Kumusta naman kapag nalaman na niya ang nangyari sa dalawang asungot? Hmm? Paano kaya kapag nalaman ni Celeste ang pagkatao ni Semion at ng buong Lombardi family? -Anyway! Thanks a lot po sa gems, follows, rates, and comments! Deeply appreciated po lahat! ^o^
“So you failed to kill them.” anang boss ni Diego. Walang bahid ng emosyon sa mga mata, habang ito’y nakaupo sa opisina at nakatingala sa kanya. Napayuko si Diego. “Boss, maraming rumespunding pulis bago pa namin masigurong patay na ‘yung babae matapos nilang mahulog sa bangin. Agad silang sinugod sa hospital, at sa nakuha kong impormasyon, parehong nasa kritikal na kondisyon ang dalawa.” “Well…” nagkibit-balikat ito. “Maybe it’s too early for them to die… How about the unborn child? May pag-asa pa ba ‘yon?” “Sa pagkakaalam ko, boss, kung may komplikasyon na mangyari ay isa lang sa mag-ina ang pipiliin buhayin.” “Good enough,” ngumiti ito. “I’m quite in a good mood, so I won't punish you for failing.” “Boss?” nagtatakang sinalubong ni Diego ang paningin ni Semion. “Bakit naman maganda mood mo, boss? Kagabi lang gusto mo na silang patayin.” Komportable nitong tinaas ang dalawang mahahabang binti sa lamesa at may ngisi paring tumugon. "Something happened between me and Celeste.”
“Si Semion?” Napahinto si Celeste sa pagpasok sana sa opisina ni Semion nang makita roong nakabantay si Diego. “Busy si Boss, Miss Celeste, kausap si Primo Alessandro. May kailangan ho ba kayo?” “Ah, gano’n ba? Wala naman, magpapaalam lang sana ako na aalis sandali para bisitahin si Anna. Pero pasabi na lang.” tipid siyang ngumiti at umatras. “Masusunod, Miss Celeste. Huwag mo hong kalilimutan sina Bentong para hindi mag-alala si Boss.” Tumango siya. “Sige, salamat.” Nagtungo siya sa pinahanda niyang van, na itong personal na niyang ginagamit sa tuwing lalabas ng mansyon. Kasama niya palagi ay limang guwardya sa pag-uutos ni Semion. Si Bentong lang at si Noah ang ka-close niya sa lima. Noong una’y hindi siya sanay na mayroong sumusunod sa kanya, pero kalaunan ay nasanay na rin. Ang biyahe ay wala pa sa kalahating oras. Narating agad nila ang sementeryo kung saan nakalibing si Anna. Binalingan niya ang mga guwardya. “Dito na lang kayo. Kailangan ko ng pribadong oras kay Anna.” “O
“Dios mio, anak! Nagising ka rin sa wakas!” Mukha ni Priscilla ang bumungad kay Darson nang magising siya sa loob ng isang hospital room. “Boni, tumawag ka ng nurse o doktor! Gising na si Darson!”“Argh!” Naramdaman agad ni Darson ang bigat ng katawan niya nang tangkain niyang bumangon.“Huwag kang kikilos, anak! Bali-bali ang katawan mo!” kaagad siyang pinigilan ng ina na igalaw ang katawan niya.Puno ng pananakit at pagtataka siya ritong tumingala. “Anong nangyari?”May pag-aalala at galit sa mukha na naupo si Priscilla sa kamang kinahihigaan niya. “Nakaligtas ka mula sa ginawa sa’yo ng Lombardi na ‘yon! Mabuti na lang at mabilis na nakakilos ang ama mo, dahil kung hindi, pareho kayo ni Chiarra na mawawala sa amin!”Mabilis na bumalik sa alaala ni Darson ang nangyari noong gabi ng trahedya. Nahulog ang sinasakyan nila ni Chiarra sa bangin dahil sa pagpapaulan ng mga baril.Ilang beses siyang napamura sa isipan. Nang gumulong-gulong ang kanilang sasakyan ay nawalan na siya noon ng ma
