“S-saglit lang!”
Napasulyap siya kay Odessa sa rear view mirror. Nakatingin ito sa labas, mostly sa Ferres wheel na kanilang nadaanan. Napangiti siya. “Gusto mo ba sumakay?”
Marahan itong tumango.
“Alright!” Sandali siyang nag-u turn at binaybay ang daan.
Pansin niya ang masayang kislap sa magandang mata nito at 'di niya kayang hindian lahat ng gusto ng dalaga. Kahit sabihin nitong pumunta sila sa America, ngayon mismo dadalhin niya ito.
Siya ang nagbayad sa entrance nilang dalawa. Halos lahat napalingon sa kanilang dalawa at pansin niya ang pag-ismid ng mukha ni Odessa sa bawat babaeng nadadaan nila. Kung alam lang nito na buong atensyon niya, nasa magandang mukha lang nito.
Unang tinuro nito ang bumper car. Agad silang nagtiyagang pumila ro'n. May fondness na pumisil sa puso ni Farhistt sa sayang nakalarawan sa mukha ng babaeng mahal niya. Kahit paulit-ulit siya nitong sakta
Sabog siyang nakaharap sa kaniyang pagkain nang lapitan siya ng kaniyang Itay Orlando. Araw-araw siyang bumibisita sa bahay ng mga ito na malapit lang sa mansion ng Philco. Nasa isang compound lang sila.“Ba't malungkot ka? Kanina ka pa nakipagtitigan sa kanin. Aba'y, walang mata 'yan!“Broken hearted si ate Odessa, Tay.” ngiting asong singit ng kapatid niyang lalaki.Inirapan naman niya ito at sinimulang kamayin ang kanin sa kaniyang plato. Mas masarap kumain kapag nagkakamay.“Hanggang ngayon ba, 'di mo pa rin makalimutan si Romeo?”“Farhistt, Tay.” pagtatama niya na sinabayan ng subo.“Sino 'yan? Akala ko ba, Frahisto?”“Itay naman!”Tumawa ito. “Hindi ka mabiro anak. Kung mahal mo si Romeo, dapat sabihin mo. Minsan hija, napapagod din kaming mga lalaki...”“So, napapagod kayo kay Nanay?” singi
“You love that man, right?”Napatango siya sa tanong na iyon ni Maccabi. Nakatingin lang ito sa kaniya habang 'di pa rin niya inaalis ang tingin sa dalawang bagong panauhin. Nabibwesit siya sa babae lalo na at kapit-tuko ito.“Nakakainis naman ang babaeng 'yan. Parang linta lang.”Sumilip din ito at napakunot noo. “Hindi naman. Naiinis ka lang, Ms. Philco, kaya nasabi mo 'yan.”Kung sabagay, tama ang lalaki. Naiinis lang siya. Sa katunayan, maganda ang babae. Ibang-iba sa kaniyang description pero naiinis siya kung bakit ngayon pa may ganang maglantad sa harap niya mismo si Frahisto! Ang sakit sa part niya kahit wala siyang karapatan. Kaniya ito nung una.“If you love him, then why don't you tell it to him straight? Malay mo, mahal ka pa rin niya.”Mabilis siyang napalingon kay Maccabi. May alam ba ito sa past love nila ni Frahisto? Kung maka-advice ito, parang alam na alam an
Namangha siya nang maubos ni Frahisto ang lahat ng mga laruang nakatayo. Sa kaniya lang ito nakatingin at parang nanghahamon sa kaniya. Agad hinagis nito ang toy gun sa staff na nagbabantay at halos 'di makagalaw sa nasaksihan.“Ang galing! Pero mas magaling pa rin ang Maccabi baby ko.” Agad siyang kumapit ulit sa lalaki.Natatawang inakbayan naman siya nito at pinisil ang kaniyang pisngi. “Ako naman talaga lagi ang magaling sa mata mo, Goddess baby.”Nagkunwari siyang ngumiti ng matamis na matamis! Mainggit ka, Frahisto! “Yes naman. Kaya nga inlove na agad ako sa'yo unang araw pa lang. Ikaw talaga!”“Talaga?” naglalambing na tanong nito.“Oo no! Lika nga dito, iki-kiss kita!” kunwari hahalikan niya sa pisngi si Maccabi pero kamay ni Frahisto ang nag-landing sa labi niya. Nagtaas siya ng kilay na tumingin dito.“Bawal maglandian dito.”Nagtaw
Nagtaas siya ng tingin at sinalubong ang tingin nito nabg bumitaw siya. Tapos niya ng sabihin ang lahat at handa na siyang tumakbo papalayo. Pwede na siyang tumakbo papalayo kasama ang bodyguard niya. Pero bigla siyang nalito nang lumingon sa kaniya si Farhistt at malawak na nakangiti. Bahagya niyang kinurap-kurap ang mata, nabubulag yata siya dahil sa luha niya.“Alam mo bang...”“Oo alam ko... Na hindi mo na ako mahal at siya na ang mahal mo,” napatingin siya sa babaeng nagpipigil ngumiti sa tabi nito. Teka, bakit hindi man lang ito nagalit? Dapat kanina na siya nito hinila at pinagmumura. Pero bakit kinikilig pa yata?“Ikaw lang ang babaeng minahal ko, Odessa. Ang babaeng papakasalan ko.”“Ayy!” Napayakap siya rito nang wala sa oras. Sunod-sunod na pumutok ang fireworks. Sayang, hindi niya naintindihan masyado ang sinabi ng binata. Ano raw sabi nito? Gagawin siyang flower girl sa kasal? Ang saklap naman!
