CHAPTER 30"Ang dahilan kung bakit siya ganoon kayabang ay dahil ikaw ang nasa likod niya,” sabi pa ni Sophia habang may ngiti pa sa kanyang labi. Ang kanyang ngiti ay tila banayad at gaya ng dati noong hindi pa sila nagkahiwalay. Ngunit alam ni Francis na sa likod ng kanyang kalmadong mga mata ay may bahid ng lamig."Sigurado ka ba na si Nelson ang may gawa nito sa iyo?" tanong ni Francis at nanatili nga itong kalmado. "Bakit niya naman gagawin iyon sa’yo?" tanong pa nya.Isang mapait na ngiti ang lumabas mula sa labi ni Sophia.Dahan dahan niyang hinaplos ang pulang damit gamit ang kanyang mahahabang daliri. Ang tela nito ay makinis at malambot at ito ang damit na kanyang minahal mula ng ibigay ito sa kanya ni Francis kanina.Maaaring sabihin na ito ang kauna unahang totoong regalo na ibinigay ni Francis sa kanya. Sa tatlong taon nilang pagsasama bilang mag-asawa, wala siyang natanggap na anumang regalo mula kay Francis. Kahit pa ipinarating niyang gusto niya ng surpresa rito ay a
CHAPTER 31Tahimik naman na nakatingin si Francis kay Sophia at ang kanyang mga mata ay walang ipinapakitang emosyon. Kahit gaano sila kalapit sa isa’t isa ay tila imposibleng mabasa ang nasa isip niya.Tatlong taon na silang magkasama na dalawa ngunit tila ba hindi pa rin lubos na naiintindihan ni Sophia si Francis."Ikaw ang pumili kay Bianca. At ikaw rin ang nagpabaya sa akin," bulalas ni Sophia kay Francis.Bahagyang napakunot naman ang noo ni Francis sa sinabi ni Sophia. Nakatayo sya sa tabi ng mesa at kinuha niya ang isang piraso ng yelo mula sa ice bucket at inilagay iyon sa makinis at maputing noo ni Sophia.Napasinghap naman si Sophia dahil sa biglaang lamig at bahagya pa ngang nanginig ang kanyang katawan. Bumitiw siya kay Francis ngunit naramdaman niya ang mas tumitinding presyong bumabalot sa silid. Unti unting natunaw ang yelo at dumaloy pababa sa kanyang noo at nag iiwan nga iyon bakas ng tubig. Ang haplos ng lamig ay unti unting bumawi sa kanyang pagkalasing."Gising ka
CHAPTER 32Habang tinititigan ng malamig at magagandang mata ni Sophia ang mga lalaking nakatali ay tila ba natigilan ang mga ito at natulala sa mga sandaling iyon.Hindi ko naman mapigilang humanga sa taglay niyang tingin na isang malamig ngunit makahulugan na titig.Pagkatapos ng ilang saglit ay narinig ang mahinang ungol ng pagsusumamo mula sa mga nakatali na tila ba nagpapakita ng kahinaan at umaasang palayain sila ni Sophia. Ngunit nanatiling malamig ang kanyang mga mata. Tiningnan lamang niya sila at malamig na sinabi, "Tawagan nyo ang mga pulis."Walang pag aalinlangan si Sophia. Kung gusto nilang palalain ang sitwasyon ay handa siyang tapusin na ito sa pinakamatinding paraan. Sino nga ba ang may kayang gumawa ng ganitong kademonyohan na paraan para sirain ang isang babae?Napaka pamilyar ng ganitong taktika sa kanya. Dahil ito rin ang ginamit ni Nelson para sirain ang reputasyon ng kanyang ina.Ngunit hindi niya hahayaan na siya ang sumunod na biktima nito. Kung magtatangka s
