LINGID SA KANILANG kaalaman ay malinaw na nakikita sila ni Gavin sa pader ng elevator kung saan lang siya seryosong nakatingin. Umigting pa ang kanyang panga. Hindi na alam kung ano ang magiging hakbang niya para muling makuha ang loob ng kanyang galit na galit na nobya. Pupusta siya. Kung gaano niya ito kabilis nakuha ang tiwala noon, ngayon ay parang sobrang imposibleng mangyari na muli siyang pagkatiwalaan nito dahil sa mga nangyari. Muli niyang sinira ang tiwala nito na muling ibinigay sa kanya. “Kapag hindi ka niya pinatawad, ibig sabihin lang noon ay hindi ka niya talaga—” hirit pa sana ni Nancy.“Nancy, that’s enough! Problemado na nga iyong tao dadagdagan mo pa ang bigat ng isipin niya.” putol sa kanya ng ama niyang si Mr. Conley na nababalot na ng sobrang pagkakonsensya, siya ang ugat kung bakit may problema ang dalawa at kung bakit sila magkasira ngayon. “Natural na magagalit ang girlfriend ni Gavin lalo na at may nakaraan kayo. Unawain mo rin sana. Hindi lang iyon, narini
NOONG NAKIPAGHIWALAY SIYA kay Nancy, hindi naman niya naramdaman ang ganung klaseng pagsisisi na dama ng buo niyang katawan. Dapat mas malala pa nga iyon dahil mula pagkabata silang magkakilala at magkasama, maganda rin ang relasyon niya sa mga magulang ni Nancy. Pero hindi. Hindi niya naramdaman ang ganitong klase ng pagsisisi ng mga sandaling iyon noon. Oo nagalit siya. Hanggang doon lang naman iyon. Ibang-iba ang lahat ngayon na nagsisi siya ng husto, gusto niyang bumawi kay Bethany, ayaw niyang mawalay sa kanya ang dalaga. Pakiramdam niya ay kulang ang magiging buhay niya oras na mangyaring hindi na talaga siya kibuin ni Bethany.Hindi sila dapat nagtapos ng ganito lang. Ang dami nilang pangarap eh. Hindi pa nga nila nasisimulan ang trip nila.Mariin at pwersahang hinawakan ni Gavin ang pinto ng sasakyan gamit ang kanyang mga kamay na akmang isasara na sana ni Bethany, masuyo na siyang tumingin sa dalaga na nagulat sa biglaan niyang pagsulpot sa gilid ng kotse.“Hayaan mong ihatid
NANGHIHINANG NAPASANDAL NA si Gavin sa gilid ng kanyang sasakyan. Nasa isipan niya pa rin ang mga salitang binitawan ni Bethany. Hawak pa rin ng kanyang nanlalamig na kamay ang papel ng diagnosis ng dalaga. Masusi niyang pinasadahan iyon ng tingin. Nandilat ang mga mata niya sa naging dahilan ng operasyon nito. Siya. Siya ang may kasalanan kung bakit kailangang mag-undergo nito ng operasyon. Hindi kasi siya nag-iingat. Sobrang naging hayok ng katawan niya sa sex. Nagulo na niya ang buhok sabay sulyap muli sa apartment ni Bethany. Napaawang na ang bibig sa pagkabigla sa nakasulat na result.“Sorry, Thanie, I am really s-sorry…” sambit niyang napahawak pa sa kanyang dibdib.Parang guguho ang mundo ni Gavin nang paulit-ulit niyang balikan ang mga nangyari ng araw na iyon. Inabot na lang siya ng kalaliman doon ng gabi pero hindi magawa ng utak niyang mag-function nang maayos at tama. Guilty na guilty siya sa mga nangyari na parang nais niyang balikan ang oras na iyon. Nakailang tingin siy
