Pagkauwi ni Azriel sa kanyang penthouse, agad siyang nagpunta sa bar at kumuha ng alak. Sa kabila ng mamahaling inumin na karaniwan niyang panlasa, wala itong naidulot na kahit anong ginhawa sa bigat na bumabalot sa kanya.Hindi niya matanggap. Hindi siya makapaniwala.ZarraeahâĶ She wasnât real?He grips the edge of the counter, his mind racing as he recalls every moment with her. Yung paraan ng pagsasalita ni Zarraeah, ang mga galaw niya, ang titig niyang laging may alab at determinasyonâlahat ng iyon, bahagi lang ni Zephyrine?âNoâĶ Thatâs impossible,â he mutters, shaking his head.Sinubukan niyang balikan ang bawat alaalaâang mga panahong kasama niya si Zarraeah. Paano siya mag-isip, paano siya tumawa, paano siya lumaban sa kanya. She was too real to be just an illusion.Naglakad siya papunta sa study room at hinanap ang mga lumang recordings niya mula sa mga events kung saan kasama niya si Zarraeah. Isa-isa niyang pinanood ang mga iyon, hinahanap ang ebidensyang magpapatunay na iba
Nag-init ang dugo ni Zephyrine. Pilit niyang itinulak si Azriel, pero ni hindi ito natinag.âYou canât do this,â matigas niyang sabi, pilit pinapakalma ang sariling boses. âYou have no right to control my life.âAzriel smirked. âOh, but I do.âNapalunok siya nang makita ang determinasyon sa mga mata nito. Hindi ito nagbibiro.âIâll file another annulment,â matapang niyang sagot. âYou canât stop me.âAzriel chuckled, stepping back just enough to pull out a folder from his desk. âGo ahead. But before you do, maybe you should check these documents first.âInihagis niya ang folder sa mesa. Nanghihinayang man, dinampot pa rin ito ni Zephyrine at binuksan. Pagkabasa pa lang sa unang pahina, nanlamig ang buo niyang katawan.It was a financial reportâone that detailed every weak point ng kumpanya niya. Stocks, pending projects, investor confidenceâlahat ng vulnerabilities nito, nakalista roon.Napatingin siya kay Azriel. âAno âto?ââThis,â he said smoothly, âis what will happen if you try to
Isang arawâLet me go, Azriel!â sigaw ni Zephyrine habang pilit niyang inaalis ang pagkakahawak nito sa kanyang braso.Ngunit hindi siya binitiwan ni Azriel. Matigas ang ekspresyon nito, at kahit anong pilit niyang lumaban, hindi siya nito pinakawalan."You donât have a choice, Zephyrine," his voice was calm, but there was an undeniable threat beneath it. "Youâre coming with me."Napasinghap siya nang maramdaman ang malamig na bakal sa kanyang pulsuhanâposas.Napalunok siya. "Youâre insane," bulong niya, nanginginig sa galit at takot.Azriel smirked, his eyes dark and unreadable. "Maybe. But you belong to me. And I always take whatâs mine."---Nagmamadali silang lumabas ng gusali. Sa kabila ng pagpupumiglas ni Zephyrine, binitbit siya ni Azriel patungo sa sasakyan. Walang nakapansin sa kanila, as if everything was already planned perfectly.Pagdating sa labas, isang itim na luxury car ang naghihintay. Pagbukas ni Azriel ng pinto, lalo siyang nagpumiglas.âHuwag mong isipin na papayag
