NAKIUSAP si Elise kay Sister Feliz na kung puwede siyang makitira sa bahay ng isa sa pamangkin nito roon sa Tarlac. Pinuntahan pa niya ito sa opisina.
“Huwag kang mag-alala, kakausapin ko ang pamangkin ko. Ayaw ko ring mapahamak ka sa inuupahan mong mga bastos pala ang may-ari,” sabi ng ginang.
“Salamat po, sobrang nahihirapan na kasi ako,” aniya.
Naikuwento kasi niya rito ang mga karanasan niya sa bahay na inuupahan.
“Oh, siya, huwag ka na malungkot. Ako ang bahala. Balitaan kita once nakausap ko na ang pamangkin ko.”
Malapad siyang ngumiti. “Sige po. Babalik na ako sa trabaho.” Nagpaalam na siya sa ginang.
Pagsapit ng break time ay tumambay muna sa mini library ng class room si Elise. Marami siyang memories sa silid na iyon. Tambayan niya iyon noong gusto niyang mapag-isa.
Napangiti siya nang makita ang iginuhit niyang imahe ng isang pamilya na nakadikit sa dingding. Imahe iyon ng masayang pamilya na kailan man ay hindi niya naranasan. She was still struggle to heal her inner child.
Hinaplos niya ang larawan na iginuhit sa illustration board. Naalala niya ang kanyang mga magulang, noong wala pang problema at buhay pa ang mga ito. Nagbabadyang tumulo ang luha niya nang may kumatok sa pinto. Nakabukas lang naman ang pinto.
Marahas siyang pumihit sa pintuan. Nasorpresa siya nang mamataan doon ang pamilyar na lalaki. At natanto niya na ito iyong malutong magmura. Hindi nga siya nagmalik-mata nang makita ito sa classroom. May hawig nga ito kay Thrasius, halos same din ng katawan. Ilang sandali siyang walang kibo at sinusuri ang pisikal na katangian ng lalaki.
Matangkad ito, maskulado at katamtaman ang maputing kutis na makinis. Nababakat ang kalamnan nito sa puson at dibdib sa suot nitong hapit na itim na T-shirt. Bughaw na pantalong maong naman ang suot nito pang-ibaba at naka-rubber shoes na itim. Bagay rin dito ang clean-cut na buhok, halos kapareho kay Thrasius.
Hindi siya maka-get over at talagang malaki ang pagkakapareho nito kay Thrasius. Napailing siya at pilit inaalis sa kaniyang diwa si Thrasius. Napasobra ata ang pag-iisip niya rito kaya nakikita niya ito sa ibang lalaki.
Naibaba niya ang tingin sa kamay ng lalaki na may hawak na isang sandwich at isang pouch na juice.
“Hi! Hindi mo kinuha ang meryenda mo kaya hinatid ko na lang,” nakangiting sabi nito. Malumanay itong magsalita at hindi halatang ito ang nagmura nang malutong.
Naiirita siya sa mga taong magaling magmura. Kumunot ang noo niya nang mapansing pasimpleng sinusuyod siya nito ng tingin. Wala namang mali sa suot niya. She just wore a pink floral dress where only her feet has exposed. Kapapalit lang niya niyon dahil basa ng pawis ang unang damit niya.
“Salamat pero hindi ako nagugutom,” sabi niya sa malamig na tinig.
“You’re counted for snacks. Kainin mo na lang kapag nagutom ka. Take it,” pilit nito. Nanatili itong nakangiti.
Mataray siya sa mga lalaking katulad nito pero sa pagkakataong iyon ay tila kasalanang dedmahin niya ito. Lumapit siya rito at kinuha ang inaabot nitong meryenda.
“Thanks,” sabi lang niya saka ito tinalikuran.
“Uhm, I’m Terrence nga pala,” pakilala nito.
Natigilan siya ngunit hindi niya ito nilingon.
“Elise!” tinig ni Grace. Mabilis itong nakalapit sa kanila.
