Inilipat ni Elllie ang kanyang timbang sa kaliwa ng bench. Isang pulgada na lang. Oo, ngayon ay mahuhuli na niya ang lahat ng mga salita na sinasabi ng dalawang ina.
“I swear to you, Susan, kung kaya ko, ako na mismo ang kukuha ng trabaho bilang yaya na iyon. Si Tyler Hernandez ang pinakaHOT na single dad sa buong paaralan. At saka, mayaman siya." Ang babaeng may pixie-cut at dreamy na mga mata ay parang hihimatayin pa ata.
Tinagilid ni Ellie ang kanyang ulo. Siguradong sa posisyon ng pinag-uusapan nila. At walang iba kundi ang kinikilalang manunulat na si Tyler Hernandez.
Magbunga na kaya ang kalunos-lunos niyang pag-stalk?
Niyugyog ng kaibigan ng babae ang kanyang pulang kulot. "Hindi sigurado ako, Karen. Sigurado akong napakasarap niyang pagmasdan, ako na ang magsasabi sayo, but he's always solemn around us. Hindi niya pinahihintulutan ang kanyang anak na pumunta sa alinman sa mga playdate na inorganisa ko para kay Jyuan. Ang kawawang batang iyon ay sinusundo ng driver araw-araw pagkatapos ng klase.”
Kinuha ni Ellie ang isang napkin sa kanyang bag at sadyang ibinaba ito sa tabi ng sandals ng taong mapula ang buhok.
Yumuko siya para kolektahin ito at sinundot ang babae nang sapat para mapansin niya.
Nang mapatingin sa kanya ang taong mapula ang buhok, sinabi ni Ellie, “Oh, sorry. Hindi ko sinasadyang gulatin ka. Hoy, sandali? Ikaw ba si Susan, kung nagkataon? Nanay ni Jyuan?"
Tumaas ang manipis na kilay ng babae. "Oo ako. Kilala ba natin ang isa't isa?"
Napalunok si Ellie. Hinayaan niya ang kanyang sarili na madala ng diwa ng improvisasyon. Ngayon kailangan niyang sumabay sa agos. “Hindi, hindi sa personal. Pero...mhmm, ako ang yaya...well, yaya ng isa sa mga kaibigan ni Jyuan, eh...zander."
Ang zander ay isang karaniwang pangalan sa mga bata, hindi ba? Maaaring sumumpa si Ellie na nakabangga niya ang hindi bababa sa tatlong batang lalaki na tinatawag na Zander sa kanyang malas na panayam sa paaralan. Lumiwanag ang mukha ng babae.
“Zander Torres? Ah talaga? Anong kasiyahan. Ikinatuwa ng kanyang ina ang iyong kakayahan sa pagpapatulog sa kanyang maliit na kasama sa kama sa oras."
Napangiti si Ellie. "Oo. Specialty ko yan."
Tumango ang babaeng may pixie hair. "Anong ginagawa mo dito ngayon...sorry, I didn't catch your name..."
Nakagat ni Ginny ang labi. Dapat ba niyang ibigay ang kanyang tunay na pangalan o gumamit ng pekeng pangalan? Mas mabuting huwag na lang iugnay ang sarili sa munting stunt na ito na ginawa niya. Maaaring makalimutan ng mga babaeng ito ang kanyang mukha, ngunit maaaring manatiling nakaukit ang isang pangalan. "Olivia, Olivia Rodrigo."
Napangiti ang babaeng may pulang buhok. "Ikinagagalak kong makilala ka, Olivia. Nag-aalaga ka ba ng bata ngayon? Kaya pala nasa playground ka?"
Napabuntong-hininga si Ellie at pinunasan ang kanyang noo. “Hindi, hindi ako nagtatrabaho. Gusto ko lang ang park na ito.
Napakasarap panoorin ang mga bata na naglalaro. Pinapasok ako ng mga guard dahil nakita nila ako dito kasama si Zander. Natapos na ang kontrata ko sa kanyang mga magulang, at mas pinili ko ang kumuha ng mga bagong pamilya. Kailangan kong tiyakin na mayroon silang tamang mga prinsipyo ng pagiging magulang at lahat."
