LOGINShare
Chapter 31
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
The President's Twins Chapter 32
Artemis’ POV“Anong ibig mong sabihin?” Agad akong napatayo sa aking kinauupuan nang marinig ang sinasabi ng kapatid ko. “We are on our way to the hospital. I need to go. I just inform you. I’ll call you again later,” aniya. Hindi na ako hinintay pang makapagsalita at pinatay na agad ang cellphone. Agad na napaawang ang labi ko roon. Malakas pa rin ang galabog ng tibok ng puso ko. Napatingin na lang ako sa anklet tracker na nasa aking paa. I have the key. Me and Macoy already work to create a duplicate. Hindi ko lang inaalis dahil wala pang balak tumakas. Sinisigurado lang na hindi ako pag-sususpetiyahan ni Zelo but I don’t think I’ll be able to sleep tonight kung hindi ako aalis ngayon. Ibinaba ko lang ang aking tracker sa kama bago ako tumalon sa bintana rito sa kwarto ko. Nakita ko ang ilang guards na seryoso lang sa kani-kanilang trabaho. Tatlo lang naman ang gising ngayon kaya dahan-dahan akong lumapit sa mga ito. Palihim na pinatumba sila isa-isa. Hindi naging mahirap ‘yon. B
The President's Twins Chapter 33
Artemis’ PO“Is that you, Mama?” she asked habang may pagtataka sa mukha. Sinubukan niya pang hawakan ang pisngi ko kaya nginitian ko siya. Mayamaya lang ay unti-unti nang tumulo ang kaniyang luha. “I’m not dreaming at all, right, Mama?” she asked kaya tumango ako sa kaniya dahilan kung bakit unti-unti siyang napahagulgol ng iyak. Hindi niya na napigilan pa ang sariling yumakap kaya hindi ko rin mapigilan ang mapait na ngiti ko habang niyayakap din siya pabalik. Mas lalo pa itong humagulgol dahilan kung bakit may background na tawa ni Seb at ni Ares. “Aba, akala mo’y inapi, huh?” natatawang pang-aasar sa kaniya ng kaniyang Tito subalit hindi pa rin ito kumakawala sa akin. Hindi siya huminto sa kaiiyak kaya maski ako’y nangilid na lang din ang luha mula sa mga mata. Hinaplos ko lang din ang kaniyang likod habang panay ang hagulgol niya. “Miss na miss po kita, Mama,” aniya habang umiiyak. Napangiti na lang ako bago hinalikan ang bunbunan niya. “Miss na miss din kita, Baby…” malambin
The President's Twins Chapter 34
Artemis’ POV“Not yet, Baby…” sambit ko kay Athena kaya napanguso siya bago na lang napatango sa akin. “But I’ll try to introduce you and him with each other someday…” Ang tono’y maliit at hindi rin sigurado sa gustong sabihin. “Does he know how to fight?” she curiously ask. “He’ll start to learn he said…” ani ko kaya napatango si Athena roon. “I’ll protect him while he can’t fight yet then,” aniya kaya unti-unting kumurba ang ngiti mula sa aking mga labi bago ko ginulo ang kaniyang buhok. “I hope he wants a sister so we can be close, Mama…” sambit pa ni Athena kaya ngumiti lang ako. I don’t really know how to say that I don’t know if I’ll be able to bring his brother with me. I’m not giving up that idea subalit alam kong mahihirapan talaga ako pagdating doon. “He was also always rank 1 at his previous school… And he was known as one of the youngest kid who won in a national competition abroad,” ani ko. Siguro isa sa bagay na pinagpapasalamat ko noong nagtungo ako sa Palais ay a
The President's Twins Chapter 35
Artemis’ POV“What did you just do, Artemis?” galit na tanong niya. He wasn’t even wearing his formal clothes. Naka-jogger na black at gray na sando lang habang kitang-kita ang galit mula sa kaniyang mga mata. “Oh, I just got check. Masama ang pakiramdam ko kanina. Balak ko rin namang bumalik sa isla,” ani ko na tumawa pa subalit tila ba walang magagawa ang ngiti ko sa galit na galit niyang mukha ngayon. Nakaramdam din ako ng kaba nang tumingin siya sa hospital na pinanggalingan ko. Lumapit siya sa akin at sinubukang idikit ang likod ng kaniyang palad sa aking noo. “Liar,” he said kaya napatikhim pa ako. “You fucking went out of the island with just you in the boat. Fuck it. Nag-iisip ka ba, Artemis?” tanong niya na masama ang tingin sa akin. Napapikit na lang ako at hindi rin nagsalita. Alam din talaga na tama siya. “Well, nakaligtas naman ako at okay na rin. Nagpa-check up na ako. Balak ko nang bumalik sa isla ngayon,” sambit ko na ngumiti pa sa kaniya subalit nanatili ang lamig
The President's Twins Chapter 36
