Matapos mag-breakfast ay diretso na si Laarni sa training place ng mga ka-team niya. As usual, kasama pa rin niya si Kyre. Simula yata ng muli niya itong nakita ay naka buntot na naman ito sa kanya. Hindi niya alam kung bakit niya ito ginagawa. Hinayaan na lang niya dahil alam niya na darating ang araw na magsasawa na ito sa kakabuntot sa kanya.“Bakit nandito si papi Kyre mo?” tukso ni Shamma kay Laarni habang nasa court sila.Nagkibit balikat lang si Laarni sa tanong niya. Wala siyang balak sagutin ang tanong nito. Aasarin lang naman siya nito kapag pinatulan niya.“May binabantayan yan, kaya nandito,” si Jen ang sumagot sa kanya. “I know right,” sabi naman ni Shamma at nag-appear pa silang dawala ni Jen. Napailing na lang si Laarni sa dalawang kaibigan niya. Nagbubulungan pa sila eh, rinig na rinig naman niya. Hinayaan na lang niya ang mga ito. Nagpatuloy ang training nila hanggang sa ina-anunsyo na break muna sila sa training. Kanya-kanyang upo sa gilid. Maya-maya ay
Tulad ng inaasahan ni Laarni ay sinundo siya ni Kyre kinagabihan. Nagpapaalam pa ito sa mommy Ethel niya na hindi daw siya iuuwi ni Kyre sa kanila ngayong gabi. “Saan naman ang punta n’yo, hijo?” tanong ni Ethel sa binata. “Mag-road trip lang kami, tita. Kung saan kami abutin ngayon ay doon kami matutulog,” sagot naman ni Kyre. “Papayag ba ang anak ko?” makahulugang tanong ni Ethel sa kanya. “Papayag ka di ba, sweetie?” balik tanong ni Kyre kay Laarni. “May choice pa ba ako? Narito kana,” pabalang na sagot ni Laarni.Ang hindi lang talaga maintindihan ng dalaga ay kung bakit ito ginawa ni Kyre. Kung tutuusin ay wala namang sila. Pero kung maka-asta ay parang pagmamay-ari siya ng lalaki. Kung tungkol pa rin sa deal kaya ganito ito sa kanya ay matagal ng tapos yon. Isa pa, nasunod naman ang gusto nito so bakit parang clingy rin ito sa kanya. Kung maka-asta ay parang boyfriend niya ito. “That’s great. So, let’s go?” tanong ni Kyre sa daaga. “Okay,” tanging sagot ng dalaga at tu
Walang seremonya ang naganap. Talagang pirmahan lang agad ang nangyari. Hindi naman impossible dahil Ninong ni Kyre isang Judge ang nagkasal sa kanila. “Thank you, ninong,” sabi ni Kyre dito. “Walang anuman, hijo. Naintindihan ko kung bakit mo agad to pinakasalan. Baka masulutan ka pa ng iba,” natatawa na wika ni Maximo sa inaanak niya. “Syempre naman, ninong. Mahirap na,” natatawa na segunda ni Kyre. Napailing na lang si Laarni dahil hanggang dito ba naman ay dala-dala ni Kyre ang kapilyuhan niya. “I’ll just let you know kung registered na ang kasal nyo. I’ll send the copy right away.” Wika ng Judge na nagkakasal sa kanila.“Alright, ninong. We’ll go ahead na po. Salamat sa pag-istima,” sabi ni Kyre. Tumango lang ang ninong nito kaya naman ay umalis na ang bagong kasal. Agad na pinatakbo ni Kyre ang sasakyan niya ng nakaupo na sila sa kani-kanilang upuan.“Saan tayo ngayon?” tanong ni Laarni sa asawa. “Let's go on our honeymoon?” tanong ni Kyre sa kanya.“Honeymoon? Uwi na
