Nagpaluto si Girly ng paboritong ulam ni Enrico kay Manang Teresa nang ito ay magpumilit ng magtrabaho kahit na may sinat pa. Pinipigilan niya ang mayordoma ngunit ang sabi ng ginang sa kanya ay lalo lang nanghihina ang katawan nito kapag walang ginagawa at nakahiga lang sa kama. Pumayag na nga siyang kumilos si Manang Teresa pero yung madali lang ang ipinaluto niya at sinigurado niyang may tutulong na isang kasambahay sa pagluluto nito. "Ano bang putahe ang dadalhin mo kay Sir Enrico, Ma'am Girly?" tanong ng mayordoma. "Yung baked chicken na lang, Manang Teresa at vegetable salad. Yung ibang ulam na niluto ninyo ay initin na lamang mamaya nang sa ganun ay hindi na kayo magluto pa ng hapunan." "O sige, pero kumain ka muna bago ka umalis." "Hindi na po, Manang. Makikipagkita rin kase ako mamaya sa pinsan kong si Aileen sa mall na malapit lang sa building ng kumpanya nila Enrico. Lunch date, kaya mamaya ko na lang titikman ang niluto mo," saad ni Girly sa mayordoma. "Anong oras k
Lakad-takbo ang ginawa ni Girly palabas ng building nila Enrico, pagkalabas niya sa elevator ng kumpanya. Kahit na pinagtitinginan siya ng mga taong nakakasalubong niya ay wala siyang pakialam. Ang nais lang niya ay makalayo sa lugar at wag siyang maabutan ni Enrico na humabol pala sa kanya. Nasa labas na siya ng building ng maulinigan niya ang ilang beses na pagtawag sa kanya ni Enrico. Mabilis siyang naglakad at humakbang ng malalaki upang makalayo na ng tuluyan sa sa binata. At lahat ng dumaraan na sasakyan ay pinapara niya kahit na hindi naman iyon public transportation. Nakasakay si Girly agad sa taxi na napadaan sa direksyon niya bago pa man siya tuluyang nalapitan ni Enrico. "Manong, paandarin mo na please.., pakibilisan po," pakiusap niya sa driver pagkasakay niya sa loob ng passenger seat. Tumingin siya sa likuran ng taxing kinalululanan. Nakita niyang humabol pa si Enrico sa taxing sinasakyan niya at nang hindi na niya matanaw si Enrico ay doon lang siya nakahinga ng m
"Kilala mo ba yung babae?" tanong ni Rodjun. "Hindi, kanina ko lang siya nakita. Hindi ko rin alam kung siya ba ang bagong secretary ni Enrico." sagot ni Girly. "Anong balak mo ngayon?" "Sa nakita ko kanina, malinaw na pinagtaksilan niya ako. Hindi na ko babalik sa bahay niya. Ayokong makita siyang muli, Rodjun." lumuluhang saad ni Girly. "Ang sabi mo sa bahay ka niya nakatira, paano ang mga gamit mo? Hindi mo na kukunin?" "Wala naman importanteng bagay akong dala ng tumakas at takbuhan ko ang kasal namin ni Kelvin. Nang makiusap ako noon kay Enrico na tulungan niya akong makatakas sa mga tauhan ni Daddy, ang tanging dala ko lang ay pera at ang mga suot ko sa katawan." "Desidido ka na sa pasya mo na hindi na bumalik sa kanya?" muling tanong ni Rodjun. "Babalik sa kanya? Sa lalaking nanakit sa damdamin ko?! Para saan pa? para makinig sa mga kasinungalingan niya? Hindi na, hindi na Rodjun. Tinatapos ko na sa araw na ito ang relasyong namamagitan sa aming dalawa." sagot ni Girly
Samantala, mabilis na nag-aalalang bumalik si Enrico sa kanyang opisina dahil sa hindi nga niya naabutan si Girly. Bumalik siya sa opisina niya upang balikan ang kanyang cellphone at ang susi ng kanyang sasakyan. Balak niyang tawagan ang cellphone ni Girly kahit na hindi siya sure kung sasagutin pa ng dalaga ang tawag niya. Nakadama naman siya agad ng galit sa pagpasok niya sa opisina nang makitang . naroroon pa rin ang babaeng dahilan kaya siya namumuroblema ngayon. "Why, you're still here Lynette?!" paangil na tanong ni Enrico sa babae. Nagulat man si Lynette sa tono ng pananalita ni Enrico ay hindi naman makikitaan ng takot sa mukha ang babae. "Hinihintay kang bumalik. Hindi mo ba siya nahabol o nakausap man lang?" kalmado pa ngang tanong nito sa binata. Napabuntong hininga si Enrico at malungkot na sinagot ang tanong sa kanya sa pamamagitan ng pag-iling lang ng kanyang ulo. "Siya ba ang babaeng sinasabi mo sa akin kanina na girlfriend mo, kaya hindi mo na kailangan ang serbis
