Share

Chapter seven

Author: Seirinsky
last update Last Updated: 2024-11-26 17:26:51

Nagising ako na parang may nakayakap sa akin kaya kinabahan ako at napatingin sa paligid.

Napakunot ang noo ko nang makita ko na iba ang kwarto na kinalalagyan ko kaya ginalaw ko ang katawan ko.

Si Gabriel pala ang katabi ko at nakaramdam ako ng inis kaya tumayo ako.

Nandito na ako sa silid niya ang naalala ko lang ay nasa kwarto ako ng mga bata. Napailing na lang ako sa ginawa niya at dahan-dahan na lumabas ng kwarto.

Maaga pa naman kaya alam ko na wala pang gising at lumipat ulit ako sa kwarto ng mga bata.

Tulog na tulog pa sila kaya napangiti ako at kinuha ko ang remote ng aircon at hininaan ko ang temperatura nito.

Inayos ko ang kumot ni Anthony at napangiti ako, napakunot ang noo ko nang mapansin ko na hindi talaga kamukha ni Gabriel ang mga anak niya.

Hindi ko na lang ito binigyan ng pansin at nang masiguro ko na maayos na ang lahat ay lumabas na ako ng kwarto.

Bumaba na ako at inayos ko ang pagkakatali ng buhok ko at pumunta na ng kusina.

Naabutan ko si tiya at Carla na nagluluyo na ng almusal kaya nang mapatingin sa akin si Carla ay nilaputan niya ako agad.

“Kumusta ang mga bata?“ Tanong niya kaya ngumiti lang ako at binati sila ng magandang umaga.

“Okay naman nakatulog ng maaga hindi ko na nga namalayan na nakatulog ako at hindi na nakababa.“ Sabi ko sa kanya kaya tumango lang siya.

Nagulat rin sila kahapon dahil sa pamamalo ni Gabriel sa mga bata.

“Bihirang magalit ng ganyan si Sir Gabriel, minsan kase ay may pagkapasaway rin yang kambal.“ Sabi ni Carla na naiiling na lang.

“Pero hindi na bago na napapalo ni Gabriel ang dalawang bata.“ Sabi naman ni tiya kaya napatango ako at lihim na napabuntong hininga.

Pinagbubuhatan pala niya ng mga kamay ang dalawang bata kaya marahil ay hindi malapit ang dalawa sa kanilang ama.

Nag-agahan na kami ni tiya at Carla dahil maaga pa ay nagsimula na ako sa trabaho ko, tinulungan ko si Carla na maglinis ng attic dahil ayaw niyang mag-isa doon.

Inutusan siya kanina ni Ma'am Cynthia na linisin ang attic pinapatapon na ang mga gamit roon na mga nakasalansan.

Ang mga canvas raw iyon kaya sinunod na lang siya ni Carla, masama ang tingin nito sa akin pero hindi ko na lang ito pinansin pa.

Napaubo ako dahil maalikabok na at may mga agiw na rin dito at napakaraming gamit pero mga naka-plastic naman.

“Ilang taon na itong hindi nalilinisan mula ng mamatay ang asawa ni Sir Gabriel.“ Sabi ni Carla kaya napatingin ako sa kanya at nilibot ang tingin ko sa malawak na silid.

“Bakit? Dito ba siya naglalagi?“ Tanong ko kaya tumango si Carla.

“Ilang taon na ako rito at narinig ko na ang kwento tungkol sa dating asawa ng amo natin.“ Sabi niya na napahinga ng malalim.

“Mahilig raw iyong magpinta at tumugtog ng piano, dito siya madalas mamalagi lalo na nang pinagbubuntis pa lang niya ang kambal.“ Kwento ni Carla may iba pa siyang sinabi pero nakuha ng pansin ko ay ang nakasalansan na mga canvas at halos pare-pareho lang lahat ang naka-pinta dito.

Karagatan at bundok at may isang lalake na nakatalikod at nakapamulsa.