CHAPTER 33 Tiningnan naman ni Sophia ang lalaking bigla na lamang sumulpot sa harapan niya at diretso nya nga itong tinanong, "Ano ba talaga ang dahilan ng pagsunod mo sa akin dito?" Lalo pang lumapad ang ngiti sa labi ni Raymond. "Hindi ko ba nasabi sa’yo? Nililigawan kita," tugon nito na may halong biro. "Ang paraan mo ng panliligaw ay ang panoorin akong mapahiya at mapalibutan ng kahihiyan tapos magpapanggap kang inosenteng tagapanood lamang? Parang palabas lang sa mata mo ito hindi ba?" seryoso naman na sagot ni Sophia sa binata. Hindi naman talaga galit si Sophia. Wala naman siyang inaasahan kay Raymond dahil simula’t sapul ay hindi naging malalim ang koneksyon nilang dalawa. Ang tinatawag na panliligaw nito ay hindi totoo pero parang laro lang ito at isang laro ng pusa at daga. "Nakakatuwa nga iyon," sagot ni Raymond habang lumapit pa sya ng kaunti kay Sophia. Nasa mukha niya ang ngiting puno ng interes at parang natutuwa siya sa biktima na nasa harapan niya ngayon. "Nilil
CHAPTER 34Nararamdaman naman ni Raymond ang bihirang kirot ng awa sa kanyang puso."Biro lang ito," aniyakay Sophia na tila may bahid ng lungkot."Kung alam ko ay imposibleng hindi alam ni Francis,”Ang kanyang mga mata na madalas nakangiti at tila naglalaro ay biglang nagdilim. Ngunit sa pagkakataong ito ay naging banayad ang kanyang tinig at seryoso ang kanyang mukha na malayo sa karaniwang walang pakialam nyang ugali."Alam niyang ikaw ang biktima rito pero kahit ganoon ay pinili pa rin niyang protektahan ang nanakit sa'yo. Tinanggap pa niya ang lahat mula sa taong iyon. Bakit ka pa kumakapit sa isang taong tulad niya?" seryoso pa na sabi ni Raymond kay Sophia.Ang tanong naman na iyon ay tila ba isang palaso na tumama sa puso ni Sophia. Mahigpit niyang hinawakan ang gilid ng bintana at nanginginig ang mga maputla niyang daliri habang kagat nya ang kanyang labi."Hindi ko lamang talaga matanggap ito," bulong ni Sophia na halos hindi marinig.Alam ni Raymond kung bakit siya nagpipi
CHAPTER 35"Ate Sophia bakit bigla mo na lang itinapon ang mga bagay na ito? Ang weird mo talaga. Hindi ko maintindihan kung bakit mo biglang ginawa ito," sabi ni Bianca sa kanyangbate Sophia.Napansin din kasi ni Bianca ang ginawa ni Sophia at sa sandaling iyon ay tila tumigil ang tibok ng kanyang puso sa kaba dahil natatakot sya na baka may gawin si Sophia na hindi niya inaasahan.Ngunit taliwas sa kanyang inaasahan ay basta na lang itinapon ni Sophia ang ilang piraso ng punit punit na pulang tela. Napaisip tuloy si Bianca kung may sira na ba sa utak si Sophia.Gayunpaman ay natatakot din siya na baka ang ginawa ni Sophia ay may malalim na kahulugan kaya’t sinubukan niyang magbigay ng pahiwatig rito para lang ipakita na ang kapatid niya ay tila nababaliw na."Nagpapaalam lamang siya," mahinang sabi ni Francis habang pinulot nya ang isang piraso ng pulang tela mula sa lupa. Parang nararamdaman pa rin niya ang init ng balat nito sa kanyang kamay.Alam niya na ang lahat ng ginawa ni S
CHAPTER 36Matapos magdalawang isip ay nakaramdam ng kasiguraduhan si Johnny na posible nga ang sinabi ng kanyang anak na si Joshua.Bata pa naman si Jacob kaya't wala namang masama kung madedelay ng ilang taon ang kanyang pag aaral sa kolehiyo. Baka nga kumita pa sila ng malaki mula rito.Nag isip naman sandali si Johnny at saka nito seryosong tinitigan ang kanyang anak."Bakit mo ba ito sinasabi sa akin ngayon? May alam ka ba na gustong magpagawa ng ganoong bagay?” hindi na napigilang tanong ni Johnny kay Joshua.Ngumisi naman si Joshua sa kanyang ama at saka nya kinuha ang kanyang cellphone at agad nya iyong binuksanbat agad nga nyang ipinakita sa kanyang ama ang mga listahan ng mga pangalan."Ang mga taong ito ay mga pamilya ng mga mayayaman. Titingnan natin kung sino ang may pinakamataas na alok at pabayaan na lang natin si kuya Jacob na kumuha ng exam para sa kanila. Siguro pagkatapos ng exam na ito ay makakabili pa tayo ng bahay," nakangisi pa na sagot ni Joshua sa kanyang ama.