SPG ALERT!!!“Oh, sweetie,” ungol ni Kyre habang nilalamas nito ang dalawang dibdib ni Laarni. Nag-volunteer itong magsabon kay Laarni ngunit nauwi sa himasan. Hindi namn makatanggi si Laarni dahil kakaiba ang hatid nito sa kanya. Lahat ng ginagawa ni Kyre ay bago sa kanya. Bago sa kanya ang may kamasang maligo na hindi kabaro niya. Sanay naman siyang maligo kasama ang mga ka-team niya ngunit iba parin ang presensya n Kyre. “Let’s rise now, sweetie. I can’t wait to ravish you,” sabi ni Kyre at inalalayan siyang makatayo.Pareho silang dalawa na hubad baro ngayon. Hinubad ni Kyre ang mga damit nila kanina. uti lang at nasa malapit lang ang laundry basket. Kaya hindi basa ang sahig ng bumaba sila. Tumapat silang dalawa sa shower upang makapag banlaw ngunit sa halip na matapos siya ay mas lalo silang natagalan dahil muli silang nag-iinit.“Ohhh…” ungol ni Laarni ng muli halikan ni Kyre ang balikat niya at paglaruan ang ibaba niya gamit ang mga daliri nito. “That’s right, sweetie. Moa
Nagising si Laarni na sobrang bigat ang katawan. Ayaw pa niyang bumangon ngunit naalala niyang may training sila ngayon. Napangiwi siya ng subukan niyang igalaw ang katawan. Lalo na sa ibabang bahagi ng katawan niya. Pakiramdam niya ay parang may nabiyak na kung ano sa loob. “Uh!” nakangiwing ungol niya at pilit na inalis ang katawan sa kama. “Saan na ba ang lalaking yon? Bakit wala siya dito?”Nang mapagtanto na mag-isa lang talaga siya ay paika-ika siyang naglalakad papasok ng banyo. Agad niyang nilublob ang sarili sa bathtub.Mabuti na lang at may tubig na ito. Mukhang inihanda na ito ni Kyre kanina dahil templado na ito at may mga rose petals pang lumulutang. Wala sa sariling napangiti si Laarni. At least nag-effort ang lalaking ipaghanda siya ng pang ligo bago siya iwanan na mag-isa. Gumaan ang pakiramdam niya matapos mapalapatan ng tubig ang katawan kaya naman ay mas lalo niyang ninamnam ang tubig. Kung wala lang training na naghihintay sa kanya ay hindi siya aahon.Wala s
“You're not going in?” Tanong ni Laarni kay Kyre. Nasa tapat na sina Kyre at Laarni ng bahay ng huli. Nasa loob pa rin sila ng sasakyan ni Kyre. “No. I still have something to do, sweetie,” pagtanggi ni Kyre. “Okay,” tanging sagot ni Laarni at akmang lalabas na ng pigilan siya ni Kyre. “Why?”“Pack your things, you'll move in with me tonight at my condo,” sabi ni Kyre. “What? Hindi ako pwedeng lalayas na lang basta-basta dito sa bahay. Magtataka si mommy,” reklamo ni Laarni. “But, sweetie, I want to be with you all the time,” giit ni Kyre. “Can you give me some time? Maybe the day after tomorrow,” pakiusap pa ni Laarni. “Alright, the day after tomorrow then,” pagsang-ayon ni Kyre. Wala naman sigurong masama kung pagbigyan niya ang asawa. Tulad ng sabi niya dati, lahat gagawin niya para mapasaya ang asawa niya.“Oh, thank you,” napayakap pa si Laarni dahil pumayag ang lalaki. “Anything for you, sweetie,” sagot ni Kyre at hinalikan si Laarni sa noo. “Okay, pasok na ako. S
Game day nila ngayon nila Laarni. Out of town ang laro nila kaya medyo malayo ang venue. To her surprise ay sumama pa talaga sa kanya ang asawa niyang si Kyre. Ewan niya pa at sumama pa ito kung may trabaho naman itong naiwan. “Hindi mo naman kasi kailangan na sumama pa,” sabi ni Laarni kay Kyre na katabi niya ngayon sa bus. Oo, sumama talaga si Kyre sa kanilang sinasakyang bus patungo sa Tuguegarao kung saan gaganapin ang game nila. Ayaw din ng huli na hindi mapanood ang laro ng kabiyak kaya sumama siya.“I just want to see you play, sweetie,” sabi ni Kyre sa asawang si Laarni.“Hindi naman ako maglaro lagi. Sub lang naman ako,” gii din ni Laarni. “It’s okay. As long as I see my wife playing,” sagot nito na agad namang tinakpan ni Laarni ang bibig ni Kyre.“Pssst, baka marinig ka,” sita ni Laarni sa kanya.“Why, mas okay ngang malaman nila na we’re married,” sabi pa ni Kyre.“Napag-usapan na natin to, diba?” sabi naman ni Laarni. Napa buntong hininga na lang Kyre. Wala siyang
