Chapter Four

HINDI mapigilan ngumiti ni Shazna habang nakadungaw sa billboard ni Lucas mula sa nakabukas na bintana ng kotseng sinasakyan niya. Malinaw niyang nakikita ang simpatiko nitong mukha, salamat sa mala-pagong na traffic sa EDSA.

Ibang-iba na talaga ang lalaki kumpara noon, ang laki na ng ipinagbago nito. Ang ngiti at mga titig, pati kung paano ito manamit, malayo na sa Lucas na minahal niya. Malayong-malayo na.

"Tingin mo, kung natuloy ang kasal namin, magbabago kaya siya?" wala sa sariling naitanong niya kay Gabrielle.

Natigilan naman ang babae sa pagtitipa ng text message sa kaniyang cell phone. Mula sa screen ay nabaling sa kaibigang si Shazna ang kaniyang atensiyon. Muli siyang umiling nang makitang nakangiti pa rin ito habang nakatitig sa billboard ni Lucas.

"Aray naman!" d***g ni Shazna nang biglang umandar ang sasakyan, dahilan upang mauntog ang ulo niya sa salaming bintana. "Gabby, ano ba?" anas pa niya nang lingunin ang babae.

Ininguso naman ni Gabrielle ang daan upang ipakita kay Shazna na umaandar na ang traffic. Bumusangot na lang ang dalaga at muling itinuon ang atensiyon sa billboard.

"He is now what we call a deadly handsome man. His fair skin, thick eyebrows, sharp jawline. He is now every girl's wildest fantasy, all thanks to you, bestie!"

Sumimangot si Shazna sa narinig. Halos lahat ng sinabi ng kaibigan niya kay Lucas ay puro mga papuri, pero bakit parang nasasaktan siya? Para bang mas naging mahirap nang abutin ngayon ang lalaki, at lahat ng iyon ay dahil sa kaniya.

"Sinasabi mo bang . . . mas ikinabuti pa niya ang ginawa kong pang-iiwan sa kaniya noon?"

Nag-alala si Gabrielle nang marinig ang tono ng boses ni Shazna. Mababakas din sa mukha nito ang sakit na nararamdaman. Bigla siyang nagsisi sa mga sinabi. Alam niyang ginagawa ng kaibigan ang lahat upang mapatawad ni Lucas, pero bilang kaibigan, wala na siyang ibang ginawa kundi i-down ito.

"I'm sorry, bestie," maya-maya ay paghingi niya ng paumanhin.

Ngumiti naman si Shazna dahil doon. Alam niyang nag-aalala lang sa kaniya si Gabrielle at hindi nito gustong saktan siya. Pero masakit pa rin dahil alam niya sa kaniyang sarili na totoo ang lahat ng sinabi nito.

"Fine, I'll support you with your plans."

Nilingon ni Shazna ang kaibigan dahil sa narinig. Tuluyan na siyang napangiti kay Gabrielle. She knows that she can count on them. Para nang kapatid ang turingan nilang tatlo, kaya alam niyang hindi siya matitiis ng mga ito.

"Just promise me one thing. Promise me you won't get hurt again. Tandaan mo, nagbago na si Lucas, hindi na siya katulad ng dati. Hindi na siya ang dating Lucas na minahal mo, bestie," mahabang salaysay ni Gabrielle.

Nagpakawala siya ng malungkot na ngiti. "I know."

Napalunok siya. Alam niyang nagbago na ang lalaking minamahal, at may tiyansang baka hindi na ito bumalik sa dati. Pero hindi niya matanggap, kahit sabihin pang siya ang nang-iwan. Hindi niya kayang tanggapin na tuluyan itong maging masaya sa ibang babae.

Siguro nga selfish siya, pero mahal niya lang si Lucas. At gagawin niya ang lahat para mabawi ito. Kahit pa masaktan, o makasakit siya ng iba. 

"Required bang magbago ang puso kapag nagbago ang isang tao?" naibulong niya sa sarili.

It's been years since that day, since she left him at the altar. Matagal na niyang pinagsisihan ang nagawa niyang kasalanan. Wala siyang ibang gustong gawin ngayon kundi ang makasamang muli ang lalaki.

She'll do anything to win him back. Ang tanong lang, paano? Paano niya gagawin iyon kung nagbago na ito?

Sana pala, noon pa niya sinubukang kausapin ang lalaki. Kahit pa sabihing naka-blocked siya sa lahat ng social media accounts nito, dapat gumawa pa rin siya ng paraan. Pero hindi, nagmatigas siya. At ngayon kung kailan malapit nang ikasal si Lucas, saka naman niya handang gawin ang lahat para mahalin muli ng lalaki.