CHAPTER 37Para kay Khate at Sophia si Bianca ay isa talagang magnanakaw.Isang magnanakaw na nagnakaw ng pagmamahal ng kanyang ama, ng kanyang asawa, at ng kanyang posisyon. Baka pati nga ang kanyang pagkakakilanlan at mga koneksyon ay balak din nitong nakawin. "Mas bagay yata siyang tawaging isang tulisan kaysa magnanakaw,” natatawa pa na sabi ni Sophia kay Khate.Hindi siya basta nagnanakaw kundi inaagaw niya ito nang harapan.At pagkatapos niyang makuha ang mga bagay na iyon ay sasabihin pa niyang alam mo dapat ito. Napaka bastos at walang hiya."Tama ka. Mas bagay nga sa kanya ang pagiging tulisan," sagot ni SKhate habang hindi nga nito mapigilang ngumiti.Ipinagpatuloy naman na nila Khate at Sophia ang kanilang ginagawa at muling itinuon ang kanilang atensyon sa mga dokumento na nasa kanilang harapan.Ang mga impormasyon ay maayos at detalyado kaya’t madaling maunawaan sa isang mabilisang tingin."Ano ba ang pinag-uusapan ni Principal Monica at ni boss? Mahigit isang oras na ka
Dati nga ay hindi nga iyon pinapansin ni Sophia. Pero ngayon nga ay nagtataka na siya dahil isang estudyante pa si Jacob na malapit nang kumuha ng entrance exam at sa halip na nag-aaral nga ito at nagpapahinga sa bahay ay nandito sa isang auction para magtrabaho.Pakiramdam ni Sophia ay paramg may mali. Unti unti nga na dumidilim ang tingin ni Sophia habang nakatitig nga siya kay Jacob.“Jacob tandaan mo na ikaw ay isang kandidato sa gaganapin na entrance exam,” sabi ni Sophia kay Jacob.Bigla namang natigilan si Jacob dahil sa sunabi na iyon ni Sophia at napakurap kurap pa nga siya bago sya dahan dahan na tumango.“A-ayos na po ba ang p-problema nyo Ms. Sophia?” kandautal pa na tanong ni Jacob kay Sophia dahil nag aalala rin naman sya rito. At mahahalata mo nga sa mga mata ni Jacob na matagal na niyang binabantayan ang sitwasyon ni Sophia.Bahagya naman na lumiwanag ang mukha ni Sophia at saka sya tipid na ngumiti sa binata.“Oo tapos na. Hindi na rin magtatagal at malalantad na ang
CHAPTER 118Tuluyan na nga na natapos ang auction. At hindi na rin nga nagtagal pa roon si Sophia. Nang papalabas na nga si Sophia sa venue ay may napansin nga siyang isang binata na abala sa pagtanggap ng mga panauhin. Payat at matangkad ang binata at may lamig sa mga mata nito at maputla rin nga ang mukha nito at halatang may sakit nga ito. Pero kahit ganoon ay may matigas na determinasyon sa kanyang paningin.Ang binata na iyon ay walang iba kundi si Jacob.Nagtataka naman si Sophia dahil ano nga ba nag ginagawa ng binata ngayon doon. At naalala rin nga niya na malapit na ang pagsusulit sa kolehiyo.Hindi na rin naman nga nakatiis pa si Sophia at linapitan na nga niya ang binata. Unti unti nga na nawala ang lamig sa kanyang mukha.“Jacob anong ginagawa mo rito? Nagpapart time ka ba rito?” tanong ni Sophia sa binata ng makalapit na nga sya rito. Nagulat naman si Jacob nang makita nga niya si Sophia roon. Agad niyang naalala ang sinabi ni Sophia noong ibinigay nito ang kanyang bu