Nang harapin niya ang kaibigan ay kausap na nito ang lalaking nangangalang Terrence. His name sounds common but cool. Hinayaan na niyang mag-usap ang dalawa. Lumapit siya sa round table sa tapat ng bookshelves at umupo sa silya roon. Inilapag niya sa mesa ang kanyang meryenda.
Na-trap na si Grace kay Terrence. Mapusok talaga ito pagdating sa guwapong lalaki. Naka-sampung nobyo na ito pero palagi namang niloloko. Maganda si Grace at matalino. Aywan niya bakit walang sumiseryosong lalaki rito. Malaki rin ang naging impluwensiya nito sa kanya. Pero hindi siya kailanman sumubok makipagrelasyon sa mga lalaki, because Thrasius occupied the space in her heart.
Pangako niya sa sarili, kapag hindi pa rin magiging sila ni Thrasius sa edad niyang biyente-singko, tutuloy na siya sa pagmamadre. Magbabago na siya. Hindi na siya magbabasa ng mga er*tic novels at kahit romance. Napangisi siya nang ma-realize na ang dami na niyang kasalanan. Nahawa na siya sa kahalayan ng utak ni Grace.
Tumahimik na. Nakaalis na si Terrence. Siya naman ang inabala ni Grace. Umupo ito sa katapat niyang silya. Alam niya ang ibig sabihin ng ngiti nito.
“Alam ko.” Inunahan na niya ito.
“Ang guwapo niya!” kinikilig na sabi nito.
Bumuntong-hininga siya. “Guwapo nga, bastos naman ang bibig,” aniya.
Napalis ang ngiti ni Grace. “Bastos agad? Hindi ba puwedeng ekspresyon lang niya ang bad words?” sabi nito.
“Still, not good to hear those bad words,” giit niya.
“Whatever.” Tinapik nito ang kamay niya. “Mukhang ikaw ang type, bruha,” anito pagkuwan.
Kunot-noong tinitigan niya si Grace. “So?” Nagtaas siya ng isang kilay.
“Kasi naman, tinanong ang buong pangalan mo. Hm! Alam ko, dedma ka na naman. Alam kong walang ibang gusto ang puso mo kundi si Jelo. Si Jelo na walang pake sa ‘yo. Baka may girlfriend na ‘yon kaya ka iniiwasan,” ani Grace.
Pakiramdam niya’y nahati sa dalawa ang puso niya nang umikilkil sa kaniyang kukoti ang sinabi ni Grace. Tumayo siya nang mainip.
“Magbabanyo lang ako,” paalam niya. Iniwan niya ang kausap pati ang kaniyang meryenda.
MARTES ng gabi na nakauwi sa bahay niya sa Tarlac si Terrence kasama ang kaniyang tiya. Sa tuwing naroon ang kaniyang tiya ay hindi siya makakilos nang maayos. Walang babaeng maaring dadalaw sa kaniya, lalo na kung isa sa kaniyang flings.
Since he decided to focus on his poultry business, his time for women was limited, mainly when he stayed in Tarlac. In Manila, he meets women in a bar and has sex with them. He also had sexual intercourse with two women at the same time. He was sexually liberated, and without sex, his life was boring. It seems like maintenance medicine for him.
Eighteen years old siya noong unang nakaranas makipagtalik sa babaeng nakilala lang niya sa bar. Nag-aaral siya noon sa Military Academy. Dahil madalas nasa loob ng academy, sa tuwing nakalalabas sila ay parang ibong nakalaya.
Kahit noong nasa serbisyo na siya ng military, nakagawian na niyang tumambay sa bar. Lapitin talaga siya ng babae kahit saan siya magpunta. Pero hindi siya pumapatol basta sa mga gusto ng seryosong relasyon. Flirting is fine.
Minsan ay gusto niyang bumalik sa military service kaso naaprubahan ang disability retirement niya. Huli na kasi niya iyong naisip kung kailan gumaling ang kaniyang injury sa likod at binti. Pero nasabi ng doktor na hindi na siya maaring sumabak ulit sa digmaan dahil maaring aatake ulit ang shell shock niya. Kaya nag-focus na lamang siya sa poultry business kasama ang kaniyang pinsang si Seth.
