RENATA "Why he is here?" I ask m y mom when she entered my room. "He's not suppose to be here, Mom!" I disagree. Para akong batang nagrereklamo sa kanya dahil lang sa hindi inaasahang bisita na inimbita nito sa bahay. "Let me explain first, hija, okay? Can you please listen to Mom first?" Umiiling akong hindi makapaniwala sa kanya. Anong ibig sabihin niya na makinig muna ako sa kanyang mga paliwanag? "Mom? Alona and Thea are here, too. Alam mo naman na maging ang dalawang iyan ay hindi komportable na makasama si Abaddon sa iisang lamesa dahil sa nangyari, hindi ba? Dapat alam mo iyan, eh!" "Renata? Pwede makinig ka muna kay Mama? Can you please calm down first, or else baka magtataka ang mga iyan kung ka nandito sa kwarto mo. Inimbita ko siya dahil may kailangan akong sabihin sa kanya at dapat nandiyan ka-kayo ng mga kaibigan mo. I need you help." "Tulong? Bakit, 'Ma? May kailangna ba akong malaman na hindi ko pa alam?" She just deeply sigh and she didn't bother to answer my qu
RENATA "What do you want in life?" "A simple quiet life like this; a dark wheather and a rain strom." "What did you do last night?" Saglit akong bumaling kay Aba at bumalik din sa aking ginagawa. "What I did last night?" kunwari ay nag-iisip. Kunwari ay walang alam. "Nothing? I just hit him with a bottle of whiskey? And isn't serious injury, right? Humihinga pa siya." Hindi nakapagsalita si Aba nang sabihin ko iyon. Nasa condo kami nito. Hindi ko alam bakit ako pumayag na sumama sa kanya dito pagkatapos ang iskandalong nangyari sa bar ni Miss Annie. "I'll go ahead," hinablot ko ang aking purse sa itaas ng table at naglakad padulog ng pintuan. Akma na sanang lalabas nang magsalita pa itong si Aba. "Want some drinks?" Binalingan ko siya at nagkibit-balikat. "Sure!" Saka bumalik sa sala nito. Naupo at naghintay na salinan ng alak sa baso. Okay lang na ayain niya ako ng ganito, huwag lang siyang gagawa nang hindi ko magugustuhan dahil magti-trigger talaga ako niyan.
RENATA"Hey?! Avil? Napapansin mo ba 'yung pusang itim sa labas ng bahay ninyo?" Abala ako sa pagtitimpla ng juice nila habang ssina Alona at Thea ay nagkukwentuhan."Oo nga 'no? Madalas kong napapansin ang pusang itim diyan sa labas ninyo. Hindi ba iyan sa 'yo?" Lumapit si Thea para tulungan ako na kunin ang natimplang juice."Matagal na iyan diyan. Hinahabilin ko iyan sa tatlo na pakakain nila ng cat food.""Hmm... it's strange. Hindi ka ba nagtataka bakit nandiyan 'yan siya?" Si Alona."Bakit kasi hindi mo nalang ampunin at ipasok dito sa bahay niyo?" Si Thea.Nagkibit-balikat ako. "Remembet? Allergy sia sa sa balahibo ng pusa." Kunwari'y ngumiti ako."Oo nga pala. Sad." Agap ni Thea."Dalhin mo sa animal shelter at doon mo ipaalaga kung hindi mo naman pwedeng ipasok iyon dito.""Aampunin ko naman iyan, pero ang tatlo ang mag-aalaga.""Is that so?" Nag kuro ang dalawa.Naupo ako sa mahabang sofa at saka nakipagsabayan na rin sa kanilang kwentuhan. But, I didn't expect na magkakaint
RENATA "How do you feel right now?" "Nahihilo ako. Hindi pa ba tapos iyan?" "Please? Calm down ad relax, okay?" "Inaantok na ako, Iñigo." "Bear with it. Were almost done." "Mabuti naman at may knowledge ka sa panggagamot?" "My uncle is a doctor. I learned from him." Pinauwi ko ang mga pulis, ambulansya at kung sino pa ang pumunta sa bahay namin dahil sa nangyaring pag-atake sa akin ng lalaking iyon. Nag presenta si Attorney Alcantara na siya ang gagamot at tatahi ng sugat ko habang si Ninong at Detective Castillo ay hinayaan kong sila ang mag imbestiga sa nangyari. Wala akong tiwala sa mga kapulisan. Kaya nga kinuha ko si Derective Castillo dahil siya lang ang taong pwede kong pagkatiwalaan. "Done! Huwag mo masyadong ilagaw ang braso mo nang sa gayun ay hindi bubuka ang tahi ng sugat mo." "Maraming salamat, Iñigo." "No beggie. Pwede ka na nagpahinga. Wait! Take yout meds first then pahinga ka na. Want some tea?" Umiling ako. "No thanks. Gusto ko nalang talaga m