Hindi na kinaya ni Zephyrine ang bigat ng narinig niya. Agad siyang nagtungo sa opisina ni Azriel sa loob ng mansyon, galit na galit at puno ng determinasyon.Pagbukas niya ng pinto, nakita niyang nakaupo ito sa harap ng malaking bintana, isang baso ng whiskey ang hawak. Hindi man lang ito nagulat sa pagpasok niyaâparang inaasahan na niya ito."So you finally found out," malamig na sabi ni Azriel, hindi man lang nag-abala na magpaliwanag.Napakuyom ang mga kamao ni Zephyrine. "Alam mo na pala. Alam mo na ang sakit ko. At anuman ang binabalak mo, Azriel, hindi mangyayari 'yon!"Dahan-dahan siyang tumayo si Azriel at lumapit sa kanya. May bahagyang ngiti sa labi nito, pero ang mga mata ay puno ng matinding emosyon."And what exactly do you think Iâm planning, Zephyrine?" bulong nito habang unti-unting binabawasan ang distansya nila.Umatras siya, pero hindi siya papayag na magpatalo. "Hindi mo ako makokontrol. Hindi mo ako mapipilit na manatili dito, at lalong hindi mo mapipilit si Zarr
Dumaan ang mga araw, ngunit kahit anong gawin niya, hindi lumalabas si Zarraeah. Sinubukan niyang manatiling kalmado, hinahanap ang tamang paraan para muling makita ito. Pero habang lumilipas ang oras, mas lalo siyang nawawalan ng pasensya. Sa loob ng opisina niya, nakaupo siya sa gilid ng mesa habang tahimik na nakatitig kay Zephyrine. "Youâre not supposed to be here," malamig niyang sabi. "Where is she?" Hindi natinag si Zephyrine. "I told youâZarraeah is gone." His jaw tightened. "No. Sheâs just hiding." "Then maybe you should stop looking," sagot ni Zephyrine. Mas lalong uminit ang dugo ni Azriel. "You think I can just forget her? You think Iâll just let her go?" Tumayo si Zephyrine at tumitig nang diretso sa kanya. "You donât have a choice, Azriel. Zarraeah was never yours to begin with." His fists clenched. No. Thatâs not true. Hindi niya matatanggap iyon. Zarraeah was his. She belonged to him. At hindi siya papayag na basta na lang itong mawala. Kinontrol niya ang s
Sa bawat araw na lumilipas, unti-unting bumabagsak si Azriel Dela Vega. Hindi siya makatulog, hindi makakain ng maayos. Kahit ang pinakamaliit na ingay sa paligid ay nakakairita sa kanya. Ang dating maingat at walang bahid na pagkatao niya ay unti-unting nagkakabitak-bitak, nawawasak sa harap ng katotohanang pilit niyang tinatanggihan. Zarraeah was gone. At wala siyang magawa para ibalik siya. --- Araw-araw, nagkukulong si Azriel sa opisina ng mansyon. Nakapatay ang mga ilaw, tanging ang liwanag mula sa kanyang laptop screen ang nag-iisang nagbibigay ng sinag sa madilim na silid. Ilang araw na siyang ganitoâwalang direksyon, walang ibang iniisip kundi ang isang bagay: paano niya maibabalik si Zarraeah? Sa harap niya, nakabukas ang laptop screen na naglalaman ng profile ni Zephyrine Rivera. Kasama rin doon ang report mula sa psychiatrist na nagkumpirma ng sakit nitoâDissociative Identity Disorder. Pinag-aralan niya itong mabuti, binabasa nang paulit-ulit, pero kahit anong gawin
Sa loob ng sumunod na mga araw, hindi muling lumapit si Zephyrine kay Azriel. Alam niyang hindi ito titigil sa ginagawa nitong pagpapahirap sa sarili, pero hindi niya rin alam kung paano niya ito pipigilan.Samantala, si Azriel ay nananatiling nakakulong sa sarili niyang mundo. Kahit ang mga tauhan niya sa mansyon ay nag-aalalang nagmamasid sa kanya, pero walang sinuman ang nangangahas na lapitan siya.Gabi-gabi, naririnig ni Zephyrine ang bigat ng kanyang mga yapak sa pasilyo, ang malalalim nitong buntong-hininga, at minsan, ang mahihinang bulong nitoâtila ba kinakausap ang isang taong wala naman doon."ZarraeahâĶ come back."Sa tuwing naririnig niya iyon, hindi niya maiwasang mapapikit nang mariin.She knew it was pointless.Alam niyang kahit anong gawin ni Azriel, hindi lalabas si Zarraeah.Hindi niya alam kung paano ipapaintindi sa kanya ang bagay na iyon nang hindi ito tuluyang mabaliw sa sakit.---Isang gabi, hindi niya inaasahan ang marahang pagkatok sa kanyang kwarto.Napakuno
