Kinabukasan, hindi na mapakali si Neil sa kanyang opisina. Ang balitang nakuha ng kanyang private investigator ay nagbigay sa kanya ng panibagong pag-asa. Matagal na siyang nabubuhay sa pag-aakalang wala na si Alona, na kailanman ay hindi na niya muling makikita ang babaeng nagpabago sa kanyang mundo. Ngunit ngayon, bumalik siya sa Pilipinas—at para sa isang espesyal na event pa, kung saan ilulunsad ang mga disenyo niya sa ilalim ng pangalang Penelope."Hilda, gusto kong makuha ang invitations para sa launching event na iyon," utos ni Neil sa kanyang sekretarya. "Gawin mong posible, kahit pa ibig sabihin nito ay makiusap tayo sa organizers."Walang alinlangan sa mga mata ni Neil. Alam niyang dapat siyang pumunta. Alam niyang kailangan niyang makita si Alona, kahit pa walang katiyakan kung paano niya ito kakausapin o kung paano niya ipapaliwanag ang mga bagay na bumabagabag sa kanya sa nakalipas na mga taon.Samantala, sa airport, hindi maitago ni Alona ang kasiyahan sa muling pagkikit
Kinabukasan, araw ng event, at todo ang pag-aayos ni Alona. Ito ang una niyang pagbalik sa spotlight bilang modelo ng sariling disenyo, at alam niyang kailangan niyang magpakita ng lakas at tapang. Kasama niya sina Penelope at Ethan, na parehong nagbibigay sa kanya ng lakas ng loob.Pagdating sa venue, damang-dama ni Alona ang init ng suporta ng kanyang mga kasama at ng mga taga-industriya. Ngunit sa likod ng kanyang mga ngiti at pakikipag-usap, alam niyang may isang pares ng mga matang palihim na nagmamasid—si Neil. Nasa harap ito ng stage, nakaupo sa pinakaunang hanay ng mga upuan. Hindi niya magawang iwasang magtama ang kanilang mga mata tuwing babaling siya sa direksyon nito.Sa wakas, nagsimula na ang show. Isa-isang lumabas ang mga modelo, suot ang mga disenyo ni Alona. Lahat ay humanga, at walang masabi ang mga manonood kundi papuri. Nang oras na para kay Alona mismo ang rumampa, dumagundong ang palakpakan ng mga tao. Nakasuot siya ng isang eleganteng damit na siya mismo ang na
Napansin iyon ni Neil, na nakatayo hindi kalayuan. Sa unang pagkakataon matapos ang kanilang paghihiwalay, tila nabuksan muli ang mga sugat ng kanyang puso. Lumapit siya kay Alona, at hindi ito nakatiis.“Alona…” tawag niya sa babae.Nagulat si Alona sa boses na iyon. Ang boses na dating nagbigay sa kanya ng mga pangako ngunit iniwan din siya sa kawalan.“Neil…” Mahinang sagot ni Alona, hindi maiwasan ang kaba at sakit na bumalik sa kanyang dibdib.“Pwede ba tayong mag-usap?” tanong ni Neil, at kitang-kita sa mga mata nito ang lalim ng damdamin na hindi niya kayang itago.Nag-aalinlangan si Alona ngunit sumagot din, “Sige, pero sandali lang, Neil.”Lumapit sila sa isang sulok na tahimik, habang si Ethan at Penelope ay nagmamasid mula sa malayo, handang tumugon sakaling kailanganin ni Alona.Tahimik silang nagkatitigan, tila walang ibang tao sa paligid. Maraming gustong itanong si Neil, ngunit hindi niya alam kung saan magsisimula. Sa halip, pinili niyang sabihin ang tanging mga salita
