MALAPAD PANG NAPANGISI si Albert habang nakaupo sa kanyang swivel chair ng dahil sa narinig niyang tanong ni Bethany mula sa kabilang linya. Tinatanong ba talaga siya ng babae kung ano ang gusto niya? Iniikot niya ang kanyang upuan. Humarap siya sa bintana ng opisina kung saan ay tanaw niya ang labas ng makulimlim na kalangitan. “Alam mo kung ano ang gusto ko, Bethany.” sagot niyang nasa labi pa rin ang kakaibang ngisi, “Ikaw. Ang katawan mo. Iyan ang gusto ko.” Hindi sumagot doon ng ilang minuto ang dalaga na kung kaharap lang ang dating nobyo ng mga sandaling iyon ay malamang ay nahambalos na niya ito nang kung anong mahawakan niya dahil asar na asar na siya.“Subukan mong magmakaawa sa akin ngayon, Bethany. Malay mo naman maawa ako sa’yo? Huwag kang mag-alala, do-doblehin ko ang balik ng lahat ng nawala sa’yo ng dahil sa katigasan ng ulo mo. Mas magiging buhay prinsesa ka kumpara sa dati. Masaya naman tayo dati eh, bakit hindi natin balikan ang panahong iyon?” himok pa ni Albert
NAMUMUTLA HABANG NATITIGILAN na doon si Audrey na animo nakakita ng demonyo sa katauhan ni Albert. Ilang beses niyang sinalat-salat ang mahapdi niyang sugat sa kanyang noo at lalo pa siyang namutla nang makita ang sarili niyang dugo sa palad. Agad kasing kumapit iyon sa kanyang kamay; ang pulang mainit na likido sa sarili niyang sugat. Medyo nakaramdam siya ng hilo sa tanawing iyon. Hindi pa rin nagpakita ng kahit na katiting na awa si Albert sa babae. Hindi pa doon nakuntento ang lalake at muling sinugod si Audrey na umiigting pa rin ang panga. Muling hinawakan ang buhok ng babae at pilit na iniharap sa kanya.“A-Albert…” mahinang tawag nito sa kanya na puno ng pakiusap ang boses, nagmamakaawa.“Ano masakit ba ha? Talagang masasaktan ka sa pagiging pakialamera mo sa mga desisyon ko! Hindi lang din ito ang makukuha mo kapag hindi mo tinigilan ang pagmamagaling mo! Alam mo ba kung ano ang kaya kong gawin sa pakikialam mo sa akin? Marami! Ang iba doon ay alam kong hindi mo magugustuhan
SA KABILANG BANDA, pansamantalang itinago muna ni Bethany ang katotohanan na siya ay wala ng trabaho sa madrasta. Napakaraming nangyari sa bahay at buhay nila kamakailan lang, at ayaw niyang mag-alala pa ito kung kaya naman kailangan niyang maging maingat na huwag ditong makaabot ang nangyari sa kanya sa music center. Tiyak na magiging dagdag stress iyon sa Ginang at syempre sa kanya. Kinagabihan ay hindi makatulog ng maayos ang dalaga dahil patuloy niyang iniisip ang mangyayari sa hinaharap. Ginugulo siya noon at hindi niya alam kung ano ang kanyang maaaring gwin. Litong-lito siya. Hindi niya mahanapan ng katiting na pag-asa ang problemang hindi na yata nabawasan bagkus ay patuloy na nadadagdagan. Bagamat nakapikit ang kanyang mga mata, kung saan-saan naman naglalakbay ang kanyang diwa. Bandang ala-una ng madaling araw nang makatanggap siya ng tawag mula kay Gavin ngunit hindi niya iyon sinagot. Sa halip ay nagpadala siya na lang siya ng message na dahilan ng hindi pagsagot.Bethany
