Naningkit ang mga mata ni Nolan. “Anong kinakatakot mo? Alam ng lahat na akin ka.”Sinapubliko niya na iyon, kaya imposibleng hindi pa alam ng mga tao.Tinabig ni Maisie ang kamay ni Nolan at proud na sinabing, “Pwede mo ba akong pakitaan ng kaunting respeto, please?”Ayaw niyang maglakad-lakad bilang ‘girlfriend ni Mr. Goldman.’Nagdilim ang mga mata ni Nolan.Wala naman talaga siyang pakialam sa iniisip ng iba. Ayaw niya lang magpakita ng affection sa harapan ng lahat.Bakit siya kinahihiya ni Maisie?Napansin ni Maisie ang bigat ng braso ni Nolan at ang mapang-angkin nitong titig, kaya naman nagsimulang tumibok nang mabilis ang kaniyang puso.Sinong nakakaalam kung hahalikan siya ng lalaking ito sa harap ng maraming tao para lang ipakitang pagmamay-ari siya nito? Hindi iyon maganda.Binago niya ang pakikitungo niya, mula sa pagiging proud ay naging mahiyain siya, medyo mahinhin pa, at bumulong. “Nasa harap tayo ng maraming tao. Pwede bang pagmukhain mo naman akong
Pinagmasdan nang mabuti ni Maisie ang litrato at napagtanto na magkasunod na naglalakad ang nanay niya at si Erwin, nasa bandang likuran si Erwin. Gayunpaman, parang magkasunod sila dahil sa anggulo.Kung magka-relasyon sila, mas magiging intimate sila, pero walang pinakita na anumang senyales ng intimacy si Erwin at kaniyang ina. Parang ginagalang nga ni Erwin si Marina.Sino ang kaniyang ina para kay Erwin?Biglang sinara ang laptop.Lumingon si Maisie sa lalaking nasa tabi niya, medyo nagulat siya. “Iyan lang ang nalaman mo?”Iyon na ‘yun?Nakalapat ang mahabang braso ni Nolan sa likod ng couch kung saan siya nakaupo. Sumandal ito. “Halikan mo ako, sasabihin ko sa iyo.”“Hindi na bale. Ako na mismo ang aalam.”Tatayo na sana si Maisie nang bigla siyang hilain ni Nolan.Napaupo siya sa hita nito. Hindi iyon magandang posisyon.“Nolan, dahil lang opisina mo ito ay pwede mo nang—” Tinulak siya ni Maisie, pero mahigpit siyang iniipit ni Nolan sa kaniyang dibdib at mu
”Mga de Arma ang tinutukoy mo, tama?”Nang makitang alam na ni Maisie ang totoo, walang pag-aalinlangang tumango si Erwin. “Gusto kong maghintay ng ilang tagumpay mo sa buhay bago ko sabihin sa iyo ang tungkol sa kaniya.“Zee, kahit na mayroon ka pang malaman tungkol sa kaniya sa susunod, huwag mong sisihin ang nanay mo. Ang totoo, mahal na mahal ka ng nanay mo. Alam niyang hindi ka tatratuhin nang maganda ng mga Vanderbilt sa oras na pumanaw siya, kaya naman dumating ako.” Hinatid ni Erwin si Maisie sa pinto.Sumakay si Maisie sa kotse at umalis matapos magpaalam.Si Willow na kanina pa sinusundan si Maisie ay nakaupo ngayon sa loob ng sasakyan. Mahigpit ang hawak niya sa manibela at saka nilabas ang kaniyang cell phone nang makita niyang papalabas si Maisie sa bahay ng isang lalaki.Habang tinitingnan ang mga litrato sa kaniyang phone, ngumisi siya.‘Mayroon na rin akong magagamit laban sa iyo!’Sa Vanderbilt manor…Lumabas si Leila ng banyo habang nakasuot ng isang s