Hindi mapakali si Farhisst sa kinauupuang kama. Nasa isang kamay niya ang kopitang may lamang wine. Katatapos lang ng kanilang kasal. Bahagya siyang napangiti nang balikan niya sa isip ang magandang mukha ni Odessa, ang mukha ng kaniyang magandang asawa.Nagmukha itong diyosa sa lahat lalo na at engrandeang garden wedding ang binigay niya. Halos hindi siya makahinga kanina habang naglalakad ito sa isle na napapalibutan ng mga bulaklak.Nagmistulang magical land ang malawak na bakuran sa mansion nang Philco kung saan ginanap ang kasal nila. Napuno ng mga halaman at naggagandahang bulaklak sa bawat tabi at pinaramdam niya sa dalaga kung ano ang salitang espesyal.Inasar siya ng kaniyang mga kaibigan dahil umiyak siya sa harap ng magulang ni Odessa habang tinanggap ang kamay ng dalaga. Para siyang batang umiiyak sa sobrang saya na nakaharap sa babae. Tinapik pa ni Cuhen ang kaniyang likod at pinapakalma siya. Habang natatawa ang
“Mas lalong 'di ko 'yan kaya! Bukas na lang tayo mag—— ayy!”Dinaganan niya ang asawa at muling pinatigil ito. Naiwan lahat sa ere ang anuman sasabihin nito. Mag-usap sila sa kama at sa paraang gusto niya.Lihim siyang napangiti nang tumugon sa halik niya si Odessa. Malayang naglakbay ang kamay nito at pinisil-pisil ang kaniyang six pack abs. Hindi pa ito nakontento, bumaba pa ang kamay nito at hinawakan ang kaniyang alaga.“Odessa!”“Frahisto, ang laki-laki!”Nakagat niya ang labi. Bago pa siya lamunin ng kamunduhan, tinanggal niya ang kamay ni Odessa, na nanunuksong pinisil ang galit na galit niyang alaga. Kasunod na ginawa niya, nilapit niya sa bibig ng asawa ang alaga niyang ilang taon din nanabik dito.“Frahisto ang laki niya! Ang taba pa.” Muling pinisil nito ang kaniyang nangangalaiting pagkalalaki. “Shit! Nagtaas-baba pa! Automatic siya.”“Stop talking
Napatingin si Zerus sa wristwatch na suot. 5 more minutes, bago niya puputulin ang masayang sandali ng isang kilalang senator. Kapag napatay niya ito ng walang kahirap-hirap, hindi lang sampung milyon ang kaniyang makukuha. Natawa siya, masyado yatang minamaliit ang kaniyang kakayahan. Kung patayan lang ang basihan, hindi na mabilang ng binata kung ilang tao na ang kaniyang pinatumba, babae man o lalaki. Wala siyang awa, lalo na pag pera ang usapan.“3 minutes,” mahinang bulong niya habang inaayos ang sniper na dala. Nasa rooftop siya ng isang building, paharap sa kompaniyang pag-aari ng corrupt na senator.In point of fact, he doesn't even cared. Hindi lang mga demonyo at halang ang kaluluwa ang kaniyang mga pinatay, pati rin mga inosente. Hindi na bago sa kaniya 'yon, dahil ang totoo wala ng guilt at awa ang natira sa kaniyang pagkatao. He's the villain here, the killer and the miscreant.
