Gentle Semion or wild Semion? Nxt chap later...
Nakasandal ang likod ni Celeste sa pader habang siya'y nakaupo sa mababang kabinet. Ang mga gamit na kanina’y nakasalansang roon ng maayos, ngayo'y nagkalat na sa sahig.Kasing lakas ng paghingal niya ang bawat pintig ng kanyang puso, habang pinapanood ang ulo ni Semion na nasa pagitan ngayon ng kanyang nakabukang hita.This is the second time he has lowered himself like that in front of her. Sanay siyang makita si Semion na palaging nakataas noo, animo walang niyuyuko sinumang tao. Ngunit ngayon ay kabaaliktaran ang kanyang nakikita.May kung ano sa damdamin niya ang hindi niya maipaliwanag sa tanawing ito bagaman balot ng dilim ang kabuuan ng kuwarto at nag-iisang dim light lamang ang nagsisilbing liwanag.He's torridly kissing her flowers, just like how he was kissing her lips earlier. Hungry and thirsty for her juices.“Ahhh… Ummm, ahhh!” Napakainit sa pakiramdam. Mas lalo siyang nilalabasan ng madudulas na likido na lumalaplap sa mga labi't dila ni Semion. Ang nakakahumaling na t
Nagising kinaumagahan si Celeste na para siyang sumabak sa isang championship sports kagabi kaya ganito na lang kasakit at kabugbog ang katawan niya. Kinusnos niya ang mga mata saka umuunat na binaling ang paningin sa lalaking nasa kanyang tabi, mahigpit na nakayakap sa kanya. Tumatama na ang sinag ng araw sa pagkaguwapo nitong mukha. Hindi na nga bagong silip ng umaga, kundi tanghali na. Tinaas niya ang nanghihina niyang braso para suklayin ang makapal na buhok ni Semion na kasalukuyang magulo. Napatitig siya sa makakapal nitong kilay at mahahaba nitong pilik-mata. Tinulay niya ang hintuturo niyang daliri sa mataas nitong ilong pababa sa manipis nitong mga labi. At saka niya napagtantong gising na si Semion dahil hindi napigilan ang pagtaas ng magkabilang sulok ng labi nito. Tumaas din ang pisngi nito na pilit nilalabanan upang bumalik sa dati. Dahil do'n ay hindi rin napigilan ang pagsilay ng kanyang ngiti saka napapikit. “S-Se…” natigil siya dahil ganoon na lamang kapaos ang bo
Sinabi minsan ng yumaong ina ni Celeste na huwag niyang dibdibin kung sakaling magloko ang kanyang asawa balang araw.Dahil nasa kalikasan na ng mga lalaki ang hindi makuntento sa iisang babae lamang. Samantalang ang mga babae ay dapat laging tapat sa kanilang mga asawa, hindi puwedeng magpabihag sa tukso.Matagal na panahong dinala ni Celeste ang paniniwalang iyon sa isipan niya, hanggang sa halos limang taon nilang pagsasama ni Darson bilang mag-asawa.Naging masunurin siya rito, marespeto, lahat ng tungkulin niya ay ginampanan niya ng mabuti. Maging ang pagiging selosa ay hindi niya ginagawa para hindi bigyan ng rason si Darson na masakal sa kaniya at humanap ng ibang babae.Pero ang pagiging perpekto niyang asawa, mukha namang wala lamang saysay para kay Darson.“D-Darson? Sino siya?”Pagkabukas pa lamang ng pintuan ni Celeste ay tumambad na sa kanyang harapan ang asawa. Ngunit hindi lamang ito nag-iisa, kundi sa tabi nito ay nakatayo ang isang babae na may nakaumbok na tiyan, at
