Hindi naman nga namalayan pa ni Raymond na napaparami na pala ang pag inom niya ng alak. At nang kinailangan na nga ni Sophia na gumamit ng banyo ay naunahan nga siya ni Angelo sa pagpunta sa banyo.“Raymond lalabas lang ako saglit ha. Gagamit lang ako ng CR sa labas,” pagpapaalam nga ni Sophia kay Raymond.Bagamat nakarami na nga ng inom ng alak si Raymond ay hindi naman halata sa mukha nito na lasung nga ito. At malinaw pa rin nga ang mga mata nito.“Sasamahan na kita,” sabi ni Raymond at akmang tatayo na nga sana siya ng pigilan nga siya ni Sophia at hinawakan nga siya nito sa braso.“Hindi mo naman na ako kailangan pang samahan. Hindi naman na ako bata,” sabi ni Sophia kay Raymond.Pagkasabi nga ni Sophia noon ay agad na nga itong tumayo at mabilis na lumabas sa private room na iyon at tila ba takot na takotnga ito na sundan siya ni Raymond.Pagkalabas nga ni Sophia ay sakto naman nga na tumunog ang kanyang cellphone na naiwan niya sa mesa. Kaya naman napatingin nga si Raymond sa
CHAPTER 157“Mas gagaan ba ang loob mo kung malalaman mo na noong ibinigay ko sa’yo ang sasakyan na iyon ay hindi pa ako sumasali sa mga kumpetisyon ay wala pa akong kumpiyansa na ako mismo ang bumuo ng kotse? O kaya naman ay isipin mo na lamang na ang unang bonus na natanggap ko ay ginamit kong pambili ng sasakyan na iyon. Isipin mo na ang unang buong bonus ko ay inilaan ko para sa’yo. Bakit ba kasi hanggang ngayon ay pakiramdam mo ay may utang pa rin ako sa’yo?” mahabang litanya ni Sophia kay Francis.Pero bakit nga ba hindi niya ibinigay kay Francis ang sasakyan na siya mismo ang nag ayos? Ayaw ba nya talaga itong ibigay kay Francis.Ang totoo nyan ay masyado talaga syang nag aalala para kay Francis. Natatakot siya na baka hindi pa sapat ang mga test sa sasakyan na inayos niya noon at baka nga magkaroon pa ito ng problema at hindi nga iyon ligtas para kay Francis. Kaya naman nag iingat nga siya ng maigi.At dahil nga masyadong nag aalala si Sophia para kay Francis ay ipinagpaliban
“Ang sabi mo ay hindi mo matanggap. Pero ngayon nga ay alam mo nang wala kang karaparan na hindi iyon matanggap,” seryosong sabi ni Sophia kay Francis. At pagkasabi nga niya noon ay tumqlikod na nga siya at naglakad palayo sa mga ito. At habang naglalakad nga siya ay napansin nga niya sila Dr. Gerome kasama ang iba pa nga nitong kasamahan.Nanatili naman nga na nakasandal si Kurt sa pader. Mukhang nakainom na nga rin ito oero hindi naman sya lasing na lasing. Ang kanya ngang suit jacjet ay basta na lamang nga na nakapatong sa kanyang balikat at ang manggas ng kanyang suot na damit ay nakatupi na nga pataas at kita na nga rin ang matigas nitong braso.Ang ilang hibla nga rin ng buhok ni Kurt ay bumagsak na sa kanyang noo ngunit hindi naman nito naitago ang kanyang mga mata na puno ng panganib. Bahagya pa nga siyang nakangisi. At nang mapatingin nga siya kay Sophia ay tumango lamang nga siya rito bilang pagbati. Ngunit nang mapadako nga ang tingin niya kay Bianca ay isang mapang asar n