SANDALING napabuntunghinga si Zerus nang dumating siya sa kaniyang penthouse. Nasa sofa na ang kaniyang kapatid na si Ramona at matamang umiinom ng wine. Maarteng nakaupo ito at bahagyang ngumisi."Hello brother!"He ignored it. He just went straight to the kitchen and brewed coffee. Kahit doblehin pa niya ang lock ng bahay at lagyan ng maraming security, nakakapasok at nakakapasok pa rin ang babae. Nasusunod lahat ng gusto nito. Maliban sa may ugali itong bossy, mahirap din pakisamahan ang init ng ulo ng dalaga. Dulo ng baril nito ang nakikipag-usap."Mainit yata ang ulo mo. palpak ka ba sa trabaho mo?"Natawa siya. Siya? Palpak? Wala siyang hinawakang trabaho na palpak. Lahat ng kliyente nila, masaya sa kaniyang performance lalo na kung paano siya pumapatay. Mapait ang timpla ng kaniyang brewed coffee pero hindi niya alintana iyon. Mas mapait ang sinapit ng buhay niya rati nung palaboy-laboy pa siya.
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Gallagher nang maiahon siya ni Magnar sa ilalim ng tubig. Galit itong nagsisigaw sa mukha niya habang sinuntok ulit ang kaniyang mukha at niyugyog ang kaniyang balikat."Stupid! Are you trying to kill yourself?! Gago ka na ba talaga, ha, Gal? Tangina mo! Tangina mo talaga!"Nagmulat siya ng mata at nakita niya si Magnar na galit na galit. Nakaupo na ito sa kaniyang tabi at basang-basa. Dahan-dahan siyang bumangon at napahawak sa kaniyang panga. Ngayon siya ulit nakatikim ng suntok mula sa kaibigan."Masakit," usal niya.Napasinghot naman ito at binatukan siya. "Tangina mo Gallagher!""Nasaan ang pinapakuha ko sa'yong beer?""Wala ka ng stock ng beer sa ref mo. May magdadala rito maya-maya lang at darating."Nagkibit siya ng balikat at pinunasan ang gilid ng labi. Nalasahan niya ang kaniyang sariling dugo na nagmula roon. Sa suntok marahil na binigay sa kaniya ni Magnar."Ano ba ang nasa isip mo?""I just wanna rest. Kahit isang gabi lang.
Limang buwan nagdaan. Walang nagbago sa pakikitungo sa kaniya ni Marie. Mas lalo itong naging malamig sa kaniya nung lumipat na ang mga ito sa Manila at sunod pa rin siya nang sunod. Nagmukha siyang aso sa kakasunod sa dalaga. Pinayuhan na rin siya ni YX pero hindi siya nakinig.Binigyan siya nito ng bakasyon at pinakiusapan ayusin niya ang kaniyang sarili pero mahirap yata gawin ang sinabi nito. Mabilis lang sabihin pero sa bawat gabing nagdaan, dahan-dahan siyang tinutupok ng sarili niyang kalungkutan.Tulad ngayon, nasa sariling penthouse siya sa Manila at mag-isang umiinom habang nakatingin sa kalawakan sa gabing iyon. Pang-ilang bote niya na ito ng beer at malakas-lakas na ang tama niya.Natatawa siya habang paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang magandang mukha ni Marie. Natatawa siya pero ang sakit na kaniyang naramdaman ay hindi kayang pawiin sa ilang bote ng beer na kaniyang ininom."Marie!!!" malakas siyang napasigaw. Nasa terasa siya at walang makakarinig kahit magwala
Ang lawak ng ngiti ni Gallagher nang maihanda niya ang adobo at dalawa pang niluto. Mabango pero ingat si Magnar, dahil may nilagay siyang pagsisihan nito ng buong buhay. Nagpipigil siyang humalakhak. Umarte siyang kalmado nang umakyat siya sa hagdanan. Susunduin niya lang ang kaibigan at ihatid ito sa kamatayan.Sinadya niya munang daanan ang silid ni Marie at nakita niyang nando'n pa rin ang pagkain sa labas kung saan niya iniwan. Napabuntunghinga siya. inuna niyang kunin ito at bumaba papuntang kusina. Naawa siya sa lutong pagkain niyang hindi man lang nagawang tikman.Nilagay niya sa hugasan ang tray nang magsalita na sa likuran niya si Magnar. Kasunod nito si Marie at mukhang giinawa nitong proteksyon ang babae laban sa kaniya. Ngumisi siya sa isip. Gano'n nga, hangga't nasa paligid ang dalaga hindi niya ito dadapuan ng daliri."Luto na ba Gal?"Huminga muna siya ng sama ng loob bago tumango. "Yeah.""Good! Kasi gutom na ako.""Kumain ka na bago ko ihampas lahat 'yan sa'yo."Ning