“Terrence!” tawag ng kaniyang tiya.
Naroon siya sa underground at naglilinis. Hindi pa iyon napapasok ng kaniyang tiya dahil nakatago ang pintuan nito sa likod ng bookshelves. Tumakbo siya palabas. Sinalubong na niya ang kaniyang tiya sa salas.
“Yes, Tita,” aniya.
“May sasabihin ako.” Umupo ito sa sofa.
Lumuklok din siya sa katapat nitong sofa. “Ano po ‘yon?”
“Puwede bang dito muna titira si Elise kasi hindi na raw siya komportable roon sa bahay na inuupahan niya. Marami kasing tambay roon at lasing na nagti-trip sa kaniya. May trauma pa naman sa taong lasing si Elise.”
Ilang segundo siyang tulala bago nag-sink in sa kukoti niya ang sinabi ng kaniyang tiya. Nagtagis ang bagang niya nang hindi niya ito magawang tanggihan kahit nag-aalangan siya.
“Si Elise, iyong inimbita n’yo sa reunion?” untag niya.
“Oo. Iyong palagi kong kasama sa orphanage. At saka kailangan din niya ng ibang trabaho. Baka kailangan mo ng secretary sa poultry mo. Maasahan mo si Elise. Napakasipag niyon.”
“F*ck,” mahinang usal niya.
“Ano’ng sabi mo?” kunot-noong tanong ng kaniyang tiya.
“Uh, I mean, fight! Sige ba. Walang problema kung dito titira si Elise. May bakante namang kuwarto rito,” palusot niya pero napapakamot ng ulo.
“Naku! Salamat talaga, hijo!” Tumayo pa ang ginang saka siya niyakap. “Naaawa lang kasi ako kay Elise. Kailangan niya ng mas maayos na tirahan. Wala na rin kasing bakanteng kuwarto sa orphanage at ayaw roon ni Elise dahil makukulit ang mga bata.”
Panay naman ang pagmumura niya sa isip. Halos mahibang na nga siya kakaisip kung paano maka-move on sa nangyari sa kanila ni Elise. Heto at inilalapit pa siya ng kaniyang tiya sa tukso.
Despite his hesitation, he felt an unusual excitement. He will have a chance to know more about Elise.
Hinatid pa niya sa orphanage ang kaniyang tiya kinabukasan. Pero sa halip na aalis, natukso siyang magmasid sa paligid habang nasa loob ng kotse. And he saw Elise picking the dried leaves with the stick. Tinutuhog nito ang mga dahon.
She’s wearing a floral dress with a long sleeve, yet she looks sexy, especially when she flips her wavy hair, which is naturally light brown. While secretly staring at her, his mind can’t stop reminiscing about the hot night when he was eagerly penetrating his shaft inside her innocent entrance.
He cursed as he felt his little one down there getting erect. Ang lakas talaga ng tama niya kay Elise, and it’s not good. Paano na lang kung madalas na niya itong kasama sa bahay niya?
Napatingin sa kotse niya si Elise, kunot ang noo. Maaring napamilyar ito sa kotse niya. Minsan na kasi itong ginamit ni Thrasius na hindi nagpaalam sa kaniya dahil inutusan ng kanilang tiya. Humakbang pa ito palapit sa puwesto niya. Habang palapit ito ay lalong nag-iinit ang kaniyang sistema. Mukhang hindi ito aware na may tao sa loob ng kotse. Hindi naman kasi kita sa loob. Nanalamin pa ito sa mismong bintana sa tabi niya.
“Sh*t! Huwag mo akong pahirapan, baby,” usal niya.
Kinagat-kagat pa nito ang ibabang labi habang nagsasalamin sa bintana.
Pinagpapawisan na siya nang malamig at lalong nabubuhay ang kaniyang pagkal*l*ki.
“Put-t*ngina!” Ang lutong ng mura niya pero hindi naman maiwasan ng tingin ang babae.
Mabuti na lang may tumawag ditong madre at kaagad umalis. Napakalma pa niya ang kaniyang alaga.
