Sarah Uminit ang aking buong katawan, bumaba mula sa aking dibdib at nag-ipon sa pagitan ng aking mga hita. Kumakabog nang malakas ang pulso ko, nanginginig ang aking mga binti habang pinipisil ang mga ito nang may pananabik para kay Philip. "What do you want me to do, Sarah?" Philip gently laid me on the bed before towering over me. Sumuot sa aking buhok ang kanyang mga daliri, banayad akong hinaplos ngunit ngunit na pagkakahawak, parang determinado siyang manatili ang pagkakalapit namin, anuman ang aking mga pagtutol. Under different circumstances, I might have wanted him to leave me alone, but now I was wet, burning, craving him desperately. My heart yearned for his love, even if it seemed impossible. Sumugod sa akin nang may naglalagablab na pagnanasa ang kanyang bibig. Pumulupot sa kanyang matigas na likuran ang aking mga binti, habang buong sigla kong tinugon ang kanyang mga halik na puno ng pagnanasa. Nang halos mawalan ako ng hininga dahil sa tindi ng kanyang halik, bumab
Philip Maaga akong ginising ng tawag ng aking ama. Ipinatawag kami ni Jane sa mansiyon at hindi kami pwedeng umayaw kaya naman isinabay ko ang kapatid ko pauwi kahit pa nga ayaw ko pa sanang iwan si Sarah. Sa Cornell mansion, batas ang salita ni Dad. Sa iisang bagay umikot ang napag-usapan namin ng pamilya ko habang nag-aagahan; itinakda ang kasal ni Jane sa mga Olsen. Kapalit niyon ay ang malaking suporta ng mga Olsen sa Sci-Fi project na inaayos namin. Mom explained that the Olsen Group would invest 1.2 billion dollars into the project. Pakiramdam ni Jane ay wala akong pakialam sa kanya ngunit malayo iyon sa katotohanan kaya naman hiniling ko kay Mom na kakausapin ko ang mga Olsen at planong ilagay ang mapagkakasunduan sa kontrata. "Brother Philip, why did you agree? Inaasahan ko na ipaglalaban mo ako at pagkatapos ay kakausapin mo pa ang mga Olsen para siguruhin ang lagay ko sa kanila?" Panay ang iyak ni Jane habang naroon kami sa sasakyan papuntang opisina. "Jane, I'm doin
Sarah Hinila ako ni Philip papasok sa pribado niyang opisina. Inilapat niya ako sa pintuan bago niya ako binigyan ng masarap na halik, mariin akong ipinid doon. "Philip, hang on!" reklamo ko sa kanya. Ngunit hindi niya ako pinakinggan. He lifted me and then took me onto his grand table. Iniupo niya ako sa malapad na mesa. "Philip! Stop!" I said. Itinulak ko siya bago ako umalis sa pagkakaupo sa mesa. Nagtungo ako malayo sa kanyang puwesto. "Hindi ako nagpunta rito para landiin mo. Tsk!" Hindi pa ako nakababawi sa paghingi sa akin ni Jane ng tulong, may panibago kaagad akong hamon na natanggap sa katauhan ni Madam Olsen. At pagkatapos ay heto na kaagad si Philip sa kanyang kalandian. "Sorry, I just couldn't help myself after seeing you. So, what brings you here?" he asked with a flirtatious tone. "I came here about Jane! Is it true na nakatakda siyang magpakasal sa weekend?" "Yes. Biglaan ang desisyon." "Bakit ka pumayag na ipakasal siya sa mga Olsen? Narito ba si Madam Olsen
Sarah Pinasundo ako ni Amir sa airport sa driver ni Grandpa Mitchell kaya hindi ako nahirapan nang makarating ako sa Dubai. Sa Highland Hills pa lang ay may ideya na ang pamilya ko na papunta ako sa mansiyon ni Grandpa Mitchell. Ang pagod ay bumalot sa akin na parang mabigat na balabal, at ang pagnanais na makatulog ay sumasakop sa bawat hibla ng aking pagkatao. Kahit pa sabihin na naka-business class ako, nakakapagod pa rin ang biyahe ng eroplano. Lalo na at magulo ang isipan ko sa kasalukuyan. Nang makarating ako ng mansiyon ay sinalubong kaagad ako ni Amir. Masyado nang gabi at tulog na ang kalahati ng residente. Ngunit naroon si Amanda na nakangiti sa kanyang tabi. "Are you alright?" nag-aalalang tanong ni Amir nang makababa ako ng sasakyan. Hindi ko alam kung kakausapin ko na ba siya tungkol sa pagsabi niya kay Jessica tungkol sa naganap sa akin with Marcus. "I'm fine. Bakit mo naitanong?" Amir crossed his arms and voiced his assumption. "Bigla kasi ang punta mo rit
