DAMON"That stupid woman," I muttered as I closed my eyes for a second. I closed my eyes as I massage my temples. Oh dang it! I really can't stand talking to that stupid woman. How dare she run her mouth recklessly. Does she really think I will make it pass? No! What? Adam is better than me? No he's nothing compare to me. "Naoffend ka ba sa sinabi niya dahil inihambing ka niya kay Adam?" tanong ni Tay Kanor."No," I simply answered.Why would I fucking feel offended by that when I know that Adam is nothing compare to me?"Anong kinakagalit mo anak?" tanong ni Tay Kanor. "Nothing," I answered in a plain tone.I don't know what's happening to me. Every time she utters that shit name, I always lose my temper. Dang!"Anak, naiintindihan ko na hindi kayo magkasundo ni Mikay. Ngunit bigyan mo ang sarili mo ng pagkakataon na mas makilala siya para sa gano'n ay magbago ang pakikitungo niyo sa isa't isa," ani Tay Kanor na nananatili sa daan ang mga mata. Why would I spend my time to someon
MIKAY"Again," malamig na utos niya. "Your hands," puna na naman nito. "Dang! Again!" sigaw nito na siyang ikinagulat ko. "Ano ba? Bakit ka sumisigaw?" pagmamaktol ko. Konti na lang magdabog ako at magwalk out eh. Apakasungit niya talaga. Walang konsiderasyon. Inutos kasi ng daddy niya tulungan niya ako kung paano ang tamang pag CPR at pagkuha ng dugo."You're so stupid! How many times should I tell you that, that's not the proper way of doing it." Lumapit ito sa akin. Ramdam ko agad ang takot na bumuo sa buong nerve system ko. Iba kasi ang awra niya para itong mangangain ng buhay. Salubong ang kilay niya, sobrang dilim ng mga mata niya, at kitang-kita ko ang pag-igting ng mga panga ito... mukhang hindi na talaga ito natutuwa. "Your hands should be here." Halos masubsob pa ako sa mannequin nang bigla niya akong hilain at ilagay ang kamay sa gitnang bahagi ng dibdib ng mannequin. "And while doing a CPR, you should focus and do everything you can." "Ginagawa ko naman ang best k
MIKAY"So please, introduce yourself." Huminga ako ng malalim. Kabado bente na talaga ako. Naiihi na ako na ewan, at for sure yung mukha ay hindi na rin talaga maipinta. Si Damonyo ay nakaupo sa may gitna. May dark awra ito at mukhang hindi ito dapat kantihin. Dati-rati sa TV ko lang nakikita ang mga Doctors na ito, ngayon ay nasa mismong harapan ko na sila. Napalunok ako. "H-Hello po." Grabe ang pagkabog ng dibdib ko. Hindi ko talaga kinakaya ang sitwasyon ko ngayon. I can't na talaga. Muli akong napalunok. "P'wede pong tagalog?" tanong ko dahil hindi ata keri ng braincells ko ang mag english ngayon. Tumawa sila na para bang isang biro ang sinabi ko. Hindi ako nagpapatawa. Nakuha ni Damonyo ang atensyon ko nang mag 'ahem' ito, dahilan kaya napatigil ang mga kapwa niya Doctor. "Proceed," malamig na turan ni Damonyo. Kakampi ko ba siya ngayon? "Ako po si Mikael Mendoza, 27 years old. Nakatira sa..." "Miss Mendoza, you don't need to complete it, now tell us more about yourself,"
MIKAYIsang linggo na ang nakakalipas simula nang mangyari ang interview, at sa isang linggo na iyon ay hindi ako tinantanan ni Damonyo sa pagpapaalala sa akin ng nangyari sa interview ko. Gusto ko nga sana itong kalimutan kaya lang lagi naman niyang bukambibig, paano naman kaya ako mag m-move on kung sakali."Alam mo Mikay, simula nang matapos ang interview lagi ka na lang nakabusangot. May nangyari ba?" tanong ni Tina sa akin.Buti na nga lang talaga at hindi lumabas ang katangahang nagawa ko, kung nagkataon maglalayas ako sa bansang aking sinilangan. Hindi lang naman ako yung may kahiya-hiyang experience eh, si Juday sumagot nga pero ang layo naman sa tanong, si Tina naman habang nag C-CPR nadulas ang kamay niya kaya naman sumubsob ito... tapos ako? Ayoko na lang mag talk dahil for sure na tatawanan lang nila ako."Hoy Mikay! Pinapasabi ni papa na tawagan mo raw siya. Itong babaeng ito por que..." Pinandilatan ko ng mata si Ruby bago pa siya may masabing hindi maganda. "Basta tawag