Inayos ni Enrico ang lamesa niya at tinawagan ang secretary niya na kanina pa niya inutusang ihatid ang ilang documents na pinirmahan niya ngunit ilang minuto na ang lumipas ay hindi pa rin nakakabalik. Lalong uminit ang ulo niya dahil sa kakuparan ng bago niyang secretary. Hindi na niya hinintay na makabalik sa lamesa nito ang sekretarya niya. Agad na siyang umalis at nagmamadaling kinuha ang sasakyan niya sa parking area. Pagkaandar pa lang ng kotse ay kinontak na ni Enrico ang numero ng cellphone ni Girly. Un-attended ang tinatawagan niya kaya napahampas siya sa manibela ng ilang beses. Kinukutuban na siya pero umaasa pa rin siyang nakauwi na ng bahay si Girly. Nagmamaneho siya pauwi ng bahay pero hindi siya mapakali kaya tinawagan niya na sina Manang Teresa. "Hello, Manang..," bungad niyang wika sa ginang pagkasagot nito.sa tawag niya. "Sir Enrico, napatawag ka?" takang tanong ng ginang sa kabilang linya ng cellphone nito. "Si Girly ho, nakabalik na ba ng bahay, Manang
"Ito na ba ang sinasabi mong town house mo? In fairness ang ganda ha!" saad ni Girly ng ihinto ni Rodjun ang kotse nito sa tapat ng isang two storey house. "S'yempre sunod sa uso. Minimalist modern house design ang pagkakagawa sa bahay. Architect slash Engineer yata ako, baka nakakalimutan mo." pagyayabang ni Rodjun na ikinatango-tango ng ulo ng dalaga. "You mean, ang construction firm ninyo ang nag developed ng subdivision na 'to?" namamanghang tanong ni Girly. Proud naman na sumagot si Rodjun. "Yes, you're right Ms. Francisco. Hindi ka nagkakamali. Ako mismo ang gumawa ng design." "Wow, nakakabilib kang talaga! Kung sakaling naging doktor kaya ako tulad ng gusto ko noong maging paglaki ko nung bata pa ako magiging proud din kaya sa akin ang ibang tao?" "Oo naman! Bakit nagsisi ka ba na hindi pagdodoktor ang tinapos mo? Okay naman na nakapagtapos ka ng business management ah, nagagamit mo rin naman ang pinag-aralan mo sa mga negosyo ninyo." "Sabagay, masasabi ko namang kahit pa
Inabot ng halos dalawang oras sina Rodjun at Girly sa bayan. Pagkabili kase ng sim card ng dalaga ay isinalpak iyon agad at tinawagan si Marina. Nakipag-usap si Girly sa matalik na kaibigan at sinabi niya ang nangyari kanina sa opisina ni Enrico. At kung paanong nagkasama sila ni Rodjun ngayon. Ipinaunawa ni Girly kay Marina, ang nais muna niyang mangyari, na pilit na lang din inuunawa ni Marina, kahit na hindi niya lubos maintindihan ang dahilan ng kaibigan niya. Katulad din kase ni Rodjun ay hindi rin sang ayon si Marina na pagtaguan din ni Girly si Enrico. Ngunit sadyang matigas ang ulo ng kaibigan nila, hindi rin nakinig si Girly sa mga payo ni Marina. Matapos ang pag uusap ay nagdeposito nga si Marina ng tig-singkwenta mil sa dalawang ATM card ni Rodjun na iniutos ni Girly kanina, habang magkausap silang dalawa. Pagkatapos ay ini-withdraw din agad iyon ni Rodjun at ibinigay kay Girly. Nag abot si Girly ng sampung libong piso kay Rodjun. Ayaw tanggapin ng lalaki ngunit ipinili