Sarah "Grandpa, what do you mean she's my mother's twin?" It was Amir who raised the question. Mukhang wala rin siyang ideya na may kakambal ang nanay namin. Naglabas ng napapagod na hangin si Grandpa Mitchell. "Noong abala pa ako sa business at kabataan ko, wala akong ginawa kung hindi magtrabaho at nag-cause iyon ng rift sa amin ng asawa ko. Nagkasundo kami na maghiwalay matapos ang hindi pagkakaunawaan; mapupunta sa akin ang mommy n'yo at sa kanya si Marietta. "Nagkikita naman kami ni Marietta noon at ibinibigay ko pa rin sa kanya ang suporta. My wife married another man. And I thought everything was okay. Hindi ko akalain na malaki ang inggit ni Marietta sa mommy ninyo; in short, hindi sila magkasundo. Fast forward, both my two daughters got their degree. Your mom became a licensed accountant, and then an economist like me, and it made me happy. "However, Marietta… nagdagdag lang ng inggit sa kanya ang achievements ng mommy ninyo. And then, to satisfy Marietta's antics at par
Sarah “Miss, ayos ka lang ba?” tanong ni Amanda, napuna ang pananahimik ko habang naroon kami sa garden. Katatapos lang ng komosyon sa insidente ni Dr. Morgan. Hindi ko masabi kung ayos lang ako. May katwiran si Grandpa Mitchell, ngunit ang gusto niya talagang mangyari ay makasal ako kay Bronn. Nilingon ko ang mga mapupulang bulaklak bago tinanaw ang papalubog nang araw. “I miss my baby…” I murmured like a gasp. Sa palagay ko, ang anak ko ang nagpapatunay na hindi kami para sa isa’t isa ni Philip. “I don’t want people’s prying eyes. Napakarami ko nang maling desisyon na nagawa sa buhay ko. Kaya nga pinili ko ang trabaho kung saan kaya kong itago ang sarili ko. Pero tinatanong ko kung masaya ba talaga ako. Masaya ba talaga ako sa buhay na pinipili ko. Baka nga tama si Dr. Morgan, nababaliw na ako.” “Oh, Miss! Normal lang ang nararamdaman mo bilang ina. Walang doktor ang makapagsasabi sa tunay na mararamdaman mo. Valid iyon, Miss.” "Lagi akong nagpapasalamat na nasa tabi kita, Am
Sarah Saglit akong natahimik at inisip ko nang mabuti ang taong sakay ng motor. Nakasuot siya ng itim na leather jacket kaya hindi ko naisip na si Philip ang taong iyon. Hindi kailanman nagsuot ng ganoong kasuotan ang dati kong asawa, tulad ng kasuotan ng hooligan o kung ano pa man. Hindi rin kailanman humawak ng baril si Philip. Ang tanging nakikita ko lang sa pagkatao ng dati kong asawa ay manyak na nilalang. Pero kung iisipin kong mabuti ang hubog ng katawan, ang kanyang taas, doon ko nga maiisip na si Philip ang taong iyon. "P-paano mo naikonekta or naisip na si Philip ang taong iyon?" I asked. "Because of this." Ipinakita ni Jakob ang surveillance kung saan dumaan ang motor sa isang kalye. "Papunta ang daan na 'yan sa mansiyon ni Dr. Ethan Vanderbilt. Nakakuha rin ako ng matinong shot ng plate number ng motorcycle, and guess what, nakarehistro ang motorcycle kay Philip Cornell." My lips parted involuntarily in a small grimace of shock. Bago mo isipin na si Dr. Vanderbi
Philip [The other night] Isang naka-encrypt na mensahe mula kay Mariano ang kumurap sa aking screen. Hinihiling niya na magkita kami sa Neon River. Kaya kahit na masama ang mood ko matapos namin mag-usap ni Sarah, kailangan kong umalis nang sumapit ang hapon. I pushed back all my schedule to give my schedule free for Mariano. From Ethan’s mansion, I drove all the way to the said river. Usually, it was just me whenever I had a meeting with Mariano. I didn’t bring any bodyguards, kailangan hindi ako makilala ng kahit na sino. Most people in Highland Hills know me, mahirap kuwestiyunin kung ano ang ginagawa ng isang Philip Cornell sa Neon River. Nang makarating ako roon ay nakita ko na nakaparada ang itim na Aston Martin, na siyang sasakyan ni Mariano. “Give me your keys,” his assistant instructed. Hindi kami magkasundo ng kutong-lupa na ito. Posible na pinagseselosan niya ako sa tiwalang ibinibigay sa akin ng kanyang boss. Nag-atubili pa ako noong una na ibigay ang susi. Tumin