RENATA"You okay?" Tanong ni Forth.I nod. "Hmm... Everthing is fine.""Really? Bakit nababasa ko sa ekspresyon ng mukha mo, parang pasan mo ang mundo."Napabuga ako ng hangin sa kawalan saka lumapit sa akin."Don't mind me, Forth. Kumusta ka na? Tagal mo na dito sa ospital hindi ka pa ba lalabas?""Mas ligtas ako dito kesa sa labas," pabirong sabi niya sa akin. "Tignan mo nga sarili mo, sigurado ka ba na ayos ka lang? Balita ko nakakarami na raw sila sa 'yo, tapos ikaw tamang chill lang?" Humalakhak ang gwapong lalaki na akala mo'y walang iniindang sugat sa katawan."Come here," lumapit naman ako. "Give a kiss." Tinampal ko siya sa mukha dahil sa pagiging delusional niyang lalaki."Close tayo? Tanga 'to! Umayos ka nga!""Kinocomfort lang nga kita, ito naman."Mukha mo!""Rena? Seryoso. Anong plano mo? Bakit ka napadalaw rito, e ang sabi ni Señior at Iñigo may lakad sana raw kayo. Ba't naudlot?"Ni-lock ko saglit ang pintuan ng kwarto nito para walang may makapasok. Ayaw na ayaw ko pa
RENATESome souls suffer silently. Napatitig akonsa batang babae na masayang kumakain ng cake habang ang driver nito ay tahimik lang sa tabi niya. Mayamaya ay tumingin siya sa akin."Attorney Velasco?" aniya."Hmm?""Oras na po para bumalik sa bahay nina Congressman. Pagagalitan po kasi ako kapag lumagpas po sa oras ang uwi ng bata."Bumaling ulit ako sa bata, at saka hinaplos ang mahaba at itim na itim nitong buhok."Sige," sagot ko. "Let's go home na?" Nakangiti kong sabi sa bata. Nakangiting tumango naman ito, at saka tumayo."Thank you po," masayang sabi nito saka yumakap sa akin."Tara na." Wika ko sa driver, at saka naglakad palabas ng cake shop.Napatingala ako sa kalangitan at bumuga ng hangin. Nang makapasok na ang bata sa loob, saka naman ako nagsalita sa driver."May nakalimutan pala ako. Umuwi na kayo at nang makapagpahinga ang bata."Wika ko saka naglakad palayo sa kanila. Tinawag pa ako ng bata, ngunit 'di ko binalak na lingunin ito.In-on ko ang aking phone. Ang daming
RENATA"Who the hell are you?!" Bulalas na tanong ni Cingressman. Humakbang siya papalapit sa akin, at saka niya pinisil ang magkabilang pisngi ko gamit ang malapad na kamay niya.Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa ginagawa niya. Masakit, ngunit hindi ko kailanman ipapakita sa kanya na nasasaktan ako."Don't touch her!" Angil ni Aba—duguan na rin ang mukha niya dahil sa pambubugbog ng mga tauhan ni Congressman sa kanya.Bumaling ang tingin ni Congressman kay Aba, at saka ito lumapit sa kanya. Isang tadyak sa likod ang natanggap ni Aba mula kay Congressman Ceasar. Hindi ko magawang magsalita dahil hindi ko alam kung saan ako pwede magsimula."Ceasar?! May usapan tayo, hindi ba?! Bayad na ako sa lahat ng mga utang ko sa iyo, at ngayon tuparin mo ang iyong pangako na huwag mong gagalawin si Renata?!"Kita sa reaksyon ni Congressman ang pagkabigla. Maging ako ay nagulat at hindi rin makapaniwala."Renata? You mean, this woman, Attorney Velasco—is Renata? I don't get it?!""I said, let he
RENATATahimik lang akong nakaupo sa wheelchair habang palipat-lipat ang tingin ko kina Iñigo at Ninong. Diretso lang ang mga tingin nila sa akin habang ako ay wala pang sapat na maisabi, pero pinaghandaan ko na ito; kumukuha lang ng tamang tyempo."Stop!" Bulalas ko. Nagulat tuloy sila bakit ako biglang sumigaw."Really, huh?" wika ni Ninong. "Now, tell us. What happen? Paano nangyari ang lahat? Paano nagsimula? Saan? At kailan?" Akala ko pa naman ay tatahimik nalang talaga siya, pero hindi.Magsasalira na sana ako nang lumapit si Forth sa kanya. Kinabig ang balikat at ningitian niya ito."Let's talk about that tomorrow. Hindi ba kayo pagod? Pwede matulog muna tayo for the maintime?""Prosecutor Lim?!" Angil ni Ninong."What?! Look at her. She's exhausted.""Forth?" Tawag ko sa kanya, at saka naman tumango."Hindi ko rin alam kung kailan at kung paano. Basta nagising nalang ako isang araw na nasa katawan na ako ni Avil. Kinuwento naman nila sa akin kung ano ang pinagdaanan ni Avil no