MIKAY"Anong sabi ni lolo?" muling tanong ko kay Damonyo na kasama ko ngayon sa loob ng sasakyan dahil nga may dinner na naman kasama ang buong pamilya. Hindi na natapos-tapos ang dinner eh.Si Damonyo ngayon ang nagmamaneho dahil nga naka break sila Tay Kanor at Nay Cristy."Oy! Anong sinabi niya?" pangungulit ko sa kanya habang niyuyugyog ko pa ang braso nito."Dang! I'm driving. Stupid," singhal nito sa akin.Napabusangot naman ako. Sungit talaga."Eh ano nga kasing sinabi...." Hindi ko nagawang ituloy ang sasabihin ko nang masamang tingin na ang ibinaling niya sa akin.Halos malukot naman ang mukha ko dahil sa pagkakabusangot. Nagtatanong lang naman kasi ako dahil kanina pa ako kabado. Ibinaling ko na lang ang atensyon ko sa labas at ibinababa ang bintana, ipinatong ko ang aking baba rito habang ineenjoy ang malamig na ihip ng hangin, pero hindi rin ito nagtagal dahil literal na panira ng kasiyahan si Damonyo dahil isinara niya ito."Paano na lang kung maipit ang ulo ko?" singhal
MIKAYHindi ko maiwasang magutom at matakam dahil sa sobrang dami ng pagkaing nakahanda sa malaking mesa. Buong akala ko, yung pagkain namin sa seaside kanina ay dinner na iyon, hindi pala. Ilang beses ba dapat kumain ang mayayamang kagaya nila? Mukhang wala ata talaga silang tigil sa pag kain dahil nga may pera rin naman silang pambili ng mga pagkain."May birthday po ba?" tanong ko kay Tata Pilo na siyang nag-aayos ng hapag-kainan, may kasama namin si Tata Pilo kaya lang nasa kusina ito. Hindi ko maiwasang maglaway dahil sa sobrang daming pagkain."Walang may birthday, Anak," ani Tata Pilo na bahagya pang tumawa."Kung wala naman pong may birthday, bakit sobrang daming pagkain? Ganito talaga mag dinner ang mayayaman?" tanong ko na siyang muling ikinatawa niya. "Hindi mo ba alam na ngayong ang ikalawang buwan niyo bilang mag-asawa?"Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Tata Pilo. Ikalawang buwan? Grabe! Dalawang buwan ko na palang tinitiis ang isang 'yon. "So sampung buwan na lan
MIKAY"Awww!" daing ko habang hawak-hawak ko ang aking ulo na akala mo naman mabibitak na sa sobrang sakit nito.Napadami ba ako ng inom kagabi? Eh wine lang naman ang ininom ko ah. Halos gapangin ko ang daan patungo sa banyo, ngunit napahinto ako ng bahagya nang bumukas ito at bumungad sa harap ko si Damonyo na palabas ng banyo, nakatapis ito ng tuwalya, half naked kaya kitang-kita ko ang pandesal niya... nagpupunas ito ng buhok habang ang ibang tubig sa katawan niya ay bumababa hanggang sa... napalunok ako at ramdam ko agad ang pamumula ng pisngi ko. Nasa langit na ba ako? Almusal ko na ba ito? O ito na ang sagot sa hangover ko? Shucks! I can't naman this."You're drooling," saad nito kaya agad ko namang pinunasan ang gilid ng labi ko bago ako umayos ng pagkakatayo."Hindi ah," wika ko saka ako umirap. "Tabi nga." Bahagya ko pa siyang tinulak para makapasok ako sa loob ng banyo akmang isasara ko na ang pintuan nang bigla akong may narealize. "Teka! Anong ginagawa mo rito sa kwarto k
MIKAYIto na ang araw na pinakahihintay ko, ang araw kung saan matutupad na ang matagal ko ng hinihintay! Sa wakas! Mapapasok ko na bilang interns ang M.Y hospital. Ha! Dugo't pawis ang ipinuhunan ko rito. Siguro humanga sila sa draw a blood ko kaya kinuha nila ako. Sabi nila ibibigay daw nila sa amin ang results ng interview namin kaya naman excited na akong makita ang grades ko."Kinakabahan na ako. Sana naman magkakagrupo tayo," ani Juday na halata sa mukha niya na kabado ito.Ako? Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko, kabado ako, oo, pero mas nangingibabaw sa akin ang excitement. Alam ko naman na hindi ito magiging madali lalo pa't maaari kong makabangga si Damonyo, pero gagawin ko ang lahat para mairaos ang tatlong buwan na internship ko sa hospital na ito. Ngayon pa ba ako susuko? Hindi no!"Sana lang talaga hindi ako mapunta kay Doc Damon. Super strict pa naman daw niya, at saka maraming intern ang umiiyak at bumabagsak dahil sa kanya. Gwapo at crush ko siya pero talo-talo mu