Tumango naman ang mga babae na parang may sinabi si Ellie na matino. Bulong pa ng babaeng may pulang buhok. "Totoo nga naman."
Nanuyo ang lalamunan ni Ellie. Ang Lincoln Academy ay isa na sa mga pinakamahusay na institusyon sa syudad, kung hindi sa buong bansa, kaya naman gustong-gusto ni Ellie na magtrabaho dito. Sana hindi lahat ng nanay sa paaralan ay ganito ka-clueless.
Pinagalitan niya agad ang sarili dahil sa hindi niya magiliw na pag-iisip. Malamang na pumili siya ng dalawang mapagkakatiwalaang ina, iyon lang. At ito ay mas mabuti para sa kanyang layunin pa rin.
Tama, ang layunin ko. “Narinig kong nagsasalita ka tungkol sa posisyon ng isang yaya. Sa tingin mo ba ito ay isang bagay na maaaring maging kawili-wili para sa akin?" Ellie threw a side-grow at them while wearing her most innocent smile.
Ito ang mapagpasyang sandali. Ngayon ay inilantad nila siya bilang isang spying freak o tinulungan siyang makuha ang mahahalagang impormasyon na kailangan niya. Napabuntong hininga siya.
Tumango ang babaeng may pixie haircut. "Kung ang ibig mong sabihin ay ang trabaho bilang isang yaya sa bahay ni Tyler Hernandez, kung gayon oo. Sa tingin ko ang isang kwalipikadong yaya na tulad mo ay dapat tumalon sa alok na ito."
Nag-pout ang babaeng may pulang buhok. "Maaaring hindi lahat ng ito ay masaya at kaluwalhatian. Si Tyler ay maaaring maging isang nakakapagod na boss."
Tumango ang kaibigan niya. "Hindi ba lahat ng mga magulang ay medyo nakakapagod?" She chuckled na parang nakakatawa yung comment niya. “At least si Tyler ay magandang tingnan. Isa pa, sigurado akong binayaran ka ng pamilya Torres ng maayos, ngunit wala ito kumpara sa maiaalok ni Tyler Hernandez. Narinig ko na walang labis para sa kanya pagdating sa kanyang anak."
Napakamot sa baba si Ellie. "Alam mo ba kung nakipag-ugnayan na siya sa isang ahensya?"
Nagkatinginan ang mga babae. Nagkibit-balikat ang pixie-haired. "Hindi ako sigurado. Pero sa tingin ko hindi. Kaninang umaga ko lang narinig na may kailangan siya. Nakikipag-usap siya tungkol dito sa guro at humihingi ng mga rekomendasyon."
Tumalon ang puso ni Ellie. Ito ay magiging perpekto. Kung nakipag-ugnayan siya kay Tyler Hernandez ngayon, maaaring makuha niya ang posisyon bago pa man isaalang-alang ang ibang kandidato.
Nginitian niya ang mga ina habang inilalagay sa balikat ang kanyang bag. “Ito ay magandang balita. Well, titingnan ko kung makakausap ko ba si Mr. Hernandez. Salamat sa impormasyon. pupunta ako ngayon. isang magandang araw sa inyo”
Kumaway sa kanya ang dalawang babae habang nakatayo.
Nagmamadaling tinungo ni Ellie ang kalapit na parking lot, nakatutok ang mga mata sa lupa upang maiwasang mapahinto ng sinuman. Isang bagay ang magpanggap na kabilang siya sa palaruan ng paaralan sa harap ng ilang mga magulang at isa pa ay upang ipaliwanag sa mga guwardiya kung bakit wala siyang anak nang sabihin niya sa kanila na narito siya upang pumili ng isa. Sumakay siya sa kanyang yellow na sasakyan at tumalon sa driver's seat. Pagsara niya ng pinto ay tumama ang init sa mukha niya. Ouch, nakalimutan niyang ilagay muli ang sun-shield nang pumarada siya. Ang mga pawis na butil butil ay dumaloy sa kanyang leeg, tumutulo sa kanyang silk shirt at nag-iiwan ng mga basang mantsa.