A MONTH LATER…Pinagmamasdan ni Celeste ang kanyang sarili sa harapan ng salamin suot-suot ang wedding gown. Simple lamang ang koloreteng nakapinta sa kanyang mukha, ang umaalon niyang kulay-kapeng buhok ay nakatirintas at nakapusod sa kanyang likod kung saan din nakadikit ang puting belo. Hindi niya maiwasang mapangiti sa paghanga sa sarili. Hindi ito ang unang beses na siya’y ikinasal, ngunit ito ang unang beses na nagandahan siya sa sarili habang nakasuot ng pang-kasal.Nagkikinangan ang marangyang desensyo ng gown na bumabagay sa maputla’t maputi niyang balat. Nagpaikot-ikot pa siya sa harapan ng malaking salamin, hindi makuntento sa panonood sa sariling kagandahan ngayong araw. Wala pang isang oras ay magsisimula na ang seremonyas. Hinihintay na lang na mahanda na ang bisita at lahat-lahat sa pupuntahang simabahan bago siya umalis.“Are you happy, Celeste?” may hindi makubling ngiti na lumapit si Valentina sa kanya.Mas napangiti pa siya ng malaki na humarap sa babae. “Ate Val, m
“A-Anna?”Puno ng kaguluhan, hindi makabawi sa pagkagulat si Celeste habang tingala-tingala ang taong matagal niyang pinagluluksaan na ngayo'y buhay na buhay sa kanyang harapan.Subalit kung meron mang bagay na mas ikagugulat niya pa sa nasaksihan, iyon ay ang pinapakitang masamang asal ni Anna. Nanlalaki ang mga mata niya nang malakas nitong sampalin ang kanyang pisngi dahilan upang mapasubsob siya sa semento.Walang hupa ang pagdagundong ng kaba sa dibdib niya. Paanong sa isang iglap ay naganap ang ganitong pangyayari?Narinig niya ang malakas na bulalas ni Anna. “Madam, sumama ka sa akin!” bigla nito siyang hinila papatayo at nagmamadaling kinaladkad sa pasilyo!“Aahh! A-Anong ginagawa mo?! A-Anong ginagawa mo!!” nagpumilit siyang magpumiglas subalit sa lakas at diin ng pagkakakapit ni Anna sa kanyang siko ay hindi niya magawang makawala. Ni hindi siya makakilos sa bigat ng kanyang suot na wedding gown. “T-Tulong!! Tulong!! Lyn!! Lisa!! Ate Vaaall—”“Manahimik ka!!” biglaang humara
Hello! Happy pride month! After a long break to focus on our final exams, the author is back, and we're now going to enter a new stage of Celeste and Semion's lives! Unti-unti na pong mabubunyag ang sikretong hindi pa sinasabi ng Lombardi family kay Celeste, and of course, the real mastermind behind the death of Celeste's family! (Bakit nga ba nandito pa si Anna?) I hope you're still there and hope to trust the process of the unfolding events! Also! Gusto ko sanang i-promote ang story na matagal nang natengga sa isipan ko nitong nakalipas na mga araw. ^_^ Title: Regretful Billionaire Ex-Husband Wants Me Back! (You can check it out on my profile or search it) Blurb: “Ipapalaglag mo ang anak natin?!” galit na sigaw ni Carcel sa'kin. “Pinirmahan ko na ang divorce paper 'di ba?! Kaya huwag kang mangialam sa gagawin ko, Carcel!" “Huwag mong idamay ang bata, Jett! Ipanganak mo lang iyan, at kami na ni Gia ang magpapalaki sa kanya!" "Ginag*go mo ba talaga ako, ha?!" tumutulo ang mga
Nagpatuloy ang kasal sa kabila ng nangyaring kaguluhan, dahilan upang kuwestyunin ni Celeste ang sarili kung tunay nga ba ang naganap kanina o isa lamang bangungot. Simula nang dumating sila sa simbahan, maglakad siya sa altar, sumunod sa seremonyas, pagpapalitan ng vows, maging ang pagsabi ng katagang I do, para lamang siyang lumulutang sa ere. Nangyari ang lahat ng iyon bago niya pa mapagtanto marahil ang gumugulo sa isipan niya ay ang pagkikita nila ni Anna at ang mga putukan ng mga baril. Sa bilis ng pangyayari ay ganoon na lang ito kahirap para sa kanya na iproseso. Kahit anong pagpapakalma niya sa sarili ay hindi parin siya mapakali sa takot na baka sumunod ang mga taong iyon sa kanilang lokasyon. Kapag nagkataaon, maraming mga inosente ang madadamay. Subalit kahit ilang beses tingnan ni Celeste si Valentina, Luca, maging sina Lyn at Lisa, normal lamang ang mga ito na tila hindi na-trauma sa nangyari kanina. Nagagawa nilang ngumiti, makipag-usap sa iba ng normal, at gawin pari