Hindi nakalimutan ni Willow na magdagdag pa ng sasabihin. “Huwag ka ng magpabihag pa sa mga kasinungalingan niya!”Magpabihag?Oo nga, para sa kaniya ay nabihag ni Maisie si Nolan. Si Maisie ay isang seductive vixen na inagaw ang lalaking para sa kaniya.Humalukipkip si Maisie, walang pagbabago sa kaniyang ekspresyon na para bang ang taong tinutukoy ni Willow ay hindi siya.Tinaas ni Nolan ang kamay at tinaas ang baba ni Maisie habang kumikibot ang kaniyang mga labi. “Totoo ba iyon?”Hindi sumagot si Maisie.Pero sa mga mata ng mga tao sa paligid, hindi pa nagagalit si Mr. Goldmann!Bumuntong-hininga si Maisie. “Oo, isang oras akong nanatili sa bahay ng lalaking iyon.”Hindi inaasahan ni Willow na aaminin iyon ni Maisie, kaya sinubukan niya itong gatungan. “Nolan, narinig mo ba iyon? Hindi ako nagsinungaling sa iyo. Isa siyang—-”“Anong ginawa mo sa isang oras na iyon?”“Ginawa ko ang lahat ng dapat gawin.” Ngumiti si Maisie.Napasinghap ang lahat ng tao.‘Gusto
‘Bumagsak na ako sa puntong ito!’Mahinahong bumalik si Maisie sa kaniyang opisina.‘Salamat sa diyos at umalis na ang dbag na iyon.’“Zee!” Pagkalingon ni Maisie, niyakap na siya ng mahigpit ni Ryleigh. “Hey, bakit hindi mo sinabi sa akin na hindi ka na nagtatrabaho sa Vaenna?!”Sandaling natulala si Ryleigh, bigla niyang binitawan si Maisie, at inamoy ang katawan nito. “Bakit amoy perfume ka ng lalaki?”Kinilabutan si Maisie, kalmado siyang umiwas ng tingin. “Talaga?”“Oo!” Suminghot ulit si Ryleigh at bahagyang kumunot ang noo. “Isa iyan sa mga Gucci colognes, at pamilyar ang amoy na iyan. Ah, hindi ba galing yan kay Mr. Goldmann—”Tinulak siya ni Maisie. “Aso ka ba? Bakit mo ako hinahanap?”“Matagal-tagal na tayong hindi nagkikita, at hindi mo man lang ako namiss? Hmph, ikaw talaga yung tipong inuuna ang boyfriend kaysa best friend.” Suminghal si Ryleigh at humalukipkip.Lumapit si Maisie sa kaniyang desk at naipo. “Hehe,hindi ba’t mayroon ka rin ka-date?”“Hind
Kahit na si Mr. Goldmann ay humaling na humaling sa kaniya, habang si Willie naman ay nagdusa nang malala dahil sa babaeng iyon!’Pinag-isipan niya itong mabuti at mayroon siyang kutob na mayroong tumutulong nang patago kay Maisie. Kung hindi, bakit ang lakas-lakas ng loob nito!?‘Kahit na si Mr. Goldmann ay naloko.’Ang mas ikinagulat pa niya ay si Erwin na makapangyarihan sa mga upper-class circle ay tinawag na pamangkin si Maisie!‘Posible bang si Erwin ang tumutulong kay Maisie? Pero nasa 40s na rin si Erwin. Magka-edad lang kami. Kung sinasabi niyang pamangkin niya si Maisie, posible bang… ang babaeng iyon, si Marina Gonzales!’Hindi mapigilan ni Leila na lumalim ang kaniyang iniisip. Kahit na hindi niya kailanman nakita si Marina, narinig niya na ang tungkol sa kaniya.‘Tinulungan ni Marina si Stephen na magkaroon ng pundasyon sa Bassburgh sa pamamagitan ng pagtatayo ng Vaenna Jewelry. Isa talaga siyang magaling na babae.’Sa kasamaang palad ay wala masiyadong alam s
Tumingala si Colton, tiningnan si Louis at sinabing, "Kung ganoon, bakit tinulungan niyo pa rin ako?"*Mayroon bang tumulong sa iyo?" Kumunot ang noo ni Louis. "Isa ka lang bata, pero ganyan mo kausapin ang isang professor?""Hindi ako bata lang." Nagalit si Colton.Ginalaw ni Louis ang kaniyang kamay at pinakita ang height ni Colton. "Ganito ka lang katangkad, hindi ba't bata ka lang?"Matapang na sumagot si Colton, "Tatangkad pa naman ako!""Pfft, pero isa ka lang bata ngayon."Pinagmasdan ni Louis ang bata.'Hindi lang siya matalino pero hindi rin siya takot sa akin. Maganda rin ang resultang nakuha niya sa rating selection ng academy. Pambihira ang batang ito.'Pero bakit pamilyar ang mukha niya?'"Magpa-practice na ako ng piano. See you around, Professor Lucas." Nagpamaywang si Colton at umalis.Pinanood ni Louis ang bata habang papaalis ito.'Saang pamilya kaya galing ang batang iyon? napukaw niya ang interes ko.'Pagkatapos ng school, nakaupo sina Waylon at
