chapter 4

“HEY, WHAT’S WRONG?  May nasabi ba akong di mo nagustuhan?  Janice, sweetheart,” dinig na sabi ni Denver sa labas ng kuwarto habang kumakatok sa may pinto.

                Hindi siya makapaniwala sa sarili sa kanyang narealize pero hindi naman kasi imposibleng mangyari iyon lalo pa at labis ang kabutihan at pagmamahal na ipinapakita sa kanya ni Denver.

                Pero hindi dapat.

                Hindi niya dapat na kalimutan na substitute lang siya sa palabas na ito at anytime ay maaring kuhanin ni Janice ang katotohang ito.  Iniisip pa lamang niya iyon ay para ng bumabaligtad ang sikmura niya.

                Huminga siya ng malalim at pilit na pinakalma ang sarili.  Hindi siya dapat nagpapatalo sa emosyon na nararamdaman niya.  Nang masamsam ang sarili ay tumayo na siya at pinagbuksan ito ng pinto.  M++aluwang na ang ngiting nakaplaster sa mukha niya habang nakatingin dito.

                “I’m sorry. . .h-hindi pa lang siguro ako sanay s-sa buhay may asawa,” pagsisinungaling niya rito.

                “I know. . .pero dapat masanay ka na bilang Mrs. Craig ng buhay ko,” matamis na sabi nito, hinalikan nito ang likod ng tainga niya, “I love you my wife,” pabulong na sabi pa nito sa kanya.

                Parang kinukuryente ang buong katawan niya ng mga sandaling iyon.

“YOU REALLY SURPRISED ME, SWEETHEART.” Nakangising sabi ni Denver kay Jasmine matapos nitong maubos ang breakfast na niluto niya, “Ang buong akala ko wala ka talagang alam sa kusina.  For a first-time cook like you, I’m impressed.” Papuri nito sa kanya, “Ano pa ba ang mga itinatago mong talents na di ko pa nadidiskubre, ha?”

                Napangiti lang siya.  Masaya siyang nagustuhan nito ang niluto niyang almusal.  Nakaluto na siya nang maalala niyang ayaw na ayaw nga pala ni Janice ang nagluluto kaya never itong nag-attempt na ipagluto sila.

                “Tama si Mommy, parang ibang tao ka ngayon.  At hindi ako magsisinungaling na mas gusto kita sa ganito,” anang lalaki sa kanya.

                Kinilabutan siya kasabay ng pagkapuno ng takot ng kanyang dibdib.  Mapatawad kaya siya nito sa oras na malaman nitong hindi naman siya si Janice?  Malamang ay hindi. Hindi naman siya ang minamahal nito kung hindi si Janice.   At sa oras na malantad dito ang katotohanan, tiyak niyang magagalit ito hindi lamang sa kanya kundi sa buong pamilya niya.

                Kaya dapat talaga ay mag-ingat sila ni Janice na maitago ang lihim na ito hanggang sa kanilang kamatayan.

                “I love you,” paulit-ulit na sambit sa kanya ni Denver.

                Sa kauna-unahang pagkakataon, sinagot niya ang mga salitang iyon ng walang halong pagpapanggap, “I love you too, Denver,” sabi niya at tumagos hanggang sa kaibuturan ng kanyang damdamin ang binitiwan niyang mga salita.  Hindi niya maipaliwanag ang kaligayahang nararamdaman habang tinitingnan ito.

                Bahala na si batman, sabi pa niya sa sarili.  Kung kanina ay naisip niyang itaboy ang damdaming ito, ngayon ay nakapagdesisyon na siyang sumabay sa agos ng kanyang damdamin.

                Mahal niya si Denver at ngayon lang sya naging ganito kasigurado sa buong buhay niya.

                Kaya hindi na siya matatakot na iparamdam dito ang totoong nadarama.

                At least kung matapos man ang mga sandaling ito, minsan sa buhay niya ay nagpakatotoo siya sa kanyang sarili.  Na kahit paano ay may bahagi sa pagsasama nila ang totoo. 

                At eenjoy na lang muna niya kung anong meron sila sa ngayon ng lalaking ito.

                Kung kailan ito matatapos, di niya alam.  At least ay one hundred percent na ibinuhos niya ang kanyang puso dito. 

HABANG TINATANGGAP NI JASMINE ang maiinit na mga halik ni Denver ay nangingilid ang mga luha sa kanyang mga mata.  Sa kauna-unahang pagkakataon, ibinibigay niya ang kanyang sarili sa lalaking ito nang walang halong pag-aalinlangan.

                Punong-puno na siya ng katiyakan ngayon.  Mahal niya si Denver.

                “Denver,” napaungol siya sa sarap na ibinibigay ng mga halik nito sa maseselang parte ng kanyang katawan.  Rumurolyo ang kanyang eyeballs sa nakakakiliting sensasyon na dulot ng ginagawa nito. “Ohhh. . .” halos maibaon niya ang kanyang mga kuko sa likuran nito.