Umuwi ng bahay si Enrico na bagsak ang balikat. Sinubukan niyang kunin ang phone number ni Marina na best friend ni Girly sa mga tauhan niyang naging contact ng kaibigan ni Girly. Alam niya at sigurado siyang may alam si Marina kung nasaan na si Girly, dahil batid niyang hindi kaya ng nobya niya na mawalan ng koneksyon kay Marina. Ngunit kahit anong pakiusap niya kay Marina ay pilit na itinatanggi ng babae na hindi nito alam kung nasaan si Girly at sinabi rin ni Marina sa kanya na hindi pa ito tinatawagan ng kaibigan. Tinawagan din daw nito si Girly kanina ngunit tulad niya ay hindi rin makontak nito ang dalaga. Hiningi na lang niya ang phone number ng pinsan ni Girly na si Aileen pero ang isinagot sa kanya ni Marina ay hindi nito alam ang phone number ni Aileen dahil hindi raw naman nito kilala ang pinsan ni Girly. Hindi rin daw nasabi kay Marina ang tungkol na pakikipagkita ni Girly kay Aileen. Naalala niya na sinabi ni Manang Teresa na biglaan ang tawag na natanggap ni Girly na s
Matapos ang araw ng libing ng daddy ni Girly ay binasa na ng abogado ng kanilang ama ang last will and testament nito. Hinati ang seventy percent na naiwang yaman ng former Mayor Francisco kina Girly at Andrei Adrian. Ang natirang thirty percent ay sa kanilang mommy at ang mga naipundar na bahay. Ang mga negosyong nakapangalan sa kanilang ama ay nailipat na sa pangalan ni Girly at Andrei. Naiyak si Girly sa nalaman niya. Dahil hindi niya na inasahan na pareho pa sila ng kapatid niya ng matatanggap na yaman. Ang ini-expect niya ay mas lamang ang ibibigay ng daddy niya kay Andrei. Ang totoo ay hindi na talaga siya umasa na may makukuha pa siyang mana buhat sa kanyang daddy. Nang matapos basahin nang abogado ang testamento ay umalis na ito. Tatayo na sana si Girly nang awatin siya ng mommy niya at may inabot sa kanyang puting papel. "Sulat iyan ng daddy mo para sa 'yo. Basahin mo," Kinakabahang binuklat ni Girly ang papel at tahimik na binasa ang sulat. Bumagsak ang namuong luha niy
"Nandito na tayo," wika ni Enrico sa katabi niyang halatang kinakabahan. "Gusto mo bang palapitin ko muna rito ang best friend mong si Marina. Baka makatulong s'ya sa iyo kapag kayo munang dalawa ang mag-uusap." suhest'yon ni Enrico kay Girly. Matipid na ngiti ang itinugon ni Girly kay Enrico at tinawagan naman agad ni Enrico si Marina. "Hello, Marina. Narito kami ni Girly sa labas ng funeral chapel. Pwede bang puntahan mo siya dito at kausapin? Okay, thank you..," pakikipag-usap ni Enrico sa kaibigan ni Girly. "Pupunta raw ba?" tanong ni Girly. "Oo, palabas na siguro yun. O ayan na pala siya. Lalabas muna ako. Kumustahin ko lang sina Moralez." "Huwag kang lalayo ah!" pakiusap ni Girly na hinawakan ang braso ni Enrico nang akma na itong lalabas ng sasakyan. Ngumiti si Enrico sa kanya. "Hindi ako lalayo, sa labas lang ako ng sasakyan." "O-okay!" saad ni Girly at binitiwan na si Enrico. Pagkalabas ni Enrico sa sasakyan ay lumabas din ang driver nila na si Mang Cardo at naiwang
"Can't sleep?" mahinang tanong ni Enrico nang nakapikit pa ang mga mata. "Huh!" nagtakang reaksyon ni Girly. Ang alam niya kase ay tulog na si Enrico kanina pa. Nang sulyapan niya ang katabi ay dumilat ito at ibinangon ang katawan. "Hindi ka makatulog?" muling tanong ni Enrico kay Girly na panay ang baling ng katawan sa kama at sunud-sunod ang pagbuntong hininga, kaya siya nagising. "Nagising ba kita? Sorry ha, hindi ako makatulog eh! Hindi maalis sa isip ko ang pangamba na baka biglang sumulpot si Vincent sa burol ni Daddy kapag nakarating sa kanyang bumalik na ako sa amin." hinging paumanhin ni Girly at pag-amin kay Enrico. "Di ba sinabi ko naman sa iyo na hindi ka na niya magagambala pa. Kasama mo naman ako at hindi ako aalis sa iyong tabi." pagpapakalma naman ni Enrico sa kanya. "Alam ko naman yun, Bebelabs. At iyon kanina pa ang ginagawa ko pero wala ring epekto." saad ni Girly. "May alam akong paraan para madistract ang isipan mo sa naiisip mo." mahinang usal ni Enrico.