Inilagay niya ang susi sa ignition at ibinaba ang lahat ng bintana. Ipinuwesto niya ang phone niya sa lalagyan nito at pinindot ang call bago siya nagmaneho palabas ng parking.
Pagkatapos ng ilang ring, sumagot ang kanyang kapatid. "Hey, Ellie, anong meron? May swerte ka ba sa nakatutuwang plano mo?" Buong linggo na siyang tinutukso ni Ellysa tungkol sa ideyang ito. Ngunit ito ay gumana, hindi ba?
Sumilay ang mapang-asar na ngiti sa labi ni Ellie. "Alam mo ba? Actually, oo.” Si Ellysa siguro ay umiinom ng kung ano dahil umalingawngaw ang isang slurping sound sa loudspeaker. Dahil sa sinabi ni Ellie, tumigil ang kanyang ingay. “Anong ibig mong sabihin, oo? Nakahanap ka ba ng isang tao para sa rekomendasyon?"
Napakagat labi si Ellie. Okay, hindi pa ito nagtagumpay, ngunit mangyayari ito. “Hindi, hindi eksakto. Ngunit nakakita ako ng isang ama na lubhang nangangailangan ng isang yaya."
Naghintay siya ng reaksyon ng kapatid, ngunit katahimikan lamang ang nasa kabilang dulo. Pinunasan ni Ellie ang kanyang lalamunan. "Ellysa, nandyan ka pa ba?"
“Oo naman, nandito pa ako. Hinihintay ko lang na magpatuloy ka. Kaya kailangan ng tatay ng sitter para sa kanyang anak. Ano ang kinalaman nito sa iyo?”
Kinagat ni Ellie ang kanyang mga ngipin. Hindi ba naiintindihan ni Ellysa? Sobrang halata. "Madali lang. Mag-a-apply ako para maging yaya."
“Bakit mo gagawin iyon?” Nagulat ang boses ni Ellysa.Pinilit ni Ellie na manatiling kalmado. Dahil lamang sa naisip niya ang lahat ng ito, hindi nangangahulugang naiintindihan ito ni Ellysa. Ang kanyang kapatid na babae ay hindi maintindihin, kahit na kung minsan ay tila ganoon.Hinawakan ni Ellie ang manibela at sumandal habang nasa telepono. "Ang ama na nangangailangan ng tulong ay si Tyler Hernandez."“Yung Tyler Hernandez? Ang manunulat?" Napabuntong hininga si Ellysa.Humagikgik si Ellie. “Eksakto! Ang kanyang anak ay pumapasok sa Lincoln Academy. Sa tingin ko, kung magtatrabaho ako para sa kanya ng ilang buwan, maaaring bigyan niya ako ng isang magandang sulat ng rekomendasyon para sa oras ng aplikasyon para sa nextschool year."
Napabuntong-hininga si Jacob.“Oo, ito na nga.At nag-iipon na ako ng tamang papeles para kontrahin ang mga pahayag niya.Gayunpaman, hindi ito ang aming pangunahing isyu.""Pagkatapos ano?"napatahimik si Tyler, iniisip kung ano pa ang naisip ni Natalie sa pagkakataong ito."Ito ang malinaw na kagustuhan ni Judge Cecil para sa mag-asawa bilang mga tagapag-alaga.Nang sabihin sa kanya ni Natalie na gusto niyang maging maayos ang lahat sa pamamagitan ng pagpapalaki kay Jacob sa isang tunay na pamilya...well, I have to say your ex scored some serious points."Parang humihingi ng tawad ang boses ni Jacob.Umigting ang panga ni Tyler.Kaya tama niyang na-anticipate ang galaw ni Natalie.Alam niyang gagamitin niya ang sirang family card para subukan a
Nilinaw ni Ellie ang kanyang boses."Ginoo.Mister Hernandez...uhh, Tyler, siguro nagtataka ka kung ano ang ginagawa ko dito nang hindi ipinaalam, tama ba?" Tumaas ang isang kilay ni Tyler.“Well, sumagi sa isip ko ang tanong.Maari bang maliwanagan ako ukol sa kung anong ipinunta mo rito?" Napasinghap siya na parang naghahanda para sa isang uri ng malaking paghahayag."Nandito ako tungkol sa posisyon bilang isang yaya." Ang posisyon bilang isang yaya? Nalaglag ang panga ni Tyler.Paano kaya iyon?Hindi pa rin siya tumawag sa ahensya.Posible bang ginawa na iyon ng guro ni Austin para sa kanya? Napakamot siya sa baba."Excuse me, pero paano mo nalaman ang tungkol dito?Taga-Ch
