Hindi maipinta ang mukha ni Laarni habang tinitingnan ang sina Kyre at Vivoree na nag-uusap tungkol sa negosyo. Ang dami kasing tanong ng babae tungkol dito na hindi niya alam kung kailangan ba talagang itanong yon.Siya na hindi maka-relate ay nagmistulang third wheel sa lakad nilang ito. Buti na lang at nandito rin si Sheena. Nilibot nila ang buong plantasyon at ngayon ay nasa factory sila kung saan ginagawa ang strawberry juice. Kaya pala M & Berries flying troops ang pangalan ng volleyball team nila dahil ang ibig sabihin pala nito ay M stand for Mendoza at ang Berries ay mga iba’t-ibang klase ng prutas tulad ng strawberry, blueberry, mulberry, dewberry na mula pa sa sariling nilang farm na nasa Baguio.“Alam mo, Miss Lani. Parang ayaw ko dyan kay Vivoree. Nakita ko ang galawan niya sa loob ng court, mapanakit.” Puna ni Sheena dito pero sa tunong sila lang nang nakakarinig.“Sssh, marinig ka,” saway ni Laarni kay Sheena. “Ah, basta ayaw ko sa kanya. Feeling ko may gagawing hind
“Bakit ang baho mo?” tanong ni Laarni kay Kyre. Halos masuka siya sa baho ng asawa niya. Inamoy naman ni Kyre ang sarili ngunit wala naman siya naamo na hindi kanais-nais na amoy. “Wala naman ah?” sagot ni Kyre saka binalingan si Sheena. “Mabaho ako?” Inamoy naman ni Sheena ang amo. “Hindi naman pero parang dumikit ang amoy ni Miss Vivoree sayo.”Matapos mabanggit ang pangalan ni Vivoree ay mas lalong nasusuka si Laarni. Mabuti na lang at may trashcan sa malapit doon niya inilabas ang lahat ng kinain niya. “Are you okay, sweetie?” nag-alalang tanong ni Kyre sa kanya.“Oo, okay na ako. Pero gusto ko nang umuwi,” sagot ni Laarni. “Alright, let's go home.” Sabi ni Kyre. “Sheena, ikaw na muna ang bahala dito. Call me if there's a problem.”“Yes, sir,” sagot naman ni Sheena. “Good. Una na kami,” sabi ni Kyre sa secretary niya. Nang tumango si Sheena ay inakay na ni Kyre si Laarni sa parking lot kung saan ang sasakyan niya nakaparking. Sa sasakyan ay tahimik si Laarni. Wala siya s
Kararating lang nila Laarni at Jen sa Arena kung saan gaganapin ang 3rd game nila versus Lionian Smasher. Sinundo ulit siya ni Jen kasama si Racho sa condo unit nila ni Kyre dahil wala ulit siyang masakyan. Sobrang busy kasi ng asawa niya at hindi na siya magawang ihatid pa siya sa arena kung saan gaganapin ang laro nila ngayon. Buti na lang kagabi ay natupad nito ang pangakong sunduin siya sa training. Ngunit ngayon ay hindi na talaga kaya ng oras nito lalo pa ay may event silang dadaluhan. Naintindihan naman niya ito dahil trabaho naman ang pinunta nito. Pagdating nila sa locker room na nakalaan para sa team nila ay ramdam niya na parang may kulang sa team nila. Nagtataka tuloy siya dahil sobrang ingay ng silid kapag nandito na silang lahat ngunit ngayon ay parang tahimik ng team nila. “May nangyari ba?” bulong na tanong ni Laarni kay Shamma na siyang nauna sa kanila ni Jen. “Wala si Gwen,” sagot niya. “Huh? Bakit?” tanong niya sa kaibigan.“Ewan. Yan din ang tanong namin
“Best, sabay ka na sa amin. Ihahatid ka namin,” pag aya ni Jen sa kaibigan.“Hindi na, best. Hintayin ko si Kyre,” sagot ni Laarni.“Sigurado ka? Alas diyes na kaya,” sabi pa ni Jen.“Sige lang. Hintayin ko lang siya. Nangako naman siya na susunduin niya ako,” sagot ni Laarni.“Sige. Basta, sigurado ka ha? Kapag wala pa rin, tawagan mo ako balikan ka namin,” nag-alalang wika ni Jen. “Sige, Ingat kayo,” sabi ni Laarni sa kaibigan. Tumango lang si Jen at Racho at magkahawak kamay na umalis para makauwi na. Napa buga na lang ng hangin si Laarni. Kinuha niya ang cellphone niya para tawagan ang asawa. Ngunit nakailang ring na ay wala pa ring sumagot. Umupo na lang si Laarni sa bench na nakikita niya sa harap ng Arena. Muli niyang tinawagan ang asawa baka sa pagkakataong ito ay sumagot na.“Kyre, asan ka na ba?” tanong ni Laarni kahit wala namang sumagot sa kabilang linya. Napaiyak na lang ng lihim si Laarni. Kung kailan kailangan niya ang asawa para may mag-comfort sa kanya ay saka n