Nagkikislapang mga ilaw sa gabi ng marangyang bulwagan, malamyos na musikang umalingawngaw sa lugar, maging masasarap na putahe sa kada mesa ng bisita, tila lahat ay ine-enjoy ang party matapos ng mahabang seremonyas ng kasal. Bawat sulok ng silid ay puno ng tawanan at kwentuhan kung saan bida ang dalawang bagong kasal.Hindi kalaunan. Si Semion ay tumayo mula sa kanilang mesa, kinuha ang isang wireless na mikropono na noo'y inabot ng isang host, saka siya lumapit sa gitna ng entablado. Unti-unting natahimik ang mga bisita, wala pa man ay nakatuon na, nag-aabang sa kanyang sasabihin. Si Celeste ay nanatiling nakaupo, nakangiti sa kanyang asawa, matapos madamayan ni Semion sa nangyari.Kagaya ng karaniwang awra ni Semion sa tuwing haharap sa mga tao, nakasilay ang maganda nitong ngiti sa labi, walang bahid ng tunay niyang pag-uugali. "Ladies and gentlemen, thank you all for being here tonight," panimula niya. "Napakahalaga para sa amin ng aking asawa na si Celeste ang inyong presensya
Nagising kinaumagahan si Celeste na para siyang sumabak sa isang championship sports kagabi kaya ganito na lang kasakit at kabugbog ang katawan niya. Kinusnos niya ang mga mata saka umuunat na binaling ang paningin sa lalaking nasa kanyang tabi, mahigpit na nakayakap sa kanya. Tumatama na ang sinag ng araw sa pagkaguwapo nitong mukha. Hindi na nga bagong silip ng umaga, kundi tanghali na. Tinaas niya ang nanghihina niyang braso para suklayin ang makapal na buhok ni Semion na kasalukuyang magulo. Napatitig siya sa makakapal nitong kilay at mahahaba nitong pilik-mata. Tinulay niya ang hintuturo niyang daliri sa mataas nitong ilong pababa sa manipis nitong mga labi. At saka niya napagtantong gising na si Semion dahil hindi napigilan ang pagtaas ng magkabilang sulok ng labi nito. Tumaas din ang pisngi nito na pilit nilalabanan upang bumalik sa dati. Dahil do'n ay hindi rin napigilan ang pagsilay ng kanyang ngiti saka napapikit. “S-Se…” natigil siya dahil ganoon na lamang kapaos ang bo
Nakasandal ang likod ni Celeste sa pader habang siya'y nakaupo sa mababang kabinet. Ang mga gamit na kanina’y nakasalansang roon ng maayos, ngayo'y nagkalat na sa sahig.Kasing lakas ng paghingal niya ang bawat pintig ng kanyang puso, habang pinapanood ang ulo ni Semion na nasa pagitan ngayon ng kanyang nakabukang hita.This is the second time he has lowered himself like that in front of her. Sanay siyang makita si Semion na palaging nakataas noo, animo walang niyuyuko sinumang tao. Ngunit ngayon ay kabaaliktaran ang kanyang nakikita.May kung ano sa damdamin niya ang hindi niya maipaliwanag sa tanawing ito bagaman balot ng dilim ang kabuuan ng kuwarto at nag-iisang dim light lamang ang nagsisilbing liwanag.He's torridly kissing her flowers, just like how he was kissing her lips earlier. Hungry and thirsty for her juices.“Ahhh… Ummm, ahhh!” Napakainit sa pakiramdam. Mas lalo siyang nilalabasan ng madudulas na likido na lumalaplap sa mga labi't dila ni Semion. Ang nakakahumaling na t