Aiden sat in his car, gripping the steering wheel so tightly that his knuckles turned white. His jaw was clenched, his mind running in circles, replaying every conversation, every detail that could lead him to Zephyrine.She was gone.Wala kahit anong bakas.At alam niya kung sino lang ang may kakayahang gawin iyon.Azriel Dela Vega.Napatingin siya sa hawak na larawan ni Zephyrine, kuha noong huling beses silang nagkita. Nakangiti ito, pero sa likod ng ngiting iyon ay ang pagod at takot na hindi nito kayang itago mula sa kanya.He had to find her. Before it was too late.---âNo records, sir. Not even a trace.âAidenâs contact in immigration delivered the news in a hushed voice.âThey didnât leave the country?â Aiden pressed, his tone sharp.âNo. But there are no travel records, no credit card activity, nothing under Zephyrine Riveraâs name.âAiden cursed under his breath. Alam niyang magaling si Azriel sa pagtatago, pero hindi niya akalaing magiging ganito kahirap hanapin si Zephyri
Azriel froze.The world stopped.At ang tanging narinig niya ay ang munting iyak ng kanilang baby."Congratulations! Itâs a baby girl!"Dahan-dahang bumagsak ang mga balikat ni Azriel habang tumutulo ang luha sa kanyang mga mata. "Oh my GodâĶ she's hereâĶ"Ngunit hindi pa sila tapos."Okay, Mr. Dela Vega, isa pa!" sabi ng doktor.Napabalikwas ulit si Azriel. "Ha?! May isa pa?!"Napairap si Zarraeah sa kabila ng pagod. "TWINS, AZRIEL! TWINS! KUNG GUSTO MONG BUMUO NG TEAM, TAPUSIN MO NA ANG ARENA TOUR MO NGAYON!"Muling napahawak si Azriel sa kamay niya, halos mapaigtad ulit nang lalo pang lumakas ang kapit ng asawa. "Yes, yes, love! Kaya mo 'to! Isa pa, promise, tapos na!"At isang huling pag-ire pa, isang panibagong iyak ang pumuno sa silid."Congratulations! A healthy baby boy!"Azriel was speechless.Napaluhod siya sa tabi ni Zarraeah, humahagulgol na parang bata habang hinahalikan ang kamay ng asawa. "LoveâĶ you did it. We did it."Napahinga nang malalim si Zarraeah, pagod na pagod ng
Maagang nagising si Azriel, puno ng sigla habang naghahanda ng almusal para kay Zarraeah. Naka-apron pa siya, seryosong nagpiprito ng bacon habang sinisiguradong perfect ang sunny-side-up eggs. Everything had to be perfectâhis wife was carrying their twins, and he wanted to make her morning special."Hmm, smells good," narinig niyang mahinang bulong ni Zarraeah mula sa likod niya. Napangiti siya at lumingon, pero bago pa siya makapagsalita, bigla siyang natigilan.Napangiwi si Zarraeah, hawak ang tiyan. "Azriel... I think my water just broke."Nanlaki ang mga mata ni Azriel, napaatras siya at natabig ang frying pan. "WHAT?!""My. Water. Just. Broke." Inulit ni Zarraeah, mas mabagal, habang pilit na pinapanatili ang kalmado.Nataranta si Azriel. "Oh my God. Okay! Okay! Ano'ng gagawin ko?!""Dadalhin mo ako sa ospital?" sagot ni Zarraeah, kunot-noo pero halatang inaaliw ang sarili sa kakulitan ng asawa."Yes! Yes! Ospital!" Nagsimula siyang maglakad papunta sa pinto, pero walang sapatos