Napabilog ang kilay ni Ellie.Nagkamali ba siya ng pagkarinig sa babaeng iyon sa park?Hindi, tiyak na nagsalita siya tungkol sa posisyon ng isang yaya.At tinanong din ni Tyler kung galing siya sa agency ng posisyon para sa mga yaya.Tapos anong problema?"Gusto mo bang sabihin sa akin kung ano ang eksaktong hinahanap mo?"Napabuntong-hininga si Tyler at lumipat pasulong.Ibinuka niya ang kanyang bibig, ngunit pagkatapos ay isinara niya ito.Sumandal siya at umiling."Hindi, sa tingin ko hindi ito ang gusto mo."Kumalabog ang tiyan ni Ellie.Ano ang alam niya tungkol sa gusto niya?Kailangan niya ang trabahong ito.Kailangan niyang gawin ang lahat para sapat na magtiwala sa kanya si Tyler Hernandez para isulat ang isang napakaperkpekto na rekomendasyon para sa Lincoln Academy.Hindi na siya makakagawa ng isa pang round
Dahan-dahan siyang tumango. "Oo, kaya kong gawin iyon." Lumiwanag ang mukha ni Ellie, at ipinalakpak niya ang kanyang mga kamay. "Salamat." Kamukha niya si Austin noong binilhan siya ni Tyler ng isang espesyal na edisyon ng Lego toy. Ang ngisi sa kanyang mukha ay nagpainit sa puso ni Tyler. Oo, kung gagawin ni Ellie ang trabaho para sa kanya, tutulungan niya itong makapasok sa Lincoln Academy. Sumagi sa isip niya ang ideya na kung doon siya magtatrabaho, makikita siya nito kahit matapos na ang kanilang kontrata. Isang walang katotohanan na pag-iisip. Hindi mahalaga kung saan magtatrabaho si Ellie sa hinaharap. Magpapanggap lang siya na gusto niya ito, hindi niya ito magugustuhan ng totoo. Nagkibit-balikat siya. “Huwag mo pa akong pasalamatan. Una, kailangan nating pumunta at makilala ang aking anak, si Austin. Siya ang may huling sasabihin tungkol dito." Hindi maalis ang ngiti ni Ellie. Pinunasan niya ang kanyang mga kamay at saka sinenyasan ang pinto. "Pwede mo ba
Iniunat ni Tyler ang kanyang mga paa at tumingin sa kanyang publisher. Ngumunguya si Peter sa kanyang panulat habang binabasa niya ang dokumento. Nakakunot ang kanyang noo sa matinding linya. Nang iangat niya ang kanyang tingin, ang ekspresyon sa mukha niyang parang hamster ay hindi nangangako ng anumang magandang bagay. Kumulo ang tiyan ni Tyler. Crap, ayaw din ni Peter. Bumuntong hininga siya at sumandal. “Medyo magulo pa rin. Hindi lang ako makakuha ng tamang mood sa pagsusulat sa mga araw na ito." Ibinaba ni Peter ang kanyang panulat at ang mga kumot, saka tumahimik. "Oo, nakikita ko iyon." Patuyo ang tono ng boses niya. Hindi maiwasan ni Tyler na mapansin ang isang pahiwatig ng pagkabigo. Bumagsak ang puso niya hanggang tuhod. Ang huling bagay na gusto niyang gawin ay linlangin si Peter. May malaking sugal na ginawa si Peter para sa kanya apat na taon na ang nakalilipas. Ito ay naging isang napakatalino na hakbang para sa kanya, ngunit gayon pa man, ang paglukso