Artemis’ POVHindi ako nagsalita sa kaniyang tanong. I already said that I can die just for my daughter. Nanatili lang ang tingin niya sa akin. Ang mga mata’y unti-unting nawala ang galit. Hindi ko alam kung tama ba ako nang nababasa, lungkot ba ‘yon o dinadaya lang ako ng aking mga mata. Tinalikuran niya ako at mukhang tinawagan sina Junio. He just called them to stop looking for me because I was already with him. I’ll be really true to my words but before that I should inform my brother not to talk about Athena whenever we text and call each other to find the culprit for the attempted kidnapping. Kaunting tiis lang muna para sa aming dalawa ni Athena. Hindi ko nga lang alam kung kakayanin ko ba. Nilingon ako ni Zelo nang makitang tahimik lang akong nakatayo sa isang tabi habang pinapanood siya. “Let’s go,” malamig niyang saad at naunang naglakad patungo sa yate. Hindi ko alam kung saan galing ang yateng ito. Sumunod lang ako at hindi na nakipagtalo pa dahil mukhang badmood na bad
The President's Twins Chapter 37
Artemis’ POVNapaawang ang labi ko sa kaniya roon. Hindi sigurado sa kaniyang sinasabi but I felt like I know, pinipilit ko lang sabihin sa sarili na hindi. “What, Baby? I don’t understand… Can you enlighten me?” Sa pagkakataong ito’y nilingon niya na ako. Kitang-kita ko ang puot mula sa kaniyang mga mata kaya tila ramdam ko na ang kirot mula sa aking dibdib.“I know that you are my biological mother… You… You disgust me… I don’t like you to be my mom at all… I hate you…” aniya. Nangingilid ang luha mula sa kaniyang mga mata habang sinasabi 'yon. Ang mga mata ko’y mas lalong lumamlam. Parang ilang punyal ang tumusok sa aking dibdib sa aking narinig. Ang sakit-sakit palang marinig ito mula mismo sa bibig ng anak. “I’m sorry, I’m sorry, Baby… Mama didn’t stay with you… Patawarin mo ako, Anak…” Hindi ko na mapigilan pa ang paghikbi ko at ramdam na rin ang panghihina ng tuhod. Kita rin na unti-unti na siyang napaiyak. Pinigilan niya ang bawat hikbi. Hindi ko alam kung kailan niya pa ala
The President's Twins Chapter 38
Artemis’ POVWe already went back to Manila. Hindi rin na-enjoy ng lahat ang pananatili sa provate island ni Zelo sa Cebu. Hades and Zelo weren’t in the mood to have fun. Alam ko naman din kung sino ang may kasalanan doon subalit hindi ko rin magawang magsisi. Palihim pa rin naman akong in-inform ng kapatid ko tungkol kay Athena. Well, just some coding that we came up with when we are still a child. Paniguradong miss na miss na rin ako ng batang ‘yon subalit mas nangungulila lang talaga ako sa kaniya nitong mga nakaraang araw. “Ako na lang ang maghahatid sa kaniya.” Agad kong presinta nang sabihin nilang ihahatid na si Hades. “He wants any of the bodyguards except you,” ani Junio kaya nanatili lang ang hindi nagpapatinag na ekspresiyon ng mukha mo. But deep down nasasaktan din sa narinig. Ilang araw rin talaga akong hindi gustong makita ni Hades. He treated me as a ghost kapag nadadaanan niya na. Alam ko na wala akong karapatang masaktan doon dahil ako mismo ang gumawa niyon sa aki
The President's Twins Chapter 39
Artemis’ POV“Hindi mo talaga pinapalagpas ang kahit anong oportunidad, huh? You are really pathetic,” bulong niya sa akin kaya hindi nagbago ang ekspresiyon ng mukha ko. Narito na ako sa opisina ni Zelo ngayon. It means I’ll be starting to work. Mas nairita pa siya dahil hindi man lang ako natinag kaya ilang irap pa ang ginawa niyang muli bago niya nilingon si Zelo. “Come on, Babe, let’s go now. We should shop together so we can wear a couple clothes for Mama’s birthday,” ani Ms. Yu kay Zelo at sinubukan niya pang yumapos sa kaniyang braso. Matagal akong napatingin sa kamay niyang na kay Zelo lang hanggang sa mag-angat na ako ng tingin. Nakasalubong ko ang mga mata ni Zelo na hindi ko alam kung nakatingin ba sa akin o ano. Bahagyang umangat ang isang sulok ng kaniyang labi bago niya nilingon si Ms. Yu. “Alright, Babe, let’s do that.” Wala naman si Hades ngayon dito subalit tila ang bigat ng dibdib ko. Hindi ko alam kung bakit tila may kumukurot muli rito. Mariin ko lang na kinagat
Latest chapter
The President's Twins Final Epilogue
Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any
The President's Twins Epilogue 6
Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit
The President's Twins Epilogue 5
Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are
The President's Twins Epilogue 4
Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama
The President's Twins Epilogue 3
Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam
The President's Twins Epilogue 2
Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti
The President's Twins Epilogue 1
Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali
The President's Twins Chapter 98
Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig
The President's Twins Chapter 97
Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na
