Tulog na tulog si Laarni sa tabi ni Kyre samantalang si Kyre ay naka-cellphone lang. Sa kabilang braso niya ay ang ulo ni Laarni. Hinalikan niya ang noo ng asawa bago ibinalik ang tingin sa cellphone niya. May tini-check kasi siya na email mula sa accounting department. Biglang may tumawag sa cellphone niya na numbero lamang. Pero parang sa familiar ang numero na ito kaya naman ay sinagot niya. “Kyre, where are you? Kanina pa kami dito?” bungad agad ni Vivoree na nasa kabilang linya. Napatingin si Kyre sa wall clock at nakita niyang 11 pm na ng gabi. “I'm sorry, tulog na kasi si Laarni kaya hindi na kami makapunta.”“Kami? Ikaw lang ang ini-invite namin. Hindi kasam si Laarni doon,” sagot ni Vivoree.“Vivoree, I can't leave Laarni alone,” sagot ni Kyre. “Ano siya, bata?” Sabi naman ni Vivoree. “Saka baka kayo magkasama?”“Anong problema kung magkasama kami? We're a couple. Natural lang na magkasama kami,” sagot ni Kyre na halatang napikon sa kausap. “I'm sorry, I cross the
Tuwang-tuwang pinagmasdan ni Laarni ang mga pictures niya naka-post sa Facebook. Kung kaning FB account? Doon lang naman sa mga empleyado ng kompanya ni Kyre na nagpapicture kanina sa kanya. Syempre nangunguna si Sheena sa mga nagpo-post nito. Kung nagtatataka kayo kung paano nakita ni Laarni ay naka-follow lang naman ang mga ito sa official fb page account niya. “Ang kukulit din naman pala ng mga ito,” bulong ni Laarni sa sarili.Natawa na lang si Laarni sa pictures niya kasama siya. Hindi niya akalain na may mga taong gustong makilala siya. Natigil lang ang pagtingin-tingin niya sa mga pictures niya sa Facebook ng pumasok si Sheena. Napaangat din si Laarni ng tingin upang pakinggan kung ano ang sinasabi nito. “Sir, Mr. Fuentabella is in the lobby po. Papasukin ko ba?” tanong ni Sheena sa asawa niya. “What does he want?” tanong naman ni Kyre dito at napatingin pa sa relo na pambisig. Marahil ay tiningnan kung anong oras na. Nagkibit balikat lang si Sheena sa tanong na iyon
Hindi maipinta ang mukha ni Laarni habang tinitingnan ang sina Kyre at Vivoree na nag-uusap tungkol sa negosyo. Ang dami kasing tanong ng babae tungkol dito na hindi niya alam kung kailangan ba talagang itanong yon.Siya na hindi maka-relate ay nagmistulang third wheel sa lakad nilang ito. Buti na lang at nandito rin si Sheena. Nilibot nila ang buong plantasyon at ngayon ay nasa factory sila kung saan ginagawa ang strawberry juice. Kaya pala M & Berries flying troops ang pangalan ng volleyball team nila dahil ang ibig sabihin pala nito ay M stand for Mendoza at ang Berries ay mga iba’t-ibang klase ng prutas tulad ng strawberry, blueberry, mulberry, dewberry na mula pa sa sariling nilang farm na nasa Baguio.“Alam mo, Miss Lani. Parang ayaw ko dyan kay Vivoree. Nakita ko ang galawan niya sa loob ng court, mapanakit.” Puna ni Sheena dito pero sa tunong sila lang nang nakakarinig.“Sssh, marinig ka,” saway ni Laarni kay Sheena. “Ah, basta ayaw ko sa kanya. Feeling ko may gagawing hind
“Bakit ang baho mo?” tanong ni Laarni kay Kyre. Halos masuka siya sa baho ng asawa niya. Inamoy naman ni Kyre ang sarili ngunit wala naman siya naamo na hindi kanais-nais na amoy. “Wala naman ah?” sagot ni Kyre saka binalingan si Sheena. “Mabaho ako?” Inamoy naman ni Sheena ang amo. “Hindi naman pero parang dumikit ang amoy ni Miss Vivoree sayo.”Matapos mabanggit ang pangalan ni Vivoree ay mas lalong nasusuka si Laarni. Mabuti na lang at may trashcan sa malapit doon niya inilabas ang lahat ng kinain niya. “Are you okay, sweetie?” nag-alalang tanong ni Kyre sa kanya.“Oo, okay na ako. Pero gusto ko nang umuwi,” sagot ni Laarni. “Alright, let's go home.” Sabi ni Kyre. “Sheena, ikaw na muna ang bahala dito. Call me if there's a problem.”“Yes, sir,” sagot naman ni Sheena. “Good. Una na kami,” sabi ni Kyre sa secretary niya. Nang tumango si Sheena ay inakay na ni Kyre si Laarni sa parking lot kung saan ang sasakyan niya nakaparking. Sa sasakyan ay tahimik si Laarni. Wala siya s