Mayroon na siyang unang Mecha Megas Robot figure, at ikinuyom niya ito sa kanyang maliliit na palad upang ipakita ito kay Natalie. At ano ang ginawa ng kaawa-awang piraso ng babaeng iyon? Itinapon si Austin, na parang isang mabigat na panghihimasok, na parang isang lamok na gustong mawala. Gusto lang niyang makipag-usap kay Tyler ng pera. Isang mahinang ungol ang kumawala sa lalamunan ni Tyler at tumigas ang kanyang mga daliri sa tela ng sofa. Walang pagkakataon na ibabalik niya si Natalie sa buhay ni Austin. Hindi ngayon, hindi kailanman. Isang magalang na maliit na ubo ang tumunog sa likuran niya, at umikot si Tyler. Nakatayo roon si Ellie habang nakapulupot ang mga kamay sa likod niya. Ang kulay peach ng kanyang mga pisngi ay nakaturo sa katotohanan na siya ay dapat na nakatayo doon para sa ilang minuto na ngayon, sinusubukang mapansin. "I'm sorry, Tyler, sa pagkagambala. Dinala ko na ang mga gamit ko. Gusto mo bang ipakita sa akin ang kwarto ko? Si Ate Melda kasi ay
She blinked at him saka nagkibit-balikat. "Fine, kung wala ka talagang magandang gawin, kung gayon ang bag na iyon ay isang magandang lugar para magsimula ka." Ngumisi siya at kinuha iyon. Naglakad siya papunta sa bookshelf at sinimulang ayusin ang mga libro niya. Binuksan ni Ellie ang kanyang bag at isinabit ang kanyang mga damit sa closet sa tabi ng kanyang kama. Halos kasing laki ito ng kusina ni Ellie. Ito ay magiging isang perpektong taguan kung siya ay nagpasya na makipaglaro muli ng taguan kay Austin. Isang gulat na buntong-hininga ang pinakawalan ni Tyler. "Anong nangyari?" Mabilis na lumapit sa kanya si Ellie. Sana, wala sa mga picture frame na inilagay niya sa ilalim ng mga libro ang nasira. Dapat ay inimpake niya ang mga iyon sa kanyang mga damit. Ngunit si Tyler ay may hawak na libro sa kanyang kamay, ang kanyang mga kilay ay naka-arko. “Ang Ginintuang Puso. Nagbabasa ka ba ng mga libro ko?" Nanuyo ang lalamunan ni Ellie. Ano ang tamang sagot dito? “Uh
She blinked at him saka nagkibit-balikat. "Fine, kung wala ka talagang magandang gawin, kung gayon ang bag na iyon ay isang magandang lugar para magsimula ka." Ngumisi siya at kinuha iyon. Naglakad siya papunta sa bookshelf at sinimulang ayusin ang mga libro niya. Binuksan ni Ellie ang kanyang bag at isinabit ang kanyang mga damit sa closet sa tabi ng kanyang kama. Halos kasing laki ito ng kusina ni Ellie. Ito ay magiging isang perpektong taguan kung siya ay nagpasya na makipaglaro muli ng taguan kay Austin. Isang gulat na buntong-hininga ang pinakawalan ni Tyler. "Anong nangyari?" Mabilis na lumapit sa kanya si Ellie. Sana, wala sa mga picture frame na inilagay niya sa ilalim ng mga libro ang nasira. Dapat ay inimpake niya ang mga iyon sa kanyang mga damit. Ngunit si Tyler ay may hawak na libro sa kanyang kamay, ang kanyang mga kilay ay naka-arko. “Ang Ginintuang Puso. Nagbabasa ka ba ng mga libro ko?" Nanuyo ang lalamunan ni Ellie. Ano ang tamang sagot dito? “Uh