“Si Sir Gabriel yan, mahal na mahal niya ang amo natin kaya lagi niya raw yan na pinipinta.“ Sabi ni Carla kaya napatango ako at napatitig dito.

Base sa pagkakatitig ko ay mas matangkad ang lalake kaysa kay Gabriel at tila may pumapasok sa isip ko na hindi ito si Gabriel.

Napahinga na lang ako ng maluwag at nagsimula na akong maglinis dahil masyadong madumi ay nahirapan kami ni Carla.

Napatingin kami sa pinto ng bigla itong bumukas kaya nagulat pa ako ng makita ko Gabriel.

“Sino ang nagutos na linisin ang attic?“ Kinabahan ako at napatingin kay Carla kaya napalapit siya sa akin.

“Pinalinis ho ni madam ipapatapon na raw niya ang ilan sa mga gamit dito na naiwan ng kapatid niya.“ Sagot ni Carla kaya nagulat kami ng magmura ang amo namin kaya napatingin ako sa kanya.

“That woman is testing my patient.“ Galit niya na turan saka lumabas ng kwarto kaya nagkatinginan kami ni Carla.

“Away na naman ito ng malala.“ Sabi ni Carla na pinaligpit na ako at saka na niya ako niyaya na lumabas na.

Bago ako lumabas ay tinignan ko pa ang buong silid at pakiramdam ko ay napakalungkot talaga ng lugar na ito.

Naabutan namin na nag-aaway na naman ang amo namin at ngayon nga ay tuluyan na nito na pinaalis ang sister-in law niya.

Dito ko nakita kung paano magalit si Gabriel kaya niyaya na muna ako ni Carla na bumalik sa kwarto namin.

Papanhik ako mamaya kapag gising na ang kambal, nag-tetext naman si Angelo kapag gising na ito.

“Napuno na talaga ang boss natin.“ Komento ni Carla kaya napailing na lang ako at napahinga ng malalim.

“Sinabi mo pa pero kawawa ang alaga ko.“ Sabi ko sa kanya kaya napatango lang siya at huminga ng malalim.

“Halika na nga magsimula na tayo ulit magtrabaho.“ Niyaya na ako ni Carla na lumabas muli ng kwarto namin kaya nagpahila na lang ako sa kanya.

Sumapit ang tanghali na hindi bumaba ang kambal dahil bawal sila lumabas utos ng ama nila kaya kahit ako ay walang nagawa.

Hindi ko rin ito pinapansin dahil naiinis ako dito kaya ginagawa ko ay lagi akong nakabuntot kay Carla at ginagawa ko na busy ang sarili ko.

“Okay na ang tanghalian ng mga bata?“ Tanong ko kay Carla kaya tumango siya at inayos ang tray na may laman ng pagkain.

“Tulungan na kita iakyat ito para hindi ka na bumalik.“ Sabi ni Carla kaya tumango ako.

Habang paakyat kami ay siya naman na pagsulpot ni Gabriel kaya nagulat ako at napayuko.

“Ihahatid niyo ba yan sa mga bata?“ Tanong nito na sinagot naman agad ni Carla.

“Ako na nito Carla sige na.“ Sabi nito na kinuha ang dala ni Carla kaya nagulat ito, maging ako ay ganun rin.

“Come on Sonata.“ Sabi nito kaya napasunod ako sa kanya sinenyasan na lang ko ni Carla na bababa na siya kaya tumango ako sa kanya.

“Mag-usap tayo mamaya Sonata!“ Sabi ni Gabriel kaya napahinto ako kaya napatitig siya sa akin at napatango na lang ako.

Ayoko nang dagdagan pa ang galit niya ngayong araw kaya tumango na lang ako sa kanya, saka na ako sumunod papasok sa kwarto ng mga bata.

Iniwan na kami ni Gabriel dahil alam ko na hindi makakain ng maayos ang dalawang bata kung nandito ang daddy nila.

“Kain na kayo wala ang daddy niyo.“ Masaya ko na turan sa dalawa kaya pareho na silang umupo dito sa lamesa.