NANGANGATOG MAN ANG mga tuhod ay pinilit na tumayo si Bethany upang gumawa ng paraan para malaman nila ang totoong nangyari. Kailangan niyang gumawa ng paraan upang makita nila ang ama sa araw na iyon para malaman nila ang totoong nangyari sa kanya sa loob noon. Hindi pa rin sila naniniwalang dalawa na tatangkaing mamatay ng ama. Ang ayos pa nga ng usap nilang dalawa noong bumisita siya sa kulungan. Malamang ay may kung anong nangyari. Maaaring planado rin iyon. At ang bagay na iyon ang kailangan niyang malaman kaya dapat makita ‘to.“Tinangka niyang magpatiwakal, hija. Ayon ang sabi sa akin sa tawag bilang guardian niya at contact in case of emergency. Siguro dahil ayaw niya tayong nakikitang nahihirapan kung kaya naman sinubukan niyang magpatiwakal at kunin na lang ang sariling buhay para matapos na ang paghihirap nating lahat..” umiiyak na patuloy ng Ginang na bahagya ng nahimasmasan ang sarili sa pagkabiglang naramdaman niya nang makarating sa kanya ang naturang balita, “Bethany,
TILA TINUSOK NG pinong karayom ang puso ni Bethany sa sinabing iyon ni Attorney Hidalgo. Bakit ganito ang reaction nito? Bakit parang ayaw na rin nitong hawakan ang kaso ng ama? Patuloy ang naging kirot sa puso niya habang iniisip na baka umatras ang abogado dahil sa kumplikadong nangyayari hindi pa man iyon nagsisimulang dinggin sa korte.“Hindi niyo po ba kayang ipaglaban ang kaso? Tapatin niyo po ako Attorney. Kaya niyo ba ako itinataboy kay Attorney Dankworth?” inosenteng puno ng sama ng loob na tanong niyang naiiyak na roon.“Hindi naman sa ganun hija pero sa tingin ko ay interesado na rin dito si Gavin. Ilang araw lang noong kunin niya ang details ng kaso ng Papa mo sa akin upang pasadahan niya raw. Alam mo na, baka kapag kinausap mo siya ay pumayag na siya. Huwag mong sabihin sa kanya na sinabi ko sa’yo dahil ang bilin niya ay huwag na huwag kong babanggitin sa’yo.”Biglang naalala ni Bethany ang sinabi ni Gavin sa kanya na may sasabihin ito. Iyon ba iyon? Ayaw niyang umasa a
BLANGKO AT WALANG kahit na anong lamang emosyon ang mga mata ni Bethany nang lingunin niya si Albert. Ang lalakeng minahal niya noon. Hindi ganito ang pagkakakilala niya sa kanya. Dismayado siyang umiling matapos na lumunok ng laway. Ipinakita niya kay Albert kung gaano siya nadidismaya sa ugaling mayroon siya. Nais niyang ipakita dito na alam niya ang kanyang mga ginagawa, hindi lingid ang plano ng lalake. Parang hindi niya na ito kilala, naging masahol pa sa demonyo ang ugali.“Grabe ka naman, Albert, grabe ka na!” tanging nasambit niya nang maalala niya kung paano siya nito ipatanggal sa trabaho nang nagdaang araw, “Sa lahat ng mga kabutihang ginawa ko sa’yo noon at sa pamilya mo, ganito pa ang naging ganti mo? Ha? Ganito ang naging sukli mo?” malat na ang boses ni Bethany sa sobrang sama ng kanyang loob. “Ano bang naging kasalanan ng pamilya ko sa’yo para ganito’hin mo kami?!”Hindi talaga ng dalaga makuha ang dahilan kung paano naging malupit ng ganun ang dating nobyo. Naiintindi
NAKAKALOKONG NGUMISI PA si Albert kay Bethany na lalong nagpakulo ng dugo ng dalaga. Punong-puno na siya sa kanya. Pinipigilan niya lamang ang sarili dahil baka siya ang tuluyang makapatay sa lalake.“Sa ginagawa mong ito, hindi ka mapapatawad ni Briel—”“Talaga ba? Subukan mo nga. Sa tingin mo hindi niya ako kayang patawarin? Gaya mo lang din siya noon, patay na patay sa akin at handang gawin ang lahat. Sa tingin mo tutulungan ka rin ng future brother in law ko na si Gavin?” malutong pa itong hhumalakhak, “Nagkakamali ka. Mahalaga pa rin sa kanya ang kasiyahan ng kapatid niya kumpara sa’yo. Kaano-ano ka ba niya? Wala kang bilang, Bethany.”Sa pagbanggit sa pangalan ni Gavin ay mas sumakit ang sugat ni Albert hindi niya lang iyon ipinakita dahil gusto niyang pagtakpan ang katotohanang alam niyang nagkakapuwang na ang dating nobya sa buhay ng magiging bayaw niya. Naiinis pa siyang lalo dahil alam niyang unti-unting nagkakagusto sa abogado si Bethany na kapag hindi nasupil ay maaaring m