“Madam, huwag na po kayong umiyak. Wala pa kayong kain simula kahapon. Magkakasakit kayo niyan, eh.”Sa loob ng kuwarto ay walang ibang maririnig kundi ang mga hindi mapigil na hikbi ni Celeste. Saan pa mang bahagi ng unan ay napupuno na iyon ng mga luha at sipon niya. Hindi na niya rin magawang imulat ang mga mata sa labis na pamamaga ng mga ito.“Madam, kahit sabaw lang po, basta ba'y magkaroon lamang ng laman ang sikmura niyo.”Kahit ano pang panunuyo ni Anna, ang tapat na personal na katulong ni Celeste, ay hindi parin bumabangon sa kama ang amo niya. “S-Sinabi nang ayoko!” galit na sigaw ni Celeste habang baon-baon ang mukha sa unan. “Bakit mo ba ako hindi sinusunod, Anna? Lumabas ka na, pakiusap lang!”Sa sitwasyon ngayon ni Celeste ay nadudurog din ang puso ni Anna. Ilang beses na siyang pinagtulakan ng amo, pero nananatili parin siya sa loob ng silid nito, pinapanood itong umiiyak at kinukumbinsi na kumain.“Madam,” kinagat niya ang ibabang labi sa pagpipigil ng mga luha. “Hu
“Ang ganda at bait ng babaeng dinala ni Sir Darson dito sa mansyon. Nakakarelate ako sa kanya. Si Madam Celeste kasi, kahit limang taon na rito sa mansyon, ang hirap paring i-approach. Kailangan gusto niya lagi binabati siya at binibigyang respeto. Pero si Madam Chiarra, close na kami agad!”“Mag-ingat ka sa mga sinasabi mo, Tami. Baka isipin nila na kumakampi ka sa kabit. Kahit pa mabait si Madam Chiarra, hindi dapat tayo pumanig sa mali.”“Hmp! Bakit naman? Feeling ko nga hihiwalayan na ni Sir Darson ‘yang si Madam Celeste. Hindi na siya masaya kay Madam. Pero kung titingnan mo siya ngayon, nanunumbalik ang saya niya kay Madam Chiarra! Ganiyan naman kasi talaga. ‘Pag may pagkukulang ang isang babae sa asawa niya, hahanap at hahanap ang lalaki ng ibang babaeng pupunan ang pagkukulang na ‘yon.”“Para sa akin ay wala namang pagkukulang si Madam Celeste. Sadyang hindi lang talaga niya mabigyan ng anak si Sir Darson. Sino ba namang asawa ang ipagkakait na magsilang ng sanggol, ‘di ba? Sa
“Napakasarap, daddy!” tuwang-tuwang sigaw ni Chiarra, puri nang puri sa pagkaing sinusubo ni Darson sa kanya.Magkatabi ang mga ito sa lamesa, habang si Celeste ay nasa harapan nila, kung kaya't kitang-kita niya ang bawat galaw ng dalawa.Kung mailalarawan iyon ni Celeste, ay tila isang sea lion si Chiarra ngayon. Ang ingay-ingay ng tawa at panay palakpak habang ito'y binibigyan ng pagkain ng isang trainer na si Darson.Hindi maiwasang husgahan ni Celeste ang babae dahil sa pagiging ignorante nito. Hindi ito marunong kumain ng maayos. Hindi nito alam kung anong gagamiting kagamitan sa pagkain ng lobster. Kalat-kalat at napakadungis.Wala itong proper etiquette sa harap ng hapagkainan. Sino bang magdadaldal nang may laman ang bibig? Nakakadiri din ang mga sauce na nagkalat sa gilid ng labi at pisngi nito.Kung ito pa'y nasa harapan ng mommy niya, paniguradong nasampal na ito ngayon. Dahil ganoon din siya pinalaki. Tamang pag-uugali sa harapan ng pagkain, lalo na kung may mga kasabay ka
Sa nakalipas na ilang linggo ay tumuon si Celeste sa pag-aayos ng lahat ng mga pangangailangan ni Chiarra sa mansyon.Hindi niya nilimitahan ang pagbibigay dito ng mga bagong mamahaling damit, accessories, at lahat ng pangangailangan ng isang buntis. Naglaan na rin siya ng budget para sa kabit, na mas mataas pa ang halaga kaysa sa kanya.Siya rin ang nanguna sa pagrerenovate ng kuwartong pinili ni Chiarra batay sa naisin nito. Habang si Darson naman ay naging abala na pagtatrabaho, na isa hanggang tatlong beses lang umuuwi sa isang linggo.Sa tuwing mangyayari iyon ay dederetso ito kaagad sa kabit kung kaya't wala na silang naging pag-uusap pa.“Madam, bakit hindi pa kayo natutulog? Malapit nang maghating-gabi. Hindi maganda ang pagpupuyat lalo na't bugbog sarado na ang mga mata niyo sa kaiiyak.”Si Anna na lang palagi ang nakakausap niya rito sa loob ng mansyon at nagpapagaan ng kanyang loob.Malungkot siyang ngumiti habang dumudungaw sa labas ng bintana ng kanyang silid. “Hinihintay