Pinaghimay ko sila ng isda at maya't maya ay sinusubuan ko si Angelo na naglalambing na naman.

“I wish you are our mom.“ Biglang sabi ni Anthony kaya napatingin ako sa kanya at napangiti.

Sana nga ito ang nasa isip ko dahil sino ba ang hindi gugustuhin na maging anak ang dalawang ito.

“Pwede niyo naman akong maging mama pero wag niyong papalitan ang mommy niyo.“ Sabi ko sa kanya kaya nakita ko ang ngiti ni Anthony na hindi umabot sa mga mata niya.

Sinubo ko na sa kanya ang huling nasa kutsara at bahagyang pinisil ang pisngi nito.

“Mula ngayon hindi ka na namin tatawagin na nanny, mama na po pero kapag tayong tatlo lang.“ Masaya na turan ni Angelo kaya napatawa ako sa sinabi at tumango.

Nang matapos ko na pakainin ang mga bata ay naghugas ako ng kamay dito sa banyo nila at napahinga ako ng malalim.

Naaawa ako sa mga bata dahil lumaki sila na walang ina at ni hindi nga nila gusto na banggitin ang pangalan nito.

Paglabas ko ay nandito na sa kwarto si Gabriel at pinagsasabihan ang dalawang bata na parehong nakayuko kaya napailing na lang ako.

Lumapit ako dito at tinabihan ang dalawang bata kaya tila nakahinga ng maluwag ang dalawa.

“Sa susunod na may gawin pa kayo na ikapapahamak ni Sonata ay pauuwiin ko na siya sa bahay nila at hindi niyo na siya makikita pa.“ Seryoso nito na turan sa dalawa kaya napailing na lang ako.

“Maliwanag ba?“ Tanong nito na may kasama nang pagbabanta sa boses kaya napatitig ako sa kanya na nakatingin rin pala sa akin.

Dapat talaga kaming mag-usap ng lalakeng ito bata pa lang ang mga anak niya pero baka magkaroon na ang dalawa ng sakit puso dahil sa nyerbyos.

“Wag niyo intindihin ang sinabi ng daddy niyo okay.“ Lambing ko na lang sa dalawa na pareho kong hinalikan sa pisngi matapos kong pagsepilyuhin at pinunasan po pareho ang mga basa nila na pisngi.

“Takot pa rin po kami ganyan po magsalita si daddy.“ Sabi ni Angelo na naglalambing na yumakap sa akin kaya napailing na lang ako.

Matapos kong maibaba ang mga pinagkainan ng dalawa ay bumalik ulit ako dito sa taas, nagpaalam ako kay tiya na may pinapagawa ang amo namin na masungit.

Huminga muna ako ng maluwag saka kumatok sa pinto ng kwarto ni Gabriel nang bumukas ito ay agad niya akong hinila papasok.

Pero kasabay nito ay ang paghalik niya sa akin kaya nabigla ako at napaungol na lang sa ginagawa niya.

Mukhang hindi lang paguusap ang gahawin niya kundi ang papakin na rin ang labi ko.

Related chapters

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter eight

    Napahawak ako sa dibdib ni Gabriel at pilit ko siyang tinutulak at hindi ko binubuka ang mga labi ko.Pero malakas siya at nakapinid ako sa pader at pilit pa rin akong lumalaban sa kanya.Napaungol ako ng bigla niyang hawakan ang dibdib ko dahilan para mapaungol ako at maibuka ko ang bibig ko.At wala na akong nagawa kundi ang tugunin na lang ang halik niya at napayakap na lang ako sa kanya.“I miss you babe.“ Pareho kaming humihingal ng bitiwan niya ang labi ko at napadausdos na lang ako habang hawak ang dibdib ko na malakas ang kabog.“Sabi mo mag-uusap lang tayo!“ Inis ko na turan sa kanya sabay palo sa braso niya na ikinatawa niya kaya napailing na lang ako.Akma akong tatayo pero inalalayan niya ako kaya napahinga ako ng malalim.“Mag-usap lang tayo Gabriel pakiusap.“ Pakiusap ko sa kanya kaya napahinga siya ng malalim.“Okay, now sit and we will talk.“ Sabi niya kaya napaupo na lang ako at napahinga ng maluwag.“Gabriel sana wag mo naman pagmalupitan ng ganun ang mga bata.“ Laka