Matalim naman ang mga tingin ni Sophia at nang mag angat nga siya ng kanyang tingin ay agad nga niyang nakita ang mapanuksong ngiti ni Bianca at sa mga sandaling iyon ay mukhang alam na nya ang dahilan kung bakit naroon nga ang dress na iyon.Mabilis nga na tumaas ang presyo ng dress na iyon at umabot na nga ito sa tatlong milyong piso.Wala namang pag aalinlangan si Sophia na lalo pa ngang tinaasan ang nasabing halaga. Hindi niya kasi hahayaan na mapunta sa kamay ng ibang tao ang damit na ang kanyang ina mismo ang may gawa.Mula sa malayo ay napansin ni Bianca ang panlalamig ng mukha ni Sophia. Kaagad niyang niyugyog ang braso ni Francis na parang isang batang nagpapalambing."Ali gustong gusto ko talaga ang dress na ‘yan. Puwede mo ba itong ipakuha para sa akin?" sabi ni Bianca kay Francis Nanatili naman na tahimik lamang si Francis at pinipigilan nga niya na mpabuntong hininga. Ngunit si Bianca naman nga ay ayaw magpatinag. Kumurap kurap pa nga ito sa harap ni Francis na para ba
CHAPTER 117Napakagaganda naman talaga ng disenyo ng mga parol sa labas ng naturang auction house. Bahagya pa nga ito na sumasayaw dahil sa ihip ng hangin at nagdadagdag din nga ito ng masining na diwa sa buong kalsada.Isa isa naman na nga nagdadatingan ang mga panauhin sa naturang auction. Karamihan nga sa kanila ay naroon para sa manuscript ni Theresa. Ang ilan pa nga sa kanila ay may kanya kanyang umpukan at nag uusap ng tungkol sa naturang manuscript. Bagama’t nakangiti nga ang mga ito sa isa’t isa ay alam nilang lahat na ang bawat isa ay matindi nilang katunggali sa auction na ito.Sa ilalim ng madilim na kalangitan ang auction house ay mistulang isang makinang na perlas na pinapalibutan ng malambot at kaakit akit na liwanag.Pagpasok pa lamang sa pintuan ng auction house ay agad na napahanga ang mga panauhin sa kanilang nasaksihan dahil isa iyong maluwag at maliwanag na bulwagan na may mataas na kisame na pinintahan ng mga detalyadong mural. Mula sa lihim na sulok ay bumabagsa
"Ang totoo kasi niyan ay gusto ko lamang sabihin na hindi naman ganoon kalubha ang sugat ni Raymond. Hindi mo kailangang manatili sa tabi niya para lamang alagaan siya," sagot ni Dr. Gerome. “Maaari nga na masakit ang sugat niya pero sa totoo lang ay alam mo naman na mahilig lang siyang umarte,” dagdag pa nya.Alam kasi niya na tumanggi si Sophia na bumalik sa pamilya Bustamante at piniling manatili sa ospital para lamang samahan si Raymond.Tahimik naman na nilaro ni Sophia ang kanyang cellphone sa kanyang kamay at tila ba naaaliw siya sa sinabi na iyon ni Dr. Gerome."Dr. Gerome hindi ba pwedeng ito talaga anf gusto ko? Gusto kong alagaan si Raymond. Gusto ko syang makita sa ganitong estado,” sagot ni Sophia at saka nga siya bahagyang lumapit dito. “At saka nakalimutan mo na ba kung ano ang relasyon namin ngayon ni Raymond,” dagdag pa ni Sophia.Hindi naman kaagad nakasagot si Dr. Gerome kay Sophia.Bigla kasing naisip ni Dr. Gerome na tama nga naman si Sophia. Si Raymond ang kasal
CHAPTER 116At ngayon nga ay si Sophia na ang itinuturon na may kasalanan sa nangyari kay Emman. Sadyang napakalupit ng kapalaran kay Sophia.Kung si David nga talaga ang may kagagawan noon ay marahil mula pa sa simula ay hindi na niya talaga balak pakawalan si Sophia. O baka naman mas inisip niyang poprotektahan ito nina Raymond at Francis upang hindi na lumala pa ang sitwasyon.Anuman ang dahilan nito ay isang bagay lamang ang sigurado si Francis at yun ay ayaw niyang may masasaktan lalong lalo na si Sophia."Itago nyo ang balitang ito," malamig na utos ni Francis kay James. "Sabihin mong namatay si Emman sa isang aksidente at hindi na nailigtas kahit na sinubukan ng mga doktor," dagdag pa nya.Totoo namang nasangkot ito sa isang malubhang aksidente bago ito tuluyang binawian ng buhay kaya hindi naman din iyon isang kasinungalingan.Nanataili naman na walang imik sa mga sandali na iyon si James bago sya tumango kay Francis at saka lumabas doon upang linisin ang anumang ebidensya.Ku