Nang makalapit si Alona at Ethan, agad na tumingin si Neil kay Alona, bakas sa kanyang mga mata ang pagkalito at matinding damdamin. Hindi niya maitatago ang pag-aalala, at ramdam ni Alona ang bigat ng sitwasyong namamagitan sa kanila. Habang hinahawakan ni Ethan ang kanyang kamay bilang suporta, hindi niya maiwasang magtanong sa sarili—anong gagawin niya sa lahat ng ito?Bago pa siya makapagsalita, tumingin si Neil kay Ethan, may bahid ng tensyon sa boses nito. “Alona, pwede ba tayong mag-usap? May mga bagay na kailangan kong linawin,” aniya, ang kanyang mga mata ay puno ng determinasyon.Napatingin si Ethan kay Alona, na tila binibigyan siya ng pagkakataong magdesisyon. Ngunit bago pa man makasagot si Alona, naramdaman nilang papalapit si Penelope, nagmamadali at halatang stressed."Alona! Finally, you’re here! The investors are starting to get impatient," bulong ni Penelope habang mabilis na binubulong sa kanya ang mga huling detalye para sa presentation. Hindi niya napansin ang te
Nang umuwi si Neil mula sa event ni Alona, nadarama niya ang bigat ng bawat hakbang. Ang kanyang puso ay nagdurugo sa mga alaala ng mga salitang binitiwan ni Alona, ang mga tanong na naglalaro sa kanyang isipan, at ang pag-alis nito na tila may dalang pag-asa na hindi na matutunton. “Bakit hindi ko siya pinili?” tanong niya sa sarili habang hinahawakan ang panga na may malaking pasa.Habang naglalakad si Neil papasok ng bahay, ang mga salitang binitiwan ni Alona ay patuloy na umaabot sa kanyang isip, tulad ng isang sirang plaka na nag-uulit ng masakit na alaala. Ang bawat hakbang ay nagdadala ng bigat ng kanyang mga damdamin, at sa kanyang panga na may pasa at sugat sa labi, ramdam na ramdam niya ang epekto ng mga desisyon na kanyang ginawa. Ang puso niya ay nagdurugo sa pagkakaalam na mas mahal pa rin niya si Alona kaysa kay Wilma, at ang sakit na dulot ng pagkakahiwalay na iyon ay tila nagiging mas matindi sa bawat segundo.Pagbukas niya ng pinto, agad na bumungad sa kanya si Wilma,
Samantala, si Alona ay umiiyak dahil sa nangyari at napagtanto niyang mahal pa rin niya si Neil. Naunawaan naman iyon ni Ethan. Pagkatapos umiyak, nilapitan ni Alona si Ethan at sinuri ang kamao nito, “Okay lang ba ikaw?” “Okay lang ako, Alona. Huwag kang mag-alala. Nag-aalala ako sa’yo. Ikaw ang mahalaga,” tugon ni Ethan, na puno ng malasakit. Biglang lumapit si Penelope. “Are you guys okay? What happened?-” Nakita niyang namumula ang kamao ni Ethan habang si Alona ay may namumugto pang mga mata mula sa kakaiyak. “We're okay,” sabay na sagot ng dalawa. “Hmm, ramdam ko na may hindi tama. Nakita ko ang ex mo na nanggugulo sa’yo ulit,” sabi nito, na may halong asar. Ang mga salitang ito ay nagpalala sa emosyon ni Alona, at muling bumuhos ang kanyang mga luha. Hindi lamang siya nag-aalala sa kanyang damdamin, kundi pati na rin sa kanyang mga kaibigan na nakikita ang kanyang sakit."Salamat, Penelope, pero ayos lang talaga kami," sabi ni Ethan, kahit halatang may tensyon sa kanyang bo
Nang magising si Alona, hindi niya maalis sa isip ang nakaraan nila ni Neil at ang kanyang pag-amin sa sariling mahal siya nito. Ngunit may isa pang tao na nasa buhay niya ngayon, si Ethan, na laging nariyan para sa kanya, kahit ano pa man ang mangyari. Dumaan ang oras, at sa bawat paglipas ng sandali, nararamdaman niyang mas lalong bumibigat ang kanyang desisyon.Habang iniinom ang kanyang kape sa may veranda, biglang may kumatok sa pinto. Pagbukas niya, bumungad si Penelope, may dalang mga pastries.“Good morning!” bati ni Penelope, na may ningning sa mga mata.Ngumiti si Alona at sinabing, “Thanks for the breakfast, Penelope. Ang aga mo naman yata?”“Well,” sabi ni Penelope habang binubuksan ang isang pakete ng pastries, “sinamahan ko lang si Ethan kanina sa clinic para muling ipasuri yung kamay niya.”Tumango si Alona at napatingin sa bintana. Hindi niya maiwasang mapangiti, kahit na may kaunting kirot pa rin siyang nararamdaman. Alam niyang nandiyan si Ethan, handang gawin ang la