    Last Updated : 2024-11-26
  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter nine

    Tumawag ako sa bahay at kinumusta ko ang mga kapatid ko at si nanay, umiiyak na naman ito sa pagka-miss sa akin.“Nay wag ka nang umiyak, magbabakasyon ako diyan promise.“ Sabi ko dito na tumango lang ito at nagpunas pa ng luha.“Siena alagaan mo si nanay at ang mga kapatid mo ha, huwag mo silang paglalaruin ng matagal sa labas.“ Sabi ko sa kapatid ko na tumango at ngumiti lang.“Opo ate kong maganda mababait naman sina Simone at Sirone.“ Sabi niya kaya napangiti ako.“May bigas pa ba kayo? May pera pa ba si nanay?“ Tanong ko mayamaya kaya napangiti ito at sunod-sunid na tumango.“Meron pa ate sobra yong pinadala mo kaya kasya pa iyon hanggang sa isang buwan.“ Sabi niya kaya napahinga na lang ng maluwag.“Ate sino yon?“ Biglang tanong ni Siena kaya napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Gabriel na may kausap sa cellphone niya.Nandito pala ako sa garden at nakaupo ako dito sa lamesa at nakita ko ang boss ko na seryoso sa pakikipag-usap sa telepono.“Boss ko yon may kausap.“ Sagot

    Last Updated : 2024-11-26
  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter ten

    Napahinga ako ng malalim bago pumasok sa kwarto ni Gabriel at napatingin sa paligid.Wala naman siya dito pero pinapapunta niya ako dito kaya napakunot ang noo ko.Makalat na naman ang kwarto niya nagkalat ang mga papel at damit niya kaya napanguso na lang ako at isa-isa itong pinulot.Dalawang araw rin akong hindi nakapaglinis dito dahil may mga inasikaso ako, ang passport ko na sekretarya na lang daw ni Gabriel ang kukuha.May tampo pa rin ako nong isang araw pa dahil pinaasa ako na maglilinis ako pero hindi naman, kaya ang siste ay linagtawanan ako nina Carla.Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto ng banyo kaya napatingin ako dito at nakita ko si Gabriel na lumabas at nakatapis lang ng tuwalya at bagong ligo.Napatalikod ako dahil magkakasala ako kapag tumingin ako sa lalakeng ito na nakahubad at parang wala pang pakialam.“Hi babe.“ Bati niya at naramdaman ko na papalapit siya kaya umatras ako at napapikit.“Huwag kang lumapit diyan ka lang!“ Malakas ko na turan sa kanya kaya n

    Last Updated : 2024-11-26
  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter eleven

    Yong kaba ko ay nandito pa rin sa isip ko ang lagi kong nakikita ay ang nangyari sa amin ni Gabriel kanina at lagi itong pumapasok sa isip ko.At rin hindi ako makatulog dahil gising na gising pa rin ako samantalang si Carla ay naghihilik na kaya napabangon ako.Napakamot na ako ng ulo ko at kinuha ko ang panali ng buhok ko at basta ko na lang tinali ang buhok ko at saka tumayo.Dahan-dahan akong lumabas ng kwarto namin at naglakad papunta sa kusina ng malaking bahay para kumuha ng tubig.Napatingin ako sa loob dahil bukas pa sa kusina sa loob kaya sinilip ko ang screen dahil nakabukas lang ito pero naka-lock naman.Nagulat ako dahil nakita ko si Gabriel na nasa lamesa at parang nagkakape, kinabahan ako dahil baka makita ako nito kaya nagmadali ako na kumuha ng pitsel at baso sa ref at saka ako lumabas agad at muli kong ni-lock ang pinto.Imbes na bumalik ako sa kwarto ay naglakad ako papunta sa garden at nilapag ko ang dala ko sa lamesa at naupo.Napahinga ako ng maluwag at saka napa

