MALAKAS NA TUMAWA si Gavin. Sino sa akala ni Ramir na kausap niya clone niya? Marahil ay nagtataka na ito dahil hindi ganito ang ugali niya na kilala nila. Sa pagkakakilala nila sa kanya, siya ang dapat na pinagsisilbihan at hindi siya ang maninilbihan kapag may babaeng dumating sa buhay niya. Kumbaga, siya ang boss at hindi siya ang pinapasunod. Hindi naman siya alila ni Bethany, gusto niya lang talaga itong alagaan bilang pagbawi na rin niya sa mga naging kasalanan niya sa dalaga. Oras na para bumawi siya.“Huwag mo nga akong lokohin. Hindi ka naman doctor, Gavin. Pumunta ka na. Hihintayin ka namin ha? Aasahan ka namin sa party mamaya. See you, Gavin!” anitong hindi pa rin doon makapaniwala. Nakapameywang na muling hinarap ni Gavin si Bethany. Umikot pa siya sa kabila ng kama upang makita lang ang mukha ng dalagang may takip na ngayong unan. Dahan-dahan niyang kinuha ang unan upang tanggalin iyon sa mukha nito sabay walang gatol na putol ng tawag ni Ramir sa kanya. Wala siyang pana
SAMANTALA, SA SALA ng penthouse ay mabagal na sinisiyasat ni Nancy ang kapaligiran. Ibang-iba na ang lugar na iyon nang huli niyang mapuntahan noon. Marami ang nagbago dito kung ang huling imahe ang kanyang pagbabasehan. Kilala niya rin ang katauhan ni Gavin na mahilig sa simpleng design lang. Hindi niya maintindihan kung bakit pumapayag itong baguhin ni Bethany ang design ng bahay niya. Paano siya napapayag ng babaeng gawing bahay ng babae ang penthouse niya? Isa pa, halatang ang babae lang naman ang may gusto noon. “Ang weird naman, ang Gavin na kilala ko ay hindi papayag na maging ganito ang bahay niya. Parang pinaglaruan lang ng kung sino. Nawala ang pagiging masculine sa mga mata ng magiging bisita.” Dinala siya ng kanyang mga paa sa bukas na silid na kung saan ay ginawang music room ito ni Bethany. Napanganga na siya sa kanina. Hindi makapaniwala na may ganun sa penthouse ng dati niyang nobyo. Naghuhumiyaw din ang presyo ng mga instrument doon. Paano niya alam? Ama niya si Ale
PARANG NAUDLOT ANG dila ni Bethany nang ilang sandali at para siyang nabingi sa mga sinabi ni Nancy. Hindi niya man magawang ipakita sa babae ngunit naramdaman niyang parang may nakadagan na sa kanyang dibdib na mabigat na bagay. Upang hindi siya sumabog at maging kalmado pa rin ay binuhat niya ang tinimpla niyang kape. Napaso siya nito nang sinubukan niyang sumimsim, ngunit hindi niya ininda dahil parang manhid na ang kanyang buong katawan niya sa mga salita pa lang na binitawan ng babae. Kapagdaka ay hinarap na niya si Nancy na halata namang naghihintay ng magiging mga sagot niya rito.“Iyong mga instruments niya mang ibinigay sa akin ang pakay mo o si Gavin mismo, sige pwede mo na silang kunin. Bitbitin mo kung kaya mo. Magiging masaya pa nga ako na binabawi mo na sila. Tunay namang dapat ay sa iyo sila mapunta at hindi sa akin. Ikaw ang tunay na owner hindi ba?”Marahil iyon na ang sign upang magsimulang muli ng panibagong buhay si Bethany. Pagkakataon na ang lumalapit. Itataboy n
