Kabanata 3

Alice's Point Of View.

"I just want to remind you, Alice. That I don't want this marriage," malamig niyang saad bagokami pumasok sa kaniyang mansyon. "And I'll make sure you will regret marrying me."

"Tinatakot mo ako?" seryosong tanong ko sa kaniya, nandito na kami sa England at mukhang tama nga ako na pinepeke niya lang ang sarili niya sa harap nila Mom and Dad.

Dahil noong makaalis kami sa aming mansyon hanggang sa makarating kami rito sa mansyon niya ay ilang beses niya ng inuulit na ayaw niya na ikasal sa akin.

Para namang gusto kong ikasal sa kaniya?!

Malamig ang matang tumingin siya sa akin. "Watch your words, Woman. You don't know how dangerous I am," wika niya at mabilis na pumasok sa kaniyang mansyon.

Napaawang naman ang labi ko dahil narinig at hindi nakapagsalita. What is he talking about? Ito ba ang totoong Valerian? Simula umalis ng mansyon namin ay hindi ko na nakita pa ang ngiti sa kaniyang mukha.

Anong klaseng lalaki ba ang pinakasalan ko?

Hindi ko na lamang siya pinansin at tinuon ang atensyon sa kaniyang mansyon, hindi ko maitatagong maganda ang mansyon niya. Mula sa labas palang ng gate ay kitang kita na kung gaano kalaki ang mansyon, kulay puti ito na bagay na bagay dahil maraming puno ang nakapalibot.

Nang makapasok sa loob ay pansin ko na wala gaanong gamit sa paligid pero kompleto ang gamit sa kusina at sa living room. Pinapunta niya ako sa

"This is your room, hindi ka lalabas kapag hindi ko sinabi," saad niya at bago pa ako makapagsalita ay sinarado niya na ang pintuan.

"Hey!" malakas kong sigaw habang kumakatok sa pintuan, nakaramdam ako ng inis. Ano bang akala niya sa akin?! Isang prisoner?!

At nang mukhang wala siyang balak buksan ang pintuan ay sumuko na lamang ako at tumingin sa sinabi niyang kwarto ko simula ngayon. Mas malaki ito sa naging kwarto ko sa mansyon nila Dad, mayroong king size bed, malaking cabinet at sofa. Mayroon ring bathroom.

Kahit pagod sa flight ay wala akong nagawa kundi ang ayusin ang mga gamit ko, nang matapos ay natulog ako. Ilang oras ang naging tulog ko at nang magising ako ay matinding gutom ang aking naramdaman.

Sinubukan kong buksan ang pintuan ng kwarto ko ngunit naka locked ito. Napatingin ako sa malaking bintana at napangiti, I felt deja vu habang naglalakad papalapit sa bintana, binuksan ko ito at napatingin sa baba, I scanned the area at may makita kong may malaking puno na pwede kong gamitin upang makalabas sa kwartong ito.

Malakas akong bumuntong hininga bago kinuha ang mahaba kong dress sa cabinet at sinira ito upang maging mahaba katulad ng tali. Tinulak ko ang malaking cabinet papalapit sa bintana at doon tinali ang dress ko, sinigurado kong matibay ang pagkakatali ko dahil baka tuluyan na akong mamatay kapag nahulog ulit ako sa bintana.

Tahimik akong nagdasal at tinaas ang kanang paa sa bintana, hinigpitan ko ang kapit sa aking dress habang bumababa sa bintana. Nang makalapit na ako sa malaking puno ay kumapit ako sa sanga nito at mabilis na bumaba.

"Success," nakangisi kong sabi dahil nakababa na ako at mukhang nasa garden ako ng mansyon ni Valerian.

Valerian's Point Of View.

"Hindi ako makapaniwalang dito mo papatirahin ang anak niya," saad ni Frank habang may hawak na sigarilyo sa kaniyang kamay.

"Of course, hindi naman makakapunta sa bansang ito ang Dad niya upang iligtas siya sa mga kamay ko," nakangisi kong saad at malakas na bumuntong hininga bago muling uminom ng alak. "Ano ng update sa pinapagawa ko sa'yo?"

Sumandal si Frank sa sofa at sumagot. "Maayos naman ang naging transaction sa Knight Mafia, nabigay nila ang mga armas ng maayos at walang kulang," saad niya. "Ang akala ko nga ay magkakaroon pa ng gulo ngunit mukhang tumutupad naman sila sa kanilang mga sinasabi, Sir."

"That's good," I commented. "Subukan lang nila tayong traydurin, mabubura sila sa mundong ito."

Magsasalita pa sana si Frank ngunit parehas kaming napatingin sa isa't isa ng makaramdam kami ng presensiya ng isang tao. Mabilis kong kinuha ang aking baril sa bulsa ko at sabay kaming lumingon ni Frank sa aming likuran at tinutok ang baril sa isang pamilyar na tao.

"Alice? What the fuck are you doing here?" galit kong sigaw at binaba ang aking baril.

"What the hell!" sigaw niya at nanlaki ang mga mata sa gulat habang nakatingin sa amin. Sinenyasan ko namang ibaba ni Frank ang hawak niyang baril at mabilis naman niya akong sinunod.

"Answer me, Woman!" malakas kong sigaw habang kunot-noong nakatingin sa kaniya.

"Muntikan niyo na akong mapatay! Hindi man lang ba kayo magsosorry sa akin?! At saka bakit may mga baril kayo?!" sigaw niya at nakakunot na rin ang noo. Mabilis kong kinuha ang aking baril at tinutok iyon sa kaniyang ulo dahilan upang matahimik siya.

"Fucking shut your mouth or gusto mong mamatay ngayon?" I scoffed and gave her a death glare. "At huwag kang umakto na parang ngayon ka lang nakakita ng baril."

"Ngayon lang naman talaga ako nakakita ng baril," sagot niya dahilan para mas lalo ko siyang samaan ng tingin. Bakit ba hindi niya na lang aminin na isa siya sa mga kasamang nagpahirap kay Vera.

Ganito niya ba kagustong protektahan ang walang kwenta niyang father?

"Isang tanong na lang, kapag hindi ka pa sumagot I'll shoot you so hard until you die," seryosong saad ko at hindi ko pa rin mabasa ang kaniyang mukha. Ni hindi ko makitaan ng takot ang kaniyang mga mata. "What are you doing here? At paano ka nakalabas?"

She's a daughter of a mafia boss, kayang-kaya niyang tumakas kahit pa nakapa impossible.

"Ginamit ko iyong bintana sa kwarto ko para makalabas dahil nagugutom na ako," she answered with no emotion in her face that makes me want to shoot her more. "I'm not a prisoner, alam mo ba iyon?"

"You're really trying to test my patience, Woman. Wala kang karapatang lumabas ng kwarto kapag wala akong sinabi," I murmured. "My mansion, my rules. And you have to fucking follow my rules, kapag inulit mo pa ang ginawa mo ay sisiguraduhin ko na ang kamatayan mo," galit kong dagdag at binitawan ang aking baril.

Alice's Point Of View.

Wala akong nagawa kundi ang bumalik sa kwarto ko dahil sinabi niya na may maid na magdadala sa akin ng pagkain. Ngunit parang nawala ang gutom ko dahil sa nangyari at lalo sa aking narinig.

Nakaramdam tuloy ako ng pagsisisi na umalis pa ako ng kwarto ko dahil natatakot na ako ngayon. Mukhang may idea na ako kung anong klaseng tao si Valerian.

Hindi ko naman sinasadyang marinig ang naging usapan nila, pero isa ba siyang mafia?