    Last Updated : 2024-11-28
  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter twelve

    Ilang minuto siguro akong umiiyak lang dito sa garden at napakasakit na nang lalamunan ko dahil ko maihinto ang pag-iyak ko.“Napakasama pala magsalita ng tiya mo Sonata, hindi ako makapaniwala na may ganun siyang ugali!“ Nagulat ako kay Carla na bigla na lang sumulpot at pinatayo ako kaya napayakap ako sa kanya at muli akong umiyak habang nakayakap sa kanya.Nandito na kami sa kwarto namin pero umiiyak pa rin ako kahit pilit akong pinapatahan ni Carla.“Bessy tahan na namamaga na ang mga mata at ang ilong mo mapula na para kang si Rudolf the reindeer.“ Sabi niya na pinupunasan ang mga luha na hindi tumitigil sa pagtulo.“Hiwag mo nang intindihin ang sinabi ng tiya mo, ako hindi ako nagiisip ng ganun alam ko na mahal ka ni Sir Gabriel promise.“ Sabi niya na hindi man lang nakapagpalubag sa damdamin ko.“Totoo naman si-sinabi ni tiya.“ Iyak ko na sabi sa kanya kaya napailing na lang siya.“Hindi Sonata kung mahal mo si Sir Gabriel go girl sumugal ka at saka mo na isipin ang mga susunod

    Last Updated : 2024-11-28
  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter thirteen

    Napangiti ako habang tanaw ko ang kambal na naglalaro sa garden at kalaro si Carla na parang bumalik sa pagkabata.Ilang buwan na ang lumipas mula nang mangyari ang araw na iyon pero nandito pa rin ang sama-samang kaba, sakit at hindi ko maipaliwanag na damdamin.Si tiya ay humingi na nang tawad sa akin at mahal niya lang daw ako at ayaw niya akong masaktan kaya nakapagsalita siya ng ganun.Pero pinatawad ko na siya simula pa lang at ayos na kami, hindi naman na siya tutol kung mahal namin ni Gabriel ang isa't isa.Medyo awkward nga lang pero unti-unti ay sinasanay ko na ang sarili ko pero hindi pa rin naman magbabago ang turing ko sa mga kasamahan ko.Napakaswerte ko dahil ni isa kanila ay hindi man lang tumutol at walang problema sa kanila iyon, sabi nga nila ay masaya sila na unti-unti nang nagbabago ang amo nila.Nagagawa na kasing ngumiti ni Gabriel at nakikipag-usap na siya ng maayos sa kmabal na hindi nagagalit at mas madalas na niyang ilagi ang oras niya dito sa mansyon kaysa

    Last Updated : 2024-11-29
  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter fourteen

    Namumula pa rin ako habang nakaupo dito sa sofa at nag-iisip kung ano ang pwede kong gawin.Dahil nakaramdam ako ng antok ay pumasok na lang ako sa kwarto ni Gabriel at humiga dito sa kama.Amoy niya ang nandito at malamig kaya napayakap ako sa unan ni Gabriel at napangiti saka ko na pinikit ang mga mata ko.Nagising ako dahil may tila nakayakap na sa akin mula sa likod kaya napahawak ako sa braso ni Gabriel na nakayakap pala sa akin.Gumalaw ako saglit pero hindi ko maikilos ang katawan ko dahil masyadong mahigpit ang yakap ni Gabriel.“You're awake now love?“ Bulong ni Gabriel kaya napatango ako at napahawak sa braso niya.“Uwi na tayo?“ Tanong ko kaya nahinga siya ng malalim at napayakap lalo ng mahigpit sa akin.“Mamaya na kakain muna tayo.“ Bulong niya pero napaharap ako sa kanya at napatitig sa kanya.“Hahanapin tayo ng mga bata at saka nag-promise ako na sa bahay kakain.“ Sabi ko sa kanya na napatawa ng mahina at napatitig sa akin kaya ito na naman ang puso ko na malakas ang ti