"Huwag mo akong iwan, Darson!" Walang kapaguran ang paghagulgol at pagmamakaawa ni Celeste sa kanyang asawa.Tila'y pinipiga ang puso niya ng paulit-ulit sa sakit, habang hindi siya hinahayaang makasakay sa loob ng sasakyan nito.Literal na iiwan ni Darson si Celeste ngayon sa isang napakadilim na kalsada. Walang katao-tao, walang ibang sasakyan ang napapadaan, walang kahit anong liwanag bukod sa sinag ng buwan, pagkikislapan ng mga bituin sa kalangitan, at ang ilaw na nagmumula sa sasakyan ni Darson."P-Pakiusap, mahal ko!" Niyakap ni Celeste ang matigas na baywang ni Darson at pilit na binabaon ang kanyang mukha sa dibdib nito. "Maniwala ka, hindi ko tinulak si Chiarra! H-Hindi ko siya sinaktan! Siya ang may kagagawan no'n, m-maniwala ka sa ‘kin, please, Darson!""Shut the fuck up, Celeste!" Bulalas ni Darson at pinagtulakan siya."D-Darson!" Pinilit niyang dumikit sa katawan nito, animo linta na makapit sa katawan ng asawa, ayaw magpakuha. Subalit sa lakas ng lalaki ay wala siyang
Nagising kinaumagahan si Celeste na para siyang sumabak sa isang championship sports kagabi kaya ganito na lang kasakit at kabugbog ang katawan niya. Kinusnos niya ang mga mata saka umuunat na binaling ang paningin sa lalaking nasa kanyang tabi, mahigpit na nakayakap sa kanya. Tumatama na ang sinag ng araw sa pagkaguwapo nitong mukha. Hindi na nga bagong silip ng umaga, kundi tanghali na. Tinaas niya ang nanghihina niyang braso para suklayin ang makapal na buhok ni Semion na kasalukuyang magulo. Napatitig siya sa makakapal nitong kilay at mahahaba nitong pilik-mata. Tinulay niya ang hintuturo niyang daliri sa mataas nitong ilong pababa sa manipis nitong mga labi. At saka niya napagtantong gising na si Semion dahil hindi napigilan ang pagtaas ng magkabilang sulok ng labi nito. Tumaas din ang pisngi nito na pilit nilalabanan upang bumalik sa dati. Dahil do'n ay hindi rin napigilan ang pagsilay ng kanyang ngiti saka napapikit. “S-Se…” natigil siya dahil ganoon na lamang kapaos ang bo
Nakasandal ang likod ni Celeste sa pader habang siya'y nakaupo sa mababang kabinet. Ang mga gamit na kanina’y nakasalansang roon ng maayos, ngayo'y nagkalat na sa sahig.Kasing lakas ng paghingal niya ang bawat pintig ng kanyang puso, habang pinapanood ang ulo ni Semion na nasa pagitan ngayon ng kanyang nakabukang hita.This is the second time he has lowered himself like that in front of her. Sanay siyang makita si Semion na palaging nakataas noo, animo walang niyuyuko sinumang tao. Ngunit ngayon ay kabaaliktaran ang kanyang nakikita.May kung ano sa damdamin niya ang hindi niya maipaliwanag sa tanawing ito bagaman balot ng dilim ang kabuuan ng kuwarto at nag-iisang dim light lamang ang nagsisilbing liwanag.He's torridly kissing her flowers, just like how he was kissing her lips earlier. Hungry and thirsty for her juices.“Ahhh… Ummm, ahhh!” Napakainit sa pakiramdam. Mas lalo siyang nilalabasan ng madudulas na likido na lumalaplap sa mga labi't dila ni Semion. Ang nakakahumaling na t