Napa buga ng hangin si Laarni ng nasa harap na siya ng hotel room na nakasulat sa text ni Gwen sa kanya. Oo, nasa hotel siya. Hindi siya mapakali. Ayaw siyang patahimikin ng isip niya. Kahit anong sabi niya na walang ginawa ang asawa niya ay ayaw na magpaawat ang isip niya. Kaya ito siya ngayon nasa harap ng hotel room. Akmang kakatok siya nang mapansin na bukas ang sinadora ng pinto. Napakunot ang noo niya. Ang reckless ng sinumang nasa loob. Hindi talaga nagsara ang pinto. Tahimik siyang pumasok sa loob. Dalangin niyang wala siyang makitang hindi kanais-nais. Ngunit para di yata dininig ang panalangin niya nang makitang may mga damit na nagkalat sa carpet. Oo, with carpet pa talaga ang room. Ito siguro ang pinaka mahal na room sa buong hotel dahil malaki at parang nasa bahay na na rin. Nilibot niya ang paningin at nakita niya ang isa pang pinto. Nagdadalawang isip siyang lapitan ito ngunit mas nanaig ang curiosity niya kaya naman ay nilapitan niya ito at sumilip sa pinto. D
“Coach, sorry sa nangyari noong nakaraang laro,” hinging paumanhin ni Laarni nang nasa training na sila kinabukasan.“Sorry din kung nasigawan. Hindi ko lang ini-expect ganun ang laro mo noong araw,” hinging paumanhin din ni Coach Johny. “Nawala rin kasi ako sa focus. Kasalanan ko rin,” nakayuko wika ni Laarni.“It's okay. Nextime, focus. Okay?” paalala ng coach niya. “Opo,” sagot ni Laarni. “Sige, go. Mag-training kana doon,” sabi pa ng coach niya. “Sige po,” sagot ni Laarni at tumalikod para makapunta sa mga ka-team niya na nag warm-up. Hindi pa man siya nakabot sa mga kasama niya ay nakaramdam na naman siya ang hilo kaya naman ay napakapit siya sa sinomang nasa malapit niya. Ipinikit pa niya ang mga mata para maibsan ang hilong nararamdaman. “Are you okay?” narinig niya mga tanong ni Gwen sa kanya. Nagasilapitan naman ang lahat ng kasamahan niya. “Are you really okay, Laarni?” tanong ni Coach Johnny. Umiling si Laarni. “Nahihilo ako coach.”“Here, kainis mo to,” concer
Palabas na si Kyre lobby ng kompanya kasama ang ilan sa mga executive ng nakasalubong nila si Mr. Fuentabella na galit na galit. Napatigil sila sa paglalakad. Galit na humarap sa kanila si Mr. Fuentabella.“What’s the matter?” tanong ni Kyre sa bagong dating.“What’s the matter?” may pang-uuyam na balik tanong ni Fuentabella. “You matter! Why did you pull out your investment at my company?” Saktong pagdating ni Vivoree na humahangos pa. Marahil ay sinundan ang ama. “Dad, please, calm down.”“Calm down? How would I? Do you know how much he shares in our company? It’s twenty percent, you idiot!”“What?” hindi makapaniwala na tanong ni Vivoree sa ama. “Right.” Biglang wika ni Kyre habang hinarapp si Vivoree. “That’s the consequence of your action, Miss Vivoree. Have you realized it now?”Nanginginig na humarap si Vivoree kay Kyre. Mukhang nakuha na nito kun ano ang puno’t-dulo sa kaganapan. “I’m sorry. But, still hindi kasama ang company naminn.”“You messed up with me! You messed up
Nagising si Laarni sa sinag ng araw na tumama sa mukha niya. Kaya napataas siya ang kamay upang matakpan ang liwanag. Nang maka-adjust ay saka pa lang niya inilbot ang paningin. “Nasaan ako?” tanong niya sa sarili. “Thank God. You’re awake, sweetie,” narining ni Laarni na sagot mula sa bintana kung saan nagmula ang liwanag. Saka lang ni Laarni napagtanto kung nasaan siya dahil sa amoy at room arrangement ng silid. Pati na rin ang suot niyang hospital gown. “Bakit ako nandito?” tanong niya sa kasama niya sa loob na walang iba kundi ang asawa niyang si Kyre. “You, pass out, sweetie. Naabutan kitang walang malay sa carpet,” sagot ni Kyre. “Kumusta ang pakiramdam mo, sweetie?” “Kailangan ko nang umuwi,” sabi ni Laarni. “No. The doctor said you need to have best rest for at least 1 week,” pagtanggi ni Kyre sa nais niya. “Wala akong sakit para magpahinga ng ganon kahaba,” giit ni Laarni. “Yes, but the baby inside your womb need rest,” sabi naman ni Kyre. Biglang