Mayroon na siyang unang Mecha Megas Robot figure, at ikinuyom niya ito sa kanyang maliliit na palad upang ipakita ito kay Natalie. At ano ang ginawa ng kaawa-awang piraso ng babaeng iyon? Itinapon si Austin, na parang isang mabigat na panghihimasok, na parang isang lamok na gustong mawala. Gusto lang niyang makipag-usap kay Tyler ng pera. Isang mahinang ungol ang kumawala sa lalamunan ni Tyler at tumigas ang kanyang mga daliri sa tela ng sofa. Walang pagkakataon na ibabalik niya si Natalie sa buhay ni Austin. Hindi ngayon, hindi kailanman. Isang magalang na maliit na ubo ang tumunog sa likuran niya, at umikot si Tyler. Nakatayo roon si Ellie habang nakapulupot ang mga kamay sa likod niya. Ang kulay peach ng kanyang mga pisngi ay nakaturo sa katotohanan na siya ay dapat na nakatayo doon para sa ilang minuto na ngayon, sinusubukang mapansin. "I'm sorry, Tyler, sa pagkagambala. Dinala ko na ang mga gamit ko. Gusto mo bang ipakita sa akin ang kwarto ko? Si Ate Melda kasi ay
Iniunat ni Tyler ang kanyang mga paa at tumingin sa kanyang publisher. Ngumunguya si Peter sa kanyang panulat habang binabasa niya ang dokumento. Nakakunot ang kanyang noo sa matinding linya. Nang iangat niya ang kanyang tingin, ang ekspresyon sa mukha niyang parang hamster ay hindi nangangako ng anumang magandang bagay. Kumulo ang tiyan ni Tyler. Crap, ayaw din ni Peter. Bumuntong hininga siya at sumandal. “Medyo magulo pa rin. Hindi lang ako makakuha ng tamang mood sa pagsusulat sa mga araw na ito." Ibinaba ni Peter ang kanyang panulat at ang mga kumot, saka tumahimik. "Oo, nakikita ko iyon." Patuyo ang tono ng boses niya. Hindi maiwasan ni Tyler na mapansin ang isang pahiwatig ng pagkabigo. Bumagsak ang puso niya hanggang tuhod. Ang huling bagay na gusto niyang gawin ay linlangin si Peter. May malaking sugal na ginawa si Peter para sa kanya apat na taon na ang nakalilipas. Ito ay naging isang napakatalino na hakbang para sa kanya, ngunit gayon pa man, ang paglukso
Dahan-dahan siyang tumango. "Oo, kaya kong gawin iyon." Lumiwanag ang mukha ni Ellie, at ipinalakpak niya ang kanyang mga kamay. "Salamat." Kamukha niya si Austin noong binilhan siya ni Tyler ng isang espesyal na edisyon ng Lego toy. Ang ngisi sa kanyang mukha ay nagpainit sa puso ni Tyler. Oo, kung gagawin ni Ellie ang trabaho para sa kanya, tutulungan niya itong makapasok sa Lincoln Academy. Sumagi sa isip niya ang ideya na kung doon siya magtatrabaho, makikita siya nito kahit matapos na ang kanilang kontrata. Isang walang katotohanan na pag-iisip. Hindi mahalaga kung saan magtatrabaho si Ellie sa hinaharap. Magpapanggap lang siya na gusto niya ito, hindi niya ito magugustuhan ng totoo. Nagkibit-balikat siya. “Huwag mo pa akong pasalamatan. Una, kailangan nating pumunta at makilala ang aking anak, si Austin. Siya ang may huling sasabihin tungkol dito." Hindi maalis ang ngiti ni Ellie. Pinunasan niya ang kanyang mga kamay at saka sinenyasan ang pinto. "Pwede mo ba
Napabilog ang kilay ni Ellie.Nagkamali ba siya ng pagkarinig sa babaeng iyon sa park?Hindi, tiyak na nagsalita siya tungkol sa posisyon ng isang yaya.At tinanong din ni Tyler kung galing siya sa agency ng posisyon para sa mga yaya.Tapos anong problema?"Gusto mo bang sabihin sa akin kung ano ang eksaktong hinahanap mo?"Napabuntong-hininga si Tyler at lumipat pasulong.Ibinuka niya ang kanyang bibig, ngunit pagkatapos ay isinara niya ito.Sumandal siya at umiling."Hindi, sa tingin ko hindi ito ang gusto mo."Kumalabog ang tiyan ni Ellie.Ano ang alam niya tungkol sa gusto niya?Kailangan niya ang trabahong ito.Kailangan niyang gawin ang lahat para sapat na magtiwala sa kanya si Tyler Hernandez para isulat ang isang napakaperkpekto na rekomendasyon para sa Lincoln Academy.Hindi na siya makakagawa ng isa pang round