Sadyang mapaglaro talaga ang tadhana. At ngayon, siya naman ang pinaglalaruan nito. 

"It depends," maya-maya'y narinig niyang saad ni Gabrielle.

Nilingon niya ang babae at nakitang nasa daan pa rin nakatutok ang mga mata nito. Napa-isip tuloy siya sa sinabi ng kaibigan.

"What do you mean?" kunot-noo niyang tanong.

Narinig niya ang pagbuntong-hininga ni Gabrielle bago nito hininto ang kotse sa harap ng The Prime Hotel.

"Nakadepende sa dahilan ng pagbabago ng isang tao ang pagbabago ng puso niya. Kung nagbago siya dahil sa `yo, asahan mong kalilimutan ka na rin ng puso niya."

Natigilan siya sa narinig. Ilang minuto rin siyang nakatanga habang nakatitig lang sa bintana ng kotseng sinasakyan.

"Bestie, always remember that you cannot fix a broken mirror. Kapag sinubukan mo itong ayusin, ikaw lang din ang masasaktan."

Shazna let out a heavy sigh. Pakiramdam niya ay pasan niya ang mundo. She is so desperate to have Lucas back, and she is willing to do anything. Even if it means hurting herself.

"Kung worth it naman ang pain, why not?" Ngumiti siya bago nagpaalam sa kaibigan.

Kahit ano pa ang mangyari, determinado siya sa gustong gawin. Babawiin niya si Lucas, no matter what.

Nasa harap na siya ngayon ng The Prime Hotel. Sandali niyang pinagmasdan at tiningala ang kabuuan nito. Doon niya napagtanto kung gaano na kayaman ang lalaki. Ang Prime Hotel at iba pang ari-arian ng yumao nitong Australian na ama ay ipinamanang lahat kay Lucas dahil wala namang anak na lalaki ang matanda sa legal nitong asawa. Humugot siya nang malalim na hangin bago nagdesisiyong pumasok sa loob at dumiretso sa front desk.

"Good morning," bati niya sa babaeng nakatitig sa harap ng computer.

Nagtaas ng ulo ang dalaga at ngumiti nang magtagpo ang mga mata nila.

"Good morning, ma'am! Magchi-check-in po ba kayo?" umiling siya sa tanong nito. Nakasuot ang babae ng pang-unipormeng damit na para lang sa mga staff ng hotel.

"Nandito ako para kay Lucas," aniya at muling ngumiti sa babae.

Sandali naman natahimik ang babaeng kausap bago siya nito tinitigan mula ulo hanggang paa. Naasiwa pa siya sa paraan ng pagkatititig nito sa kaniya, pero pinili niya itong hindi pansinin.

"I'm sorry, ma'am, pero wala po si Sir Lucas. Kaaalis lang niya," saad ng babae na ikinakunot ng kaniyang noo.

"Miss, pakitawagan naman siya. Ang sabi niya kasi, hihintayin niya ako."

Nakita niya ang pagtaas ng isang kilay ng babae. Humugot din ito nang malalim na hangin na para bang pinapakalma ang sarili, bago nagbigay ng pekeng ngiti sa kaniya.

"Ma'am, wala po talaga dito si Sir Lucas. I'm sorry."

Biglang nagbago ang tono ng pananalita nito. Tila ba naiinis ito o ano base na rin sa kung paano ito tumitig. Pinilit niyang ngumiti sa babae bago tumango.

Humigpit ang pagkakahawak niya sa plastic bag na pinaglalagyan ng niluto niyang ulam para kay Lucas. Nag-iwas siya ng tingin sa babae at nagdesisiyong tawagan ang lalaki. Bago tuluyang umalis, nakita pa niya sa gilid ng kaniyang mata ang paglapit ng isa pang babae sa dalagang nakausap niya. Hindi rin nakatakas sa kaniyang pandinig ang mga sinabi nito.

"Isa na naman sa pinaglalaruan ni Sir Luke."

Napalunok siya at mas binilisan pa ang lakad palabas ng hotel. Nakadikit na ngayon sa kaniyang tainga ang sariling cell phone. Ilang ring pa ang kinailangan niyang hintayin bago sinagot ng lalaki ang kaniyang tawag.

"H-hello? Lucas?" nauutal niyang bungad.

"Hey, Shazna. What's up?" narinig niyang sabi nito mula sa kabila. Huminga siya nang malalim bago ngumiti upang bawasan ang bigat na kaniyang nararamdaman.

"L-Lucas, nasaan ka?" malumanay niyang tanong.

"Huh? Why—oh, yeah! May usapan pala tayo." Bahagyang natawa ang lalaki sa kabilang linya. "Sorry, Shazna, umuwi ako, e."