Bakit niya gugustuhin na magkaroon pa ng anak sa isang g*gong lalaking katulad niya? imposible!"Walang hiyang lalaki na walang ibang inisip kung hindi ang makasiping ako. Mangarap siya!" Bulong niya habang nagtutupi ng ilang damit, plano niyang matulog sa kwarto ni Daisie.Hindi napansin ni Maisie na ang lalaking nakasandal sa pinto habang nakahalukipkip ay pinaniningkitan na siya ng mata.Hindi galit si Nolan sa narinig na mga insulto sa kaniya dahil totoo namang gusto niyang mayroong mangyari sa kanila ni Maisie.Nang tumalikod si Maisie dala ang mga damit, napatalon niya sa gulat at nanigas ang kaniyang ekspresyon.Hindi, masiyado siyang naging pabaya!"Tapos ka na manermon?" Tinitigan siya ni Nolan. Masigla si Maisie sa tuwing nagagalit sa kaniya. Ang cute nitong panoorin.Hindi nagsalita si Maisie. Kalmado niyang sinabi habang dala-dala ang mga damit, "Kay Daisie ako matutulog ngayong gabi."Hindi siya pinigilan ni Nolan, nakangiti lang ito habang pinapanood na um
Hinila ni Leah ang luggage niya at pinasok sa trunk ng sasakyan niya, lumingon siya sa manager. “Salamat pero sa tingin ko ay hindi ko na kailangan.”“Ms. Younge…”“May nangyari ba?”Nang marinig ang ibang boses, lumingon si Leah at nakita si Dennis na palabas mg sasakyan at papalapit sa kanilang dalawa.Bahagyang tumangonang manager. “Mr. Clarke.”Naningkit ang mata ni Leah. “Magkakilala kayo?”Nakangiting nagpaliwanag si Dennis, “Ako ang may-ari ng hotel na ito pero hindi ko inakala na nandito ka.”Nagulat si Leah. “Ganoon ba?”“Anong nangyari?” Tinanong ni Dennis ang manager para magpaliwanag at tapat na sumagot ang manager.Kumunot si Dennis. “Kapag may nangyari na ganoon, dapat tanggalin ang empleyado.”“P-Pero kulang na ng tao ang hotel ngayon at mukhang mahihirapan na tayo mag-recruit ng panibago kapag tinanggal natin siya.” Hindi mapigilan ng manager na makaramdam na parang sumusobra naman si Dennis sa desisyon niya.Malamig siyang tiningnan ni Dennis. “Kung nakagaw
Nagulat si Leah.‘Posible kaya na si Morrison ‘yon?’Pumunta si Leah sa pinto at bubuksan na sana ‘yon nang bigla niyang narinig ang boses ni Morrison. “Sino ka ba?”Hindi nagtagal pagkatapos non ay may kaguluhan na nagmula sa kabilang banda ng pinto sa corridor.Agad na binuksan ni Leah ang pinto at lumabas, nakita niya si Morrison na parang may hinahabol pero mabilis ang paa ng tao na ‘yon.“Morrison!” sigaw ni Leah.Lumingon siya sa dulo ng corridor at galit na sumigaw, “Hindi mo na naman binasa ang text na sinend ko sa'yo, ano!?”Natigil ang nasigawab na si Leah at nagtataka ang ekspresyon, “Anong text message ang sinasabi mo?”Huminga nang malalim si Morrison at suminghal sa inis. “Pwede mong itapon ang cell phone mo kung wala kang plano na gamitin. Nag-text ako sa'yo, sinabihan kita na huwag bubuksan ang pinto kahit na may marinig ka na katok sa pinto. Sa tingin ko hindi ka naman takot mamatay, huh?”‘Kung hindi ko siya binantayan para sa ganoong insidente, sa tingin ko