“Sa tingin ko ay mas mukha kang kontrabida,” sabi ni Sophia kay Raymond. “Kung tutuusin nga ay mas bagay pa kay Francis ang maging male lead sa isang CEO novels,” dagdag pa nya na tila ba inaasar pa nga niya si Raymond.Hindi naman nabawasan ang ngiti ni Raymond at sa halip nga ay mas lalo pa itong lumalim. Hinaplos niya ang palad ni Sophia bago hinawakan ito at saka nya pinagsalikop ang kanilang mga daliri."Sabagay ayos na rin ‘yon. Ako ang kontrabida na tatalo sa male lead at ninakaw ko lang naman ang prinsesa ng bida. Hindi ba perpektong ending ‘yon? Mukhang gusto ng kontrabida ang ganyang klaseng pagtatapos," sagot naman ni Raymond kay Sophia.Alam naman ni Sophia na para siyang batang kinakausap nito. Nang makita niyang muling lumalapit si Raymond sa kanya upang halikan siya ay mabilis niyang itinagilid ang kanyang ulo at tinakpan ang bibig ng lalaki gamit ang kanyang kamay."Raymond bakit ba halik ka ng halik?" tanong ni Sophia rito at nanatili nga na hawak nito ang bibig ng bi
CHAPTER 115Narinig naman ni Sophia ang sinabi na iyon ni Raymond at bahagya pa nga na napataas ang kanyang kilay na waring may iniisip. Nag angat naman ng tingin nya si Sophia at may bakas pa nga ng pang uuyam ang ekspresyon ng kanyang mukha.Tinabig nga ni Sophia ang kamay ni Raymond at saka nga nya muling binalingan ang mga dokumento na hawak nya at muli nya nga itong binasa.“Bakit mo naman nasabi na iniisip ko pa rin si Francis?” tanong ni Sophia kay RaymondAng world class financial summit na ito ay gaganapin sa Lungsod at dinaluhan nga ito ng mga malalaking kumpanya mula sa iba’t ibang panig ng mundo. Lahat ng naroon ay may isang layunin lamang at yun ay ang makahanap ng matibay na oportunidad sa negosyo.Natural lamang na may ilang proyektong gustong makuha si Sophia kaya naman pursigido siyang magtagumpay sa bidding."May paparating na auction sa loob ng dalawang araw, may isang financial summit at pagkatapos ay college entrance exams sa loob ng isang buwan. Balak ko ri
Samantala naman lumabas na rin nga si Francis sa loob ng silid ni Raymond pero hindi nga siya tuluyang umalis dahil nanatili nga lamang siya sa labas ng silid na iyon habang tahimik nga siyang nakamasid kila Raymond at Sophia.Pinagmamasdan nga ni Francis ang dalawa at kitang kita nga niya ang paraan ng kanilang pagtitinginan at ang matamis na ilusyon ng pag ibig sa pagitan nilaAlam naman ni Francis na hindi totoo iyon at isang palabas lamang nga ang lahat ng iyon.Ngunit bakit parang may kung anong pumipiga sa puso ni Francis? Bakit nga ba may pait na lumalagok sa kanyang lalamunan. Yun ay dahil nga sa natalo nga siya.Dahan dahan naman nga na sumandal sa malamig na pader na iyon si Francis habang mahigpit nga niyang hawak ang kanyang cellphone. Marahan pa nga niyangbipinikit ang kanyang mga mqta at pilit na tinatanggal ang bigat sa kanyang dibdib.Sa tabi niya ay isang pamilyar na tinig ang marahang bumasag sa katahimikan."Nagsisisi ka na ba?" tanong ni Dr. Gerome kay Francis at