CHAPTER 158 Napakatuso talaga ni James. Hindi naman nga sumagot si Sophia rito at diretsahan na nga rin niyang sinabi na ayaw niyang dumalo sa naturang dinner. Sa katunayan ay isa nga iyong pangungutya kay Raymond at sa iba pa dahil sa tahasang pagtanggi sa kanilang imbitasyon nang hindi dumaan kay Sophia. At isa pa kung sakali man nga na pumayag si Sophia na ihatid si Francis pauwi o kung may mangyari pan man na ibang bagay ay iyon ay desisyon na niya at wala nang kinalaman pa ang ibang tao roon. Ngunit isang simpleng pangungusap nga lang at may pahiwatig na nga siya tungkol sa mga tao na nasa paligid niya. Sino nga ba kasi sa kanila ang hindi matalino? Sino nga ba ang hindi makakakuha ng tunay na kahulugan sa likod ng mga salita ni James? At isang bibihira nga na tagpo ang naganap. Halos lahat nga sila roon ay kilalang personalidad sa kanilang mundo. At sa madaling salita nga ay kung mayroon man na mangyare sa kahit isa sa kanila ay tiyak na mayayanig ang mundo ng finan
Noon kasing Federal Negotiation ay si Khate nga ang kumakatawan kay Francis habang si Jeric naman nga sa panig ni Wendell. At sa huli nga ay naglaban nga ng husto ang dalawang kampo at sa isang maliit na dayuhang kumpanya nga ang nakakuha ng benepisyo. At isang magandang kasunduan nga sana iyon na napunta lang sa wala.Ang pangyayari nga na iyon ay hindi naman nga kumalat kaya kakaunti lang din talaga ang nakakaalam noon. Pero sa pagitan nga nila Khate at Jeric ay iyon nga ay isang matinding pagkasira ng loob at pareho nga nilang sinisisi ang isa’t isa dahil nga hindi nga talaga sila magkaintindihan na dalawa.Ngunit hindi pa nga tapossi Sophia dahil tumingin naman nga ito kay James.“At ikaw naman James hindi ba at may maganda ka ring koneksyon kay Ian na sekretarya din ni Wendell? Maaari kayong magbalik tanaw sa bidding para sa lupa noon. Hindi ba at kayong dalawa ang halos magpatayan sa labanan para sa proyekto na iyon? At kahit nga nakahanda na ang lahat ng plano para roon ay big
CHAPTER 159“Gumastos pa nga siya ng napakalaking halaga upang suportahan ang isang Hollywood actress. At ang damit nga na ibinigay nila rito ay nagkakahalaga ng milyon milyon.”“Oo nga. At hinabol ko pa nga ang isang pares ng kambal na magkapatid ng sabay.”Nag uusao usap nga silang lahat doon tungkol sa tsismis na may kinalaman nga kay Raymond.natwala nga silang balak na na magpapigil at tila ba gusto nga nilang ilabas ang lahat ng maaaring ipakalat tungkol kay Raymond.Sa hindi nga maipaliwanag na dahilan ay naging tampulan nga ng usapan si Raymond at tila ba lumalabas pa nga na sya ang masama sa lahat.Hindi naman nga maiwasan ni Raymond na mapangiwi dahil sa mga sinasabi ng mga kasama nila roon.Samantala naman si Sophia ay hindi man lang nga nabawasan ang sigla. Para sa kanya ay nakakaaliwnga ang usapan nila na iyon. At tila nga wala siyang interes na seryosohin ang mga tsismis tungkol kay Raymond at sa halip nga ay masaya pa nga siyang pumalakpak.“Ang galing naman. Talaga nga
Samantala naman ang usapan sa pagitan nila Khate at Jeric na secretary ni Jeffrey ay mas mahinahon naman. Bagamat hindi nga nagkatinginan ang dalawa ay wala naman ngang matinding tensyon sa pagitan nilang dalawa.“Talaga bang nakakatakot si Ms. Sophia kapag nawawala sa sarili?” tanong ni Jeric na tila ba inosente sa buong sitwasyon. Wala kasi siyang masyadong alam tungkolkay Sophia kaya hindi siya nagdalawang isip na magtanong.Napabuntong hininga naman nga si Khate at saka nga sya napahilot sa kanyang sintido.“Ang tinatawag na ‘iron triangle’ ng pamilya Bustamante ay unang una na nga si Sophia, pangalawa si James at ako naman nga ang pangatlo. Sa tingin mo ba ay inayos ang ranggo na iyon ayon sa edad o sa lakas? Pero hindi nga iyon ang naging batayan doon. Dahil ang naging batayan nga roon ay kung sino ang may pinakamalalang kabaliwan,” sabi ni Khate at bahagya pa nga siyang napangiwi dahil sa sunabi nyang iyon.“Si Phia ang mas mataas kay James sa ranggo na ito. Isipin mo na lang n