PILIT NA NAGPUMIGLAS ang Ginang sa mga humahawak sa kanya nang makita niyang pikit-matang tinanggap ni Bethany ang kamay ng demonyong lalake sa mismong harapan niya. Hindi niya maatim na makita ang dalaga na ipinagkanulo ang sarili upang iligtas siya nito. Wala sa sariling pinalo ng Ginang ang ulo niya nang dahil sa katangahan niyang nagawa ngayon. Wala sanang ibang magiging problema silang kakaharapin kung umayos lamang siya at hindi naging padalus-dalos ang naging desisyon sa araw na 'yun.“Bethany? Huwag mong gawin iyan, hija!” sigaw niyang pilit pa ‘ring nag-uumalpas upang pigilan ang dalaga sa gagawin, “Ano ba? Hindi mo ba ako narinig? Halimaw ang lalakeng iyan. Huwag kang magpapaloko sa kanya! Huwag, hija! Pabayaan mo akong maparusahan. Hayaan mo akong makulong!”Hindi siya pinansin ni Bethany na sa mga sandaling iyon ay piniling maging manhid at bingi. Oo, sumagi sa isipan niyang gusto niyang sisihin ang Ginang pero mas pinili niyang huwag na lang isatinig. Ayaw pa rin niyang p
ITO ANG DAHILAN ni Gavin kung bakit ayaw niyang buksan ang usapin sa asawa tungkol doon. Malamang hindi papayag si Bethany dahil ngayon pa lang ay hindi na maipinta ang mukha niya. Ayaw nitong sa bahay lang siya. Gusto niya ang ginagawa niya na pag-aasikaso sa kanyang pangarap na music center. Ayaw din naman ni Gavin na pilitin si Bethany na mamalagi sa mansion dahil sa kagustuhan lang ng ina niya. Saka malamang ay mahihiya itong tanggihan o suwayin ang kagustuhan at kahilingan ng biyenan niya kapag nagkagipitan upang paluguran lang si Mrs. Dankworth.“Hayaan mo po muna naming pag-usapan ng asawa ko ang tungkol dito. Hintayin niyo na lang ang desisyon namin.”“Oo nga naman, hayaan mo sila kung saan nila gustong manirahan.” sabat na ng ama nina Gavin na napansin na ang disgusto sa mata ng kanilang manugang na bagama’t nakangiti ay halatang peke ito na hindi umabot sa mata niya. “Oh, okay. I am just suggesting lang naman.” ani Mrs. Dankworth na hilaw pang nagbigay ng ngiti, “Sorry, mas
NAKAANI NG MALAKAS na tawanan mula sa pamilya ni Gavin nang ikwento ni Bethany kung paano sila na-late ng ilang minuto sa usapan dahil nanguha sila ng bayabas na nadaanan. Proud niya pang inilahad kung paano umakyat doon ang asawa na panay lang ang banta sa kanya ng matatalim na mga tingin na tumigil na siya. Tapos na silang kumain ng lunch at nasa sala na sila. Ginawa niyang panghimagas ang bayabas na ang laman at balat lang naman ang kinakain niya. Binigay niya sa katabing si Briel ang buto noon na walang arteng kinain at hindi tinanggihan ng hipag.“Ginawa ko lang naman po iyon kasi gusto ng baby. Inutusan niya lang ako. Binigyan ng sign na iyon ang gusto niya.” pa-demure pa na pagmamalinis ni Bethany na tuwang-tuwa sa reaction ni Gavin na halatang pissed off na sa kanyang kadaldalan, sa mga tingin nito sa kanya ay parang sinasabi na bakit kailangan pang ikuwento? “Pakiramdam ko hindi po talaga ako makakatulog nang maayos ng ilang gabi oras na hindi ako makahingi ng bayabas at hi