Matapos ang mainit na sagupaan nila sa kama ay sinabi na rin ni Enrico kay Girly ang nangyari sa ama nito. "Kailan pa?!" nagdadalamhati at lumuluhang tanong ni Girly. "Kahapon daw, inatake sa puso ang daddy mo." sagot ni Enrico. "Paano mo nalaman? Si Marina ba ang nagsabi sa iyo? Tinawagan ko siya kanina pero hindi niya sinagot ang tawag ko. Nag message rin ako pero hindi niya pa rin ata nabasa." "Hindi siya, si Moralez ang tumawag sa akin at nagbalitang nakaburol na nga ang daddy mo. Anong plano mo ngayon?" "Gusto kong makita si Dad. Gusto kong damayan at alalayan si Mommy sa pagluluksa niya sa pagkamatày ni Daddy. Pero natatakot akong baka manggulo sina Vincent sa burol ng daddy ko." "Hindi ka na n'ya magagawan uli ng masama dahil pinaghahanap na s'ya ng mga pulis at nagtatago pa siya ngayon. Ako ang bahala sa iyo, sa inyo ng baby natin. Sasamahan kitang bumalik sa pamilya mo at magpapakilala na rin ako ng pormal sa mommy mo at sa kapatid mo." Walang balak si Enrico na ipaal
Buong araw na hindi nakasama ni Girly si Enrico at pagabi na ng dumating sa resort ang lalaking mahal niya. "Sa wakas nakabalik ka na!" salubong ni Girly sabay yakap sa baywang ni Enrico ng makita niyang bumukas ang pintuan at pumasok ito. "Na miss mo talaga ako ah!" nakangiting saad ni Enrico sa kanya na itinaas pa ang hinawakang baba niya para magtama ang kanilang mga mata. "S'yempre naman! Kahit na magkausap tayo kanina sa phone ng matagal iba pa rin yung nasa tabi kita. Bakit ikaw, hindi ba?" saad niya at tanong. "Kung alam mo lang kung gaano ko kagustong paliparin ang sasakyan makapiling ka lang muli. I miss you so much, Loves!" lambing ni Enrico sa kanya at mabilis siya nitong hinalìkan sa labi. Nahampas ni Girly sa balikat si Enrico dahil naalala niyang naroon pala sa tabi nila si Sheila na ngiting-ngiti na pinagmamasdan sila. "Nahihiya ka pa kay Sheila? Alam naman niyang madalas natin gawin ito. Di ba, Sheila?" wika ni Enrico. "Oo nga naman, Ate Girly. Magkaka-baby na n
Ilang oras ang lumipas at nagising si Vincent na may kakaibang pakiramdam. Nakahiga siya sa surgery operation table kung saan doon din itinali, pinagsamantalahan at binawian ng buhay si Caroline kanina. "Anong ginawa ninyo sa akin? Nasaan ako? Bakit ako narito?" mga tanong ni Vincent na nanghihina pa rin. Napansin niyang may tatlong lalaki na nasa tabi niya. "Nasaan si Briones, nasaan siya?!" galit na sigaw ni Vincent. Babangon sana siya ng madama niyang may kakaiba o mali sa katawan niya. Inalis niya ang kumot na nakapatong sa katawan niya at laking gulat niya ng makita niyang wala na siyang mga binti. "Aaahhh!!" sigaw ni Vincent at humagulhol ng iyak. "Ang mga paa ko! Mga hayop kayo, pinutol ninyo ang mga binti ko. Napakawalanghiya mo, Briones!" gigil na sigaw ni Vincent na naririnig ni Enrico. Kinontak ni Enrico ang doctor na initusan niyang pumutol ng mga binti ni Vincent. "Oras na para ang mga braso naman niya ang putulin mo, Doc." seryosong utos muli ni Enrico. "Sige!" sag