Kararating lang nila Laarni at Jen sa Arena kung saan gaganapin ang 3rd game nila versus Lionian Smasher. Sinundo ulit siya ni Jen kasama si Racho sa condo unit nila ni Kyre dahil wala ulit siyang masakyan. Sobrang busy kasi ng asawa niya at hindi na siya magawang ihatid pa siya sa arena kung saan gaganapin ang laro nila ngayon. Buti na lang kagabi ay natupad nito ang pangakong sunduin siya sa training. Ngunit ngayon ay hindi na talaga kaya ng oras nito lalo pa ay may event silang dadaluhan. Naintindihan naman niya ito dahil trabaho naman ang pinunta nito. Pagdating nila sa locker room na nakalaan para sa team nila ay ramdam niya na parang may kulang sa team nila. Nagtataka tuloy siya dahil sobrang ingay ng silid kapag nandito na silang lahat ngunit ngayon ay parang tahimik ng team nila. “May nangyari ba?” bulong na tanong ni Laarni kay Shamma na siyang nauna sa kanila ni Jen. “Wala si Gwen,” sagot niya. “Huh? Bakit?” tanong niya sa kaibigan.“Ewan. Yan din ang tanong namin
“Best, sabay ka na sa amin. Ihahatid ka namin,” pag aya ni Jen sa kaibigan.“Hindi na, best. Hintayin ko si Kyre,” sagot ni Laarni.“Sigurado ka? Alas diyes na kaya,” sabi pa ni Jen.“Sige lang. Hintayin ko lang siya. Nangako naman siya na susunduin niya ako,” sagot ni Laarni.“Sige. Basta, sigurado ka ha? Kapag wala pa rin, tawagan mo ako balikan ka namin,” nag-alalang wika ni Jen. “Sige, Ingat kayo,” sabi ni Laarni sa kaibigan. Tumango lang si Jen at Racho at magkahawak kamay na umalis para makauwi na. Napa buga na lang ng hangin si Laarni. Kinuha niya ang cellphone niya para tawagan ang asawa. Ngunit nakailang ring na ay wala pa ring sumagot. Umupo na lang si Laarni sa bench na nakikita niya sa harap ng Arena. Muli niyang tinawagan ang asawa baka sa pagkakataong ito ay sumagot na.“Kyre, asan ka na ba?” tanong ni Laarni kahit wala namang sumagot sa kabilang linya. Napaiyak na lang ng lihim si Laarni. Kung kailan kailangan niya ang asawa para may mag-comfort sa kanya ay saka n
Napa buga ng hangin si Laarni ng nasa harap na siya ng hotel room na nakasulat sa text ni Gwen sa kanya. Oo, nasa hotel siya. Hindi siya mapakali. Ayaw siyang patahimikin ng isip niya. Kahit anong sabi niya na walang ginawa ang asawa niya ay ayaw na magpaawat ang isip niya. Kaya ito siya ngayon nasa harap ng hotel room. Akmang kakatok siya nang mapansin na bukas ang sinadora ng pinto. Napakunot ang noo niya. Ang reckless ng sinumang nasa loob. Hindi talaga nagsara ang pinto. Tahimik siyang pumasok sa loob. Dalangin niyang wala siyang makitang hindi kanais-nais. Ngunit para di yata dininig ang panalangin niya nang makitang may mga damit na nagkalat sa carpet. Oo, with carpet pa talaga ang room. Ito siguro ang pinaka mahal na room sa buong hotel dahil malaki at parang nasa bahay na na rin. Nilibot niya ang paningin at nakita niya ang isa pang pinto. Nagdadalawang isip siyang lapitan ito ngunit mas nanaig ang curiosity niya kaya naman ay nilapitan niya ito at sumilip sa pinto. D
“Coach, sorry sa nangyari noong nakaraang laro,” hinging paumanhin ni Laarni nang nasa training na sila kinabukasan.“Sorry din kung nasigawan. Hindi ko lang ini-expect ganun ang laro mo noong araw,” hinging paumanhin din ni Coach Johny. “Nawala rin kasi ako sa focus. Kasalanan ko rin,” nakayuko wika ni Laarni.“It's okay. Nextime, focus. Okay?” paalala ng coach niya. “Opo,” sagot ni Laarni. “Sige, go. Mag-training kana doon,” sabi pa ng coach niya. “Sige po,” sagot ni Laarni at tumalikod para makapunta sa mga ka-team niya na nag warm-up. Hindi pa man siya nakabot sa mga kasama niya ay nakaramdam na naman siya ang hilo kaya naman ay napakapit siya sa sinomang nasa malapit niya. Ipinikit pa niya ang mga mata para maibsan ang hilong nararamdaman. “Are you okay?” narinig niya mga tanong ni Gwen sa kanya. Nagasilapitan naman ang lahat ng kasamahan niya. “Are you really okay, Laarni?” tanong ni Coach Johnny. Umiling si Laarni. “Nahihilo ako coach.”“Here, kainis mo to,” concer