Artemis’ POV“Pupuwede bang ako ang maghatid sa unang klase niya sa eskwela?” tanong ko kay Zelo. Matagal niya akong tinignan. Akala ko’y hindi siya papayag subalit mayamaya lang ay napatango na lang din. It’s Hades' first day to school. Dapat ay homeschool lang siya subalit gusto nitong normal siyang magiging estudyante kaya walang nagawa si Zelo dahil ‘yon ang gusto ng anak. I was worried about him but I don’t really want to derive him the normal life that he wanted. It's been two days since he know about me almost kidnapping him kaya hindi katulad noon na madalas niya akong kawayan at lapitan kapag nagkakasalubong kami, he just treat me like a ghost now. Pareho silang mag-ama. Kung hindi ko pa kauusapin ay hindi nila ako papansinin. Zelo still cold at me. Kailan nga ba hindi, Artemis?Mas mabuti na rin ‘yon para hindi ko na kailangang lagyan ng invicible line ang pagitan naming dalawa. He have a fiancee and I should just really respect her. And now, mukhang makakasama ko rin sa
Artemis’ POVLumabas lang ako ng kotse na dala-dala ang coat ko. Bakas na bakas naman ang kape sa aking puting polo. Ms. Yu went out immediately nang makarating kami. Nagmamartsa patungo sa kung saan dahil hindi ko siya pinatulan. I don’t really fight with girls verbally. Even if she don’t say those kind of words, I already degrade myself so much. Kita kong napatingin sa akin ang ilang staff subalit dire-diretso na rin ako sa kwarto ko dahil bahagyang nilamig dahil natuyo na ang kapeng natapon sa akin. I’m starting to unbutton my polo when I looked at the door. Kumunot ang noo ko nang dire-diretsong pumasok sa loob si Zelo. May simangot sa mukha at napatingin sa akin ngayon. “Angel said na tinapon mo ang kape sa kaniya. Na nabanlian mo ang kamay niya,” anito kaya napangisi ako roon bago umiling. Nagpatuloy lang ako sa pag-aalis ng polo ko. Hindi na siya pinansin pa. He act like he doesn’t know me at all. I won’t do petty things like that.“I’m here to hear what you say,” aniya. Hin
Artemis’ POV“Why do I even need to be on watch kung kakain lang sila? Bakit may magbabatuhan ba ng tinidor sa dining area?” tanong ko kay Junio nang dinner na at ako pa rin ang pinagbabantay niya. Well, hanggang alas otso ako subalit bakit kailangan ko pang panoorin sila? Ano? Sasaktan ko lang ang sarili ko roon. “It’s your job. Huwag kang maarte,” ani Junio sa akin. Halatang ayaw niya rin talagang patagalin pa ang usapan. At ayaw rin akong pagbigyan na siya na ang magbantay. Hindi ko alam subalit parang pamilyar ang pag-uugali niya. Napairap na lang ako at walang nagawa kung hindi ang mapabuntonghininga na lang at nagtungo na sa dining area. Hinintay ko lang ang tatlo. Mayamaya lang ay pumasok sila sa loob, noong una’y tahimik pa subalit kalaunan ay masaya na silang nag-uusap na tatlo. Dumaan lang ang tingin ng nag-ama sa akin at parehong tila nadaanan lang ang hangin. Samantalang si Ms. Yu naman ay tinignan ako mula ulo hanggang paa bago inirapan. Nanatili lang ang seryoso kong m
Artemis’ POVFunny how I tried to convince myself on what I think about. Sumunod ako sa kanila nang lumabas na sina Junio ng private jet niya. Hindi ko alam kung bakit paulit-ulit na nagre-replay sa utak ko ang itsura nilang tatlo kanina kahit na ilang minuto naman na ang nakalipas. Hindi ko alam kung bakit paulit-ulit ko ring naalala ang ginawa ni Zelo. Akala mo’y video’ng naka-loop. Nauna kaming nagsibaba ng mga kasama ko habang buhat-buhat wng ilang gamit na kanilang dalawa. We’ll stay here in the private island of Zelo. Naglahad ako ng kamay nang pababa si Hades subalit malamig niya lang ‘yon na tinignan bago hinintay si Ms. Yu na bumaba. Naglahad ng kamay si Ms. Yu na siya namang tinanggap ng anak ko. Kita ko ang pagngisi ni Ms. Yu nang tignan niya ang kamay kong nakalahad pa rin hanggang ngayon habang si Hades ay hindi ako pinansin na para bang hindi nakita. Or maybe he feel disgusted na kahit na hawakan niya lang ako’y hindi niya na gusto. Napagilid ako nang walang balak na m