"Ilabas n'yo ko rito.., Palabasin n'yo ko!" sigaw ng isang lalaking pakay ni Enrico sa underground ng bahay niya. "Buksan mo," utos ni Rolly sa isang lalaking nakabantay sa labas ng parang selda kung saan naroon sa loob si Vincent. "Nice place ah! Matagal na ba itong secret underground ninyo?" naa-amaze na turan ni Henry ng makita ang ilalim ng bahay nila Enrico sa Baguio. "Si Lolo ang nagpagawa nitong secret underground at nalaman ko lang ito bago ako pag-aralin sa Amerika. Sina Rolly at ang ibang tauhan ang madalas na narito. Actually, this is my third time na tumapak sa bahay na ito." saad ni Enrico na seryosong-seryoso. "Sino ang lalaking nasa loob?" tanong ni Henry. "Hulaan mo," nakangising wika ni Enrico. "Don't tell me Briones, na ang nag iisang anak na lalaki ni Governor Maceda ang nariyan?!" hula naman ni Torres. "Ano naman kung siya nga, Torres?" pagkumpirma ni Enrico sa hinala ni Henry. Napaawang ang bibig ng abogado. "What?! Alam mo ba na malakas si Governor Maceda
"Tama na! Parang awa n'yo na!" mahinang usal ni Caroline na nakatingin sa dalawang lalaking nagbaba ng suot na brief matapos ipakita sa kanya na may pinainom na alak sa dalawang lalaki na hinaluan ng sex drugs ang inumin. Habang nagpapakaligaya ang dalawang lalaki sa katawan ni Caroline ang iba naman ay nakuha pang magsugal ng baraha na panaka-nakang tumitingin sa pwesto ni Caroline. Hindi pa nakakabawi ng lakas si Caroline sa kakatapos lang na pagpapasasa sa kanya nung dalawa ay muli na namang binuhusan ng tubig ang katawan niya. Napapikit na lang si Caroline sa masaklap na sinapit niya. Ubos na ang lakas niya para magsusumigaw pa siya at magmakaawa. Nang ipakita sa kanya uli na may pinainum na naman na alak na may sex drugs na halo sa iba namang dalawang lalaki ay hiniling niya na patayìn na siya ng mga ito. "Patayìn na ninyo ako, ayoko na!" mahinang usal ni Caroline. "Huwag kang mag-alala, pagbibigyan namin ang hiling mo. Lima pa kaming hindi tapos sa iyo. Ano, sila lang ang n
"Boss, gising na ang bihag." aning wika ng lalaking nagngangalang Rolly na tauhan ni Enrico. "Maaari na ninyong simulan ang palabas." maawtoridad na utos niya kay Rolly. Ini-on ni Enrico ang malaking screen monitor pagkatapos nai-off ang lahat ng ilaw sa silid na kinalalagyan niya. Kasama niya sa silid na iyon ang kanang kamay niya at ang isa sa mga pinagkakatiwalaan niyang abogado na miyembro rin ng kanilang organisasyon. "Ang akala ko ay iba ka sa Lolo mo, Briones. Ngayon ka lang mananakit ng isang babae." saad ng abogadong nasa tabi ni Enrico na hawak ang baso na may lamang alak. "Pinahamak niya ang aking mag ina. Muntik na akong mawalan ng minamahal ng dahil sa kanya, Torres. Hindi ko papalagpasin ang mga ginawa niya sa amin pati na rin kay Kelvin na pinaasa niya at ginawa niyang miserable ang buhay." aniyang may pagngingitngit. "Hindi ba't first love mo ang babaeng 'yan. Wala ka bang nadaramang awa para sa kanya? Minsan mo rin naman siyang minahal di ba?" komento nang a