NAPAAYOS NA NG upo si Gavin nang makita niya ang paglabas ni Rina sa gate ng apartment. Hindi niya alam kung aalis na ito o may bibilhin lang sa labas ng ganung oras, pero ang tanging nais niya ay ang makausap si Bethany kaya hindi na siya nagdalawang isip pa sa naunang plano niya. Hindi niya magawang makatulog kahit na umuwi siya ng penthouse ng nagdaang gabi. Sa bawat sulok kasi ng bahay niya ay nakikita niya ang imahe ni Bethany. Sinubukan niyang uminom ng alak pampatulog, pero hindi ito nakatulong at iba ang ginawa sa kanya. Pinaiyak lang siya nito at mas pinasama ang timpla ng loob niya. Pina-realized pa nito na napakalaki niyang gago sa desisyon niya sa pagitan ng nobya at dating kasintahan niya. Kaya naman minabuti niyang lumabas na lang ulit at baka kung ano pa ang magawa niya sa sarili kung magmumukmok lang siya sa loob ng penthouse. Bumili na rin siya ng magiging almusal nila ni Bethany. Hindi lang iyon, sinamahan pa niya ito ng bouquet ng paboritong flower ng kasintahan niy
NAGSUKATAN NA NG matalim na mga tingin ang dalawang dating magkasintahan. Pilit na inaarok ni Gavin ang damdamin ni Bethany kung seryoso ba ito sa kanyang mga pinagsasabi. Hindi naman siya inatrasan ng dalagang nakipagtagisan ang mga mata nababalot ng hinanakit at sama ng loob. Si Gavin na lang ang napilitang umiwas sa bandang huli. Batid niyang hindi basta aatras sa kanya ang dalaga na puno pa rin ng galit ang pares ng mga mata. Siya na ang kusang a-adjust.“Magkaroon ka naman ng kahihiyan sa katawan, Gavin! Kahit kaunti lang, please lang.” bulyaw ni Bethany na mas nandilat pa ang mga mata niya. “Pwede kang makahanap ng kahit na ilang babae na makakatabi sa pagtulog mo at papawi ng init ng katawan mo dahil alam kong iyon lang ang habol mo. Kaya mo iyong gawin kahit na nakasara pa ang mga mata mo! Hindi mo na kailangang guluhin pa ako ng ganito! Saka hindi lang naman ako ang babae dito sa mundo, huwag ka nga.” “Bakit, Thanie? Sa tingin mo ba ay iyon lang ang habol ko sa’yo kaya ako—”
NAPABANGON NA SI Bethany nang marinig niyang bumukas ang pintuan ng kanyang apartment. Kumakalabog ang kanyang puso na dahan-dahan na lumabas ng silid sa pag-aakala na nabuksan ni Gavin ang pintuan ng apartment. Nakahinga lang siya nang maluwag sabay hawak sa kanyang dibdib nang makita niyang si Rina lang pala ang pumasok at hindi naman si Gavin.“Nagkausap ba kayo? Pinagbuksan mo?” usisa agad ng kaibigan na bahagyang tinuro sa labas.“Oo, akala ko kasi ay ikaw at may nakalimutan lang. Nagising din ako sa ingay ng doorbell eh.”Napailing na lang si Rina. Hindi makapaniwala na magogoyo nito ang kaibigan. Nilapag na niya sa center table ang mga dala niyang almusal nila. “Binigay mo kagabi sa akin ang duplicate key mo kaya malabong gagamit ako ng doorbell dahil alam ko rin namang puyat ka at kailangan mo ng pahinga. Buti at hindi ka niya pwersahang pinasok dito para magkausap kuno kayong dalawa?”Hindi sumagot si Bethany. Ayaw na niyang pag-usapan pa nila ang abogado. Kumukulo na naman
ALAS-OTSO ng gabi nang marating nina Miss Gen at Bethany ang dinner party na sinasabi ng babae. Bagong galing pa lang siya sa napagdaanang sakit kaya nilinaw niya kay Miss Gen na hindi siya pwedeng uminom ng alak. Naiintindihan naman iyon ng babae.“Ayos lang Miss Guzman, ang mahalaga naman ay kasama kita. Hindi mo kailangang makipagsabayan. May mga low alcoholic drink naman doon in case hindi ka makatiis na hindi sumabay sa aming uminom.”Ngumiti lang si Bethany bilang sagot. Hindi nagtagal ay narating nila ang sinasabing dinner party. Hindi iyon normal na party lang. Ang inaasahan ni Bethany ay isa o dalawa lang na investors ang ka-meeting nila, pero mali siya. Marami sila na hindi niya kilalang mukha na noon lang niya nakita. Karamihan pa sa kanila ay mga lalaki. Hinuli niya ang mga mata ni Miss Gen na naging bigla na lang mailap. Hindi malaman ni Bethany kung bakit biglang tumahip ang dibdib niya. Pakiramdam niya, habang pumapasok siya sa loob ng VIP room na iyon ay pumapasok siy