Nasa gymnasium na sila Laarni ngayon. Maraming tao ang narito ngayon marahil ay minsan lang may dumadating atleta na maglaro dito sa Tuguegarao. Dito gaganapin ang lalo nila versus Harolian Diggers. Ang Horolian diggers ang depending champion last season kaya hindi nakapagtataka na medyo kabado sila. Alas dos pa lang ng hapon ay narito na sila sa gym para mag-warm up. Sila ang first game ngayon kaya hawak nila ang mga naunang oras. Hindi basta-basta ang kalaban nila. Kaya pinag-aralan nilang mabuti ang mga galaw nila. Si Kyre ay nag-paiwan muna sa hotel suit nila ngunit nangangakong susunod at manood ng laban nila. Wala namang problema kay Laarni yon mas gusto nga niya yon upang hindi siya mawala sa focus. Kapag nandito kasi yon ay puro tukso ang abutin niya sa mga kasamahan nila. Kaya naman ay nakahinga sila ng maluwag ng pinili nitong magpaiwan. “Lani,” tawag ni Coach Johnny sa kanya. “Yes, coach,” sagot ni Laarni dito. “Alam kung bago ka palang sa team pero gusto kung aralin m
Pagpasok ni Kyre sa silid ay tulog na ang asawa. Pansin niyang nasa kama pa ang bowl na nilagyan ng crackers at ubos na Ang gatas na nasa bedside table lang. Napailing na kinuha na lang niya ang bowl at itinabi sa baso saka tumabi sa asawa. Patagilid siyang humiga at ipinatong ulo sa kamay niya habang pinagmasdan ang asawa.“Such a beautiful face,” puri ni Kyre sa natutulog na asawa. Hinawakan pa niya ng marahan ang mukha nito. “Hmmm,” ungol ni Laarni at tumagilid paharap sa kanya. Itinanday pa nito ang isang kamay nito sa baywang niya. Pinaglaruan ni Kyre ang buhok ng asawa habang inamoy-amoy ito. Ang bango talaga ng asawa niya kahit wala naman itong ginagamit na kung ano. Ngayon lang din niya napansin na hindi talaga mahilig sa mga beauty products ang asawa niya. Talagang natural na natural ang kinis at mukha nito. Dahil na rin siguro athlete ito at mabilis pagpawisan kaya hindi na nag-abalang maglagay ng kung ano-ano. “What are you thinking?” nagulat pa si Kyre nang marinig a
“Anak, gabing-gabi na bakit nandito kayo?” Tanong ni Ethel sa anak ng salubungin niyya ang mag-asawa sa entrance ng bahay nila. “Bawal na ba akong pumunta dito?” balik tanong ni Laarni sa ina. “Ito naman, parang nagtatanong lang,” depensa naman ni Ethel. “Pasok nga kayo. Ipaganda ko kayo ng makakain.” Tumango lang si Laarni at kumapit sa ina tapos ay sabay na silang pumasok sa loob. Sumunod naman sa kanila si Kyre matapos i-park ng maayos ang sasakyan. “Daddy? Nandito ka rin?” Nagtatakang napatingin si Laarni sa ina matapos makita ang daddy Ramon niya nang makapasok sila sa sala. “Yes, anak. Wala na kasing kasama ang mommy mo kaya dito na rin ko for the meantime,” patay malisya na sagot ni Ramon sa anak. Napahawak pa to sa batok niya habang sinasabi yon. “Mommy?” binalingan naman ni Laarni ang ina na para bang hindi hindi nagustuhan ang nangyari ngunit kalaunan ay tinutukso-tukso na niya ang ina. “Ayeee, mommy, ha?” “Tse! Tigilan mo nga ako, Lani. Di ko gusto yang nasa isip mo,