ITINIGIL ni Elise ang pagpulot ng tuyong dahon sa parking lot ng orphanage. Tinawag na kasi siya ni Sister Anna dahil magsisimula na umano ang meeting. Marami silang activities kaya hindi puwedeng palagi siyang puyat. Kailangan na niya ng maayos na matitirhan pansamantala.Umaasa siya na nakausap na ni Sister Feliz ang pamangkin nito. Curious din siya kung sino ang tinutukoy nitong pamangkin kasi halos nasa Pampanga o Subic ang pamangkin nitong na-meet na niya in person. Si Thrasius naman ay sa Maynila naglalagi sa tuwing bakasyon. Naroon kasi ang mommy nito at may business.Pagkatapos ng meeting ay pinuntahan niya si Sister Feliz sa nursery room. Pinatawag umano siya nito.“Sister, pinatawag n’yo raw po ako,” aniya. Nakatayo lamang siya sa tapat ng lamesa nito.“Ay, oo. Kasi may good news ako para sa ‘yo,” nakangiting sabi nito.Na-excite naman siya. “Ano ‘po ‘yon?”“Doon ka na muna mag-stay sa bahay ng pamangkin ko, Elise. Doon din ako naglalagi kung minsan. Para naman hindi ka na u
PAGPASOK pa lamang ng opisina ay kinuwelyuhan na ni Thrasius si Terrence at isinandal siya sa dingding. Inambahan siya nito ng suntok.“Woah! Calm down!” he shrieked. Nagtaas siya ng mga kamay senyales na hindi siya lalaban.Kung gagatungan kasi niya ang init ng ulo ni Thrasius, mauuwi lang sila sa bugbugan.Lalong nanggigil si Thrasius. Inilapit pa nito ang mukha sa kaniyang mukha at dinig ang pagngitngit ng mga ngipin nito. “How can I calm? You f*cked Elise! You jerk!” walang gatol nitong bulyaw.He giggled. “That was harsh, bro.” Itinulak niya ito sa dibdib kaya binitawan siya. Inayos naman niya ang kaniyang kamesita. “Why are you so mad in the first place, huh?” he said.“Nagtanong ka pa, gago! Elise told me that she had sex with someone in my room that night of our reunion! I wasn’t there, kasi ginamit mo ang room ko! You can’t deny it, Terrence!” nanggagalaiting sabi nito.He heaved a sigh. “Okay, I didn’t deny that. But, bro, Elise was drunk that night, and I am, too. Of course
SA second floor ang kuwarto ni Elise at mula roon ay makikita ang malawak na harden at smimming pool. Gusto niya ang lugar, tahimik, malinis. Ngunit habang nakatanaw sa labas buhat sa bintana, sumagi naman sa kaniyang isip ang mga sinabi ni Thrasius. Tila nag-iwan iyon ng mas malalim na sugat sa kaniyang puso. Ramdam niya na labag sa loob ni Thrasius ang mga sinabi. Nababasa niya sa mga mata nito ang totoong hinaing ng puso nito. Nagbabadya na namang tumulo ang kaniyang luha ngunit naudlot nang may kumatok sa pinto. Inayos niya ang kaniyang mukha bago pinagbuksan ng pinto ang kumakatok. Si Sister Feliz pala. “Ayos ka na ba rito, Elise? Babalik na ako sa kumbento,” anito. “Opo. Marami pong salamat,” saad niya. “Walang anuman. Basta makisama ka lang kay Terrence. Kung may problema ka, tawagan mo lang ako. Nakausap ko naman na si Terrence at alam na ang gagawin.” “Sige po.” “Oh, siya, aalis na ako. Tatawagan na lang kita para sa schedule ng pagtuturo mo sa mga bata.” “Opo.” Nang
“PAANO pala kayo naging close ni Thrasius?” tanong ni Terrence. Kumakain na sila at ilang minuto ring naghari ang katahimikan. Dahil sa tanong ni Thrasius ay awtomatikong bumalik ang kaniyang isip sa nakaraan. Unti-unti ay nabubuhay rin ang kirot sa kaniyang puso. “Nauna akong dumating sa orphanage. Wala akong kaibigan dahil hindi ako nakikipag-usap sa ibang tao. Nagkukulong lang ako sa kuwarto. Madalas ay binu-bully ako ng ibang bata sa tuwing nakikita nila ako. Wala akong ibang ginawa kundi umiyak at magtago. Hanggang sa dumating si Thrasius. He’s the first kid who talked to me nicely,” panimulang kuwento niya. “Oh, I see. So, naging magkaibigan kayo?” ani Terrence. “Hindi pa sa umpisa kasi binu-bully rin niya ako.” “What? He really did that?” amuse nitong untag. “Yes. Pero nagbago ang trato niya sa akin noong malaman ang dahilan bakit ako napunta sa orphanage. He started showing care for me. Pinagtatanggol din niya ako at inaaway ang mga bully.” “Paano ka pala napunta sa orp