Mabilis pa sa kidlat ang naging pagtakbo ni Gallagher sa bintana ng sala para totoong silipin kung nandito nga ba ang walang hiyang kaibigan niya. napamura siya ng malakas nang makita itong nakangiti, umakyat sa bakod at nagwagayway ng puting bandila. May suot itong puting damit na may nakatatak na pangalan niya at peace sign. Nagdilim ang kaniyang mukha. May gana pa talagang umarteng kaibigan sila ngayon. Kung alam lang ni Magnar na nung nakaraan araw pa siya gigil na gigil na pilipitin ang leeg nito hanggang sa mangisay ng tuluyan at layuan ang babaeng mahal niya!"Tanginang gagong 'to! Nagpakita pa talaga—" Hindi niya natuloy ang iba pa na sasabihin nang marinig niya ang mga yapak na nagmula sa hagdanan.Paglingon ni Gallagher, ang walang emosyong mukha ni Marie ang kaniyang nakita. Deri-deritso itong nagtungo sa pintuan na hindi siya nakikita o sadyang ayaw lang siyang tingnan.Gusto niyang harangan ang pintuan para huwag itong lumabas at baka makita nito si Magnar pero hindi niya
Blangko ang mukha ni Marie nang tingnan siya nito at tanggap ni Gheron iyon. Siya ang gumawa ng bagay na ikakamuhi sa kaniya ng dalaga kaya hindi siya pwedeng magreklamo kung pahihirapan siya nito. Babalik siya sa una kung saan at kung paano siya nito kinausap pero mahihirapan siya ngayon."Fidel...""Oh?" mabilis na lumapit si Fidel kay Marie nang tawagin ito ng dalaga. Kakapasok lang nito sa pintuan at may dalang mga prutas na pinamili."Paalisin mo ang taong 'yan." Tumingin ito sa kaniyang gawi at tinuro siya."Marie..." Napatingin sa kaniya si Fidel."Ang pagkakaalam ko, ikaw lang ang tunay kong kapatid. Kung gano'n, anong ginagawa ng taong 'yan dito? Paalisin mo," muling sambit ng dalaga at blangkong tumingin sa kesame."Gheron?"Ngumiti siya sa lalaki. "Yeah, I understand. Sige, alis muna ako." Sandali siyang sumulyap sa dalaga at lihim na nabuntunghinga kahit ang totoo ayaw na ayaw niyang umalis.Mabigat ang balikat nang lumabas siya at nagpasyang sa loob ng kotse na lamang siy
"Putangina ka! Paano ka nakarating d'yan sa probinsya ni Marie?"Tiningnan lang ng masama ni Gheron si Magnar. Akala nito hindi siya babawi sa ginawa nito? Maghintay lang ito."Kung hindi ka panay sulpot at pangingialam sa buhay pag-ibig ko, Magnar, hindi ako magkakaganito!" napakuyom ang kaniyang kamao. Nag-uusap sila sa pamamagitan ng hologram watch niya."Bakit ako?"Nag-dirty sign siya sa lalaki. Hindi sila kaibigan ngayon. Magkaaway sila ng lalaki at tama na ang tatlong araw na parusa nito sa kaniya. Pinagbibigyan lang niya ang ginawa nito para sa kasalanan ginawa niya kay Marie. Pero nangangako siyang babawi. Babawi siya para kay Marie."Huwag mong ipakita sa'kin ang mukha mo Magnar kapag nagmahal ka rin! Dahil gagawin ko rin miserable ang buhay mo. Hayop ka! Alam mong ikaw ang pinagseselusan ko, panay ka pa rin lapit sa babaeng gustong-gusto ko. Hindi ka talaga totoong kaibigan!"Isang malakas na tawa naman ang ginawa nito na parang hindi siya nito binugbog at kinulong ng tatlo
Mabilis pa sa kidlat ang paglapit sa kaniya ng lalaking tinakasan niya sa Japan. Ayaw niyang makita ang mukha nito kaya anong ginagawa nito sa harapan niya? mabilis niyang iniwas ang sarili sa lalaki. Wala siyang pakialam sa walang ampat na paglabasan ng mga dugo sa kaniyang noo."Tangina! Anong ginawa niyo kay Marie?" boses iyon ni Fidel pero nanlalabo ang kaniyang mata dahil na rin siguro sa luha kaya hindi niya makita ito.Pilit siyang tinulungan ni Gheron pero pinapaalis niya ang kamay nito. Kahit ang paghawak lang sa kaniya ay hindi niya ito pahihintulutan."Marie...""Umalis ka na Gheron! Bakit ka pa nandito?!" Tinulak niya ang lalaki pero hindi ito natinag. "Bumalik ka na sa kung saan impyerno ka galing!" Binangga niya ito para padaanin lang siya at hindi naman siya nabigo, binigyan siya nito ng daan.Ang puso niya, tuluyang nawala. Nagkawasak-wasak. Hindi lang ang lalaki ang nanakit sa kaniya, pati na rin ang inakala niyang pamilya. Pamilya pero wala siyang halaga.Mabilis siy