“Hooh! Let’s go, M & Berries!” Halos napapaos na si Laarni sa kakasigaw ng pangalan ng team nila. Sumabay pa sa kakasigaw ng fans nila kaya sobrang ingay ng Arena lalo sa banda nila. “Sweetie, relax. Baka kung ano pang mangyari sa dinadala mo,” saway sa kanya ni Kyre. “Pinagbawalan mo akong e-cheer ang mga ka-teammates ko?!” sikmat ni Laarni kay Kyre.“No, sweetie. I’m just telling you to calm down,” pagpaintindi ni Kyre sa asawa.“Calm down my ass,” nakaismid na wika ni Laarni. “Bakit ba nandito? Di ba may trabaho ka?”“It’s because you said that we’ll going to watch,” sagot ni Kyre na parang Napipilitan lang. “So kasalanan ko na nandito ka ngayon?” Naasar na tanong ni Laarni. “No, it’s not, sweetie,” sagot naman ni Kyre. “Alis ka nga, naalibadbaran ako sa pagmumukha mo,” sabi naman ni Laarni.“Sweetie naman,” sabi na lang ni Kyre. Hindi na pinansin ni Laarni ang asawa dahil nawili na siya sa kaka-cheer sa ka-team niya lalo na at lamang na sila ngayon. Sobrang energetic niya
Sarap na sarap si Laarni habang kumakain ng mangga na may bagoong. Hindi talaga siya nagsasawa na kainin to kahit mag-isang linggo na matapos siyang magpabili nito sa kaibigan niya. Nagrereklamo na nga si Kyre dahil nangangamoy bagoong ang buong condo nila. Oo, nakalabas na sila ng ospital at kasalukuyang nagpapahinga sa condo na sila. Ang pinagtataka rin ni Laarni ay kung bakit nasa condo pa rin ang asawa kahit na alam niyang trabaho ito at may Vivoree pa. Mag-isang linggo na rin na di niya pinapansin ang asawa. “Sweetie, hindi ka pa ba nagsasawa sa bagoong na yan? Noong isang linggo ka pa kumakain niyan. Pwede bang iba naman?” suggestion ni Kyre. “Hmmmm,” sabi ni Laarni. “Gusto kong sampaloc yong hindi masyadong hilaw, hindi rin hinog. Gawin mong juice yon. Parang masarap inumin ang sampaloc.”Napailing na lang si Kyre sa mga gusto ng asawa. Ayaw niyang sundin ngunit sinasabi ng doctor nito na kung may hingin ang asawa ay dapat pagbigyan dahil parte ng paglilihi. “Alright, I
Nagising si Laarni sa sinag ng araw na tumama sa mukha niya. Kaya napataas siya ang kamay upang matakpan ang liwanag. Nang maka-adjust ay saka pa lang niya inilbot ang paningin. “Nasaan ako?” tanong niya sa sarili. “Thank God. You’re awake, sweetie,” narining ni Laarni na sagot mula sa bintana kung saan nagmula ang liwanag. Saka lang ni Laarni napagtanto kung nasaan siya dahil sa amoy at room arrangement ng silid. Pati na rin ang suot niyang hospital gown. “Bakit ako nandito?” tanong niya sa kasama niya sa loob na walang iba kundi ang asawa niyang si Kyre. “You, pass out, sweetie. Naabutan kitang walang malay sa carpet,” sagot ni Kyre. “Kumusta ang pakiramdam mo, sweetie?” “Kailangan ko nang umuwi,” sabi ni Laarni. “No. The doctor said you need to have best rest for at least 1 week,” pagtanggi ni Kyre sa nais niya. “Wala akong sakit para magpahinga ng ganon kahaba,” giit ni Laarni. “Yes, but the baby inside your womb need rest,” sabi naman ni Kyre. Biglang
Palabas na si Kyre lobby ng kompanya kasama ang ilan sa mga executive ng nakasalubong nila si Mr. Fuentabella na galit na galit. Napatigil sila sa paglalakad. Galit na humarap sa kanila si Mr. Fuentabella.“What’s the matter?” tanong ni Kyre sa bagong dating.“What’s the matter?” may pang-uuyam na balik tanong ni Fuentabella. “You matter! Why did you pull out your investment at my company?” Saktong pagdating ni Vivoree na humahangos pa. Marahil ay sinundan ang ama. “Dad, please, calm down.”“Calm down? How would I? Do you know how much he shares in our company? It’s twenty percent, you idiot!”“What?” hindi makapaniwala na tanong ni Vivoree sa ama. “Right.” Biglang wika ni Kyre habang hinarapp si Vivoree. “That’s the consequence of your action, Miss Vivoree. Have you realized it now?”Nanginginig na humarap si Vivoree kay Kyre. Mukhang nakuha na nito kun ano ang puno’t-dulo sa kaganapan. “I’m sorry. But, still hindi kasama ang company naminn.”“You messed up with me! You messed up