Artemis’ POVI tried to distract myself by looking at the place habang nakababad pa rin sa tubig sina Ms. Yu at sina Hades kasama ang ama niya. We are here at their swimming pool area. Kaya lang ay hindi mapigilan ng mga mata ko na magpabalik-balik sa kanila. Kita kong salabay na ngayon ni Zelo si Hades habang natatawa naman si Ms. Yu na kinukuhanan sila ng litrato. “Hey,” she called me when she saw that I was looking at them. Hindi ako gumalaw. She’s not telling anything. Malay ko ba kung bakit niya ako tinatawag. Mas lalo ko lang nakita ang matalim niyang mga mata. “Come here! We need someone to take a photo of us,” anito. Nilingon ko naman ang mas bata sa aking gwardiya. Senior guards siya ni Zelo but still young. Agad napaawang ang labi niya at tila hindi makapaniwala na pinapasa ko sa kaniya ang inuutos. Well, hindi ko rin naman kasi talaga sigurado kung sino nga ba ang inuutusan nito. Isa pa, hindi rin naman niya tinawag ang pangalan ko. Malay ko ba kung ako talaga ang inuutus
Artemis’ POVAng may buhat-buhat na pagkain na si Zelo’y agad ding ibinaba ang pagkaing dala bago niya dinaluhan ang anak habang nag-aalala. Nang lingunin niya ako’y masama ang tingin na ibinigay niya na para bang may kakayahan akong saktan ang anak naming dalawa. Hindi ko mapigilan ang makaramdam ng panibugho roon. Binuhat niya lang ang anak habang nakahawak si Ms. Yu sa kaniya. As if she was his mental support. Matagal akong natulala sa habang nakatingin sa kanilang gawi hanggang sa kalaunan ay napadiretso na lang din ako ng tayo. Nagtungo ako sa kanilang gawi habang dala-dala ang oinment na lagi kong dala. Nakita ko agad sila sa sala. The three of them are serious. Nang makita ako’y kita ko ang pag-iwas ng tingin ni Hades sa akin habang si Zelo naman ay nanatiling ginagamot ang anak. Si Ms. Yu ang sonbrang talim ng mga mata habang nakatingin sa akin.“What are you still doing here? Hindi pa ba sapat na muntikan mo nang ipahamak ang anak?” malamig niyang tanong sa akin kaya bahagy
Artemis’ POVI was already off duty nang makasalubong ko si Hades na naglalakad patungo sa kusina. Nanatili lang siya sa dalampasigan kanina, he wasn’t in the mood to swim. Nakatingin lang sa karagatan. While watching him earlier, para kong nakikita ang sarili. I was always like that when I’m having a deep thought. “Are you going to eat now? Should I ask the chef to get you the food you want?” tanong ko sa kaniya. “No, thank you. My mommy will get me food. Sabay po kaming kakain,” he sound so formal. Hindi naman masungit ang pagkakasabi niya subalit pakiramdam ko talaga’y sobrang layo na ng pagitan naming dalawa. Tumango lang ako bago ko siya pinadaan. Pinanood ko lang siyang naglakad hanggang sa tuluyan na siyang mawala sa mga mata ko. Nagtungo lang ako sa labas at sinubukang contact-in si Athena. I stayed far away from the guards that are taking turn right now.“Good evening, Baby,” malambing kong bati kay Athena subalit wala ang kadalasang maligalig niyang tinig. “Good evening
Artemis’ POV“Done with your call center call, huh? Akala ko’y aabutin ka na ng madaling araw,” malamig na sambit sa akin ni Zelo nang madaan ako sa kaniyang gawi. Unti-unting napaawang ang labi ko sa kaniyang sinabi. Ano na naman ang kinagagalit ng bruhong ito? Hindi ko na lang mapigilan ang sariling mapasimangot. Napawi nga lang nang makita ko rin si Hades na nakatingin sa akin. Both of them are staring at me coldly. Sumisimsim lang ito sa kaniyang orange juice habang nakikinig sa sinasabi ng kaniyang ama. Parang gusto kong biglang kaltukan si Zelo sa ideyang pinapasok niya sa kokote ng anak ko. “Nanunuyo? Hindi mapakali habang kausap? Why does he wants you to go home now? Hindi makatulog ng hindi ka katabi?” nakangisi niyang tanong sa akin. Pinagkunutan ko siya ng noo roon. He was mocking. Alam kong hindi niya alam ang tungkol kay Athena but I felt like he was insluting her with the way he said it. Kaya hindi ko mapigilan ang kumulo ang dugo habang nakatingin sa kaniya ngayon. “