“S-Semion…” Napasinghap ng mabilis na hangin si Celeste nang bumaba ang mga malalambot na labi ni Semion sa kanyang leeg. Kagat-kagat ang ibabang labi, bumaon ang mga kuko niya sa magandang tela ng itim nitong coat. “Mmhhmmp!” hindi niya maiwasang mapahalinghing sa nadaramang sensasyon. Madilim sa kuwarto, marahil pagkapasok na pagkapasok pa lamang nila sa loob ay kaagad na siyang sinunggaban ng halik ni Semion na tila isang uhaw na estranghero. Ang plano niya kanina na maligo at magpalit sa komportableng damit ay nabigo dahil sa kasalukuyang ginagawa n Semion sa kanyang katawan. Tumaas ang dress niya nang pagapangin nito ang malaking kamay sa kanyang hita patungo sa kanyang underwear. Madidiing hinahaplos ni Semion ang ibabang iyon na may halong panggigigil. Naramdaman iyon ni Celeste nang kagatin siyang bigla nito sa leeg! “Ahh!” Nasaktan siya at napahikbi. Nanunuyo ang lalamunan niyang naghahabol ng sapat na hangin. “My wife,” ang mainit na hininga ni Semion ay pumasok sa kan
“Huy, Luca! Bawal ka uminom ng alak, minor ka pa!” inagaw ni Settie ang alak sa batang lalaki. “Isusumbong kita kay Ate Val, sige ka! T'saka nasa kabilang table lang ang parents mo oh!”“They won't mind though kahit magsumbong ka pa.” walang pakialam si Luca na inagaw ang baso sa kanya at tinungga ang ang alak.“Hala!!” dahil naka-wheelchair, hindi magawan ng paraan ni Settie na maagaw muli ang baso nang itinaas iyon ni Luca sa ere. “Masama ang alak sa katawan ng bata!”“Hindi na ako bata!” bulyaw bigla ni Luca na tila spoiled brat. “Don't you know, I even protected my sister-in-law againsts the assassins? Kaya what makes you think na hindi ko kaya ang alak?”“Huh? Anong assassins? Tinutukoy mo ba ay sa mga online games?” napataas ng kilay si Settie na tumitingala sa tangkad ng batang lalaki. Kahit na thirteen pa lamang ang edad nito ay halos pang fifteen years old na ang tangkad, marahil anak ng mayaman kaya masagana sa bitamina. Kung makakatayo lang si Settie, paniguradong ang 4’11
Semion was too stunned to speak. Nilalabanan ng kanyang mga mata ang pakikipagtitigan sa naghihinalang mga mata ni Celeste. Bumuka ang kanyang bibig subalit walang ni isang salita ang lumabas. Napalunok na lamang siya ng sariling mga laway at napatikhim ng hangin di kalaunan.Tumuwid siya ng tayo at binaling ang paningin sa mga tao bago tumugon sa naiwang tanong ni Celeste. “Jessa was just another woman I met years ago. Some things that happened will stay in the past.” sinubukan niyang ngumiti ngunit nabigo nang matingnan muli si Celeste. “Wife, I'm not hiding anything from you. Lahat ng itanong mo sa ‘kin, sasagutin ko ng totoo.”Sa pagbago ng ekspresyon ng mukha ni Celeste, nabatid ni Semion na mukhang hindi nito nagustuhan ang kanyang naging sagot.“Kung ganoon, tatanungin na kita ngayon.” Humarap sa kanya si Celeste ng seryoso. “Paano ako? Do I belong to ‘another woman you just met’? Sa future ba, isa na lang rin ako sa mag-sstay sa past mo?”“What?” Semion was caught off guard. N
Nang magbalik sina Celeste at Felip sa pangunahing gusali ay pareho silang natigilan sa isang komosyon na nangyari.“Waah! Why are you doing this to me, Semion? You told me I was special! Sabi mo may espesyal tayong relasyon!” may isang babae ang umiiyak na nakayakap sa baywang ngayon ni Semion.“Oh my god! She did not!”“Marami na siyang nainom kaya ganiyan!”“Kanina pa siya naglalasing sa isang tabi, no wonder nawala na sa hulog!”Unti-unting nagsalubong ang mga kilay ni Celeste na mabagal na naglakad at nakihalo sa crowd. Pinanood niya ang kasalukuyang nangyayari.Nakataas sa ere ang dalawang braso ni Semion, ang isa na may hawak na alak ay ipinatong nito sa tray ng dumaan na waiter. Bakas ang hindi pagkagusto sa kanyang emosyon sa mukha.“Please let go, Jessa.” itinulak ni Semion gamit ang isang palad ang babaeng grabe ang pagkakayakap sa kanya na halos ibaon ang buong katawan sa kanya.“N-Naghintay ako! Huhu, naghintay ako ng ilang taon matapos ang gabing iyon! Naniwala akong bab