Habang tinatanggap nina Azriel at Zarraeah ang pagbati ng kanilang mga bisita, hindi maitatanggi ang saya sa kanilang mga mata. Hawak ni Azriel ang kamay ng kanyang asawa, mahigpit ngunit may banayad na pag-iingat, parang natatakot siyang mawala ito sa kanya muli."Are you happy?" bulong ni Azriel habang nakatitig kay Zarraeah.Zarraeah smiled softly, hinayaan ang sarili niyang lumubog sa init ng pagmamahal ni Azriel. "More than I ever thought I could be."Azrielâs lips curled into a soft smile, then he tightened his grip on her hand. "Good. Because I'm never letting you go."---Nagpatugtog ng isang romantic song at tinawag ng host ang bagong kasal para sa kanilang first dance. Tumayo sila sa gitna ng dance floor habang pinapalibutan ng mga ilaw at petals na unti-unting bumabagsak mula sa itaas.Azriel pulled Zarraeah close, wrapping his arms around her waist. Zarraeah rested her hands on his chest, feeling the strong, steady beat of his heart."You look stunning, Mrs. Dela Vega," bu
Samantala, nakatayo si Aiden sa loob ng isang sikat na unibersidad sa Amerika, hawak ang isang stack ng books habang lumalakad palabas ng library. Matagal na rin mula nang umalis siya sa Pilipinas, at sa kabila ng lahat ng nangyari, alam niyang kailangan niya itong gawinâpara sa sarili niya, para sa bagong simula.Ngunit kahit anong pilit niyang ituon ang sarili sa pag-aaral, hindi niya maiwasang mapaisip tungkol sa nakaraan. Kay Zarraeah. Kay Zephyrine. Sa lahat ng hinanakit at pagsubok na pinagdaanan nila.Huminga siya nang malalim at itinulak ang pinto palabas ng gusali. At doon, sa hindi inaasahang pagkakataon, nakita niya siya.Isang babae ang nakatayo sa may courtyard, tila may hinahanap sa loob ng kanyang bag. Mahangin ang paligid, at bahagyang lumipad ang kanyang buhok, dahilan upang mas lumitaw ang kanyang maamong mukha.Napahinto si Aiden.Ang puso niya ay biglang bumilis ang tibok.Mula sa malayo, para siyang si Zarraeahâang bawat kilos, ang postura, maging ang paraan ng pa
Ang araw na hinihintay ni Azriel ay dumating na. Lahat ng plano niya, kasama ang kanyang mga kaibigan, ay nasa lugar na. Isang napakagandang garden venue sa isang private resort ang pinili nila para sa proposalâpunong-puno ng fairy lights, eleganteng mga bulaklak, at isang intimate na ambiance na perpektong akma sa gabing ito.Si Miguel ang nag-asikaso ng security at VIP treatment ng mga guests. Si Dylan ang nag-manage ng decorations, ensuring na perpekto ang romantic setup. Si Nagi naman ang nag-aasikaso ng musical arrangement, kasama ang isang violinist na tutugtog ng romantic melody habang nangyayari ang proposal.---Sa Hotel Room ni ZarraeahâBakit kailangan ko pa talagang mag-dress up?â reklamo ni Zarraeah habang nakatingin sa sarili sa salamin. Suot niya ang isang eleganteng white dress na may soft, flowy fabric, na lalong nagpapatingkad sa kanyang natural na ganda.Tumawa si Serenity habang inaayos ang buhok niya. âWala namang masama kung maganda ka, âdi ba? Special dinner lan
Maagang nagising si Azriel kinabukasan, pero hindi niya inalis ang braso niyang nakayakap kay Zarraeah. Pinagmasdan niya itoâang mapayapang mukha nito habang natutulog, ang bahagyang pagtaas-baba ng dibdib nito sa bawat hininga.He smiled. After everything, she was finally his again.Dahan-dahan niyang inalis ang isang hibla ng buhok na nakalugay sa pisngi nito bago niya marahang hinalikan ang noo nito. Pero nang gumalaw si Zarraeah at bahagyang dumilat ang mga mata nito, napangisi si Azriel.âGood morning, Mrs. Dela Vega,â he whispered in a teasing voice.Napakislot si Zarraeah, at nang maramdaman niya ang init ng katawan ni Azriel malapit sa kanya, agad siyang bumalikwas ng bangon, hinatak ang kumot para itakip sa katawan. âAzriel!â she gasped, her face turning red in an instant.Tumawa si Azriel sa reaksyon nito, halatang natutuwa sa hiya ni Zarraeah. âBakit parang nagulat ka? Gabi pa lang, alam mo na namang hindi ka na makakatakas sa akin.ââShut up,â she mumbled, avoiding his gaz