Kinabukasan, naging abala si Alona sa pagtatapos ng mga natitirang trabaho para sa kanilang event. Kasama ang kaibigan niyang si Penelope, na siya ring business partner niya, pinilit niyang itoon ang isip sa kanilang matagumpay na proyekto. Alam niya sa sarili na ito ang tamang desisyon—ang ilayo ang sarili sa mga alaala ni Neil, ang lalaking sinubukan niyang kalimutan ngunit tila hindi kailanman nawala sa kanyang puso.“Penelope,” bungad ni Alona habang nakaupo silang dalawa sa isang conference room, mga dokumentong naghihintay ng pirmahan sa pagitan nila, “ang bilis ng mga pangyayari, ano? Parang kailan lang… pero eto tayo ngayon, malapit nang magkaroon ng branch sa Makati.”Ngumiti si Penelope at tumango, puno ng saya sa kanilang tagumpay. “Alona, lahat ng ito ay dahil sa pinagsikapan natin. Hindi mo ba nararamdaman? Ito na ang bunga ng lahat ng paghihirap natin sa New York. Saka, ikaw naman talaga ang nagbigay ng inspirasyon sa akin na magpatuloy.”Napabuntong-hininga si Alona at
Si Neil ay nakaluhod sa kanyang mga kamay at tuhod sa ibabaw ng kanyang asawa, hinahalikan siya at hinahawakan ang kanyang magandang mukha sa sandaling siya ay nilabasan. Nakatikim siya ng sarili niya sa kanyang mga labi at nagustuhan ito, sabik na pinapadulas ang kanyang dila sa kanyang mga labi at sa kanyang bibig upang makuha ang bawat patak. "Turn ko na?''tinatanong niya, umabot pababa at hinawakan ang harapan ng kanyang pantalon, hinawakan ang kanyang tigas na ari. "Gusto kong matikman ka ngayon." "Hindi"sagot niya "Kailangan ko ang puki mo, baby"Hindi siya magrereklamo, kahit na huwag kang magkamali, gustong-gusto niyang magbigay ng oral sex, pero pagkatapos ng trabaho ni Neil, kailangan niyang makantot, handa na siya. Ibinaba ni Neil ang kanyang pantalon at boxers, iniwan itong nakabundat sa kanyang mga bukung-bukong, hindi niya ito natanggal nang buo dahil sa kanyang mga sapatos. Inalis ni Alona ang panty na walang gitna (maganda at lahat pero nakakasagabal) at itinaas ang
Pagkatapos ng isang masayang gabi ng selebrasyon sa beach, handa na sina Neil at Alona para sa kanilang honeymoon—ang unang gabi nila bilang mag-asawa. Habang naglalakad sila papunta sa kanilang pribadong villa, ang dalampasigan ay tahimik, tanging ang alon ng dagat at ang malamlam na liwanag ng buwan ang naririnig.Sa bawat hakbang ni Alona, dama niya ang kakaibang init ng kagalakan na nagmumula sa puso. Tumingin siya kay Neil, at nakita niyang may kaligayahan din sa mga mata nito. “Hindi ko pa yata matanggap na tayo na,” sabi ni Alona, ang boses ay puno ng tuwa at konting kaba.“Talaga bang totoo na magkasama na tayo, Alona?” tanong ni Neil habang ipinapakita ang malalim na ngiti. “Naghintay ako ng matagal para sa araw na ito. At ngayon, magkasama na tayo—walang takot, walang pag-aalinlangan.”Habang papalapit sila sa kanilang villa, binuksan ni Neil ang pinto, at sumalubong sa kanila ang isang silid na puno ng mga rosas, kumikinang na ilaw, at ang bango ng mga pabango na bumabalot