“S-Semion…” Napasinghap ng mabilis na hangin si Celeste nang bumaba ang mga malalambot na labi ni Semion sa kanyang leeg. Kagat-kagat ang ibabang labi, bumaon ang mga kuko niya sa magandang tela ng itim nitong coat. “Mmhhmmp!” hindi niya maiwasang mapahalinghing sa nadaramang sensasyon. Madilim sa kuwarto, marahil pagkapasok na pagkapasok pa lamang nila sa loob ay kaagad na siyang sinunggaban ng halik ni Semion na tila isang uhaw na estranghero. Ang plano niya kanina na maligo at magpalit sa komportableng damit ay nabigo dahil sa kasalukuyang ginagawa n Semion sa kanyang katawan. Tumaas ang dress niya nang pagapangin nito ang malaking kamay sa kanyang hita patungo sa kanyang underwear. Madidiing hinahaplos ni Semion ang ibabang iyon na may halong panggigigil. Naramdaman iyon ni Celeste nang kagatin siyang bigla nito sa leeg! “Ahh!” Nasaktan siya at napahikbi. Nanunuyo ang lalamunan niyang naghahabol ng sapat na hangin. “My wife,” ang mainit na hininga ni Semion ay pumasok sa kan
“Huy, Luca! Bawal ka uminom ng alak, minor ka pa!” inagaw ni Settie ang alak sa batang lalaki. “Isusumbong kita kay Ate Val, sige ka! T'saka nasa kabilang table lang ang parents mo oh!”“They won't mind though kahit magsumbong ka pa.” walang pakialam si Luca na inagaw ang baso sa kanya at tinungga ang ang alak.“Hala!!” dahil naka-wheelchair, hindi magawan ng paraan ni Settie na maagaw muli ang baso nang itinaas iyon ni Luca sa ere. “Masama ang alak sa katawan ng bata!”“Hindi na ako bata!” bulyaw bigla ni Luca na tila spoiled brat. “Don't you know, I even protected my sister-in-law againsts the assassins? Kaya what makes you think na hindi ko kaya ang alak?”“Huh? Anong assassins? Tinutukoy mo ba ay sa mga online games?” napataas ng kilay si Settie na tumitingala sa tangkad ng batang lalaki. Kahit na thirteen pa lamang ang edad nito ay halos pang fifteen years old na ang tangkad, marahil anak ng mayaman kaya masagana sa bitamina. Kung makakatayo lang si Settie, paniguradong ang 4’11
Semion was too stunned to speak. Nilalabanan ng kanyang mga mata ang pakikipagtitigan sa naghihinalang mga mata ni Celeste. Bumuka ang kanyang bibig subalit walang ni isang salita ang lumabas. Napalunok na lamang siya ng sariling mga laway at napatikhim ng hangin di kalaunan.Tumuwid siya ng tayo at binaling ang paningin sa mga tao bago tumugon sa naiwang tanong ni Celeste. “Jessa was just another woman I met years ago. Some things that happened will stay in the past.” sinubukan niyang ngumiti ngunit nabigo nang matingnan muli si Celeste. “Wife, I'm not hiding anything from you. Lahat ng itanong mo sa ‘kin, sasagutin ko ng totoo.”Sa pagbago ng ekspresyon ng mukha ni Celeste, nabatid ni Semion na mukhang hindi nito nagustuhan ang kanyang naging sagot.“Kung ganoon, tatanungin na kita ngayon.” Humarap sa kanya si Celeste ng seryoso. “Paano ako? Do I belong to ‘another woman you just met’? Sa future ba, isa na lang rin ako sa mag-sstay sa past mo?”“What?” Semion was caught off guard. N
Nang magbalik sina Celeste at Felip sa pangunahing gusali ay pareho silang natigilan sa isang komosyon na nangyari.“Waah! Why are you doing this to me, Semion? You told me I was special! Sabi mo may espesyal tayong relasyon!” may isang babae ang umiiyak na nakayakap sa baywang ngayon ni Semion.“Oh my god! She did not!”“Marami na siyang nainom kaya ganiyan!”“Kanina pa siya naglalasing sa isang tabi, no wonder nawala na sa hulog!”Unti-unting nagsalubong ang mga kilay ni Celeste na mabagal na naglakad at nakihalo sa crowd. Pinanood niya ang kasalukuyang nangyayari.Nakataas sa ere ang dalawang braso ni Semion, ang isa na may hawak na alak ay ipinatong nito sa tray ng dumaan na waiter. Bakas ang hindi pagkagusto sa kanyang emosyon sa mukha.“Please let go, Jessa.” itinulak ni Semion gamit ang isang palad ang babaeng grabe ang pagkakayakap sa kanya na halos ibaon ang buong katawan sa kanya.“N-Naghintay ako! Huhu, naghintay ako ng ilang taon matapos ang gabing iyon! Naniwala akong bab