CHAPTER 160Bahagya naman nga na natawa si Raymond at saka nga niya hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ni Sophia at pinagsalikop pa nga niya ang kanilang mga daliri.“Dahil nag aalala ako na baka ang magiging nobya ko sa hinaharap ay magseselos at magagalit ay inayos ko na ang lahat ng impormasyon kaninang umaga. Kaya ipapakita ko sa’yo ang lahat ng iyon pagbalik natin at pangako ko na wala akong itatago sa’yo,” seryosong sabi ni Raymond kay Sophia.Agad naman nga na napangiti si Sophia dahil sa sinabi na iyon ni Raymond at bakas nga sa magandang mukha nito ang kasiyahan.“Kung ganon ay bakit wala naman yatang maayos na impormasyon sa simula?” tanong ni Sophia.Bahagya naman nga na napataas ang kanyang kilay dahil sa tanong na iyon ni Sophia.“Alam mo ba kung ano ang iniisip ko ngayon?” tanong ni Raymond kay Sophia at may halo pa nga na pang aasar ang kanyang tinig.Napatingin naman nga si Sophia kay Raymond habang hindi nga nawawala ang ngiti sa kanyang labi.“Tinatablan ka na ba n
“Francis, ikaw mismo ang pumatay sa anak mo. Ikaw mismo ang nagplano para patayin ang tagapagmana mo,” sabi ni Sophia at patuloy pa rin nga sa pag agos ang kanyang luha habang sinasabi nga niya iyon.At talagang napakasakit nga nitong isipin. Siya ang nasaktan pero tila si Francis ay wala ngang pakialam. Paanong nagawa niyang patayin ang sarili niyang anak na para bang wala lang?“Bakit Francis? Bakit mo nagawa ito? Ikaw ang salarin dito. At iaw ang ugat sa lahat ng kasamaan na ito. Kaya dapat lang na magdusa ka rin kasama ko,” sabi pa ni Sophia.Nanatili naman nga na nakatayo lang si Francis at nakaatulala. Paa bang pakiramdam nga niya ay bigla ngang nawalan ng saysay ang lahat. At para bang wala siyang ibang naririnig kundi ang isang pangungusap na paulit-ulit nga sa kanyang isip.“Francis, ikaw mismo ang pumatay sa anak mo.’Napakurap kurap pa nga si Francis habang nakatingin nga siya kay Sophia at tila ba naguguluhan nga siya. Hindi nya alam kung anong ibig sabihin no’n? Paanong s
CHAPTER 215Sa mga sandali nga na iyon ay para bang tuluyan nang nakalimutan ni Francis ang lahat ng hindi nila pagkakaunawaan ni Sophia.Para bang hindi kailanman nangyari ang diborsyo, ang aksidente o ang lahat ng sakit sa pagitan nila. At para bang mag-asawa pa rin nga sila. At talaga namang nakakatawa nga iyon. KKung noon siguro ito ay maaaring natuwa pa nga si Sophia pero ngayon nga ay tila ba isa na itong katawa-tawang biro na lamang.“Francis, mukhang nakalimutan mo na ang lahat ng pader sa pagitan nating dalawa. Kailangan pa ba kitang paalalahanan ngayon?” sabi ni Sophia at saka nga siya napatingin sa red wine na nasa harapa nga niya at sa loob-loob nga niya ang may bahid nga ng pangungutya.“At saka kelan lang ako nakunan. Masyado pang mahina ang katawan ko. Hindi pa ako pwedeng uminom ng ganyan,” dagdag pa nga ni Sophia.Sa pagbanggit nga ni Sophia ng salitang ‘nakunan’ ay bigla ngang nagdilim ang mata ni Francis.“Huwag mo nang banggitin ang bagay na iyan sa harapan ko,” m