DAHIL hindi maiwan ni Terrence ang mga bisita nito, bumalik na lamang si Elise sa opisina at inayos ang mga shelves. Hindi siya lumabas doon hanggat hindi umaalis ang mga sundalo. Mayamaya ay dumating si Terrence. “Narito ka na pala. Pasensiya na, napahaba ang usapan namin ng mga kaibigan ko,” sabi nito. “Ayos lang,” tipid niyang wika. Nagsasalansan siya ng mga naka-folder na papeles sa may drawer. “Pagkatapos mo rito, mauna ka na sa bahay. Bibigyan kita ng susi para hindi ka mahirapan. May pupuntahan ako ngayon at baka gabi na ako makauwi.” “Sige.” Ramdam niya na inuobserbahan siya ni Terrence. Obvious naman kasi sa kilos niya na hindi siya komportable. Naisip niya na dating sundalo si Terrence. Maaring nasa sistema pa rin nito ang nature ng isang sundalo, posibleng may baril pa rin na tinatago. Ang baril ay ang bagay na ayaw niyang makita kahit pa laruan, lalo na ang marinig ang putok nito. “Elise, are you okay?” tanong ni Terrence. Nakatayo lang ito sa harap ng lamesa at may
“NARITO ka lang pala,” nakangiting sabi ni Terrence. Biglang naibsana ng kaba ni Elise nang masilayan ang matamis na ngiti ni Terrence. Wala sa hitsura nito ang makagagawa ng weird na bagay sa isang babae. Sa halip na matakot, lalo lamang siyang na-curious. Terrence brings her wild imagination into reality. She never thought those erotic films she had watched would happen in real life. Ni minsan ay hindi niya naisip na mayroong lalaki na gagawi ng bagay na ‘yon sa babae to sustain their wild s*xual desires. O baka mali siya at hindi naman ganoon si Terrence. “Uh…. s-sorry, pumasok ako rito na wala ang permiso ko. Aksidente ko lang itong natuklasan at na-curious ako,” aniya, bakas sa tinig ang pagkabalisa. “It’s okay, don’t worry. Malalaman mo rin ito, napaaga lang,” anito. Tuluyan itong pumasok. “I missed this place. I haven’t use this for almost six months.” Sinundan niya ito ng tingin. “Bakit meron kang ganitong kuwarto? Ginagamit mo ba ito sa mga babae?” hindi natimping tanong
MAAGA pa naman kaya nagtagal sa swimming pool si Elise. Tapos na siyang mag-almusal at naglinis ng bahay. Alas-nuwebe pa naman ang tutorial niya sa mga bata at hindi rin problema kung ma-late siya. Makapaghihintay naman ang mga ‘yon. Nang magsawa kakalangoy ay umahon na siya sa tubig at nagbanlaw. Nagdala na talaga siya ng tuwalya roon kahit nang pinupuno pa lang ng tubig ang pool. Hinintay lang niya si Terrence na makabalik at nagpaalam. Pumasok siya ng bahay na tuwalya lamang ang sapin sa kaniyang katawan. Binitbit na niya ang basang damit at sa banyo ng kuwarto na niya kukusutin. Paakyat na siya ng hagdanan nang lumabas mula kusina si Terrence. Awtomatikong napatingin ito sa kaniya. “Mukhang nag-enjoy ka sa paglangoy, ah. You spent almost an hour in swimming,” nakangiting sabi nito. Pinasadahan pa siya nito ng tingin. “Ah, oo. Bihira rin kasi ako makaligo sa swimming pool.” “Paano ka natutong lumangoy?” “Tinuruan ako ni Thrasius noon sa artificial swimming pool na pambata.”