NILINGON SIYA NI Nancy gamit ang mga matang puno ng poot at hinanakit. Suklam na suklam siya sa pagmumukha ni Bethany dahil harap-harapan siyang sinasagot nito at walang ginagawa si Gavin doon. Kung wala lang ang binata doon malamang ay kanina niya pa ito sinabunutan at pinatikim ng palad niya.“Hindi ikaw ang kausap ko, Bethany, will you shut your mouth? Masyado kang ma-papel!” Bahagyang itinulak ni Gavin ang katawan ni Nancy papalayo sa kanya nang sumigaw ito nang malakas. Hindi niya gusto ang timbre ng boses nito. Ayaw niya pa naman sa babaeng maligalig at akala mo ay aping-api. Umatras ang binata ng ilang hakbang upang mapalapit sa kung nasaan si Bethany nakatayo. “Calm down, Nancy. Hindi mo kailangang manigaw. Ayusin natin ito sa maayos na paraan. Ang lapit lang natin sa isa't-isa oh. What if ganito na lang, hayaan mong bigyan ka na lang ni Bethany ng first aid—” “I said no! Ikaw ang gusto kong tumulong sa akin at ihatid mo ako sa bahay namin ngayon! Alin ba doon ang hindi mo
BUMUKAS ANG ELEVATOR at nauna na si Gavin na pumasok doon. Nanghihina namang sumunod si Nancy na naninikip ang dibdib. Mas masakit ang puso niya nang dahil sa mga sinabi ni Gavin kumpara sa paso ng kape sa kanyang braso na kanina ay matindi niyang iniinda. Namutla pa ang kanyang mukha. Namula na ang kanyang mga mata na namasa-masa na luha. Iba ang dating sa kanya ng mga salita ng abogado.“Hindi na kita gusto, hindi na kita mahal. Matagal ka ng wala sa aking sistema at buhay, Nancy. Sana maisip mo iyon. Pagkatapos ng ginawa mo, akala mo magiging kagaya pa rin ba ako ng dati? Damn it, no way!” Natameme si Nancy. Hindi niya na magawang makasagot pa kay Gavin. Hanggang makalabas sila ng elevator at makalulan ng kotse ng binata ay nanatiling tikom ang kanyang bibig. Nagsindi si Gavin ng sigarilyo upang kalmahin ang kanyang sarili. Nilingon na niya si Nancy sa passenger seat na kakatapos lang maglagay ng seatbelt. Tahimik pa rin ito ng sandaling iyon. “Tapos na ang kwento nating dalawa a
MADALING NAHULAAN NI Bethany ang ibig na sabihin ni Gavin. Totoo naman iyon, iyon talaga ang iniisip niya kanina pero hindi iyon ang dahilan kung bakit ayaw niyang magpagalaw dito. Nakaramdam siya ng hiya na para pagtakpan iyon ay ibinaling na lang niya ang mukha sa kabilang direksyon.“Alam ko ba? Hindi ko naman kita kung ano ang ginawa niyong dalawa habang magkasama kayo. Tingnan mo nga, anong oras ka na umuwi? Umaga na! Ang aga niyong umalis. Ni hindi pa lumulubog ang araw!”Pagak nang natawa si Gavin. Hindi niya maikaila ang tuwa sa reaction ng dalaga ngayon. Ito ang inaasahan niya kanina sa babae. Sinasabi na nga ba niya eh, nagseselos dito si Bethany. Pinindot niya ang ilong ng dalaga upang maging dahilan para samaan siya nito ng tingin gamit ang nandidilat niyang mga mata. Sa kanyang paningin ay biglang naging cute ang dalaga. Para itong ang mga inaalagaan niyang pusa sa ibaba. Inosente. Walang alam na kasamaan sa mundo. Tanging ang nais lang ay ang mahalin at alagaan. “May pa
NANG MGA SUMUNOD na araw ay naging busy si Bethany sa music center na ilang araw na lamang ay magsisimula na iyong mag-operate. Tumamis pa ang samahan nilang dalawa ni Gavin mula ng gabing iyon. Palagi na itong nakatambay sa bahay at inuubos ang oras na kasama siya. Minsan na lang itong lumabas ng bahay sa gabi upang magpunta sa mga gatherings kasama ang mga kaibigan, kasosyo at kung sino. Kung hindi niya maiwasan na magkaroon ng overtime, minamabuti na lang niyang iuwi ang trabaho sa bahay. Ikinagalak iyon nang sobra ni Bethany na iniisip na sobrang perfect na ng kanyang buhay rito.“Tsk, baliw na baliw ba talaga sa akin ang isang Attorney Gavin Dankworth?” hindi makapaniwalang bulong niya sa kanyang sarili habang nagluluto ng kanilang hapunan ng gabing iyon, panay ang sulyap niya kay Gavin na nasa dining table at pinapanood lang siya sa kanyang ginagawa. “Eeeh, totoo ba talaga ito?”Nang mapansin naman ni Gavin ang kanyang pamumula ng mukha at malagkit na mga sulyap at tingin ay aga
