Noong tuluyan na silang maglaho sa paningin ko. Ramdam ko na parang may dumagan na bigat sa dibdib ko habang pinagmamasdan silang unti-unting nawawala sa paningin ko. Nang hindi ko na sila matanaw, napabuntong-hininga ako at nagdesisyong bumalik sa cabin. Pagkapasok ko sa loob, isinara ko ang pinto at napasandal saglit dito. Tila nawala lahat ng lakas ko. Tumungo ako palapit sa kama. Mula sa pagkakatayo, halos matumba ako sa rito. Naupo ako roon, saka dahan-dahang isinampa ang aking mga paa at niyakap ang aking mga tuhod. Walang tunog sa buong silid, tanging mabibigat kong paghinga ang maririnig. At doon na ako bumigay. Bumagsak muli ang mga luha ko. Para silang malakas na buhos ng ulan na matagal nang pinipigil ng langit. Muling sumagi sa isipan ko ang lahat ng pinagdaanan naming apat, ang sakit ng bawat sugat na iniwan ng nakaraan, ang sakripisyong kinailangan naming gawin para sa pagmamahal, ang kasinungalingang pumuno sa pagitan namin, ang pagtatraydor na naglagay ng lamat sa t
Nakita ko kung paano siya napalunok, kung paano bumigat ang paghinga niya habang nakatitig sa katawan ko. Hindi niya itinago ang paghanga sa kanyang mga mata. Lumapit ako sa kanya, marahang hinawakan ang kanyang baba at iniangat ito upang magtama ang aming mga mata. Dahan-dahan kong pinadulas ang mga daliri ko pababa sa kanyang leeg, hanggang sa marating ko ang suot niyang necktie. I held the tie between my fingers and slowly, sensually, removed it from his collar. Hindi siya kumibo. Tahimik lang niya akong pinanood habang isa-isang lumuluwag ang buhol ng necktie niya sa ilalim ng aking mga daliri. Nang tuluyan ko iyong matanggal, kaagad ko iyong ibinigay sa kanya. At ngayon, nakatingin lang siya sa akin, ngunit sa kanyang mga mata, nababasa ko na ang kasunod na mangyayari. Pinagdikit ko ang dalawa kong kamay sa harapan niya, habang nakititig lamang sa kanya, at walang pag-aalinlangang sinabing... "Tie me now." Bahagyang napaawang ang kanyang bibig, tila nagulat sa sinabi ko. "A
Dear Readers, Thank you for reading this story. Masaya ako para sa lahat ng nagpatuloy na basahin ito at sa walang sawang pag-aantay, kahit ang tagal-tagal kong mag-update. Sana huwag ninyong kalimutang mag-rate kahit papaano. Your rating has a huge impact and the power to help every author, as it allows us to reach and attract more readers. And then... Gusto ko lang i-share nang kaunti ang writing journey ko habang sinusulat ang librong ito. I started writing this more than two years ago, but then I went on a long hiatus. This was my first mafia book, and when I left it, it only had 34 chapters. Ang totoo niyan, minalas ako... na-reset ang phone ko, at nabura ang mahigit 50 chapters na naisulat ko na at kulang na lang sa edit. I was so brokenhearted at that time. Mas masakit pa siya sa naramdaman ko noong nag-break kami ng boyfriend ko, lalo na’t kasabay pa ng mental health struggles ko. Nawalan ako ng gana magsulat, kaya nagdesisyon akong huminto muna. But last year, when