Dahan-dahan naman nga na tumayo si Sophia at muli nga siyang tumingin sa buong paligid at talaga ngang walang nagbago roon.Nandoon pa rin nga ang mga stuffed toys sa sofa na siya nga mismo ang naglagay. Ang mga couple mugs na siya rin nga ang pumili ay nakapwesto rin nga sa mesa. Ang mga upuan ay ganoon pa rin nga ang disenyo. Ang rystal chandelier na siya rin nga mismo ang nagdisenyo ay nandoon pa rin. At ang mga mural sa pader na isa-isa nga niyang pinintahan ng buong pagmamahal noon para sana salubungin ang isang bagong buhay ay naroon pa rin. At halos sa lahat nga ng sulok ng bahay na iyon ay may bakas pa rin nga ng kanyang presensya.“Bakit hindi mo ito pinapalitan? Bakit nandito pa ang lahat ng ito? Iniisip mo ba na babalik pa ako?” mga tanong sa isipan ni Sophia habang inililibot nga niya ang kanyang tingin.Marahil nga sa sobrang liwanag ng ilaw ay itinaasnga ni Sophia ang kanyang mga kamay at saka nga niya tinakpan ang kanyang mga mata. At pakiramdam nga niya ay para bang ma
“Pwede kang bumalik sa bahay natin,” sabi ni Francis at may bahid nga ng hinanakit ang kanyang boses. Matagal na kasing hinihintay ni Francis ito ang pagbabalik ni Sophia sa kanilang tahanan— sa tahanang itinuring nila na tahanan nilang mag-asawa.Ibinaling nga ni Sophia ang kanyang tingin at saka nga siya mahinang sumagot dito. At sa totoo lang ay wala nga siyang pakialam kung saan sila magkikita ngayon.“Sige, pupunta ako,” sagot nga ni Sophia.Pagkababa nga ng tawag ay nanatili pa nga rin na nakaupo si Sophia sa kanyang hospital bed habang hawak nga niya ang kanyang cellphone. At tila ba hindi pa rin nga siya nakakabalik sa kanyang sarili.Maya maya nga ay dahan-dahan na nga siyang tumingin kay Harold.“Dalhin mo ako roon,” mahina ang boses na sabi ni Sophia kay Harold. Alam kasi niyang narinig ni Harold ang buong pag uusap nila ni Francis.Hindi naman din kasi kalayuan ang bahay nila dati ni Francis noon sa ospital kung nasaan siya ngayon. At mga sampung minuto lang naman ang bya
CHAPTER 214Pero ano nga ba ang papel ni Bianca sa lahat ng ito?Mahal na mahal nga ni Bianca si Francis at sa sobrang pagmamahal nga niya rito ay hindi nga niya matanggap na may ibang babae sa paligid ni Francis. Lalong lalo namang hindi niya matatanggap na si Sophia pa ang magdadala ng magiging anak ni Francis.Kaya naman hindi na nga kailangang kumilos ni Francis. Sapat na nga ang ibalita niya ang pagbubuntis ni Sophia at si Bianca na nga ang bahalang gumawa ng paraan para tapusin ito.Ang pagkalaglag nga ng bata na nasa sinapupunan ni Sophia ay dahil nga sa iniinom niyang gamot.Matapos nga na maisakatuparan ni Bianca ang una niyang plano ay mas lalo nga itong naging mapangahas. At unti-unti nga siyang tumapang. Lahat nga ng bagay tungkol kay Sophia ay kinamumuhian niya. At gusto nga niya na tuluyan na nga na mabaliw si Sophia hanggang sa manghina nga ito at sa huli ay mamamatay na lang na parang isang tuyong bulaklak.Sa puso nga ni Bianca ay pareho lang silang anak ni Nelson per
Nanatili naman nga na tahimik si Louie at pinagmamasdan nga niya ang lahat sa harap niya. Ni hindi nga ito ngumingiti at hindi rin nga niya pinipigil ang galit ni Harold. Pero sa totoo lang ay pareho nga sila ng iniisip.Maya maya nga ay lumapit na nga siya kay Dr. Gerome.“Dr. Gerome wala na dapat tayong inaaksaya pa na oras. Kailangan na nating madaliin ito,” mahina ngunit deretsahan na sabi ni Louie.Pero sino nga ba ang maaaring gumawa nito kay Sophia? Wala nga silang kaide-ideya kung sino. At sa totoo lang ay iniisip nila na baka nadiskubre na ang totoong pagkatao ni Sophia na siya pala ang tunay na utak sa likod ng Prudence.Iniisip nila na baka gusto ng mga ito na pigilan ang pagdalo ni Sophia sa paparating na financial summit kaya gumamit sila ng ganito karuming paraan.Kung iyon nga talaga ang dahilan ay napakarami nga ng posible nilang kalaban kagaya na lamang nga pamilya Villamayor, pamilya ng mga Marquez, mga dating kasosyo at pati na rin ang mga tao na galing pa sa malal