Sinupsop nito ang dungot ng kaliwa niyang dibdib habang ang isa nitong kamay ay nilalamas naman ang kanang s**o niya. Napabaling ang ulo niya sa kanan sabay kagat ng pang-ibaba niyang mga labi.

“Ohh, Denver,” d***g niya sa di mapangalanang sensasyon. Wari niya ay dinadala siya nito sa ibang dimension at ang tanging natitira sa kanyang kamalayan ay ang nakakaliyo, nakakakuryente at nakakakiliting dulot ng ginagawa nito sa kanya.

                “Ahhh. . .you are so beautiful,” paanas na sabi ni Denver, bahagya nitong tiningnan ang kanyang mukha.  Gumapang ang mga labi nito pabalik sa kanyang mga labi at siniil iyon ng mainit na mga halik.  Ginantihan rin niya iyon ng nag-aalab na mga halik.  Ilang minute yatang magkahinang ang kanyang mga labi hanggang sa huminto ito at gumapang muli paibaba.

                This time, pumuwesto ang ulo nito sa pagitan ng kanyang mga hita. Itinaas pa nito ang dalawa niyang binti sa mga balikat nito upang mas lalo nitong makita at madama ang kanyang pagkababae.

                Dinilaan nito ang namamasa niyang hiyas.  Sa umpisa ay dahan-dahan hanggang sa pabilis iyon ng pabilis na naglabas masok sa loob ng kanyang kweba.  Pakiramdam niya ay gusto ng sumabog ng kanyang pagkababae.

                “Ahh, Denver. . .” hiyaw niya, “I’m cumming,” hindi na mapigilang sabi niya rito, pilit niyang inaalis ang ulo nito sa pagitan niya ngunit mas lalo nitong ipinasok ang dila sa loob niya.  Hanggang sa di na niya napigilan ang pagsabog ng kanyang katas.  Sa kanyang pagkagulat ay kinain pa iyon ni Denver.

               

HINDI MAIPALIWANAG NI DENVER ang nararamdaman habang naglalabas masok ang kanyang pagkalalaki sa pagkababae ng kanyang asawa.  Kung mahal na niya ito dati ay mas higit pa ngayon ang nararamdaman niya.  Actually, kung nuon ay nag-aalangan pa siyang pakasalan ito, ngayon ay hundred percent sure na siyang wala siyang pinagsisihan na pinakasalan ang babaeng ito.

                At kung mahal na niya ito nuong girlfriend pa lamang niya ito, ngayon ay sobra-sobra na ang nararamdaman niyang pagmamahal dito.  Hindi nga niya inaasahang habang tumatagal ang mga araw ay mas lalo pang tumitindi ang pag-ibig na nararamdaman niya rito.

                Hindi naman maitatanggi na nuong binata pa siya ay may pagkababaero siya.

                Ngunit ngayong asawa na niya si Janice, ni hindi na siya na-aattract pa sa ibang babae.  Ewan ba niya, simula nang bumalik siya galing Amerika at makita niya itong muli, saka siya naging sigurado na mahal niya ito.  Mahal na mahal.

                Ngayon lamang siya naging ganito kasigurado sa buong buhay niya.  Alam niyang tutol ang kanyang pamilya kay Janice, mas lalo na ang kanyang ina dahil pakiramdam ng mga ito, kayamaman lang niya ang habol nito sa kanya.  Ngunit habang mas nakikilala pa niya ito, dama niya ang sincerity ng pagmamahal nito sa kanya.

                Alam niyang hindi pera lang ang dahilan kaya ito nagpakasal sa kanya.  Ramdam niyang totoo siya nitong mahal gaya rin ng totoong damdamin niya para dito.

                Muli ay sabay nilang narating ang langit.  Hindi na niya mabilang kung nakailang rounds sila pero ewan ba niya, hindi niya pagsasawaan ang babaeng ito.  At ngayon lamang siya nakaramdam ng ganito katinding pagmamahal na maski ang sarili niya ay nagugulat.  Di niya inaasahang capable siyang magmahal ng ganito.

                “I love you, Janice,” paulit-ulit niyang sambit habang tinititigan ang mukha nito, “At hindi ako magsasawang paulit-ulit sabihin saiyo ‘yan,” hinaplos niya ang pisngi nito at hinalikan ito sa nuo, “I love you more and more as time goes on.” Bulong niya  rito.

                “I. . .I love you too, Denver. . .I love you more. . .baka nga mas mahal pa kita sa sarili ko,” dinig niyang sabi nito habang tinititigan ang mga mata niya. 

                Masayang-masaya siya habang naririnig iyon mula kay Janice dahil ramdam niyang hindi ito nagkukunwari lang.  Kung dati ay parang di niya gaanong maramdaman ang pagmamahal nito, ngayon ay sobra-sobra nitong ipinapakita ang feelings nito para sa kanya.  Siguro ay dahil nawala ng lahat ang mga inhibitions nito at napanatag na ang kalooban dahil mag-asawa na sila.

“JASMINE!”