———

"A-ah, gano'n ba?"

Nakaramdam siya ng kirot sa puso dahil doon. Pakiramdam niya ay wala na talaga itong pakialam sa kaniya. Tinitigan niya ang plastic bag kung nasaan ang kare-kareng niluto para sa lalaki. Gusto pa naman niya itong matikman ni Lucas.

"Kung gusto mo, pumunta ka na lang dito," maya-maya ay sabi nito.

Lumiwanag ang mukha niya dahil doon. "T-talaga? Sigurado ka?"

"Yeah, of course. I'll just text you my new address."

Tumango siya nang ilang ulit dito at parang tanga na nakangiti nang malapad.

"Lumipat ka na pala. Pero sige, Lucas, pupunta ako. Ngayon na ba?"

Matapos marinig ang tugon ng lalaki ay ibinaba na nito ang tawag. Napapangiti naman siya habang pumapara ng taxi.

Nang makarating sa address na ibinigay nito, bumaba siya ng taxi at pumasok sa loob ng building. Ilang sandali lang siyang kinausap ng babae sa front desk bago tuluyang pinaakyat.

Dumiretso siya sa unit ng lalaki at nag-doorbell. She waited for Lucas to open the door but he didn't. Nagtaka pa siya at muling kinuha ang cell phone upang tawagan ito, pero nakailang tawag na rin siya sa lalaki ay hindi pa rin ito sumasagot. She decided to turn the doorknob and found out that it wasn't close.

"Lucas?" tawag niya mula sa bukana ng pintuan.

Muli niyang tinawagan ang numero nito, pero hindi na ito nagri-ring. Naisip niya na baka umalis si Lucas, pero kung ganoon nga. Bakit naman bukas ang pinto ng condo unit nito?

"Lucas?" muli niyang tawag sa lalaki.

Dahan-dahan siyang naglakad sa malaking sala ng unit nito. It was a typical place of a bachelor; the leather sofas, lounge chairs, and a giant entertainment centers.

And then she frozed when she heard a voice, but it's definitely not Lucas'. Babae ang boses na naririnig niya at para bang . . . umuungol.

Her heart constricted painfully when the moans got louder. Mabilis na nabaling ang kaniyang mga mata sa kuwarto sa kaniyang kanan kung saan nanggagaling ang ingay. Lumapit siya rito at nakitang bahagyang nakabukas ang pinto.

She peeked inside and saw something that made her broken heart shattered into a million pisces.

Pakiramdam ni Shazna, para siyang pinako sa kinatatayuan. Her eyes widened in shock and her heart is in so much pain. Napalunok siya nang maramdamang tila may bumara sa kaniyang lalamunan.

Bahagya siyang umatras nang maramdamang nanlalambot ang kaniyang mga tuhod. She was so shocked that she dropped the paper bag she was holding. Nahulog ito at naglikha ng ingay na naging dahilan upang makuha ang atensiyon ng dalawang tao sa loob ng kuwarto.

"Babe, what was that?" narinig niyang untag ng babae.

Ilang beses pa siyang napaatras bago bumukas ang pinto ng kuwarto at lumabas si Lucas. Sandali silang nagkatitigan, walang mababakas na emosiyon sa mukha ng lalaki habang siya, kulang na lang ay umiyak dahil sa sakit na nararamdaman. 

"Oh, Shazna, you're here," Lucas said.

Wala itong pang-itaas at mahahalatang katatapos lang nito maligo. Nakatapis sa pang-ibaba nito ang puting tuwalya at basa pa ang buhok. Hindi nito inaalis ang mga mata sa pagkatititig sa kaniya.

Wala siyang ibang nagawa kundi ang yumuko. Her face is burning red and she can feel her eyes watering. She was trying so hard to hold her tears. She doesn't want Lucas to see her like that.

"Who's that?" narinig niyang tanong ng babae.

Naikuyom niya ang mga palad upang kontrolin ang sarili.

Please, Shazna. Not now. Don't cry, not here.

"Babe, this is Shazna, my ex."

Para siyang sinaksak ng punyal sa narinig. Ang sakit. Napakasakit. Mariin niyang ipinikit ang mga mata bago humugot nang malalim na hininga.

"Shazna, this is Faye."

Nagtaas siya ng mukha at muling nagsalubong ang mga mata nila ni Lucas. Wala pa ring mababakas na emosiyon sa mukha nito, pero naroon ang nang-uuyam na ngiti sa mga labi ng lalaki.

Pinilit niyang ilayo ang tingin dito at ibinaling ang tingin sa babaeng nasa ibabaw ng kama. Hindi ito ang fiancée ng lalaki, sigurado siya. N*******d ito at tanging ang puting kumot ng kama ang tumatakip sa h***d nitong katawan.