Sa sandaling iyon, tahimik ang paligid. Tila ang lahat ng naroroon, maging ang alon sa dalampasigan at ang ihip ng hangin, ay naghintay sa bawat salitang binibigkas ni Alona.Napatingin si Neil kay Alona, at hindi niya mapigilang mapaluha sa sinseridad at lalim ng mga salitang kanyang naririnig. Ang pagmamahal na pinigilan niya noon ay ngayon ay malinaw na malinaw na naipadama ng babaeng nasa harap niya.Hinawakan ni Neil ang mga kamay ni Alona, at sa ilalim ng mainit na sikat ng araw, sinagot niya ito ng may kasiguruhan. "Alona, ikaw ang nagbigay ng kulay sa mundo ko. Sa mga panahon na akala ko'y wala nang halaga ang pagmamahal, dumating ka para ipakita sa akin na ang puso ay muling pwedeng magtiwala. Hindi ko alam kung paano ko magagawang ipakita sa'yo kung gaano kita kamahal, pero ang pangako ko ay bawat araw, gagawin ko ang lahat upang maging karapat-dapat sa'yo at sa ating pamilya."Nagpalakpakan ang mga bisita habang pinahid ni Neil ang luhang tumulo sa pisngi ni Alona.Sa kanil
Ang liwanag ng araw ay tila espesyal na handog ng kalangitan para sa araw na ito. Sa isang prestihiyosong beach resort na kilala sa taglay nitong kagandahan, ang buong paligid ay napuno ng ginto’t puting dekorasyon. Ang malamig na simoy ng hangin mula sa dagat ay tila nagdadala ng mensahe ng pag-ibig at kasiyahan habang ang mga bisita, bihis na bihis sa kani-kanilang mga magagarang kasuotan, ay nagtipon-tipon para saksihan ang engrandeng kasal nina Alona Adarna at Neil Custodio.Ang mga lamesa ay dinisenyo ng mga magagarang rosas, orchids, at eucalyptus leaves na lalong nagpa-elegante sa ambience. Sa gitna ng beach, itinayo ang isang mala-fairytale na altar na may arko ng mga bulaklak at kristal. Ang bawat detalye ng kasal ay maingat na pinlano—hindi lamang para maging isang selebrasyon, kundi isang simbolo ng pagmamahal na pinagtagumpayan ang lahat ng balakid.Isa-isang dumating ang mga espesyal na bisita. Si Ethan, ang pinakamatalik na kaibigan ni Alona, ay abalang kumukuha ng litra
"Neil... Salamat," sabi ni Alona, habang nararamdaman ang init ng kanyang mga luha na sumimot sa pisngi. "Hindi ko alam kung paano ko pasasalamatan ang lahat ng ginawa mo para sa amin... Para sa akin."Hinaplos ni Neil ang kanyang buhok at ngumiti. "Walang anuman. Kung anuman ang mangyari, ikaw at ang mga anak natin ang magiging dahilan ng lahat ng laban ko." Hindi na nagawang magsalita ni Alona, pero ang mga mata niya ay nagsasalita na. Sa bawat titig, damang-dama niya ang bigat at tamis ng pagmamahal ni Neil. Sa mga simpleng salitang iyon, tila isang buo silang dalawa. Magkasama silang haharapin ang lahat ng darating, ang mga pagsubok, ang mga tagumpay, at higit sa lahat, ang bagong yugto ng kanilang buhay bilang isang pamilya."Alona," patuloy ni Neil, habang dahan-dahang itinataas ang kanyang kamay upang punasan ang natirang luha sa mata ni Alona. "Hindi ko na kayang mawala ka pa. Lahat ng bahagi ng buhay ko, isasama ko na sa pagmamahal ko sa iyo."Ngumiti si Alona, isang ngiting
Sa mga salitang iyon, naramdaman ni Alona ang sakit at ligaya na nanatili sa loob ni Neil. Hindi na siya magtatanong pa o mag-iisip ng ibang bagay—alam niyang hindi madali ang proseso ng pagpapatawad at pag-move on. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, naramdaman niyang ang pinakamahalaga ngayon ay ang buhay nilang magkasama ni Neil—at ang magkasunod nilang pagharap sa mga bagong pagsubok at tagumpay.Habang nagpapaalam si Wilma at Joshua, napansin ni Neil na hindi na siya kasing bigat ng kanyang nararamdaman dati. Tumingin siya kay Alona at hinarap siya ng buo niyang puso. “Salamat, Alona,” sabi ni Wilma, ang mga mata niya ay puno ng pagpapahalaga at pagsisisi. “Kahit hindi tayo nagkaroon ng pagkakataon na makilala ang isa't-isa nang mas mabuti noon, masaya ako na makita kang masaya ngayon. Ang mga pagsubok at ang tunay na pagmamahal ang nagpapasaya sa atin.” Tumingin siya kay Neil, ang mga mata ay malalim, puno ng taimtim na kahulugan. “Masaya ako para sa inyo ni Neil. Ipinagdasal ko