“Coach, sorry sa nangyari noong nakaraang laro,” hinging paumanhin ni Laarni nang nasa training na sila kinabukasan.“Sorry din kung nasigawan. Hindi ko lang ini-expect ganun ang laro mo noong araw,” hinging paumanhin din ni Coach Johny. “Nawala rin kasi ako sa focus. Kasalanan ko rin,” nakayuko wika ni Laarni.“It's okay. Nextime, focus. Okay?” paalala ng coach niya. “Opo,” sagot ni Laarni. “Sige, go. Mag-training kana doon,” sabi pa ng coach niya. “Sige po,” sagot ni Laarni at tumalikod para makapunta sa mga ka-team niya na nag warm-up. Hindi pa man siya nakabot sa mga kasama niya ay nakaramdam na naman siya ang hilo kaya naman ay napakapit siya sa sinomang nasa malapit niya. Ipinikit pa niya ang mga mata para maibsan ang hilong nararamdaman. “Are you okay?” narinig niya mga tanong ni Gwen sa kanya. Nagasilapitan naman ang lahat ng kasamahan niya. “Are you really okay, Laarni?” tanong ni Coach Johnny. Umiling si Laarni. “Nahihilo ako coach.”“Here, kainis mo to,” concer
Napa buga ng hangin si Laarni ng nasa harap na siya ng hotel room na nakasulat sa text ni Gwen sa kanya. Oo, nasa hotel siya. Hindi siya mapakali. Ayaw siyang patahimikin ng isip niya. Kahit anong sabi niya na walang ginawa ang asawa niya ay ayaw na magpaawat ang isip niya. Kaya ito siya ngayon nasa harap ng hotel room. Akmang kakatok siya nang mapansin na bukas ang sinadora ng pinto. Napakunot ang noo niya. Ang reckless ng sinumang nasa loob. Hindi talaga nagsara ang pinto. Tahimik siyang pumasok sa loob. Dalangin niyang wala siyang makitang hindi kanais-nais. Ngunit para di yata dininig ang panalangin niya nang makitang may mga damit na nagkalat sa carpet. Oo, with carpet pa talaga ang room. Ito siguro ang pinaka mahal na room sa buong hotel dahil malaki at parang nasa bahay na na rin. Nilibot niya ang paningin at nakita niya ang isa pang pinto. Nagdadalawang isip siyang lapitan ito ngunit mas nanaig ang curiosity niya kaya naman ay nilapitan niya ito at sumilip sa pinto. D
“Best, sabay ka na sa amin. Ihahatid ka namin,” pag aya ni Jen sa kaibigan.“Hindi na, best. Hintayin ko si Kyre,” sagot ni Laarni.“Sigurado ka? Alas diyes na kaya,” sabi pa ni Jen.“Sige lang. Hintayin ko lang siya. Nangako naman siya na susunduin niya ako,” sagot ni Laarni.“Sige. Basta, sigurado ka ha? Kapag wala pa rin, tawagan mo ako balikan ka namin,” nag-alalang wika ni Jen. “Sige, Ingat kayo,” sabi ni Laarni sa kaibigan. Tumango lang si Jen at Racho at magkahawak kamay na umalis para makauwi na. Napa buga na lang ng hangin si Laarni. Kinuha niya ang cellphone niya para tawagan ang asawa. Ngunit nakailang ring na ay wala pa ring sumagot. Umupo na lang si Laarni sa bench na nakikita niya sa harap ng Arena. Muli niyang tinawagan ang asawa baka sa pagkakataong ito ay sumagot na.“Kyre, asan ka na ba?” tanong ni Laarni kahit wala namang sumagot sa kabilang linya. Napaiyak na lang ng lihim si Laarni. Kung kailan kailangan niya ang asawa para may mag-comfort sa kanya ay saka n