumating si Daisie sa college.Natulog siya buong maghapon sa kwarto ni Nollace. Kaya naman, hindi na siya makatulog nang makabalik siya sa villa noong gabi at gising siya hanggang ala singko ng umaga.Hindi niya mapigilan na kumuha ng maliit na salamin at tingnan ang sarili niyang repleksyon sa salamin. Malapit na maging panda ang eye bag at dark circle sa mata niya.Biglang may tumapik sa balikat niya.Lumingon siya sa takot at sa gulat. “Colton?”Humalukipkip si Colton at tiningnan ang dark circle niya. “Lumabas ka ba at naging magnanakaw kagabi?”“Ikaw yung magnanakaw dito, kung makapang gulat ka sa akin.” Nag-iwas ng tingin si Daisie at nagsinungaling. “Masyado akong maraming nainom na kape kagabi at hindi ako nakatulog.”“Nasaan si Freyja?”Natigil sandali si Daisie at naguguluhan siyang tiningnan. “Bakit gusto mong malaman?”“Wala lang.” Nag-iwas ng tingin si Colton nang walang pagbabago sa ekspresyon pero pakiramdam niya pa rin ay kakaiba y
Nakahiga si Freyja sa hospital bed habang may IV drips at si Daisie naman ay nakaupo sa gilid niya hanggang sa magising siya. Tumayo si Daisie at tinanong, “Freyja, ayos ka lang ba?”Pilit na ngumiti si Freyja. “Oo, salamat.”Umupo ulit si Daisie. “Sobrang nag alala ako. Mabuti na lang pumunta ako o walang makakaalam na nahimatay ka. Maluluto yung utak mo sa lagnat mo na yan.”Tinayo ni Freyja ang sarili niya. “Dinala mo ako sa hospital?”Sumagot si Daisie, “Tinawagan ko si Waylon para ihatid tayo.”Walang sinabi pabalik si Freyja.Dumating si Waylon at sumandal sa pinto pagkatapos ay kumatok. “Maayos na pakiramdam mo?”Natigil si Freyja at tumango. “Pasensya na sa abala.”Sinabi ni Daisie, “Walang abala. Nga pala, wala pa ba ang nanny?Yumuko si Freyja at sinabing, “Inilabas niya si Deedee at akala ko gagaling na ako pagkatapos matulog.”Hindi madaling alagaan si Deedee kaya hindi sinabi ni Freyja sa nanny na masama ang pakiramdam niya.“Hindi pwede yon. Bakit hindi ka kumu
Nagulat ang dumadaan sa busina, tinitigan sila nang masama pero hindi nila marinig kung ano ang sinigaw nito sa kaniya. Iba yon kay Colton na nasa driver seat.Malinaw niya yon na narinig at nagdilim ang mukha niya.“Freyja Pruitt!” Binuksan ni Colton ang pinto, hinawakan ang kamay niya at nagngalit ang ngipin. “Anong tinawag mo sa akin?”Hindi siya makatakas at makaalis sa pagkakahawak niya. Nagsimulang sumakit ang kamay niya dahil sa mahigpit na pagkakahawak kaya sumigaw siya, “Bitawan mo ako!”Hinawakan ni Colton ang baba niya at lumapit. “Sabihin mo ulit.”Nagbabanta ang tunog niya.Tumigil sa pagpupumiglas ai Freyja at tumawa. “Sasaktan mo ba ako ulit?”Malakas na tumawa si Colton. “Hindi kita sinaktan—” natigil siya at hindi nagpatuloy.Nawalan siya ng kontrol tulad nang nakaraan pero hindi niya sinaktan si Freyja.“Hindi mo maaalala ang maliit na bagay.” Hinila ni Freyja ang kamay niya palayo at hinaplos ang braso niya. “Aalis na ako kung wala ka nang sasabihin. Ayaw k
“Deedee!” Hindi alam ni Freyja ang gagawin sa kaniya. Hindi pa nakita ni Deedee ang magulang niya mula nang ipinanganak siya kaya tinatawag niya ang lahat ng ‘Daddy’.Bumuntong-hininga si Freyja bago bumalik kay Colton para magpaliwanag, “Huwag mo siya pansinin. Bata pa siya. Mag ingat ka sa pagmaneho.”Papasok na sana siya sa bahay kasama si Deedee pero hinawakan ni Deedee ang shirt ni Colton.Nagulat ang nanny at agad na lumapit. “Deedee, behave.”Pipigilan na ni Freyja si Deedee pero inunat ni Colton ang braso niya at binuhat siya.Nagulat si Freyja. “Ikaw…”Niyakap siya ni Colton pero ang mahalaga alam niya kung paano siya buhatin at halata na hindi ito ang unang beses na humawak ng bata. Hindi lang sa hindi umiyak si Deedee, masaya pa siyang tumawa at nagsimulang paglaruan ang buhok niya.Hindi nagalit si Colton tungkol doon dahil bumuhat na siya nang bata noon, kasama ang anak ni Helios at anak ng tito niya.Malambot ang mga bata pero malakas sila at napaka cute na malili
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa