PERO HINDI pa rin madali ang lahat para kay Henrik. Kahit nasa kaniya na ang resulta ng test na nagsasabing si Talia at Trinity ay iisa, hindi niya makumbinsi ang babae na bumalik sa kaniya. Hindi siya makalapit dito dahil bantay sirado ang asawa nitong si Rowan.Ayon sa private investigator, totoong kasal ang babae dahil iba ang pangalan nito at hindi Trinity Williamson na ang ginamit. Napag-alaman din ni Henrik na may memory loss ang asawa dahil sa ginawang operasyon sa utak at parte ng memory loss na 'yon ay kasama siya.Kahit gustuhin niyang isigaw sa mundo ang kasiyahan niya nang malaman buhay na buhay ang babae, hindi niya ito magawa. Dahil may parte ng pagkatao niya ang gustong magwala at saktan ang sarili sa sobrang galit.Siya dapat ang nasa tabi ni Trie. Siya dapat ang karamay nito, ang kasama sa pagpapalaki ng kambal nila. Siya ito dapat.Pinipilit niya ang sarili na intindihin lahat kung bakit at paano nagawang dayain siya ni Trie sa pagkamatay nito. Kung bakit minanipula
"Trie- I mean, Talia?""What?" asik nito nang tingnan siya."Didn't you suffer from amnesia?"Bigla itong natigilan. "How did you find out about that?""Didn't Amara tell everything to you?""How did you meet Amara?" Nanlaki ang mga mata nito habang nakatingin sa kaniya. "Do you know each other? Wait, malakas na ang hangin at umulan na talaga! We need to get out of here on the water-"Hindi natapos ang gusto nitong sabihin dahil mariin niya itong hinalikan sa labi. Nasa tubig pa rin sila pero nasa mababaw na bahagi na lang. Mahigpit niya itong niyakap at wala siyang balak na pakawalan ang babae. Ang isang kamay niya ay nakaagapay sa uluhan habang ang isa ay sa beywang."Umm!" Pilit itong kumawala."Please remember me, Trie. Please...""Bastos!" Malakas siya nitong tinulak at sinampal. "Kung alam ko lang na babastusin mo lang akong tao ka! Hinayaan na sana kitang kainin ng dagat!"Saka mabilis itong umalis papalayo. Napahawak siya sa pisngi kung saan tinamaan ng sampal ng babae. Napasu
Hindi mapakali si Henrik nang gabing ito, panay ang baling niya sa higaan at nung hindi niya na kaya ay tumayo siya at tinungo ang terrace para magpahangin. Nasa ikalawang palapag siya ng bahay niya at may dala siya ngayon beer in can. Kailangan niya ito para kumala ang puso niyang hindi matahimik simula nung halikan niya si Trinity kanina. Kung hindi lang kasalanan na dukutin ang sariling asawa, baka ginawa niya na."Knulla! Jag är så desperat efter att ha henne. Jag blir galen. Jag måste träffa henne direkt." Fuck! I'm so desperate to have her. I'm losing my mind. I need to see her right away.//l.Inubos niya ang isang beer at nagpasya siyang bumaba lumabas kahit maghahating-gabi na. Wala ng mga turista dahil maulan kanina at gabi na huminto ang ulan.Napahugot siya ng hangin at malungkot na napatingin sa dagat. Malamig ang simoy ng hangin pero hindi ito ininda ni Henrik. Sanay siya sa malamig na klima at ito ang paborito niyang panahon sa lahat.Andoon ang pakiramdam na gusto niyan
"AMARA?"Nagulat si Amara nang tawagin niya ang pangalan nito at makita siya. Nasa dalampasigan si Henrik nung mga sandaling ito at nagpapahangin nang makita niya ang babae na namumulot ng shells sa buhanginan. Mag-isa lang ito at wala ang asawa nitong si Azael."Henrik? Anong ginagawa mo rito? Wait, can you understand what I'm saying?""Oo naman. Alam ko magtagalog at tinuruan ako ng kaibigan mo noon.""You mean, Trinity?""Yeah."Kaagad na umilap ang mga mata nito. Biglang naging awkward at hindi makatingin sa kaniya ng deretso. "Alam mo, kailangan ko ng bumalik sa hotel. Hinihintay ako ni Azael—""It's all right. The woman here who goes by the name Talia is actually my wife, Trinity. She suffers memory loss because of brain surgery, which is the sole reason—my wife doesn't know who I am.""H-ha?""I'm not mad at her or even at you. I'm just upset that you withheld the information that my wife was still alive while tricking the public into believing that she was dead. Despite my ange
"Oh, you're here, man! Where have you been? Misty came here earlier looking for you. She wants to speak with you.""I'll just give her a call later." Walang siglang sagot niya kay Favio at nagtuloy-tuloy sa loob ng bahay. Tinungo ang kusina at kumuha ng tubig sa ref at uminom.Kaagad naman na sumunod sa kaniya si Favio habang sa isang kamay, hawak ang cellphone. "I wonder why you're acting so downright today," puna nito, " And hey? Your Dad also called and asked when you planned to return home.""Inform them that I won't leave till my brain is functioning normally.""Ah, maybe it's because of Trinity?""Amara and I met earlier," walang alinlangan na sinabi niya ito."W-what?"Napasandal siya sa pintuan ng ref at matamang nakatitig sa isang dereksyon. "She told me everything about why my wife did this to me throughout our conversation. It seems like I'm floating on a cloud, and I feel so hollow. I don't know if I should be furious or what since my emotions are all confused.""How much
Isang malakas na suntok ang tumama sa panga ni Henrik. Takang napatingin siya kung sino ang sumuntok sa kaniya, para lang magtagis ang kaniyang bagang sa galit!"Vafalls!" What the heck! Nasa harapan niya ang lalaking pekeng asawa ni Trie. Doon lang napansin ni Henrik na dumugo ang gilid ng kaniyang bibig nang malasahan ang dugo at hindi siya nakapagtimpi sa naramdaman galit.Mabilis siyang tumayo at inambagan ng suntok ang lalaki. Nagpambuno sila sa bakuran ng kaniyang bahay. "How dare you come into my premises and challenge me to a fight." Isang malakas na suntok ang binigay niya sa mukha nito."I'm going to murder you for hurting my Talia!" Binigyan siya nito ng isa pang suntok pero nailagan niya ito. Mabilis niyang tinulak ito papalayo dahilan para tumilapon ito sa kalayuan."Are you trying to make me laugh?"Hindi siya naging isang captain sa hockey kung sa ganitong away at suntukan lang, mawawalan agad siya ng malay. Isa lang itong sisiw! Kaya niyang makipagpatayan kung gugustu
"Saan ka galing? Bakit marami kang pasa sa mukha? Makipagsuntukan ka ba?" Nag-alalang tanong ni Trinity sa asawang si Rowan nung pumasok ito sa kwarto nilang mag-asawa nang gabing iyon. Mabuti at tulog na ang kambal nila.Amoy alak din ito at halatang lasing. Ibang-iba sa asawang nakilala niya. Hindi ganito si Rowan at mas lalong hindi ito nag-iinom!"Rowan!""Let me rest, hon, ha? Mamaya na shayo mag-usap. Nashubraan yata ako sha alak!""Pero—" hindi natuloy ang iba pa niyang sasabihin dahil padapang bumagsak ito ibabaw ng kama nila.Napatili tuloy siya nang wala sa oras mabilis na lumapit dito. Niyugyog niya si Rowan para ayusin sana nito ang pagkakahiga at hindi mahirapan."Ano ba ang nangyari sa 'yo? Saan galing 'tong mga pasa mo?""Sha tabi-tabi lang. . .""Rowan!""Damn that bastard!" Galit na anas nito at akmang bumangon pero dahil malakas ang tama ng alak, bumalik ito sa pagkakadapa. "Hindi ka niya mababawi sha 'kin, Talia! Mahal mo 'ko at shaka mahal natin ang isa't isa, 'di
Kahit anong gawin niyang tulak kay Henrik, hindi ito nakikinig sa mga awa niya na tigilan na nito ang ginawang kabastusan sa kaniya. Kabastusan nga ba? Pero bakit nagugustuhan na ng katawan niya ang ginagawa nito ngayon?Lalo na ang halik nito ngayon na mas lalong nagpapainit sa kaniyang sistema. Bakit? Bakit ganito ang reaksyon ng katawan niya? Bakit iba ang gustong mangyari ng katawan niya ngayon?"Karlek. . .""Ohhh!" Napaungol siya nang malakas nang dakmain nito ang kaniyang isang dibdib at pinisil ito. "P-please?" Pero saan ang ang pagmamakaawa niyang ito? Hindi niya rin alam basta lang itong lumabas sa kaniyang lalamunan."You don't have to say 'please', Trie, because you're mine tonight, and I'll claim you again and again 'til you can't walk.""What? No—" Naiwan sa lalamunan niya ang kaniyang pagtutol dahil siniim nitong muli ang labi niya. Mukhang nanganganib siya sa kamay nito pero bakit tila gusto n'ya ang panganib na dala nito.Napapikit siya nang kinagat nito nang bahagya
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Gallagher nang maiahon siya ni Magnar sa ilalim ng tubig. Galit itong nagsisigaw sa mukha niya habang sinuntok ulit ang kaniyang mukha at niyugyog ang kaniyang balikat."Stupid! Are you trying to kill yourself?! Gago ka na ba talaga, ha, Gal? Tangina mo! Tangina mo talaga!"Nagmulat siya ng mata at nakita niya si Magnar na galit na galit. Nakaupo na ito sa kaniyang tabi at basang-basa. Dahan-dahan siyang bumangon at napahawak sa kaniyang panga. Ngayon siya ulit nakatikim ng suntok mula sa kaibigan."Masakit," usal niya.Napasinghot naman ito at binatukan siya. "Tangina mo Gallagher!""Nasaan ang pinapakuha ko sa'yong beer?""Wala ka ng stock ng beer sa ref mo. May magdadala rito maya-maya lang at darating."Nagkibit siya ng balikat at pinunasan ang gilid ng labi. Nalasahan niya ang kaniyang sariling dugo na nagmula roon. Sa suntok marahil na binigay sa kaniya ni Magnar."Ano ba ang nasa isip mo?""I just wanna rest. Kahit isang gabi lang.
Limang buwan nagdaan. Walang nagbago sa pakikitungo sa kaniya ni Marie. Mas lalo itong naging malamig sa kaniya nung lumipat na ang mga ito sa Manila at sunod pa rin siya nang sunod. Nagmukha siyang aso sa kakasunod sa dalaga. Pinayuhan na rin siya ni YX pero hindi siya nakinig.Binigyan siya nito ng bakasyon at pinakiusapan ayusin niya ang kaniyang sarili pero mahirap yata gawin ang sinabi nito. Mabilis lang sabihin pero sa bawat gabing nagdaan, dahan-dahan siyang tinutupok ng sarili niyang kalungkutan.Tulad ngayon, nasa sariling penthouse siya sa Manila at mag-isang umiinom habang nakatingin sa kalawakan sa gabing iyon. Pang-ilang bote niya na ito ng beer at malakas-lakas na ang tama niya.Natatawa siya habang paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang magandang mukha ni Marie. Natatawa siya pero ang sakit na kaniyang naramdaman ay hindi kayang pawiin sa ilang bote ng beer na kaniyang ininom."Marie!!!" malakas siyang napasigaw. Nasa terasa siya at walang makakarinig kahit magwala
Ang lawak ng ngiti ni Gallagher nang maihanda niya ang adobo at dalawa pang niluto. Mabango pero ingat si Magnar, dahil may nilagay siyang pagsisihan nito ng buong buhay. Nagpipigil siyang humalakhak. Umarte siyang kalmado nang umakyat siya sa hagdanan. Susunduin niya lang ang kaibigan at ihatid ito sa kamatayan.Sinadya niya munang daanan ang silid ni Marie at nakita niyang nando'n pa rin ang pagkain sa labas kung saan niya iniwan. Napabuntunghinga siya. inuna niyang kunin ito at bumaba papuntang kusina. Naawa siya sa lutong pagkain niyang hindi man lang nagawang tikman.Nilagay niya sa hugasan ang tray nang magsalita na sa likuran niya si Magnar. Kasunod nito si Marie at mukhang giinawa nitong proteksyon ang babae laban sa kaniya. Ngumisi siya sa isip. Gano'n nga, hangga't nasa paligid ang dalaga hindi niya ito dadapuan ng daliri."Luto na ba Gal?"Huminga muna siya ng sama ng loob bago tumango. "Yeah.""Good! Kasi gutom na ako.""Kumain ka na bago ko ihampas lahat 'yan sa'yo."Ning
Mabilis pa sa kidlat ang naging pagtakbo ni Gallagher sa bintana ng sala para totoong silipin kung nandito nga ba ang walang hiyang kaibigan niya. napamura siya ng malakas nang makita itong nakangiti, umakyat sa bakod at nagwagayway ng puting bandila. May suot itong puting damit na may nakatatak na pangalan niya at peace sign. Nagdilim ang kaniyang mukha. May gana pa talagang umarteng kaibigan sila ngayon. Kung alam lang ni Magnar na nung nakaraan araw pa siya gigil na gigil na pilipitin ang leeg nito hanggang sa mangisay ng tuluyan at layuan ang babaeng mahal niya!"Tanginang gagong 'to! Nagpakita pa talaga—" Hindi niya natuloy ang iba pa na sasabihin nang marinig niya ang mga yapak na nagmula sa hagdanan.Paglingon ni Gallagher, ang walang emosyong mukha ni Marie ang kaniyang nakita. Deri-deritso itong nagtungo sa pintuan na hindi siya nakikita o sadyang ayaw lang siyang tingnan.Gusto niyang harangan ang pintuan para huwag itong lumabas at baka makita nito si Magnar pero hindi niya
Blangko ang mukha ni Marie nang tingnan siya nito at tanggap ni Gheron iyon. Siya ang gumawa ng bagay na ikakamuhi sa kaniya ng dalaga kaya hindi siya pwedeng magreklamo kung pahihirapan siya nito. Babalik siya sa una kung saan at kung paano siya nito kinausap pero mahihirapan siya ngayon."Fidel...""Oh?" mabilis na lumapit si Fidel kay Marie nang tawagin ito ng dalaga. Kakapasok lang nito sa pintuan at may dalang mga prutas na pinamili."Paalisin mo ang taong 'yan." Tumingin ito sa kaniyang gawi at tinuro siya."Marie..." Napatingin sa kaniya si Fidel."Ang pagkakaalam ko, ikaw lang ang tunay kong kapatid. Kung gano'n, anong ginagawa ng taong 'yan dito? Paalisin mo," muling sambit ng dalaga at blangkong tumingin sa kesame."Gheron?"Ngumiti siya sa lalaki. "Yeah, I understand. Sige, alis muna ako." Sandali siyang sumulyap sa dalaga at lihim na nabuntunghinga kahit ang totoo ayaw na ayaw niyang umalis.Mabigat ang balikat nang lumabas siya at nagpasyang sa loob ng kotse na lamang siy
"Putangina ka! Paano ka nakarating d'yan sa probinsya ni Marie?"Tiningnan lang ng masama ni Gheron si Magnar. Akala nito hindi siya babawi sa ginawa nito? Maghintay lang ito."Kung hindi ka panay sulpot at pangingialam sa buhay pag-ibig ko, Magnar, hindi ako magkakaganito!" napakuyom ang kaniyang kamao. Nag-uusap sila sa pamamagitan ng hologram watch niya."Bakit ako?"Nag-dirty sign siya sa lalaki. Hindi sila kaibigan ngayon. Magkaaway sila ng lalaki at tama na ang tatlong araw na parusa nito sa kaniya. Pinagbibigyan lang niya ang ginawa nito para sa kasalanan ginawa niya kay Marie. Pero nangangako siyang babawi. Babawi siya para kay Marie."Huwag mong ipakita sa'kin ang mukha mo Magnar kapag nagmahal ka rin! Dahil gagawin ko rin miserable ang buhay mo. Hayop ka! Alam mong ikaw ang pinagseselusan ko, panay ka pa rin lapit sa babaeng gustong-gusto ko. Hindi ka talaga totoong kaibigan!"Isang malakas na tawa naman ang ginawa nito na parang hindi siya nito binugbog at kinulong ng tatlo
Mabilis pa sa kidlat ang paglapit sa kaniya ng lalaking tinakasan niya sa Japan. Ayaw niyang makita ang mukha nito kaya anong ginagawa nito sa harapan niya? mabilis niyang iniwas ang sarili sa lalaki. Wala siyang pakialam sa walang ampat na paglabasan ng mga dugo sa kaniyang noo."Tangina! Anong ginawa niyo kay Marie?" boses iyon ni Fidel pero nanlalabo ang kaniyang mata dahil na rin siguro sa luha kaya hindi niya makita ito.Pilit siyang tinulungan ni Gheron pero pinapaalis niya ang kamay nito. Kahit ang paghawak lang sa kaniya ay hindi niya ito pahihintulutan."Marie...""Umalis ka na Gheron! Bakit ka pa nandito?!" Tinulak niya ang lalaki pero hindi ito natinag. "Bumalik ka na sa kung saan impyerno ka galing!" Binangga niya ito para padaanin lang siya at hindi naman siya nabigo, binigyan siya nito ng daan.Ang puso niya, tuluyang nawala. Nagkawasak-wasak. Hindi lang ang lalaki ang nanakit sa kaniya, pati na rin ang inakala niyang pamilya. Pamilya pero wala siyang halaga.Mabilis siy