PART 1: Winter Snow Hidalgo Hindi mapigilan ni Snow ang makaramdam ng pinaghalong excitement at kilig habang papalapit siya sa Sylvestre mansion para makasama ang gwapo niyang fiancé, si Marcus. It had been almost a week since huli silang nagkita, at sabik na sabik na siyang muling maramdaman ang yakap nito. Grabe, ang bilis ng mga araw, sobrang naging busy si Snow sa set ng isang pelikulang ipapalabas in a couple of months. That day was their last taping day, and finally, makakahinga na rin siya kahit papaano. Sobrang naging abala siya sa trabaho na halos wala na siyang pahinga, pero ngayon, sa wakas, makakapagpahinga na rin siya kahit ilang araw lang. Though bago pa lang siya sa mundo ng showbiz, hindi pinagsisisihan ni Snow ang paglayo sa kanyang growing career para sa isang relasyon. Acting was never really her dream, mula noon, mas gusto na talaga niyang magsulat. She wanted to be a professional novelist, someone whose stories could be adapted for TV and film. That was her true
PART 1: INTENTION Habang tahimik na tinatahak ng limousine ang basa at madulas na highway, sumulyap si Sed, ang driver, sa rearview mirror bago marahang nilinaw ang kanyang lalamunan. "Miss Snow, si Sir Demetri po. Kuya ni Sir Marcus," aniya, bahagyang tumingin sa lalaking nakaupo sa tabi niya. Bahagyang napalingon si Snow, halatang nagulat. Her hazel-brown eyes met the striking yet undeniably intimidating gaze of the man beside her. Ngunit si Demetri, sa halip na bumati, saglit lang siyang tiningnan bago muling ibinalik ang tingin sa bintana, tila walang interes sa presensya niya. Nakaramdam ng kaunting pagka-ilang si Snow sa malamig na aura nito, pero pinilit niyang ngumiti nang magalang. "Nice meeting you," she said hesitantly. Inilahad niya ang kamay, kasabay ng pagpapakilala. "I’m Snow Hidalgo, fiancée ni Marcus." Muling bumaba ang tingin ni Demetri, hindi sa kamay niya kundi mas bumaba pa. His gaze lingered a second too long on her chest, where the damp fabric of her whit
PART 1: A Father's Disappointment **EVENING PARTY** Maraming tao ang dumalo sa pa-party sa Sylvestre mansion, mga business partners, family friends, at ilang kakilala ni Snow ay naririto. Masayang tawanan at magalang na usapan ang bumalot sa paligid, pero nanatili si Demetri sa gilid, nakaupo kasama ang mga kasosyo ng ama niya. Their talks didn’t interest him dahil nasa kay Snow lamang nakatuon ang mga mata niya. Kahit anong pilit niyang iwasan, palagi pa ring bumabalik sa dalaga ang tingin niya. Nakatayo si Snow sa tabi ni Marcus, masayang nakikipag-usap sa mga bisita. Ang malambing niyang tawa ay humalo sa masiglang atmospera. Mas humigpit ang hawak ni Demetri sa baso, ramdam ang bahagyang inis na gumapang sa dibdib niya. Why did she pull his attention so easily? Isang mahinang tawa ang gumambala sa iniisip niya. "When’s your turn?" Lumapit si Wrent sa tabi niya, may hawak na whiskey, at may pilyong ngiti habang nakatingin kay Marcus. "Feels like just yesterday your brothe
Habang tahimik na umiinom ng kape sa balkonahe, nilapitan si Demetri ni Manang Lucelle. "Hindi ka ba pupunta sa bayan?" tanong nito habang inaayos ang kurtina sa gilid. Hindi siya agad sumagot, pinaparamdam muna ang init ng kape sa dibdib. "Habilin pa naman sa’kin ng iyong ama na dumalo ka sa fiesta," dagdag pa ni Manang Lucelle. "Marami siyang palaro sa mga kabataan doon, at may pa-raffle pa. Alam mo naman na muling tatakbo bilang Gobernador ang iyong ama. Gusto niya lang makasigurado kung may mga tao pang gustong sumuporta sa kanya sa susunod na eleksiyon." Napatawa si Demetri nang mapakla. Politics. It’s always about power and control. "Naroroon din ba si Marcus?" tanong niya habang nakatingin sa malayo. "Palagi siyang kasama ng iyong ama sa mga lakad niya. May balak rin kasing tumakbo bilang Mayor si Marcus sa susunod na eleksiyon." Napangisi si Demetri bago muling lumagok ng kape. "Siguro naroroon rin ang fiancée niya." "Syempre. Bayan ni Snow ang may fiesta kaya narara