“Anong ibig mong sabihin, Felip?” kuryosong tanong ni Celeste sa lalaki.Nagpakawala ng marahas na hininga si Felip, halata ang pagkabahala sa kanyang ekspresyon sa mukha. “Noong una pa lang kitang nakita na naglalakad sa altar kanina, inaasahan kong makita ang matamis na ngiti sa mukha mo dahil ganoon ka ‘pag totoong masaya. Pero simula noon hanggang sa dumating tayo rito, hindi pa kita nakikitang masaya. Marami ka ring ginawang mali kanina sa seremonyas ng kasal, samantalang perpeksyunista ka. Para kang nasa ibang dimensyon.”Natahimik si Celeste.“Idagdag mo pa iyong suot mo kaninang gown, bakit gano'n? Oo maganda, pero bakit may pagka-basa at madungis? Ha!” napasinghal ito. “Pero parang hindi iyon nakikita ng lahat. Parang ako lang yata nakakakita na may problema ang bride. Maging asawa mo walang pake. Ang ganda pa ng pagkakangiti, sarap batukan.”Napasinghap siya ng hangin at umiling-iling. “Hindi iyon sa gano'n, Felip. Mali ka ng pagkakaintindi and interpretasyon sa nangyari. Ay
“Congratulations on winning your case, Mrs. Celeste Lombardi!”“Congratulations, Mrs. Costa-Lombardi!”“May this event mark your flourishing~”“More wins to come for both the Costa and Lombardi families!”Pinaunlakan ng kaliwa't-kanang papuri at pagbati si Celeste matapos ang inereng naganap na paghatol ng korte.Hindi lamang siya na-congratulate sa kasal kundi na rin sa pagkapanalo sa kaso laban kay Governor Demetrio Allegra.Matapos makipaghalubilo sa mga pamilyang may mataas na estado sa social class, kaagad na nagtungo si Celeste sa kanyang pamilya nang makahanap ng opotunidad.“Nanay Lordes!” mahigpit niyang niyakap ang ina sa tagal nilang hindi nagkasama at halos ngayon na lamang nagkalapit ang kanilang landas.Natutuwang napatawa si Lordes. “Ang anak ako! Proud na proud na ako sa'yo, Celeste.” mahigpit din nitong ginantihan ang kanyang yakap bago sila naghiwalay. Agad nitong sinapo ang kanyang mukha nang may nagniningning na mga mata. “Nagawa mo, anak. Sa wakas ay nabilanggo na
Nagkikislapang mga ilaw sa gabi ng marangyang bulwagan, malamyos na musikang umalingawngaw sa lugar, maging masasarap na putahe sa kada mesa ng bisita, tila lahat ay ine-enjoy ang party matapos ng mahabang seremonyas ng kasal. Bawat sulok ng silid ay puno ng tawanan at kwentuhan kung saan bida ang dalawang bagong kasal.Hindi kalaunan. Si Semion ay tumayo mula sa kanilang mesa, kinuha ang isang wireless na mikropono na noo'y inabot ng isang host, saka siya lumapit sa gitna ng entablado. Unti-unting natahimik ang mga bisita, wala pa man ay nakatuon na, nag-aabang sa kanyang sasabihin. Si Celeste ay nanatiling nakaupo, nakangiti sa kanyang asawa, matapos madamayan ni Semion sa nangyari.Kagaya ng karaniwang awra ni Semion sa tuwing haharap sa mga tao, nakasilay ang maganda nitong ngiti sa labi, walang bahid ng tunay niyang pag-uugali. "Ladies and gentlemen, thank you all for being here tonight," panimula niya. "Napakahalaga para sa amin ng aking asawa na si Celeste ang inyong presensya