    Last Updated : 2024-11-29
  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter fifteen

    Laging abala si Gabriel nitong mga nakaraan na araw at lagi itong wala pero hindi naman nakakalimot na kumustahin ako.Tulog na rin ako sa tuwing umuuwi ito kaya hindi na kami nagkakausap, alam ko naman na kailangan siya sa trabaho niya kaya nauunawaan ko naman iyon.Sabado ngayon at walang pasok pero ang kambal ay mayroong piano lesson kaya maaga itong gumising at hinatid na namin ni Kuya Mon ang driver namin.Naisipan ko na dumaan sa grocery para bumili ng mga kailangan sa bahay dahil imbes na si tiya ang bibili ng mga ito ay ako na lang dahil wala naman akong gagawin.“Hintayin na lang kita dito hija.“ Sabi ni Kuya Mon kaya napailing ako at inabutan ko siya ng five hundred para makabili siya ng miryenda niya kaya nagpasalamat ito.Nilabas ko ang listahan ko at nagsimula ako sa can goods, pumunta ako sa section ng mga sardinas dahil nagpapabili ng spanish sardines si Carla.Dinagdagan ko na ito dahil gusto ko rin ito na inuulam, kumuha rin ako ng tuna in can at corn in can.Nawili a

    Last Updated : 2024-11-29

Latest chapter

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-nine

    Si lola naman ay sinaway si lolo na agad na nilapitan ni mama, niyakap nito si lola at hinalikan sa pisngi."Apo ko, kumusta ka at ang baby mo?" Tanong ni lola kaya agad akong lumapit dito, at saka yumakap at humalik sa pisngi nito.Saka naman ako lumapit kay lolo na agad ko itong niyakap at hinalikan din sa magkabilang pisngi."My princess, how's your feeling?" Tanong nito kaya agad ko naman itong sinagot at saka ako lumapit kay Gabriel at saka ako napatitig kay lolo."Lolo, meet my husband. Gabriel San Diego." Sabi ko kay lolo na agad naman na napatingin kay Gabriel.Binigay nito ang kamay niya kay Gabriel na agad naman kinuha ni Gabriel, pero niyakap ito ni lolo na ikinangiti ko na lang.Si lola rin ay niyakap si Gabriel, at saka ito humingi ng pasensya sa inasta ni lolo kanina."Magkano ang kinikita ng mga negosyo mo sa isang taon Gabriel?" Biglang tanong ni lolo sa asawa ko."Enough to build my wife and our child a beautiful castle, and i can provide them a better life until we g

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-eight

    Samuel is nervous while we are here in the elevator.Nang sabihin namin dito kanina ang tungkol kay Simone ay nagulat ito at hindi makapaniwala.Pero kita ko ang kasiyahan sa mukha nito."Kinakabahan ako ate." Bulong nito kaya hinawakan ko ang kamay nito at napatitig kay Gabriel."Okay lang yan Sam, ganyan rin ang ate mo nong unang beses namin na puntahan si Simone." Sabi ni Kyros na kasama namin ngayon."Excited po ako na kinakabahan, makikita ko na rin sa wakas si Simone." Sabi ni Samuel kaya napangiti na lang ako.Nang makarating kami sa kwarto ni Simone ay tulog pa ito, pero si Samuel ay hindi napigilan na lapitan ang kapatid at niyakap niya ito.Umiiyak ito at dahil dito nagising si Simone."Kilala mo ba ako? Ako ito ang Kuya Samuel mo." Umiiyak na sabi nito sa kapatid na agad naman na tumango at umiyak na rin.Simone recognize him, pero hindi ito makapagsalita at naunawaan agad ito ni Samuel."Magpagaling ka okay, para sa birthday niyo ni Sirone ay makauwi ka na at tiyak ako na