PART 1 **Snow's POV** As I stood in front of the mirror, wearing my wedding gown for the first time, I couldn't help but smile. Ang ganda ko pala. The dress hugged my figure perfectly, emphasizing every curve most elegantly. It felt surreal, like a dream I never wanted to wake up from. "Hala ka! Ate, bakit mo sinukat?" Ice’s voice snapped me out of my thoughts. She stood by the door, arms crossed, eyes wide in shock. I turned to her, still grinning. "Bawal ba? Look at me, bagay na bagay sa’kin, ‘di ba?" "Ate, baka hindi matuloy ang kasal ninyo ni Kuya Marcus," she said worriedly. Natawa lang ako. "Pamahiin lang ‘yon. How else would I know if kasya sa’kin kung hindi ko isusukat?" She sighed dramatically before flopping onto my bed. "Dalawa na lang pala kami ni Mama ang maiiwan dito sa bahay. Nakakalungkot naman." Napatingin ako sa kanya. Ramdam ko ang lungkot sa boses niya. Alam kong gusto niya lang magdrama, pero somehow, my heart ached a little, too. I walked over and sa
Dear Readers, Thank you for reading this story. Masaya ako para sa lahat ng nagpatuloy na basahin ito at sa walang sawang pag-aantay, kahit ang tagal-tagal kong mag-update. Sana huwag ninyong kalimutang mag-rate kahit papaano. Your rating has a huge impact and the power to help every author, as it allows us to reach and attract more readers. And then... Gusto ko lang i-share nang kaunti ang writing journey ko habang sinusulat ang librong ito. I started writing this more than two years ago, but then I went on a long hiatus. This was my first mafia book, and when I left it, it only had 34 chapters. Ang totoo niyan, minalas ako... na-reset ang phone ko, at nabura ang mahigit 50 chapters na naisulat ko na at kulang na lang sa edit. I was so brokenhearted at that time. Mas masakit pa siya sa naramdaman ko noong nag-break kami ng boyfriend ko, lalo na’t kasabay pa ng mental health struggles ko. Nawalan ako ng gana magsulat, kaya nagdesisyon akong huminto muna. But last year, when
Nakita ko kung paano siya napalunok, kung paano bumigat ang paghinga niya habang nakatitig sa katawan ko. Hindi niya itinago ang paghanga sa kanyang mga mata. Lumapit ako sa kanya, marahang hinawakan ang kanyang baba at iniangat ito upang magtama ang aming mga mata. Dahan-dahan kong pinadulas ang mga daliri ko pababa sa kanyang leeg, hanggang sa marating ko ang suot niyang necktie. I held the tie between my fingers and slowly, sensually, removed it from his collar. Hindi siya kumibo. Tahimik lang niya akong pinanood habang isa-isang lumuluwag ang buhol ng necktie niya sa ilalim ng aking mga daliri. Nang tuluyan ko iyong matanggal, kaagad ko iyong ibinigay sa kanya. At ngayon, nakatingin lang siya sa akin, ngunit sa kanyang mga mata, nababasa ko na ang kasunod na mangyayari. Pinagdikit ko ang dalawa kong kamay sa harapan niya, habang nakititig lamang sa kanya, at walang pag-aalinlangang sinabing... "Tie me now." Bahagyang napaawang ang kanyang bibig, tila nagulat sa sinabi ko. "A