Pinilit niyang ngumiti sa babae, pero tinaasan lamang siya nito ng kilay.

She let out a heavy sigh before looking at Lucas again.

"Ang bag ko?" nakangiti niyang tanong, trying to keep her voice steady.

Nakita niya ang pag-smirk ni Lucas bago ito naglakad at nilagpasan siya. Nagtungo sa isang bahagi ng sala ang lalaki kaya sumunod siya rito pagkatapos pulutin ang plastic bag sa sahig.

Inabot sa kaniya ni Lucas ang isang kulay peach na handbag. Nagpasalamat naman siya rito. Mariin niyang hinawakan ang plastic bag na naglalaman ng kare-kare. Gusto niya itong ibigay kay Lucas, pero matapos ng nasaksihan kanina, hindi na niya alam kung paano ito titingnan nang mata sa mata.

"What's that?" narinig niyang tanong nito kaya napa-angat siya ng mukha.

Their eyes met and there goes her heart again, falling for him and at the same time, breaking.

"A-ah, ito ba? K-kare-kare, p-para sa `yo," nahihiya niyang sabi. Pinilit niyang ngumiti habang nakatitig sa simpatikong mukha ng lalaki.

Nakita niya ang pagkunot ng noo nito nang hindi nawawala ang mapaglarong ngiti sa mga labi, na para bang nakapaskil na ito roon.

"Hindi ako kumakain niyan, e," sabi nito sa kaniya at umupo sa mahabang sofa sa kaniyang harap.

"Paborito mo `to..." wika naman niya at sinalubong ang mga titig ng binata.

Napalunok pa siya nang maramdamang muli na naman nag-init ang gilid ng kaniyang mga mata. Natahimik sandali si Lucas at nagsalubong ang kilay. Para itong nag-iisip kung tatanggapin ba o hindi ang pagkain.

"But I'm on a diet, so... " Muling ngumiti ang lalaki.

Sinadya nitong hindi tapusin ang sinasabi, gusto yata na manggaling pa iyon sa kaniya.

"Ako kasi ang nagluto nito. Nag-effort ako, as a thank you gift, dahil sa bag ko."

Nawala ang ngiti sa mga labi ni Lucas. Nag-iba rin ang facial expression nito. Para bang may nasabi siyang masama na ikinainis nito bigla dahil nakakunot na ang noo nito habang nakatitig sa kaniya.

"Marunong ka na pala magluto ngayon," maya-maya'y matigas nitong sabi.

Ngumiti na lang siya sa narinig. "Nag-aral ako sa New York, p-pero kung ayaw mo talaga, puwede mo naman ibigay sa mga kaibigan mo, o-o sa—"

"Or to your secretary, puwede rin sa driver," putol ng babae sa kaniyang sinasabi.

Napalingon siya sa pintuan at nakitang nakatayo ito roon habang nakatapis ang katawan ng puting tuwalya.

"O-Oo nga. S-sige, ha? Iiwan ko na lang ito dito."

Mabilis niyang nilapag ang hawak na paper bag sa maliit na mesang nasa harap ni Lucas. May pagmamadali niyang tinahak ang daan palabas ng condo unit nito.

Nag-uunahang tumulo ang mga luha mula sa kaniyang mga mata habang naglalakad sa gilid ng kalsada. Alam niyang hindi magiging madali ang binabalak niyang pagbalik sa buhay ng lalaki, pero hindi niya inakala na magiging ganoon ito kasakit.

Alam niyang wala na siyang karapatan kay Lucas, ni hindi pa nga siya nakahihingi ng tawad sa ginawa niya rito noon. Pero masakit, masakit na makitang nakikipaghalikan sa iba ang taong mahal mo. Isipin pa nga lang na itutuloy ng mga ito ang ginagawa nang makaalis siya ay halos masiraan na siya ng bait.

Pakiramdam niya ay parang pinipiga ang kaniyang puso. Sinubukan niyang humugot nang malalim na hangin para kahit papaano ay mabawasan ang paninikip ng kaniyang dibdib. Pero kahit ano ang gawin niya, labis pa rin ang sakit.

"Shazna."

Natigilan siya sa paglalakad nang marinig ang isang baritonong tinig na alam na alam niya kung kanino nanggaling. Napapikit siya kasabay ng paglunok.

"Shazna, are you okay?"

Mabilis niyang pinahid ang mga luhang naglandas sa kaniyang pisngi. Pinilit niyang ayusin at pakalmahin ang sarili bago nilingon ang lalaking laman ng kaniyang nawasak na puso.

Sa kaniyang paglingon, sinalubong siya ng nag-aalalang mukha ni Lucas.