NAGPATULOY ANG KANILANG kasiyahan sa loob ng naturang VIP room. Nagkaroon ng sariling mundo si Bethany at Maverick kung saan ay sabay nilang binalikan ang kanilang kabataan. Hindi nila namalayan na halos makaubos na sila ng ilang bote ng wine. Lubos pa ang naging pag-aalala ni Miss Gen kay Bethany, ngunit hindi siya nito pinansin nang pilit nitong kinukuha ang atensyon ng dalaga. Nang hindi na nakatiis ang babae ay bahagya siyang dumukwang palapit sa kanya upang mahina lang na bumulong. “Mag-excuse ka. Sabihin mo gagamit ka ng banyo. Hahanap ako ng paraan kung paano magpapaalam. Pwede kang mauna ng umalis para hindi masyadong halata.” Natigilan si Bethany sa kanyang mga sasabihin pa sana nang marinig ang sinabi ng kanyang kasama. Aaminin niya, tinatamaan na siya ng espiritu ng alak pero hindi niya iyon alintana. Ayaw pa niyang umalis. Nahihiya siya. Mahinang iniiling ni Bethany ang kanyang ulo. “Ayokong mauna. Sabay na tayo, Miss Gen.” Napabuntong-hininga na lang si Miss Gen. Alam
SAGLIT NA NAPAISIP si Giovanni sa tanong ni Briel. Sinasabi na nga ba niya. Hindi siya kayang tiisin ni Gabriella. Magaan na siyang ngumiti at kapagdaka ay sunod-sunod na tumango. Mababanaag sa mga mata ng Gobernador ang excitement sa gagawin niyang first time na pagtulog sa tabi ng kanyang mag-ina. Gumalaw ang adams apple niya ng lumunok siya ng laway habang ang mga mata ay hindi niya pa rin magawang maalis sa mukha ni Briel na kaharap.“Kukunin ko lang iyong cellphone ko sa kwarto,” saad niyang itinuro pa ang pintuan ng katabi lang ng silid sa harap.Tumango lang si Briel at binigyan ng maliit na ngiti si Giovanni.“Pasok ka na lang sa loob ng kwarto matapos na makuha mo ang cellphone.” Tumalikod na si Briel nang muling tumango si Giovanni. Binuksan na ang dahon na pintuan ng kanyang silid kung saan mahimbing pa rin na natutulog ang kanilang anak na si Brian. Napahawak na siya sa kanyang dibdib matapos na maisara ang pinto. Naghuhuramentado na naman ang kanyang puso sa bilis ng tib
SA NARINIG NA dahilan ay bumaba na rin si Giovanni ng kama at hinagilap ang kanyang mga damit na hinubad. Mabilis niyang sinuot iyon. Nagtaka na doon si Briel. Ipinilig niya ang ulo nang maisip na bakit nagmamadali itong magbihis ng damit. Itinuon na lang niya ang pansin sa pamumulot ng mga damit na hinubad nito na kanyang planong labhan sana kanina na dalawang beses ng naudlot. Dadalhin niya muna iyon sa ibaba, siya na ang kusang magsasalang sa washing at babantayan na rin. Paniguradong tulog na ang mga maid at hindi na makatao kung gigisingin pa niya para utusan. Siya na lang ang gagawa noon. “Saan ka pupunta, Giovanni?” lingon na niya sa lalaki nang makita sa gilid ng mga mata ang pagsunod nitong ginagawa nang patungo na siya sa pintuan, “Nagugutom ka ba? Nauuhaw? Kukunan na lang kita ng tubig. Dito ka na lang. Dito mo na lang ako hintayin. O baka naman gusto mo ng kape? Titimplahan kita.”Umiling si Giovanni na hindi inaalis ang tingin kay Briel. Namumula na naman ang buong mukha