Nilinaw ni Ellie ang kanyang boses."Ginoo.Mister Hernandez...uhh, Tyler, siguro nagtataka ka kung ano ang ginagawa ko dito nang hindi ipinaalam, tama ba?" Tumaas ang isang kilay ni Tyler.“Well, sumagi sa isip ko ang tanong.Maari bang maliwanagan ako ukol sa kung anong ipinunta mo rito?" Napasinghap siya na parang naghahanda para sa isang uri ng malaking paghahayag."Nandito ako tungkol sa posisyon bilang isang yaya." Ang posisyon bilang isang yaya? Nalaglag ang panga ni Tyler.Paano kaya iyon?Hindi pa rin siya tumawag sa ahensya.Posible bang ginawa na iyon ng guro ni Austin para sa kanya? Napakamot siya sa baba."Excuse me, pero paano mo nalaman ang tungkol dito?Taga-Ch
Napabuntong-hininga si Jacob.“Oo, ito na nga.At nag-iipon na ako ng tamang papeles para kontrahin ang mga pahayag niya.Gayunpaman, hindi ito ang aming pangunahing isyu.""Pagkatapos ano?"napatahimik si Tyler, iniisip kung ano pa ang naisip ni Natalie sa pagkakataong ito."Ito ang malinaw na kagustuhan ni Judge Cecil para sa mag-asawa bilang mga tagapag-alaga.Nang sabihin sa kanya ni Natalie na gusto niyang maging maayos ang lahat sa pamamagitan ng pagpapalaki kay Jacob sa isang tunay na pamilya...well, I have to say your ex scored some serious points."Parang humihingi ng tawad ang boses ni Jacob.Umigting ang panga ni Tyler.Kaya tama niyang na-anticipate ang galaw ni Natalie.Alam niyang gagamitin niya ang sirang family card para subukan a
“Bakit mo gagawin iyon?” Nagulat ang boses ni Ellysa.Pinilit ni Ellie na manatiling kalmado. Dahil lamang sa naisip niya ang lahat ng ito, hindi nangangahulugang naiintindihan ito ni Ellysa. Ang kanyang kapatid na babae ay hindi maintindihin, kahit na kung minsan ay tila ganoon.Hinawakan ni Ellie ang manibela at sumandal habang nasa telepono. "Ang ama na nangangailangan ng tulong ay si Tyler Hernandez."“Yung Tyler Hernandez? Ang manunulat?" Napabuntong hininga si Ellysa.Humagikgik si Ellie. “Eksakto! Ang kanyang anak ay pumapasok sa Lincoln Academy. Sa tingin ko, kung magtatrabaho ako para sa kanya ng ilang buwan, maaaring bigyan niya ako ng isang magandang sulat ng rekomendasyon para sa oras ng aplikasyon para sa nextschool year."
Inilipat ni Elllie ang kanyang timbang sa kaliwa ng bench. Isang pulgada na lang. Oo, ngayon ay mahuhuli na niya ang lahat ng mga salita na sinasabi ng dalawang ina. “I swear to you, Susan, kung kaya ko, ako na mismo ang kukuha ng trabaho bilang yaya na iyon. Si Tyler Hernandez ang pinakaHOT na single dad sa buong paaralan. At saka, mayaman siya." Ang babaeng may pixie-cut at dreamy na mga mata ay parang hihimatayin pa ata. Tinagilid ni Ellie ang kanyang ulo. Siguradong sa posisyon ng pinag-uusapan nila. At walang iba kundi ang kinikilalang manunulat na si Tyler Hernandez. Magbunga na kaya ang kalunos-lunos niyang pag-stalk? Niyugyog ng kaibigan ng babae ang kanyang pulang kulot. "Hindi sigurado ako, Karen. Sigurado akong napakasarap niyang pagmasdan, ako na ang magsasabi sayo, but he's always solemn around us