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-seven

    Both Gabriel and Gael didn't said anything, when my father told them everything.Si kuya ay wala ring imik, pero si papa ay sinubukan niya naman na ipaliwanag ang lahat kung bakit ginawa iyon ni Gallard San Diego.I know na ginagawa lang ito ni papa para maunawaan ito ng magkapatid.I don't know what to say either, dahil nasasaktan ako para sa magkapatid.Lalo na si Gabriel, he never saw his mom mula nong sanggol pa lang ito.Ang kinilala nitong ina ay ang mayordoma nila na nagpalaki dito.And what about Gael? He still young that time too. Naiisip ko pa lang kung ano ang naging impact nito sa kanila ay masasabi ko hindi nila deserve ang ganitong buhay.Lumaki silang salat sa pagmamahal ng isang ina, walang mga magulang na gumabay sa kanila.Gustavo abuse them, when they were young. Pinalaki sila nito sa masamang tahanan.“To be honest kung ako ang tatanungin, they are the worst parents i ever met. To think that Natalia, my wife has worst parents, but them nah, kung ako ang masusunod i

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-six

    Dumating si Gael kasama ang pamilya nito, he has three child. Two boys seven years old and a three years old and the youngest is four months old baby girl.His wife is pretty and kind. Unang kita ko pa lang dito ay alam ko na napakabuti ng puso nito.She is kinda shy type of a woman, and five year younger than Gael, half pilipina and a half australian.Matatas rin itong magtagalog at kitang-kita ko ang pagmamahal ni Gael dito.And i remember while looking at this family, do i really need to tell to Gael that he is the real father of the twins?And i have my answer already too, i don't want to break this family apart.Tama na yong alam lang nito na anak ni Gustavo at Alina ang kambal, at si Gabriel ang kilala ng kambal na ama ng mga bata.My parents wellcome them with a warm heart, and also my whole family.Nakita ko na masaya ang pamilya na binuo ni Gael, and Gabriel said that he deserve it more than anyone else.His sacrifice is shown in the past years, kaya naman ayoko nang sirain p

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-five

    Nagising ako na wala dito sa tabi ko si Gabriel kaya napabangon ako.Nakita ko ito sa sofa nakaupo at hawak ang laptop nito at may ginagawa.Oo nga pala umaga sa Pilipinas at may trabaho ito, tumayo ako kaya napatingin ito sa akin.“Nakatulog ka na ba?“ Tanong ko dito kaya pinaupo ako nito sa tabi nito.Malamig ang kwarto kaya sumukob ako sa kumot nito at napasandal dito.“I was talking to Gael if they can come here, together with his wife and child.“ Sabi nito kaya napatango lang ako dito.Nang mag-reply si Gael ay umuo ito agad at ihahanda ang ticket ng pamilya nito agad.“I told him about our son. He feel so sorry at the same time guilty too, but i told him that it's okay.“ Sabi nito sa akin kaya napatango ako dito.“So we can let him rest now?“ Tanong ko dito kaya napatango ito.“Napag-isip isip ko na kailangan na talaga natin siyang pakawalan, it was hard but we need to do this babe.“ Bulong nito kaya napayakap ako dito at naalala ko na hindi ko pa dito nasasabi ang tungkol sa pa

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-four

    Awkward ito ang tamang salita sa mga sandaling ito.Si papa ay seryoso lang na nakatitig kay Gabriel, katabi ko ito na nakaupo sa harap nila ni mama.“Nice to meet you, Mr. Cortessi and Mrs. Cortessi.“ Nagsalita si Gabriel at binati nito ang mga magulang ko.Ang boses nito ay matatag at walang halong kaba, mukhang pinaghandaan ito ng mabuti ni Gabriel.“Nice to meet you too, San Diego.“ Sabi naman ni papa pero siniko ito ni mama na nakangiti sa asawa ko.“It's nice to finally meet you hijo, i am glad that you come here already. We really want to meet you.“ Sabi ni mama na nakangiti kaya napangiti na lang ako.Mama is always our sunshine, she always want us to have this kind of light conversation.“I am planning po, but when ypu personally called me i never had a second thought.“ Sabi ni Gabriel kaya nagulat ako sa sinabi nito at napatingin kay mama.“Honey you called him?“ Nakakunot ang noo na tanong ni papa kay mama, pero sinenyasan ito ni mama na manahimik muna.“Yes, ano pa nga ba