Ang araw na hinihintay ni Azriel ay dumating na. Lahat ng plano niya, kasama ang kanyang mga kaibigan, ay nasa lugar na. Isang napakagandang garden venue sa isang private resort ang pinili nila para sa proposalâpunong-puno ng fairy lights, eleganteng mga bulaklak, at isang intimate na ambiance na perpektong akma sa gabing ito.Si Miguel ang nag-asikaso ng security at VIP treatment ng mga guests. Si Dylan ang nag-manage ng decorations, ensuring na perpekto ang romantic setup. Si Nagi naman ang nag-aasikaso ng musical arrangement, kasama ang isang violinist na tutugtog ng romantic melody habang nangyayari ang proposal.---____âBakit kailangan ko pa talagang mag-dress up?â reklamo ni Zarraeah habang nakatingin sa sarili sa salamin. Suot niya ang isang eleganteng white dress na may soft, flowy fabric, na lalong nagpapatingkad sa kanyang natural na ganda.Tumawa si Serenity habang inaayos ang buhok niya. âWala namang masama kung maganda ka, âdi ba? Special dinner lang naman âto.âSi Xena
Maagang nagising si Azriel kinabukasan, pero hindi niya inalis ang braso niyang nakayakap kay Zarraeah. Pinagmasdan niya itoâang mapayapang mukha nito habang natutulog, ang bahagyang pagtaas-baba ng dibdib nito sa bawat hininga.He smiled. After everything, she was finally his again.Dahan-dahan niyang inalis ang isang hibla ng buhok na nakalugay sa pisngi nito bago niya marahang hinalikan ang noo nito. Pero nang gumalaw si Zarraeah at bahagyang dumilat ang mga mata nito, napangisi si Azriel.âGood morning, Mrs. Dela Vega,â he whispered in a teasing voice.Napakislot si Zarraeah, at nang maramdaman niya ang init ng katawan ni Azriel malapit sa kanya, agad siyang bumalikwas ng bangon, hinatak ang kumot para itakip sa katawan. âAzriel!â she gasped, her face turning red in an instant.Tumawa si Azriel sa reaksyon nito, halatang natutuwa sa hiya ni Zarraeah. âBakit parang nagulat ka? Gabi pa lang, alam mo na namang hindi ka na makakatakas sa akin.ââShut up,â she mumbled, avoiding his gaz
Tahimik na nakatingin si Zarraeah kay Azriel, hindi makapaniwala sa mga salitang binitiwan nito."Because I love you, Zarraeah. And I want to make you fall in love with me again."Mabilis ang tibok ng puso niya. Hindi niya alam kung dahil sa kaba, sa gulat, o sa kilig na pilit niyang isinasantabi mula pa noon.Hindi siya nakasagot. Paano nga ba? Kapag tinititigan siya ni Azriel nang ganoon, parang natutunaw ang lahat ng depensang itinayo niya.Tiningala niya ito. "Azriel..."Ngunit bago pa niya maituloy ang sasabihin, hinaplos nito ang pisngi niyaâbanayad, halos parang panaginip."I missed you." Mahinang bulong ni Azriel, puno ng emosyon ang boses.Napapikit si Zarraeah nang maramdaman ang init ng palad nito sa balat niya. Hindi niya alam kung bakit, pero parang may kung anong pumunit sa loob niya."Mahal mo siya."Hindi na niya kailangang itanggi. Hindi na niya kailangang lumaban.Dahan-dahan siyang lumapit. At bago pa man niya mapigilan ang sarili, nadama na niya ang labi ni Azriel