Noong tuluyan na silang maglaho sa paningin ko. Ramdam ko na parang may dumagan na bigat sa dibdib ko habang pinagmamasdan silang unti-unting nawawala sa paningin ko. Nang hindi ko na sila matanaw, napabuntong-hininga ako at nagdesisyong bumalik sa cabin. Pagkapasok ko sa loob, isinara ko ang pinto at napasandal saglit dito. Tila nawala lahat ng lakas ko. Tumungo ako palapit sa kama. Mula sa pagkakatayo, halos matumba ako sa rito. Naupo ako roon, saka dahan-dahang isinampa ang aking mga paa at niyakap ang aking mga tuhod. Walang tunog sa buong silid, tanging mabibigat kong paghinga ang maririnig. At doon na ako bumigay. Bumagsak muli ang mga luha ko. Para silang malakas na buhos ng ulan na matagal nang pinipigil ng langit. Muling sumagi sa isipan ko ang lahat ng pinagdaanan naming apat, ang sakit ng bawat sugat na iniwan ng nakaraan, ang sakripisyong kinailangan naming gawin para sa pagmamahal, ang kasinungalingang pumuno sa pagitan namin, ang pagtatraydor na naglagay ng lamat sa t
Natigilan ako nang biglang sumunod si Feurene sa mag-ama, may dala siyang payong. Maalinsangan kasi ang panahon kahit walang araw. Ngunit bago pa siya tuluyang makalapit sa dalawa, dumako ang tingin niya sa akin. Napahinto siya. Nagtagpo ang mga mata namin. At sa sandaling iyon, napansin rin ako ni Marcus. Mula sa masayang tagpo ng isang pamilyang naglalaro sa dalampasigan, bigla na lang silang parehong nakatingin sa akin. Hindi ako nag-alinlangang lumapit. Tatlong metro na lang ang pagitan namin nang ngumiti ako. "Hi! How are you?" bati ko sa kanila, bago ko nilingon ang batang karga-karga ni Marcus. Napakaganda ng bata, kitang-kita ang pinaghalong katangian nina Marcus at Feurene. "How old is she?" tanong ko kay Marcus. "Two years old," sagot niya sa mahinahong tinig. Tumango ako bilang tugon. Muli kong ibinaling ang tingin kay Feurene, ngunit hindi siya makatingin sa akin. "Hindi mo ba na-miss ang pag-arte, Feurene?" tanong ko sa kanya. Noon ko lang siya nakitang lumingon,
Maging ang paghinga ko ay tila nahinto. Ang lalaking iyon… Nakita ko kung paano siya may ibinulong kay Mayor, at agad namang tumango si Mayor sa kanya. Ilang sandali lang ay dahan-dahang iniangat ng lalaki ang kanyang tingin at nagtama ang mga mata namin. Nanlaki ang mga mata ko. M-Marcus... He is alive! Kaagad siyang umiwas ng tingin. Kahit mahaba na ang kanyang buhok at may balbas pa siya, sigurado ako—si Marcus iyon. Habang hawak ko pa rin ang mikropono, nagpatuloy ako sa pagkanta. Hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya, hindi alintana ang bigat ng damdamin ko sa sandaling iyon. Pilit kong pinanatili ang kumpiyansa sa boses ko, hanggang sa natapos ko ang kanta. Nagpalakpakan ang mga tao, at kasama na siya sa mga pumalakpak. "Isa pa!" sigaw ng crowd, halatang gusto pa nilang marinig akong kumanta. Hindi ko sila binigo. Muli kong tinugtog ang electric guitar at sinimulan ang panibagong kanta. Sa buong pag-awit ko, naroon lamang siya sa likod ni Mayor, nakiki-jamming sa musika
**Snow's POV**"Miss Snow, smile ka naman diyan," request ni Salim. Siya ang photographer at videographer na kasama namin for documentation para sa aming community outreach dito sa Isla ng South View Pablo.Kakadaong lamang namin sa pantalan gamit ang isang superyacht na pagmamay-ari ng isa sa mga boss ng Sandstorm Management. Walang special treatment sa SM, talagang pinagamit lang nila sa amin ang yate para hindi na mahirapan ang team namin na makarating sa islang pupuntahan. Malayo pa naman ito sa mainland.Habang bumababa ang anchor ng yate, ramdam ko ang banayad na paggalaw ng tubig. Ang