ISANG ARAW NA lang at sa wakas ay magbubukas na rin ang kanyang music center. Hindi pa man dumadating ang araw na iyon ay nakatanggap na si Bethany ng mga regalo mula sa mga kaibigan at ilang mga colleagues niyang nabalitaan ang tungkol doon. Nakatambak iyon sa mini office na ginawa niya sa loob mismo ng music center. Dahil hindi busy ang dalaga ng mga sandaling iyon kung kaya naman nagpasya siyang buksan ang mga ito upang isulat kung kanino nanggaling. Kailangan niyang mabayaran ang mga iyon sa hinaharap kapag sila naman ang mayroong pa-okasyon sa kanila. Isang malaking box ang nakaagaw ng pansin kay Bethany. Sa anyo pa lang nito ay nahuhulaan na niyang painting ang laman nito, pang-display.“Galing ito kay Gavin? Naku, paniguradong gumastos na naman siya ng malaking halaga dito. Hindi niya naman na kailangang gawin eh.” sambit niyang ingat na ingat buksan iyon at baka magasgas o kung hindi naman ay masira kung anuman ang laman ng malaking box na iyon.Hindi inaasahan ng dalaga na ma
SAGLIT NA NAPAISIP si Giovanni sa tanong ni Briel. Sinasabi na nga ba niya. Hindi siya kayang tiisin ni Gabriella. Magaan na siyang ngumiti at kapagdaka ay sunod-sunod na tumango. Mababanaag sa mga mata ng Gobernador ang excitement sa gagawin niyang first time na pagtulog sa tabi ng kanyang mag-ina. Gumalaw ang adams apple niya ng lumunok siya ng laway habang ang mga mata ay hindi niya pa rin magawang maalis sa mukha ni Briel na kaharap.“Kukunin ko lang iyong cellphone ko sa kwarto,” saad niyang itinuro pa ang pintuan ng katabi lang ng silid sa harap.Tumango lang si Briel at binigyan ng maliit na ngiti si Giovanni.“Pasok ka na lang sa loob ng kwarto matapos na makuha mo ang cellphone.” Tumalikod na si Briel nang muling tumango si Giovanni. Binuksan na ang dahon na pintuan ng kanyang silid kung saan mahimbing pa rin na natutulog ang kanilang anak na si Brian. Napahawak na siya sa kanyang dibdib matapos na maisara ang pinto. Naghuhuramentado na naman ang kanyang puso sa bilis ng tib
SA NARINIG NA dahilan ay bumaba na rin si Giovanni ng kama at hinagilap ang kanyang mga damit na hinubad. Mabilis niyang sinuot iyon. Nagtaka na doon si Briel. Ipinilig niya ang ulo nang maisip na bakit nagmamadali itong magbihis ng damit. Itinuon na lang niya ang pansin sa pamumulot ng mga damit na hinubad nito na kanyang planong labhan sana kanina na dalawang beses ng naudlot. Dadalhin niya muna iyon sa ibaba, siya na ang kusang magsasalang sa washing at babantayan na rin. Paniguradong tulog na ang mga maid at hindi na makatao kung gigisingin pa niya para utusan. Siya na lang ang gagawa noon. “Saan ka pupunta, Giovanni?” lingon na niya sa lalaki nang makita sa gilid ng mga mata ang pagsunod nitong ginagawa nang patungo na siya sa pintuan, “Nagugutom ka ba? Nauuhaw? Kukunan na lang kita ng tubig. Dito ka na lang. Dito mo na lang ako hintayin. O baka naman gusto mo ng kape? Titimplahan kita.”Umiling si Giovanni na hindi inaalis ang tingin kay Briel. Namumula na naman ang buong mukha