MALAPAD ANG NGISING iniiling ni Briel ang kanyang ulo na tila wala na rin sa tamang pag-iisip. Sa kabila ng lantarang warning ni Giovanni na malapit na siya ay hindi man lang siya kinabahan kahit na katiting. Lalo pa ngang na-excited doon si Briel na mas ginalingan ang paggiling sa ibabaw nito hanggang sa maramdaman niya sa kanyang loob ang mainit na katas nito na sinundan nang sabay at malakas nilang ungol na dalawa. Nanghihinang bumagsak ang katawan ni Briel na katawan ni Giovanni na agad namang niyakap ng Gobernador. Bumalatay ang masiglang ngiti sa kanyang labi na hindi makapaniwala na muling may nangyari sa kanilang dalawa ng dalaga. Ilang minuto ang lumipas at inalis niya si Briel sa kanyang ibabaw na halatang pagod at parang nanlalantang gulay ang katawan “Shower tayo, Baby…” bulong niya nang makita ang kalat ng kanyang katas na kumapit sa katawan. Umungol si Briel at umiling ngunit wala itong nagawa nang buhatin niya na ang katawan at walang imik na dalhin sa bathroom. Yakap
NAMUMULA ANG MAGKABILANG tainga na lumabi na si Giovanni na agaran ang naging pag-iling ng kanyang ulo. Natatawa siya sa reaction ni Briel at the same time ay napuno ng gigil ang kalamnan. Walang pasubaling hinugot niya ang kanyang sarili at muli pa iyong ibinaon nang mas malalim sa lagusan nitong sobrang dulas at basang-basa na. “No, Baby, it’s not that big at wala akong anumang ginamit. Kung ano ito noong huli mong natikman, siya pa rin ito hanggang ngayon. Your pretty pussy were just tight and of course you’d missed me.” paanas niyang tugon binasa na ng dila kanyang labi. Halos tumirik ang mga mata ni Briel na napahawak na sa buhok ng Gobernador nang mas bilisan niya pa ang pagbagyo at sunod-sunod na ang paglabas at pasok sa kanyang bukana. Dama na ng Gobernador na mas nag-init pa doon si Briel sa dami ng tubig na inilalabas ng pagkababae niya kaya mas ganado siya. “Ang sarap mo pa rin talaga!” puno ng gigil na turan pa ni Giovanni na patuloy sa ginagawa sa ibabaw. Sa tindi nam
PUNO NG PAGSUYONG iniiling ni Giovanni ang kanyang ulo upang pabulaanan ang binibintang na ni Briel. Hindi naman talaga iyon ang naiisip niya habang nakatingin sa katawan nito kung kaya marapat na itanggi niya. Upang pigilan na kumalat pa ang lumatay na sakit at pagkapahiya sa mukha ni Briel ay mabilis na umahon ng kama si Giovanni para lapitan siya. Sa loob ng isang kisap-mata ay walang kahirap-hirap na nagawa ng Gobernador na ikulong sa kanyang mga bisig ang hubad na katawan ni Briel na mabilis na dumiklap. Sa bilis ng mga pangyayari ay hindi na nagawa pang makapagbigay ng reaksyon ng babae na agad inangkin ni Giovanni ang labi matapos na hawakan nito ang kanyang baba upang mas magkaroon siya ng mas malawak na access. Nakapikit ang mga matang sinipsip na ng Gobernador ang labi ni Briel.“No, you never changed even a bit. You are still gorgeous, Briel like two years ago.” nanghihinang bulong pa ni Giovanni na mas ginaanan ang halik na ginagawa sa labi na sa sobrang gaan, pakiramdam n
HINDI NA MAPIGILAN ni Briel na manindig ang kanyang mga balahibo sa buong katawan lalo na sa may bandang kanyang batok nang maramdaman nito ang pagtama ng mainit na hininga doon ng Gobernador. Hindi niya maintindihan kung naiihi ba siya o natatae. Ngayon na lang siya ulit nakaramdam ng bagay na ito. Hindi pa nakatulong na nakayakap ito sa kanya kung kaya naman nararamdaman niya ang init ng katawan nito na malamang ay dala pa rin ng kanyang ininom na alak kanina. May kung anong pumipintig na sa may bandang puson ni Briel, at bilang batikan ay alam niyang init na rin iyon ng kanyang katawan na tumutugon sa binibigay ni Giovanni ngayon. Hindi na niya mapigilan ang pakiramdam na parang kinikiliti ang gitnang bahagi ng mga hita niya na mabilis niyang pinagdikit. Mariin na niyang naipikit ang kanyang mga mata. Pilit na humuhugot ng lakas upang labanan ang ginagawa ni Giovanni na alam niya saan sila hahantong kung hindi niya iyon mapipigilan nang maaga. Bago pa siya makaangal ay nahigit na n