NGALI-NGALING kutusan ni Terrence si Tristan nang madaliin siya nito sa pagpapaliwanag. Dahil siya ang kinukulit ni Damaon na puntahan ang daddy nila sa Spain, binulabog na niya ang mga kapatid. Lumuklok siya sa couch katapat ni Tristan. “Damaon called me and asked to rescue Dad’s company. As of now, Damaon taking care of the intelligence agency branches. I can’t leave my business here, so you and Thrasius will go to Spain,” aniya. “Are you kidding? I can’t leave my duty without an advance leave application. You know the rules in the armed forces, Terrence.” “Kaya nga sinabi ko na sa ‘yo nang mas maaga para makapag-leave ka.” “You’re the boss of your company. Why can’t you take a leave?” Tumaas na ang temper niya. Kahit naman may oras siya, hinding-hindi siya magpapakita sa daddy niya. “Ayaw ko. Since I left Dad behind, I promised not to face him again unless I died,” he said sternly. “Hm! You still had a pride to care about, huh? Hindi mo ba kayang magpatawad?” “I have forgiv
NAHIRAPAN si Elise sa labor dahil gabi pa lang ay humilab na ang kaniyang tiyan. Nataon pa na nasa Maynila si Terrence. Mabuti kasama niya ang mommy nito na kararating. Gusto kasi nitong masaksihan ang paglabas ng apo nito. Kaya three days bago ang due date niya sa panganganak ay naroon na ito. Napaaga ang labor niya. Kung kailan dumating si Terrence sa ospital ay saka lang nagmadaling lumabas ang anak niya. Ang tatay lang pala nito ang hinihintay. Saktong sumikat ang araw ay matagumpay niyang nailuwal ang anak nila, their first son. “Welcome to the world, Baby Elrence!” bati ni Terrence sa anak nila. Huhat na nito ang baby. Hindi na niya pinalitan ang naisip ni Terrence na pangalan ng anak nila na kinuha sa mga pangalan nila. Nagustuhan din naman niya ito. Natuwa siya dahil may nakuha rin sa mukha niya si Elrence, ang kaniyang mga labi. Pagdating sa mga mata at ilong, kopyang-kopya naman kay Terrence. Maputi ang anak nila, makinis, nakuha ang pa rin ang karesma ng angkan ng Del Val
MAY kirot pa rin sa puso ni Terrence habang nakatingin kina Thrasius at Elise na magkayakap. Hindi niya maiwasang isipin na matimbang pa rin talaga sa puso ni Elise si Thrasius. Well, he can’t blame her. Pero nag-usap na sila ni Thrasius, at sinabi nito na hindi na ito makikialam sa relasyon nila ni Elise. Katunayan ay pinaubaya nito sa kaniya ang kaligtasan ni Elise. Thrasius was finally letting go of Elise. He’s happy to feel Thrasius’s genuine feelings and prove that brotherhood matters to him. Na-realize na rin ni Thrasius ang lapses nito at mga maling mindset. Okay na siya roon. Ang kailangan na lang niyang tutukan ay si Elise. Dapat maka-recover na ito sa amnesia. Huling check-up nito sa doktor, nabanggit ng doktor na malaki na ang improvement ni Elise. At maaring bigla lang umanong babalik ang memorya nito na hindi namamalayan. Nagpaalam na sa kanila si Thrasius. Si Elise naman ay bumalik sa warehouse ng itlog at nangolekta na naman ng rejected eggs. Mukhang may binabalak na