MALAPAD ANG NGISING iniiling ni Briel ang kanyang ulo na tila wala na rin sa tamang pag-iisip. Sa kabila ng lantarang warning ni Giovanni na malapit na siya ay hindi man lang siya kinabahan kahit na katiting. Lalo pa ngang na-excited doon si Briel na mas ginalingan ang paggiling sa ibabaw nito hanggang sa maramdaman niya sa kanyang loob ang mainit na katas nito na sinundan nang sabay at malakas nilang ungol na dalawa. Nanghihinang bumagsak ang katawan ni Briel na katawan ni Giovanni na agad namang niyakap ng Gobernador. Bumalatay ang masiglang ngiti sa kanyang labi na hindi makapaniwala na muling may nangyari sa kanilang dalawa ng dalaga. Ilang minuto ang lumipas at inalis niya si Briel sa kanyang ibabaw na halatang pagod at parang nanlalantang gulay ang katawan “Shower tayo, Baby…” bulong niya nang makita ang kalat ng kanyang katas na kumapit sa katawan. Umungol si Briel at umiling ngunit wala itong nagawa nang buhatin niya na ang katawan at walang imik na dalhin sa bathroom. Yakap
NAMUMULA ANG MAGKABILANG tainga na lumabi na si Giovanni na agaran ang naging pag-iling ng kanyang ulo. Natatawa siya sa reaction ni Briel at the same time ay napuno ng gigil ang kalamnan. Walang pasubaling hinugot niya ang kanyang sarili at muli pa iyong ibinaon nang mas malalim sa lagusan nitong sobrang dulas at basang-basa na. “No, Baby, it’s not that big at wala akong anumang ginamit. Kung ano ito noong huli mong natikman, siya pa rin ito hanggang ngayon. Your pretty pussy were just tight and of course you’d missed me.” paanas niyang tugon binasa na ng dila kanyang labi. Halos tumirik ang mga mata ni Briel na napahawak na sa buhok ng Gobernador nang mas bilisan niya pa ang pagbagyo at sunod-sunod na ang paglabas at pasok sa kanyang bukana. Dama na ng Gobernador na mas nag-init pa doon si Briel sa dami ng tubig na inilalabas ng pagkababae niya kaya mas ganado siya. “Ang sarap mo pa rin talaga!” puno ng gigil na turan pa ni Giovanni na patuloy sa ginagawa sa ibabaw. Sa tindi nam
PUNO NG PAGSUYONG iniiling ni Giovanni ang kanyang ulo upang pabulaanan ang binibintang na ni Briel. Hindi naman talaga iyon ang naiisip niya habang nakatingin sa katawan nito kung kaya marapat na itanggi niya. Upang pigilan na kumalat pa ang lumatay na sakit at pagkapahiya sa mukha ni Briel ay mabilis na umahon ng kama si Giovanni para lapitan siya. Sa loob ng isang kisap-mata ay walang kahirap-hirap na nagawa ng Gobernador na ikulong sa kanyang mga bisig ang hubad na katawan ni Briel na mabilis na dumiklap. Sa bilis ng mga pangyayari ay hindi na nagawa pang makapagbigay ng reaksyon ng babae na agad inangkin ni Giovanni ang labi matapos na hawakan nito ang kanyang baba upang mas magkaroon siya ng mas malawak na access. Nakapikit ang mga matang sinipsip na ng Gobernador ang labi ni Briel.“No, you never changed even a bit. You are still gorgeous, Briel like two years ago.” nanghihinang bulong pa ni Giovanni na mas ginaanan ang halik na ginagawa sa labi na sa sobrang gaan, pakiramdam n
HINDI NA MAPIGILAN ni Briel na manindig ang kanyang mga balahibo sa buong katawan lalo na sa may bandang kanyang batok nang maramdaman nito ang pagtama ng mainit na hininga doon ng Gobernador. Hindi niya maintindihan kung naiihi ba siya o natatae. Ngayon na lang siya ulit nakaramdam ng bagay na ito. Hindi pa nakatulong na nakayakap ito sa kanya kung kaya naman nararamdaman niya ang init ng katawan nito na malamang ay dala pa rin ng kanyang ininom na alak kanina. May kung anong pumipintig na sa may bandang puson ni Briel, at bilang batikan ay alam niyang init na rin iyon ng kanyang katawan na tumutugon sa binibigay ni Giovanni ngayon. Hindi na niya mapigilan ang pakiramdam na parang kinikiliti ang gitnang bahagi ng mga hita niya na mabilis niyang pinagdikit. Mariin na niyang naipikit ang kanyang mga mata. Pilit na humuhugot ng lakas upang labanan ang ginagawa ni Giovanni na alam niya saan sila hahantong kung hindi niya iyon mapipigilan nang maaga. Bago pa siya makaangal ay nahigit na n