NANG SUMAPIT ANG weekend ay nagtungo na sila ng mansion ng mga Dankworth upang paunlakan ang hiling ng ina ni Gavin na magtungo sila doon na itinaong weekend para narito ang lahat ng kapamilya. Ang buong akala ni Gavin ay magiging smooth na ang biyahe nila patungo ng mansion, ngunit bago nila sapitin ang gate noon ay pinatigil ni Bethany ang sasakyan sa gilid ng kalsada na ang tinutumbok ay ang mansion na nila. Blangko niyang sinundan ng tingin ang asawa na nagkukumahog na bumaba ng sasakyan na parang may tinatanaw. Tiningnan niya ang biyenan sa likod na bahagi ng sasakyan na nagtataka rin.“Thanie? Ano bang problema?” Hindi siya pinansin ni Bethany na may tinatanaw sa kabilang bakod na pader na naghihiwalay sa kalsada at property sa loob noon. Bumaba na si Gavin ng sasakyan nang hindi pa rin siya sagutin ng asawa na animo walang naririnig sa mga tawag niya.“Mrs. Dankworth—” “Gavin, tingnan mo. Ang daming hinog na bayabas. Gusto ko noon!” kumikinang ang mga matang turo ni Bethany s
TINALIKURAN NA SIYA ni Bethany na nagtalukbong na ng kumot at mas lumakas pa ang iyak. Napakamot na lang si Gavin sa kanyang ulo nang dahil sa inasal ng asawa. Napahawak na ang isang kamay sa beywang at napatingala sa kisame na para bang kinakausap ang sarili na habaan pa ang pasensya sa naglilihing asawa para hindi sila mag-away. Pinanindigan nga ni Bethany ang sinabi kung kaya naman ang ending pareho silang puyat magdamag. Kaya rin magmula noon ang lahat ng hilingin ng asawa ay walang pag-aalinlangang binibigay ni Gavin kahit na ano pa iyon. Ayaw niya ng maulit iyong nangyari noon dahil sobrang puyat na puyat siya at ang sikip din ng kanyang dibdib noon.“Oo nga, naku kunsumisyon na kunsumisyon tayo sa kanya noon.” natatawang sang-ayon ni Victoria sa manugang na naalala na rin ang gabing iyon, kinuwento kasi ni Gavin sa agahan ang nangyari na kahit na hindi ikwento naririnig ito ni Victoria na umiiyak. “Ibigay na lang natin ang hilig at nais nang hindi maligalig. Ganyan talaga hijo
MABILIS NA NIYAKAP siya ni Bethany upang takpan ang bibig nang marinig niya ang karugtong na sasabihin niya. Napangisi na si Gavin na kalaunan ay humalakhak ng malakas. Bigla siyang na-excited. Ngayon lang din kasi sila ng asawa niya nakapag-usap ng mga pinagdaanan nila lalo na kung paano sila unang nagkita. Nakita niyang ang sandaling iyon ay ayaw palang balikan na ng asawa. Tinanggal ni Gavin ang pagkakatakip ng palad ni Bethany sa bibig niya. Naroroon pa rin ang multo ng ngisi sa labi. Pinanliitan niya ng mga mata si Bethany na namumula na ang mukha.“Mrs. Dankworth, bakit ayaw mong balikan ang gabing iyon? Hmm? Aminin mo, na-love at first sight ka ba sa akin noon?” Dumuwal si Bethany na hindi niya naman sinasadya. Ikinalaki iyon ng mga mata ni Gavin na parang nasaling ang ego. Nakalimutan na buntis nga pala ang asawang kausap niya kung kaya possible na maduwal talaga ito anumang oras.“Ah, nakakasuka pala ang gabing iyon kaya pala niyakap mo ako nang mahigpit tapos—” “Napagkama
ILANG ARAW PA ang pinalipas ng mag-asawa bago sila nagpasyang muling bumalik ng kanilang mga trabaho. Tambak man ang gawain ni Gavin sa kanyang opisina at ang mga kliyente ng kaso na naghihintay sa kanyang pagbabalik ay hindi niya iyon inuna hanggang sa ang ama na mismo ni Gavin ang nakiusap na kailangan niya ng bumalik ng office. “Sapat na siguro ang pahinga mo, Gavin. Kailangan mo ng bumalik at hindi ko kayang hawakan ang kumpanya mo.”Ang tinutukoy ni Mr. Dankworth ay ang sariling kumpanya ng anak na pansamantalang ipinagkatiwala sa kanya hindi ang mismong kumpanya ng kanilang pamilya. Sinalo niya iyon nang mapag-alamang nasa Australia ang anak niya.“Dad–”“Pwede mong ayusin ang lahat ng mga kinakaharap mong problema habang nagtatrabaho ka. Hindi naman siguro mamasamain iyon ng iyong asawa. Saka, may kasama naman siya ang madrasta niya di ba? May ilang problema ang kumpanya mo at sumasakit na ang ulo ko kung paano ko ito hahanapan ng solusyon. Ikaw lang ang makakaayos nito.” Nap