“Anong ibig mong sabihin, Felip?” kuryosong tanong ni Celeste sa lalaki.Nagpakawala ng marahas na hininga si Felip, halata ang pagkabahala sa kanyang ekspresyon sa mukha. “Noong una pa lang kitang nakita na naglalakad sa altar kanina, inaasahan kong makita ang matamis na ngiti sa mukha mo dahil ganoon ka ‘pag totoong masaya. Pero simula noon hanggang sa dumating tayo rito, hindi pa kita nakikitang masaya. Marami ka ring ginawang mali kanina sa seremonyas ng kasal, samantalang perpeksyunista ka. Para kang nasa ibang dimensyon.”Natahimik si Celeste.“Idagdag mo pa iyong suot mo kaninang gown, bakit gano'n? Oo maganda, pero bakit may pagka-basa at madungis? Ha!” napasinghal ito. “Pero parang hindi iyon nakikita ng lahat. Parang ako lang yata nakakakita na may problema ang bride. Maging asawa mo walang pake. Ang ganda pa ng pagkakangiti, sarap batukan.”Napasinghap siya ng hangin at umiling-iling. “Hindi iyon sa gano'n, Felip. Mali ka ng pagkakaintindi and interpretasyon sa nangyari. Ay
“Congratulations on winning your case, Mrs. Celeste Lombardi!”“Congratulations, Mrs. Costa-Lombardi!”“May this event mark your flourishing~”“More wins to come for both the Costa and Lombardi families!”Pinaunlakan ng kaliwa't-kanang papuri at pagbati si Celeste matapos ang inereng naganap na paghatol ng korte.Hindi lamang siya na-congratulate sa kasal kundi na rin sa pagkapanalo sa kaso laban kay Governor Demetrio Allegra.Matapos makipaghalubilo sa mga pamilyang may mataas na estado sa social class, kaagad na nagtungo si Celeste sa kanyang pamilya nang makahanap ng opotunidad.“Nanay Lordes!” mahigpit niyang niyakap ang ina sa tagal nilang hindi nagkasama at halos ngayon na lamang nagkalapit ang kanilang landas.Natutuwang napatawa si Lordes. “Ang anak ako! Proud na proud na ako sa'yo, Celeste.” mahigpit din nitong ginantihan ang kanyang yakap bago sila naghiwalay. Agad nitong sinapo ang kanyang mukha nang may nagniningning na mga mata. “Nagawa mo, anak. Sa wakas ay nabilanggo na
Nagkikislapang mga ilaw sa gabi ng marangyang bulwagan, malamyos na musikang umalingawngaw sa lugar, maging masasarap na putahe sa kada mesa ng bisita, tila lahat ay ine-enjoy ang party matapos ng mahabang seremonyas ng kasal. Bawat sulok ng silid ay puno ng tawanan at kwentuhan kung saan bida ang dalawang bagong kasal.Hindi kalaunan. Si Semion ay tumayo mula sa kanilang mesa, kinuha ang isang wireless na mikropono na noo'y inabot ng isang host, saka siya lumapit sa gitna ng entablado. Unti-unting natahimik ang mga bisita, wala pa man ay nakatuon na, nag-aabang sa kanyang sasabihin. Si Celeste ay nanatiling nakaupo, nakangiti sa kanyang asawa, matapos madamayan ni Semion sa nangyari.Kagaya ng karaniwang awra ni Semion sa tuwing haharap sa mga tao, nakasilay ang maganda nitong ngiti sa labi, walang bahid ng tunay niyang pag-uugali. "Ladies and gentlemen, thank you all for being here tonight," panimula niya. "Napakahalaga para sa amin ng aking asawa na si Celeste ang inyong presensya