HINDI NAGLAON AY nakatulog na si Brian na iginupo na ng antok. Papikit na rin sana noon ang mga mata ni Briel nang mag-vibrate ang cellphone niya. Si Giovanni iyon. Tinatanong kung tulog na raw ba siya. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig na biglang nagising ang diwa sa message na natanggap niya dito.‘Ano naman kung gising pa ako? Gusto niya ba ng continuation doon sa ginagawa namin kanina?’Napakagat na ng labi niya si Briel nang maramdaman na may nag-iinit sa kanyang tiyan na para ba siyang kinikiliti. Ilang minuto niyang pinakatitigan ang message ng Gobernador na hindi na naman nadagdagan pa. Iniisip niya kung magre-reply ba siya o hindi na at hahayaan na lang niyang bukas ng umaga magkita? Kung pupuntahan niya ito, ano naman ang sasabihin niya? Hindi niya rin naman kailangan magpaliwanag.‘Baka naman gusto niya lang talagang mangumusta. At oo nga pala, iyong mga labahin niyang damit.’Nasapo na niya ang noo nang maalala ang hinubad nitong damit. Marahil ay nagtataka na rin
MARAHANG ITINANGO NI Gabe ang kanyang ulo na sumasang-ayon sa sinabi ng kanyang Lolo. Tiningnan ni Mr. Dankworth ang asawa sabay iling na halatang dismayado sa inasta nito kanina. Nakuha na niya kung bakit nagagalit si Briel sa ina. Gusto niya sana itong kausapin ng tungkol doon, pero ayaw niyang marinig ng apo at makadagdag pa sa emotional stress ng bata. Sinarili na lang niya muna ang mga sasabihin niya.“Kaya nga po Lolo nag-sorry na ako kay Tita Briel…”“Gabe, makinig kang mabuti sa mga sasabihin ng Lolo. Hindi lahat ng pagkakamali ay makukuha sa isang simpleng sorry lang natin lalo na kung involve ang emotions natin. Okay? Kagaya niyan. I am sure nag-sorry na rin ang Tita Briel mo habang umiiyak ka, di ba hindi mo pa rin siya pinakinggan kahit may sorry na siyang sinabi?”Hinintay ni Mr. Dankworth ang reaction ni Gabe na muli lang marahang itinango ang kanyang ulo.“Bakit kaya? Bakit kaya hindi mo siya pinakinggan? Kasi galit ka noon sa kanya at pinapairal mo ang baha ng emosyon
NAPAKURAP NA NG mga mata niya si Briel na hindi maitatangging naantig ang puso at nakuha na ni Gabe ang buong atensyon sa paghingi pa lang nito ng tawad. Hindi man niya sabihin ay bahagyang nabasa na ang bawat sulok ng mga mata niya. Ang makatanggap ng sorry sa isang batang paslit na nakagawa ng mali ay hindi naman big deal pero ang sincere noon at pure innocent sa pandinig niya. Ayaw niya na sanang pansinin pa ang pamangkin, pero hindi niya kaya na basta talikuran na lang ito. Mahalaga ito sa kanya. Mahal niya ito kagaya na lang ng pagmamahal niya sa kanyang kapatid. Biglang natunaw na ang inis niya sa paslit. Parang bulang naglaho at sumama iyon sa hangin. Seryoso pa rin ang kanyang mukha.“I want to sleep with you and Lolo Governor with Brian, tonight. Please let me do it, Tita Briel…”‘Tsk, nagmana talaga siya kay Kuya Gav! May gustong hilingin kaya kinakailangang mag-sorry.’Umikot si Briel upang harapin sila at sabihin ang laman ng damdamin niya. Hindi porket bata at mahal niya