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-three

    Napaiyak ako habang nakatingin kay Gabriel habang nagpipilit pa rin ito na lumapit sa akin.Nauna nang pumasok sa eroplano ang mga kapatid ko kasama si Kyros at Olivia.Hawak ni Xanty at Leon si Gabriel at nagpipilit talaga ito na lapitan ako.Pumayag man ito na umalis kami pero kanina ay nagbago ang isip nito, baka daw hindi na kami makabalik dito.Pero nangako ako dito na kung sakali man na pumayag sina mama ay sumunod sila agad sa Romania.Kahit naman ganon ay takot pa rin ang mga ito na baka hindi na kami magkita pa.“Tara na Sonata.“ Inakay na ako ni kuya kaya nagpaakay na ako dito.Gusto ko na sumunod si Gabriel sa amin ito naman ang sinabi ko dito pero matigas ang ulo nito.Ayaw akong pauwiin sa Romania, kapag daw kasi umuwi ako ay baka hindi na kami magkita pa.Hindi naman iyon mangyayari kaya nagkasagutan kami.mismo ang nagsabi na baka hindi ko na ito maabutan kung magtatagal pa ako dito sa Pilipinas.Minsan ang hirap mag-isip ng tama, pwede naman kasi silang sumunod sa amin

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-two

    Nagising ako na masakit ang ulo ko kaya napatingin ako sa tabi ko pero wala dito ang asawa ko.Nakita ko ang orasan at alas singko pa lang ng madaling araw.Nakarinig ako ng katok na tila nagmamadali kaya agad akong bumangon.“Gabriel, wala dito sina Sonata.“ Sabi ni Kyros kaya napakunot noo ako.“What do you mean by that?“ Tanong ko kaya pinasunod ako nito agad pababa.Then Iñigo, Takeshi and Olivia are here in the sala, while Kyris is like a child in the sofa.“They put something in our drink, lumuwas sila sa Manila at sabi ni Kyris ay alam na nila kung nasaan si Ramil!“ Biglang sabi ni Kyros kaya napamura ako ng malakas.“Xanty, Leon, Achilles, and the woman and also Sonata, Siena and Samuel are not here!“ Sabi naman ni Olivia kaya lalo akong napamura at napatingin ako kay Kyris.Alam nito ang ginawa nina Sonata, ang asawa ko na basta na lang nagdesisyon ng ganito.“Ibig sabihin si Miriam ay hindi ang babae na kasama natin ng ilang araw?“ Tanong ni Olivia matapos sabihin ni Kyris n

  • The Probinsyana and the Heartless CEO   Chapter sixty-one

    Napahinga muna ako ng malalim bago ako bumangon.Nagbihis ako at saka ko tinitigan si Gabriel na mahimbing ang tulog.Saka ako lumabas at naglakad sa madilim na pasilyo pababa ng hagdan.Nasa baba na si kuya na hinihintay ako.“Nakatulog na sila lahat, si Kyris at Xanty nasa bodega sila kasama yong babae.“ Sabi nito kaya napatango ako dito.Napatingin ako kina Kyros na nasa sala, mga wala itong malay o mas tamang sabihin na mga nakatulog ito.We put sleeping pills, sa gatas kanina ng mga kapatid ko at kay Olivia.While kuya, Xanty and Kyris and also Leon who knows this too.Sila na ang naglagay ng pampatulog sa iba pa, including my husband na umakyat kanina pero nagawan ko naman ito ng paraan.We need to do that to infiltrate our plan easy.Lumabas kami ni kuya papunta sa bodega hindi naman kalayuan dito sa villa.Imbakan ang bodega ng mga gamit sa villa at storage area rin ng mga pagkain.Nang pumasok kami sa loob ay nasa gitna ang babae, nakaupo sa upuan at nakatali ang katawan.Nan

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status