PAULIT-ULIT na umukilkil sa kukoti ni Elise ang mga eksenang napanood niya sa video. Nanuot pa rin ang kirot sa kaniyang puso. Maaring galit na galit siya noong masaksihan sina Terrence at Thalia sa opisina. Pero habang inuulit niya ang eksena sa kaniyang isip, unti-unti siyang nakukumbinsi na inosente si Terrence. Ang hindi niya maintindihan ay bakit apektado pa rin siya. Maaring may iba pa siyang iniisip noon. Ayaw niyang ma-stress kaya natulog na lamang siya. Kinabukasan ay nagpasya si Elise na umuwi na sa Tarlac. Umaga sila umalis ni Terrence lulan ng kotse nito. Sa tuwing may madaanan silang nagtitinda ng kung anong pagkain sa gilid ng kalsada ay pinahihinto niya ang sasakyan. Bumili siya ng mga pagkaing bihira niya makita. Nakapunta na sila ni Terrence sa Zambales at doon din ay may ilang senaryo siyang naalala. Hirap pa rin siyang maipagbuklod ang naipong memorya, senyales na hindi pa siya lubusang magaling sa amnesia. Nakaidlip siya sa biyahe at ginising lang ng malakas na
KABADO si Terrence habang hinihintay ang sagot ni Elise sa sinabi niya tungkol sa kasal. She’s obviously confused and can’t focus on him. “If you’re not ready yet, it’s okay. I will wait na lang hanggang maalala mo na lahat ng nangyari. It would help you to decide,” aniya. “Uh….. pasensiya na. Gusto ko munang mawala ang amnesia ko,” saad nito. “Ayos lang. At least may mga na-recover ka na ring memories. It’s a good start.” Tumayo na siya at nagligpit ng pinagkainan nila. Iniwanan lang niya ng isang basong tubig si Elise bago hinakot ang mga kubyertos. Tuloy ay hinugasan na rin niya ang mga ito. Unti-unti na ring nare-recover ni Elise ang memories nito ngunit hindi pa nito naunawaan lahat ng senaryo. Apektado pa rin ang emosyon nito. And to push it through, Terrence gave his best to help Elise. Dinala niya ito sa mga lugar na madalas nilang puntahan, lalo na sa Clark. Sa Clark nagsimulang mapabilis ang pagbabalik ng alaala ni Elise, kaso sumabay ang pagsisimula rin ng paglilihi n
KINAIN ni Terrence ang kinagatang cookies ni Elise. Nakatulog na ang dalaga sa couch sa lobby. Saka lang ito iniwan ni Grace nang makalapit siya. Binuhat na niya ang dalaga at inilipat sa opisina ng kaniyang tiya. Mas malamig doon at may malaking sofa. “Nagsisimula na bang maglihi si Elise?” tanong ng kaniyang tiya. “I think she just started her cravings. Inaatake pa rin siya ng morning sickness pero hindi na ganoon katindi,” turan niya. Lumuklok siya sa isang couch mas malapit sa table ng kaniyang tiya. “How’s her memories?” “May mga naaalala na siya. Good thing, Elise draw those scenes she recalled.” “Mabuti naman. Dapat talaga makaalala na siya bago niya maranasan ang matinding paglilihi. First time niyang magbuntis kaya asahan natin na mahihirapan siya.” He sighed. “Iyon din po ang inaalala ko. Kahit papano ay hindi na stress si Elise. Simula noong nakausap niya ulit si Thrasius, nabawasan ang confusion niya.” “Ingatan mo sa pagkain si Elise. Baka mamaya ay hindi mo mamalay
NABUHAYAN na sana ng pag-asa si Terrence dahil may naaalala na si Elise. Pero bigla na namang nagbago ang mood nito. Maybe Elise also recalled some scenes in the office. He felt panic again. Naisip niya na maaring maungkat ang emosyon ni Elise once naalala nito ang huling pangyayari bago ito nabundol ng truck. It might trigger her anger towards him. He needs to explain the scene before Elise holds hate against him. Nabuhay nang muli ang galit niya kay Thalia, na dahilan bakit nagkalitse-litse ang buhay nila. Nang muli niyang silipin si Elise, wala na ito sa lobby. Nagbukas siya ng laptop at nag-connect ng access sa CCTV footage sa lahat ng sulok ng opisina at warehouse, maging sa lobby. Nakita sa video na pumasok sa warehouse ng mga itlog si Elise. Napanatag siya dahil nilapitan ito ni Candy at nilibang. Dumating na rin si Seth kasama si Ashley. Nanggaling sa doktor ang mga ito at nagpabili siya ng dalawang bandle ng band paper. “Kumusta na si Elise?” tanong ni Ashley. Umupo ito s