Nililinis ni Leah ang damit niya at bahagya siyang nagulat nang marinig kung ano ang sinabi ng lalaki. Inangat niya ang kaniyang ulo para tingnan siya at ngumiti. “Hindi na ‘yon kailangan. Salamat.”Pagkatapos non, umalis siya.Tiningnan ni Dennis ang direksyon kung saan pumunta si Leah nang may pilyo na ngiti sa kaniyang mukha.Pagkatapos ni Leah pumunta sa banyo, hinubad niya ang kaniyang jacket. Sinubukan niyang linisin ang mantsa ng kape sa kaniyang jacket pero walang nangyari. Kaya naman, wala siyang ibang magawa kundi maghintay na makauwi bago niya malabhan ang jacket.Pero, mukhang masyadong masigla para sa kaniya ang lalaki na Dennis ang pangalan.‘Kasing sigla ba niya lahat ng lalaki sa Stoslo?’ naiisip niyang tanong.Nang tanghali, sinabit ni Leah ang jacket sa kaniyang braso. Isang sasakyan ang huminto sa harap niya nang lumabas siya ng building. Ibinaba ng driver ang bintana at ang nandoon ay walang iba kundi si Dennis.“Pasensya na talaga at namantsahan ko ng kape a
Binalik ni Diana si Tic sa stroller at sinabing, “Hindi ako magaling magbigay ng pangalan. Tanungin mo ang dad mo. Mas magaling siya sa akin dito.”Tumango si Nollace. “Kung ganoon, Dad, kailangan ko ng tulong mo na alagaan mula sila sandali.”Nagulat si Rick. “Ano? Ako?”“Ang tagal na nang huling pagkakataon namin ni Daisie na maglaan ng oras para sa isa't isa,” galit na sinabi ni Nollace.Matagal na nang huling nagkaroon sila nang intimate activity at mas imposible pa ‘yon na mangyari ngayon lalo na’t kasama nila ang tatlong bata.Sa sobrang kahihiyan ni Daisie ay gusto niyang humanap ng butas at ilibing ang sarili niya. Hindi niya alam kung bakit nagagawa ni Nollace na magsabi nang bagay na nakakahiya sa magulang nila.Hindi nagtagal, tinanggap ni Rick ang tungkulin sa pag-aalaga ng tatlong bata. At para kay Daisie at Nollace, kung wala ang mga bata sa paligid nila, nakadikit lang si Nollace kay Daisie mula umaga hanggang gabi. Pareho nilang sinamantala ang mga araw at parang
“Kung tutuusin, kadalasan na iniisip ng mga lalaki na responsibilidad ng babae na alagaan ang anak nila at dapat matuwa ang babae kapag handa silang tumulong paminsan-minsan. Ang iba sa mga lalaki ay ayaw pa na alagaan ang anak nila. Naiintindihan ng asawa mo na naghirap ka sa panganganak kaya naniniwala ako na magiging mabuting ama siya,” sabi ng nanny.Nagulat si Daisie.Ang totoo niyan ay pakiramdam niya na tama ang nanny. Swerte talaga siya. Kung tutuusin, kadalasan ay si Nollace ang nag-aalaga sa mga bata.Kapag umiiyak ang anak nila sa kalaliman ng gabi, siya ang maghahanda ng gatas at pagagaanin ang loob ng mga ito.Tumingin siya sa tatlong baby at malaki ang mga ngiti, “Mabuti nga siyang ama.”Nang gabi, umakyat si Nollace sa taas para hanapin si Daisie pagkauwi niya.Nang hindi niya makita si Daisie sa kwarto, pumunta siya sa baby room at nakita na natutulog ito kasama ang mga anak nila.Inilagay ni Nollace ang jacket sa likod ng upuan at lumapit sa kama.Nakakatuwa an
Ngumiti si Estelle at sinabing, “Masaya kami na nandito ka. Hindi ka na dapat nagdala pa ng regalo.”Dinala siya ni Gordon at Estelle sa living room. Hindi madali kay James na umalis sa kaniyang shooting at pumunta rito kaya naman sinabihan nila ang kanilang mga katulong na maghanda nang masasarap na pagkain.Maraming tanong sa kaniya si Estelle katulad kung ano ang pelikula na sinu-shoot niya ngayon at handa niya itong sinagot lahat. Masaya siya sa katapatan nito at mapagkumbabang ugali.“Nakakapagod siguro maging aktor, ano?”Pinagkrus ni James ang mga daliri niya at nakangiting sumagot, “Oo, nakakapagod nga. Pero wala namang madaling trabaho sa mundo.”“Ayos lang lang yon. Naiintindihan naming lahat kung gaano kahirap at nakakapagod ang pagiging aktor. Pero sana alagaan mo ang kalusugan mo kahit na gaano ka pa ka abala,” mahinahon na sinabi ni Estelle.Hindi alam ni James kung bakit siya na-konsensya sa maayos na trato ng mga ito sa kaniya. Kung tutuusin, hindi sila totoong ma