Pero kailan nga ba nagsimula na palitan ang gamot na iyon? Bago ba o pagkatapos ng pagkakalaglag ng batang nasa sinapupunan ni Sophia?Tahimik nga na tiningnan ni Dr. Gerome ang report na iyon. At lalo lamang ngang bumigat ang pakiramdam niya.Akala niya ang Shawn Hospital ay isang ligtas na tahanan at isang lugar na kontrolado niya. Pero hindi nga niya inaasahan na may ibang kamay na pala ang humahawak sa loob nito.Napansin naman nga nina Harold at Louie ang biglang pag-iiba ng ekspresyon ng mukha ni Dr. Gerome. Pareho pa nga silang napatingin sa kanya na puno ng kaba.“May problema ba sa mga gamot mo?” hindi na nga napigilan na tanong ni Harold ay Dr. Gerome.Alam kasi niya na para bang may kakaiba nga roon. At ramdam na ramdam nga niya ito noon pa dahil hindi nga ganito si Sophia.Hindi kasi kailanman naging ganito kabaliw si Sophia. Siya kasi ang klase ng tao na paagi ngang kalmado at kontrolado ang kanyang sarili. Kahit noon pa man na napilitan nga itong lumagda sa kontrata na k
CHAPTER 213Kinabukasan nga ay maaga nga na isinalang ni Dr. Gerome si Sophia sa iba’t ibang klase ng test para malaman nga niya kung bakit hindi pa rin nga gumagaling si Sophia.At nang lumabas na nga ang resulta ng lahat ng ginawang test kay Sophia ay napakunot na lamang nga ang noo ni Dr. Gerome habang tinitingnan nga niya ito.Bagamat nagreseta nga siya ng mga gamot na pampalakas ng dugo para kay Sophia ay kitang kita naman nga na lalo nga na nanghihina ang katawan nito. At para bang may sintomas nga ito ng matinding pagkawala ng dugo at higit pa nga roon ay tila ba naapektuhan na rin nga ang kanyang utak.Isang maling galaw nga lang at maaari nga na tuluyan na itong mauwi sa bipolar disorder. Sa mga nakalipas kasi na mga araw ay napapansin nga ni Dr. Gerome na lalo ngang nagiging magulo at hindi na makatwiran ang mga kilos ni Sophia. Kaya nagtataka nga siya kung bakit nga ba ito humantong sa ganito.“Ano ba ang mga kinakain niya nitong mga nakaraang mga araw? unot noo nga na tan
Ang tanging laman ng puso ni Sophia ngayon ay si Raymond lang at wala ng iba pa.Tinitigan nga ni Sophia si Francis at nagtagpo nga ang malamig nilang mga mata at si Sophia na nga rin ang dahan-dahan na umiwas dito. Wala nga ni isang salita ang lumabas sa kanyang bibig. At wala na talaga siyang pakialam ngayon kay Francis.Dapat nga ay noon pa ito nangyari sa mismong araw ng kanilang paghihiwalay. At wala na ring dahilan pa par sa matinding damdamin sa pagitan ng isang dating mag-asawa.“Francis,” mahinang sabi ni Sophia. “Ang dami mong naging malasakit sa butihin mong tiyo. Pero tingnan na lang natin kung kaya mong protektahan ang mga binti niya,” malamig pa na sabi ni Sophia.Pagasabi nga ni Sophia no’n ay unti-unti na nga na umangat ang bintana ng kotse at tuluyan na nga na isinarado ang pagitan nila.Tuluyan na nga na umalis ang sasakyan kung saan nakasakay si Sophia. At naiwan nga si Francis na nakatayo lang doon at tahimik na pinapanood ang papalayong anyo ni Sophia. At sa ilali