hangin ay preskong-presko, dala ang halimuyak ng dagat at sariwang hangin mula sa isla. Sa di-kalayuan, kitang-kita ang dalampasigan na may puting buhangin. Napapalibutan ang isla ng malalaking puno ng niyog at makukulay na bahay-kubo. Kahit nasa laot pa lang kami, rinig na ang masasayang tugtugin at hiyawan ng mga tao.Napilitan akong ngumiti habang kinukunan ako ng litrato ni Salim."Ayos na?" t
**Demetri's POV** "Oh? You're here?" Gulat na tanong ni Demetria nang madatnan niya ako sa loob ng penthouse habang nakaupo sa harap ng grand piano. Ang mapanuring tingin niya ay agad na sumipat sa akin, para bang nagtataka kung bakit narito pa ako ngayon. Napalingon ako sa kanya, saka sinipat ang itsura niya mula ulo hanggang paa. She looks absolutely breathtaking today, dressed in an elegant shimmering light blue gown that drapes gracefully over her figure. The soft, glistening fabric catches the light with every movement, perfectly complementing her fair complexion. "Saan ang punta mo?" tanong ko habang tinitingnan siya. "I was invited to High Society Brunch Gathering," sagot niya nang walang pag-aalinlangan, kasabay ng mahinang buntong-hininga. "Oh? That sounds like a wonderful gathering," sagot ko, bahagyang itinaas ang kilay habang pinagmamasdan siya. Napailing siya bago pinaikot ang mga mata, halatang hindi sang-ayon sa sinabi ko. "If I had a choice, I wouldn’t go," sag
At doon kami nagpatuloy, walang alinlangan, walang pahinga. Hindi siya tumigil hangga’t hindi ko pa nararating ang pangatlo kong órgasmo. Paulit-ulit niyang dinala ako sa rúrok ng sarap, at ako naman, walang nagawa kundi tanggapin ang bawat ulos niya na parang hindi ko na kakayanin pa, pero gusto ko pa rin. We did it until 3 AM. I was so freaking exhausted. Parang naubos ang lakas ko sa lahat ng posisyong ginawa namin. Halos lahat ng posisyon ay nakatayo kami. Nakakapagod talaga kapag palaging nakatayo, parang hindi ko na maramdaman ang mga binti ko. Ewan ko ba kung saan humuhugot ng lakas si Demetri. He is so damn good at standing positions. Marahan akong kumilos sa kama, pakiramdam ko ay parang binugbog ang buong katawan ko sa matinding pagod. Gusto ko siyang yakapin, kaya noong pagtagilid ko at kinapa ko siya, nagulat ako nang wala siya sa tabi ko. Kaagad kong iminulat ang mga mata, bahagyang nanlalabo pa sa antok, at napatingin ako sa puwesto niya sa kama. Wala siya. Tul
Ang mainit at matigas niyang pagkalalaki, naninigas sa ilalim ng kanyang sweatpants. I barely had time to react before my face brushed against it, feeling every inch of his throbbing length even through the fabric. My breath hitched, heart pounded wildly as the realization sank in, he was aroused, painfully hard, and it was all because of me. Ginamit ko ang aking mga kamay upang ilabas iyon mula sa suot niyang pants. Ramdam ko ang bigat at init nito sa palad ko, matigas, namimintig sa pananabik. I gave him a fellatio while he was busy ravishing mine with his mouth. His tongue worked relentlessly, sending waves of pleasure through me, habang ako naman ay pilit na inaangkin siya gamit ang aking bibig. It was such a wild position... an erotic standing 69. My body hung in the air, fully exposed, completely at his mercy. After feeling the warmth of my mouth, he started humping his hips against my face, pushing himself deeper with each thrust. Napakapit ako sa kanyang hita, pilit na