Para kay Neil at Alona, ang sandaling iyon ay hindi lamang patunay ng kanilang pagmamahalan—ito ang kanilang pangako na hindi magwawakas ang ligaya nilang magkasama, anuman ang dumating na hamon sa buhay. Pagkatapos nilang magdesisyon tungkol sa mga detalye ng kanilang kasal at mag-usap sa wedding coordinator, nagdesisyon silang pumunta sa isang malapit na mall upang mamili ng grocery. Nais nilang mag-relax at mag-enjoy ng simpleng oras magkasama, malayo sa abala ng kasal at iba pang alalahanin.Habang naglalakad sila sa loob ng mall, masaya at abala sa kanilang pag-uusap, hindi nila inaasahan ang isang hindi magandang pagkikita. Sa isang sulok ng grocery store, napansin nila ang isang pamilyar na mukha—si Wilma, ang ex-asawa ni Neil. Kasama nito si Joshua, ang lalaki na naging dahilan ng kanilang paghihiwalay at ang kasalukuyan niyang asawa ngayon. Ang mas nakakagulat pa ay ang umbok ng tiyan ni Wilma—hindi maipaliwanag ang saya na nakabakas sa kanyang mukha. Walang ibang paraan kund
Bahagyang nag-isip si Alona. “Hmm… gusto ko sana ng maliit na lugar para sa intimate photoshoot kasama ang pamilya. Alam mo naman, gusto ko rin na espesyal ang moment na ‘yon para sa mga anak natin.”Napuno ng galak ang mga mata ni Neil. “Perfect. Gawin natin ‘yan.”Habang nakikinig ang wedding planner sa kanila, nakikita niya ang malalim na pagmamahalan ng dalawa. “Nakaka-inspire naman po kayong dalawa. Sir, Ma’am, kung may iba pa kayong requests, sabihin niyo lang po. Pero ngayon pa lang, sigurado akong magiging napakaespesyal ng araw na ito.”Napalingon si Neil sa kanyang magiging asawa. “Espesyal talaga, dahil ikaw ang pakakasalan ko.”Namula si Alona, pero hindi mapigilan ang ngiti. “Ikaw talaga, Neil. Hindi ka nauubusan ng paraan para mapangiti ako.”Nagtawanan sila, at ang wedding planner naman ay tahimik na iniwan sila pansamantala upang bigyan sila ng oras.Habang naghihintay, sinamantala ni Neil ang pagkakataon para magpasalamat kay Alona. “Alam mo ba, mahal, kung gaano ko k
Naging panatag na si Alona dahil ikakasal na sila ni Neil. Ito ang kanyang pangarap—makasal sa taong mahal niya. Wala na siyang hihilingin pa. Pagkatapos ng isang linggo, muling pumunta si Neil sa wedding events kasama si Alona. Ngayon, mamimili na sila ng tema ng kasal nila.Habang kausap ng wedding planner, tuwang-tuwa si Neil habang tinitigan si Alona. Ang saya sa kanyang mga mata ay hindi maikukubli. “Alona, anong kulay ang gusto mo?” tanong ni Neil, ang kanyang boses ay puno ng sigla.“Siguro, gusto ko ng pastel colors! Parang mapayapa at masaya,” sagot ni Alona, ang kanyang puso ay tumitibok nang mabilis sa saya. Ang kanilang mga ngiti ay nagsasalita ng labis na pagmamahal at pag-asa para sa kanilang hinaharap.Habang masiglang nag-uusap si Alona at ang wedding planner tungkol sa iba’t ibang wedding themes, hindi maiwasan ni Neil na titigan ang kanyang magiging asawa. Sa kanyang mga mata, si Alona ang perpektong babae—ang kanyang inspirasyon, lakas, at mundo. Tila napakabilis ng