MALAYO ang farm kaya sumakay sila ni Grace sa tricycle na hiniram nila kay Mang Toni. Marunong mag-drive ng motor si Grace kaya ito ang nagmaneho at nakaupo lang si Elise sa loob ng sidecar. Nagtanong-tanong naman ito sa tauhan kung saan ang farm ng mga gulay dahil limot din niya. May munting gate ang farm at malaya naman silang nakapasok. Mainit sa mismong taniman ng gulay pero malilim naman sa gigilid dahil maraming punung-kahoy. May dala silang dalawang malalaking echo bag na paglagyan ng mga gulay. Natakam si Elise sa malalaking bunga ng dalandan kaya kinuha niya ang panungkit na merong net. Pinagtigaan niyang makuha ang malalaking bunga na nasa matataas. Si Grace na ang namitas ng bunga ng kamatis na hinog at ibang gulay. Mainit kasi sa puwesto nito. Tuwang-tuwa siya nang makakuha ng anim na bunga ng dalandan. Nang hawak na niya ang isang prutas ay may senaryo na namang sumagi sa isip niya. Napaupo siya sa bench at pumikit. Nakikita niya ang kaniyang sarili na nanunungkit ng da
NAG-BAKE ng chocolate cake si Elise pero hindi siya satisfied sa lasa. Mukhang limot na rin niya kung paano niya napasarap ang cake na ginawa niya noong bago nagka-amnesia. “Keep trying, Elise. Masarap din naman ang lasa, eh,” ani Grace. Ito ang tagahatol niya sa cake. “Pero parang may kulang,” nakasimangot niyang wika. “Huwag kang malungkot. Mag-bake ka pa hanggang sa mapamilyar ka sa lasa. Malay mo, makaalala ka once nakuha mo ang lasang hinahanap mo.” Nahango na niya ang maliit na cake kasama ang cupcakes. Pati ang frosting ay nakulangan siya sa lasa. Parang may mali talaga kahit nasunod niya ang recipe sa libro. Noong natikman niya ang tirang mango cake na ginawa niya, may something sa lasa niyon na pamilyar sa kaniya. Maaring may ibang paraan siya sa pagbi-bake at hindi nasusunod ang nasa recipe. Sabi pa ni Terrence, nag-e-imbento umano siya ng receipe ng cake at cookies. “May kulang talaga, eh,” giit niya. “Hayaan mo na. Better luck next time na lang. Marami naman kayong
SA pagpasok ni Elise sa orphanage ay awtomatikong bumalik ang kaniyang isip sa nakaraan. Hindi niya maintindihan bakit pakiramdam niya ay matagal siyang hindi nakapunta roon. Sabi naman ni Grace ay nagtuturo siya ng arts sa mga bata sa tuwing Sabado. Maraming bata na hindi niya kilala, pero sabi ni Grace ay nakilala na niya ang mga bagong bata. Iyong ibang malalaking bata ay wala na sa orphanage. Naninibago siya sa ambiance ng lugar. May bagong gusali ring tinatayo para umano dagdag tulugan ng mga bata at staff. Pumasok siya sa library na paborito niyang tambayan noon, nila ni Thrasius. And some memories suddenly appeared in her mind. Noong umalis na si Thrasius, palagi na siyang mag-isa roon pagkatapos ng tanghalian. Paulit-ulit niyang binabasa ang sulat na iniwan noon ni Thrasius, na inipit sa librong madalas nilang basahin. Madaling araw kasi umalis noon si Thrasius kasama ang kamag-anak umano ng daddy nito. Hindi niya ito naabutan kaya iyak siya nang iyak paggising. Nagtampo ka