                Sabay na napalingon sina Denver at Jasmine sa tinig ng isang babaeng tumawag sa kanya.  Nasa loob sila ng isang malaking grocery at kasalukuyang namimili ng mga kakailanganin niya sa pagluluto.  Si Yaya Flora nga lang sana ang kasama niyang mag-grocery, ewan lang niya kung bakit biglang nagbago ang isip ni Denver at sa halip ay ito ang sumama sa kanya.

  Kinabahan siya nang makita ang bestfriend niyang si Danica.  Abot tenga pa ang pagkakangito nito habang humahangos papalapit sa kanila.  Nataranta siya nang tuluyan na itong makalapit sa kanila.

“Naku bestfriend, akala ko’y kung napano ka na. . .bakit di mo sinasagot ang mga tawag ko.  Dumaan ako sa inyo nuong isang araw pero. . .”

“I’m sorry.  Alam kong magkamukhang-magkamukha sila ng kakambal nya, but this is Janice, not Jasmine,” sagot ni Denver na umakbay pa sa kanya.

Nangunot ang nuo nito, “Kasama mo sya?” takang tanong ni Danica sa kanya sabay nakangiting sumagot kay Denver, “I’m sorry but never pa akong nagkamali sa kambal na yan. . .at sino ka nga pala sa buhay ng bestfriend ko?”

Bago pa magkagulo ay inawat na niya si Danica, “Ah. . .Ah Danica, I’m sorry pero ako si Janice and this is my husband, si Denver. . .” pinandilatan niya ng mga mata ang kaibigan.

“Pero. . .” waring ang daming gustong itanong ni Danica, halata ang kalituhan sa mukha ngunit mabilis na niyang hinila palayo si Denver.

“I’m sorry Danica pero nagmamadali kami. . .” aniya rito, halos tumakbo na siya makalayo lamang kay Danica.  Shit, kailangan niyang magpaliwanag sa bestfriend niya ng tungkol kay Denver.  Knowing Danica, alam niyang hindi ito titigil hangga’t hindi nito nalalaman ang totoo.

PALAISIPAN PARA KAY DANICA kung bakit kailangang magsinungaling sa kanya ni Jasmine.  Kilalang-kilala niya ito mula ulo hanggang paa at kahit na kailan ay hindi pa sya nagkamali.  Alam niyang hindi si Janice ang kaharap niya kanina.  Pero bakit kailangan nitong mag-deny?  At sino ba ang lalaking kasama nito?

                Ramdam niyang may something.  At being a certified maritess, hindi siya titigil hanggang hindi niya nakakausap ng masinsinan si Jasmine.  Sa ngayon ay sasakyan na lamang niya kung ano ang trip nito.

                Kaya wala na siyang nagawa kundi sundan na lamang ng tingin ang papalayong kaibigan at ang guwapong lalaking kasama nito.  Pero hindi siya matahimik.  The curiosity in her strikes again.  One month na silang walang communication ni Jasmine.  Nang isang araw na puntahan niya ito sa bahay ay ang masungit lang nitong ina ang humarap sa kanya.

                Busy raw sa trabaho si Jasmine kaya kung maari ay wag niyang istorbohin.  At bilang mabigat ang loob niya sa Mama nito, never muna niyang ginambala ang kaibigan.  Kahit medyo nagtatampo na siya dahil ni hindi na nag-uupdate sa kanya si Jasmine ng mga ganap nito sa buhay.

                Since elementary ay magkaibigan na sila.  Mas close pa nga sila at parang sila ang tunay na kambal kesa sa kapatid nitong si Janice.  Kaya masakit sa kanya na kailangang magsinungaling nito sa kanya.

                Hindi na siya nakatiis pa.  Kinahapunan ay naisipan niyang muling puntahan ang kaibigan sa bahay nito.

                “J-Janice?” Nagulat siya nang makitang malaki ang tiyan nito, “B-buntis ka?” urirat niya rito.

                “Anong Janice ang sinasabi mo? Bestfriend, hindi mo ba ako nakikilala?” nakangising sagot nito sa kanya.

                Inirapan niya ito, “Wag mo kong mabestfriend-bestfriend.  Hindi ko makakalimutan ang pambubully mo sakin nung elementary.  Mas lalong wag kang magpapanggap na ikaw si Jasmine,” aniyang napatingin sa hinlalaki nito, “Walang nunal sa hinlalaki si Jasmine,” nilapitan niya ito ay sinipat ang batok nito, “At may malaki rin siyang balat sa batok kaya pwede ba, Janice, hindi nyo ako maloloko!”

                “Hoy atribadang palaka. . .”

                “Ikaw ang atribida!  Anong ginawa mo sa bestfriend ko?” Sita niya kay Janice, “Nakita ko sya kanina sa S&ARE, bakit nagpapanggap syang ikaw. . .at sino iyong lalaking kasama nya?”

                Nakita niyang nataranta ito.

                Dumilim ang mukha niya, “Ano na namang kababalaghan ito, ha Janice?”