SINALUBONG SILA NI Manang Esperanza na abot sa tainga ang mga ngiti sa labi. Tinulungan na silang ipasok ang dala nilang maleta sa loob ng penthouse. Dinala lang niya iyon sa may sala at kapagdaka ay muling humarap. Bakas pa rin ang giliw nito sa mukha at muling nagsalita sa mas masigla nitong tinig.“Welcome back, Attorney and Miss Bethany!”“Hi, Manang Esperanza…” yakap dito ni Bethany, pilit na winawaglit ang pagbigat ng pakiramdam.Si Manang Esperanza na rin mismo ang gumiya kay Victoria patungo sa silid na kanyang o-okupahin matapos na yumakap kay Bethany. Habang nasa Australia pa sila ay pinalinis na iyon ni Gavin sa matanda kung kaya naman pag-uwi nila ay wala na ang mga naiwang kalat dito. Naroon na rin ang ibang mga gamit ni Victoria na ipinakuha na sa bahay nila bago pa man sila makauwi ng bansa. Inabot ni Gavin ang kamay ni Bethany at mabagal nilang sinundang mag-asawa sina Victoria na patungo na ng silid. Sinulyapan lang ni Bethany ang asawa. Mapagpaubaya at tahimik na nag
NAISIN MAN NI Mrs. Dankworth na sa mansion nila padiretsuhin ang mag-asawa upang doon na lang muna mamalagi kaso ay hindi naman iyon pinahintulutan ni Gavin na mangyari dahil alam niyang mahaba ang kanilang naging byahe at kailangan nilang magpahinga ng kanyang asawa upang makabawi ng lakas. Hindi lang iyon. Bakas na sa mga mata ng asawa ang pagod at malamang ay hindi nito magagawang tanggihan ang kagustuhan ng kanyang ina kung ito ang kakausapin kung kaya naman siya na ang magde-desisyon para sa kanila. Uuwi muna sila ng penthouse. Saka na lang sila pupunta ng kanilang mansion.“Sa sunod na lang Mommy, maglalaan na lang kami ng oras at panahon ni Thanie para bumisita sa mansion. Huwag po muna ngayon. Please?” pakiusap ni Gavin na nilingon na ang asawang yakap pa rin ni Briel na animo hindi nagkaroon ng katiting na galit ang kapatid sa kanyang asawa, nakikita pa rin niya na medyo ilang si Bethany kay Briel ngunit saglit lang naman iyon. “Magpapahinga muna kami ng asawa ko.”“Ganun ba
ANG ISANG LINGGO na extension ng pananatili ng mag-asawa sa Australia ay ginugol nila sa pamamasyal at paggalugad sa mga lugar na puntahan ng mga turista sa lugar. Pinuntahan nila ang mga lugar na nakita online ni Bethany kasama ang madrastang si Victoria. Ganundin ang mga restaurant kung saan ay may mga biglaang cravings siya. Sinigurado nilang masusulit ang lahat ng oras na inilalagi nila sa bansa. Wala namang naging reklamo si Gavin na kahit mababakas ang pagod sa mukha ay sunud-sunuran sa lahat ng gusto ng kanyang asawa. Ang makita itong masaya habang namamasyal sila at nakukuha nito ang gusto ay walang katumbas na halaga para sa abogado. Ang makita ni Gavin ang mga ngiti nitong unti-unting nagkakaroon ng buhay ay napakalaking bagay para sa kanya. Nagawa nitong mapanatag ang loob niya. “Sayang 'no, hindi na ako ngayon makakabisita kay Miss Gen na isa sa mga goals ko kung kaya ako umalis ng bansa.” pagsasatinig ni Bethany habang ang kanyang mga mata ay nasa labas ng kanilang eropl