HINDI NAGLAON AY nakatulog na si Brian na iginupo na ng antok. Papikit na rin sana noon ang mga mata ni Briel nang mag-vibrate ang cellphone niya. Si Giovanni iyon. Tinatanong kung tulog na raw ba siya. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig na biglang nagising ang diwa sa message na natanggap niya dito.‘Ano naman kung gising pa ako? Gusto niya ba ng continuation doon sa ginagawa namin kanina?’Napakagat na ng labi niya si Briel nang maramdaman na may nag-iinit sa kanyang tiyan na para ba siyang kinikiliti. Ilang minuto niyang pinakatitigan ang message ng Gobernador na hindi na naman nadagdagan pa. Iniisip niya kung magre-reply ba siya o hindi na at hahayaan na lang niyang bukas ng umaga magkita? Kung pupuntahan niya ito, ano naman ang sasabihin niya? Hindi niya rin naman kailangan magpaliwanag.‘Baka naman gusto niya lang talagang mangumusta. At oo nga pala, iyong mga labahin niyang damit.’Nasapo na niya ang noo nang maalala ang hinubad nitong damit. Marahil ay nagtataka na rin
MARAHANG ITINANGO NI Gabe ang kanyang ulo na sumasang-ayon sa sinabi ng kanyang Lolo. Tiningnan ni Mr. Dankworth ang asawa sabay iling na halatang dismayado sa inasta nito kanina. Nakuha na niya kung bakit nagagalit si Briel sa ina. Gusto niya sana itong kausapin ng tungkol doon, pero ayaw niyang marinig ng apo at makadagdag pa sa emotional stress ng bata. Sinarili na lang niya muna ang mga sasabihin niya.“Kaya nga po Lolo nag-sorry na ako kay Tita Briel…”“Gabe, makinig kang mabuti sa mga sasabihin ng Lolo. Hindi lahat ng pagkakamali ay makukuha sa isang simpleng sorry lang natin lalo na kung involve ang emotions natin. Okay? Kagaya niyan. I am sure nag-sorry na rin ang Tita Briel mo habang umiiyak ka, di ba hindi mo pa rin siya pinakinggan kahit may sorry na siyang sinabi?”Hinintay ni Mr. Dankworth ang reaction ni Gabe na muli lang marahang itinango ang kanyang ulo.“Bakit kaya? Bakit kaya hindi mo siya pinakinggan? Kasi galit ka noon sa kanya at pinapairal mo ang baha ng emosyon
NAPAKURAP NA NG mga mata niya si Briel na hindi maitatangging naantig ang puso at nakuha na ni Gabe ang buong atensyon sa paghingi pa lang nito ng tawad. Hindi man niya sabihin ay bahagyang nabasa na ang bawat sulok ng mga mata niya. Ang makatanggap ng sorry sa isang batang paslit na nakagawa ng mali ay hindi naman big deal pero ang sincere noon at pure innocent sa pandinig niya. Ayaw niya na sanang pansinin pa ang pamangkin, pero hindi niya kaya na basta talikuran na lang ito. Mahalaga ito sa kanya. Mahal niya ito kagaya na lang ng pagmamahal niya sa kanyang kapatid. Biglang natunaw na ang inis niya sa paslit. Parang bulang naglaho at sumama iyon sa hangin. Seryoso pa rin ang kanyang mukha.“I want to sleep with you and Lolo Governor with Brian, tonight. Please let me do it, Tita Briel…”‘Tsk, nagmana talaga siya kay Kuya Gav! May gustong hilingin kaya kinakailangang mag-sorry.’Umikot si Briel upang harapin sila at sabihin ang laman ng damdamin niya. Hindi porket bata at mahal niya