Sapat na ang tatlong taon. At saka at least, hindi na kailangan ni Giselle pumunta pa sa mga blind date.Sa ngayon, kung wala sa kanila ang makahanap ng better partner o kung mahulog ang loob nila sa ibang tao, pwede naman nila isawalang-bisa ang kanilang kasunduan. Sa madaling salita, ginagamit lang nila ang isa't isa sa ngayon bilang proteksyon.“Dad, Mom, masyado lang kayong nag-iisip. Kahit na subukan namin na mag-date, kailangan pa rin namin ng oras. Paano kung hindi pala kami magkasundo pagkatapos ng kasal? Makikipag-divorce ba ako?”Naramdaman nila Gordon at Estelle na tama ang kanilang anak kaya hindi na sila nagpumilit. Tumayo si Giselle at sinabi, “Alright, hindi niyo kami kailangan alalahanin.” Matapos iyon, pumunta na si Giselle sa taas.Nagkatinginan sila Estelle at Gordon at suminghal.…Pumunta si James sa common room at hinanap si Donny. “Umm, Mr. Winslow…”Nang makita na may sasabihin si James, tumingin si Donny. “Yeah?”“Pwede ko bang tapusin ngayon lah
Nang pumasok si Leah sa kotse, sinuot niya ang kaniyang seatbelt. Pumasok na rin si Morrison at nagmaneho.Habang nasa byahe, nakatingin lang si Leah sa bintana at hindi nagsasalita. Tiningnan siya ni Morrison. “Nagtitiwala ka talaga. Hindi ka ba nag-aalala na baka may gawin akong masama sayo?”Tumingin si Leah sa kaniya. “Hindi mo ‘yon gagawin.” “Paano mo naman naisip? Huwag ka masyadong magtiwala sa mga lalaki.”“Pati sayo?” Tanong ni Leah. Tumikhim si Morrison. “Pwede mo naman ako isama.”Biglang natawa si Leah. “Kaibigan mo si Wayne, at may malaki na yung ibig sabihin tungkol sayo. At saka, hindi mo naman ako pinagsamantalahan dati kaya nagtitiwala na ako sayo.”Napahinto si Morrison. “Hindi ka nahihiyang maalala ang araw na ‘yon?” Hindi pa nakaramdam ng kahit anong hiya si Morrison tulad ng nangyari noong gabing ‘yon.Nang makarating na si Leah sa hotel na kaniyang pupuntahan, bigla siyang napahinto nang lumabas siya ng kotse, at tumalikod siya. “Dahil sinundo mo nam
Sumagot si Beatrice. “Si Daddy nga nagbabalat ng shrimp mo. Hindi ka rin naman nahihiya.”Walang masabi si Barbara pero tumawa sila Ryleigh at Maisie.Makikita na ang buwan sa langit. Suminag ang liwanag sa kanila, at sobrang masaya ang senaryo.…Matapos ang wedding, dinala ni Freyja ang anak niya at si Colton sa Kong Ports. Pumunta rin ang mag-ama doon para magbakasyon.Pumunta sila Waylon at Cameron sa Tayloryon para pag-aralan nila paano mag-alaga ng baby para hindi sila magkaproblema pag dumating na ang kanila.Isang trainee dad si Nollace, at isang soon-to-be dad naman si Waylon. Sinusubukan nila ang kakayahan ng isa't isa. Hindi makapagsalita sila Daisie at Cameron sa ginagawa ng dalawa. Tinanong ni Cameron, May naisip na ba kayong pangalan ng mga baby niyo?”Umiling si Daisie at sinabi, “Tatawagin ko silang Tic, Tac, at Toe.”Tumawa si Cameron. “Magiging casual ka lang ba sa pangalan nila?” Sobrang seryoso ng kaniyang mukha. “Madali lang maalala.”Gumalaw ang mukha