Chapter 4

"Don't forget what I told you. You have to act like you're in love with me... that we're in love with each other," ani Elias habang nakatingin sa kalsada.

"Pang-walong beses mo na 'yang sinabi. Paano ko pa makakalimutan?" irap ni Cara, hindi na napigilang dumakma sa sinturon ng seatbelt habang dumudungaw sa bintana.

Akala niya, pagkatapos ng kasal, tapos na ang lahat. Pero hindi pa pala. Nandito siya ngayon sa sasakyan, kasama si Elias, papunta sa mansyon ng Montemayor para ipahayag sa mga magulang nito at sa fiancé na hindi na matutuloy ang kasalang matagal nang nakaplano—dahil may asawa na si Elias.

Walang sinabi si Cara, pero ang isip niya, abala na sa paghanap ng exit sa gulong ito na sinimulan nila.

Matapos ang ilang minuto sa katahimikan ng biyahe, nakita ni Cara na bumagal ang takbo ng sasakyan at pumasok sa malaking itim na gate na may emblemang ginto sa gitna... ang Montemayor crest. Binaybay nila ang mahabang driveway na napalilibutan ng well-trimmed na mga puno at fountain sa gitna. Huminto ang sasakyan sa harap ng mansyong kulay ivory, may matataas na haligi at malalapad na bintanang tila mas maganda pa sa hotel.

Naunang bumaba si Elias. Sa halip na hintayin lang siya, mabilis nitong binuksan ang pintuan sa gilid niya at iniabot ang kamay niya. Napatingin siya sa palad nito, saglit na nag-alinlangan—pero kinuha rin niya. At sa unang beses, naramdaman niyang nagsisimula na ang palabas.

Magkahawak-kamay silang pumasok sa mansyon, sa pintuang kahoy na may ukit at may mala-katedral na taas. Pagbukas nito, sinalubong sila ng isang babaeng naka-pearl necklace, naka-classic cut na damit, at may aura ng isang ina na hindi basta-basta natutuwa. Katabi nito ang isang lalaking nakasuot ng dark gray na suit, halatang may awtoridad at mabigat ang presensya.

"Mom..." bati ni Elias na may ngiti sa labi habang nilapitan ang babae para yakapin ito.

Bahagyang ngumiti ang ginang at yumakap din, pero agad ding bumitaw. Tumingin ito kay Cara mula ulo hanggang paa, walang emosyon sa mukha.

"What the hell is going on, Elias? Ano ‘yung sinabi mo sa text na ikinasal ka na?" Mariing tanong ng lalaki sa tabi ng ginang. Halatang ito ang ama ni Elias, at hindi nito nagustuhan ang balitang natanggap.

Hinapit ni Elias ang bewang ni Cara. Bahagya siyang nagulat, pero pinanatili ang composure, pinilit na hindi magpakita ng kahit anong reaksyon.

"Dad, sinabi ko naman sa’yo noon pa na ipa-cancel na ang engagement na ’yon. Hindi ko gustong magpakasal kay—"

Hindi pa man natatapos ang sinasabi ni Elias, agad na siyang sinugod ng ama at malakas na sinuntok sa pisngi. Napaatras siya sa impact, habang napasinghap si Cara at mabilis na napatakip ng kamay sa bibig sa gulat.

"Emilio!" sigaw ng ginang, agad na pumagitna at pinigilan ang asawa. "Please, not like this!"

Galit na galit ang lalaki. Dinuro si Elias, nag-aapoy ang mga mata sa tindi ng emosyon. "Talagang gagawin mo ang lahat para lang hindi matuloy ang kasal mo?! At ngayon, kukuha ka ng kung sinong babae para sa kalokohan mo? Hindi mo na kami binigyan ng kahihiyan ng Mommy mo!"

Umigting ang panga ni Elias habang pinupunasan ang dugo sa gilid ng labi. Tinulungan naman siya ni Cara na tumayo, hawak sa braso, ramdam ang tensyon sa pagitan ng mag-ama.

"Do you really think I’d go this far just to play a game and break off an engagement?" mariing sagot ni Elias, titig na titig sa ama. "I married Cara because I love her, Dad. Mahal ko siya. Ni minsan ba, tinanong n’yo kung bakit ayaw ko sa ipinilit n’yong engagement? This is my life, my marriage. And I’ll marry the woman I choose."

Kung hindi lang siguro sila nagpapanggap, malamang ay mata-touch si Cara sa mga salitang binibitawan ni Elias para ipaglaban siya sa mga magulang nito. The way he spoke, with conviction and authority, made her question everything she thought she knew about him. This man really knows how to play the game. 

Ang lalaking katulad ni Elias ay delikado... hindi lang dahil sa posisyon nito, kundi dahil kayang-kaya nitong gawing pabor sa sarili ang kahit anong sitwasyon.

"Madam... Sir... nariyan na po ang pamilya Castillo..." Dali-daling lumapit ang isang kasambahay at mabilis na in-anunsyo ang pagdating ng mga panauhin.

Nagkatinginan ang mag-asawang Montemayor, halatang naguguluhan at walang ideya sa nangyayari. Pagkatapos, sabay silang bumaling kay Elias, ang mga mata nilang puno ng tanong.

"You called the Castillos?!" singhal ni Mr. Emilio Montemayor, ang galit na parang magpapasabog ng ugat sa leeg.

"They need to know, para hindi na sila umasa. Ayaw ko na rin patagilin pa ang lahat ng ito. Gusto ko nang mamuhay ng tahimik at maayos kasama si Cara," sagot ni Elias, hindi alintana ang galit ng ama.

Habang bumukas ang malaking pintuan, sunod-sunod na pumasok ang mga panauhin. 

Ngunit dahan-dahang kumunot ang noo ni Cara nang makita ang kanyang ama, kasunod ang legal na asawa nito, at ang kanyang stepsister.

Ang ginagawa ng mga ito rito?

Napamura siya sa isip. Nang mapagtanto niyang ang mga dumating ay ang pamilya Castillo, ang pamilya ng kanyang ama... At kung ganon, ibig sabihin ay ang stepsister niya ang fiancé ni Elias?

This is trouble. A real trouble.

Sa tagal ng panahon na iniiwasan niyang maugnay sa pamilya Castillo, si Elias lang pala ang magtutulak sa kanya papasok sa gulo.

"What is this sudden engagement meeting, Emilio? Nabago ba ang araw ng kasal ng mga bata?" tanong ng ama ni Cara sa mahinahong tono, pero halata ang pagkabigla nang mapansin si Elias... at lalo na si Cara.

Ngunit ang mas matalim na reaksyon ay mula kay Monica, ang half-sister ni Cara. Nakaawang ang bibig nito, at ang tingin ay nakatutok sa kamay ni Elias na nakapulupot sa bewang ni Cara.

"What's the meaning of this, Elias?!" sigaw ni Monica, at umalingawngaw ang boses nito sa buong kabahayan.

Mabilis ang hakbang niya papalapit sa kanila, at marahas na inalis ang kamay ni Elias kay Cara. Pero bago pa siya makalapit nang tuluyan, agad na inilayo ni Elias si Cara sa likuran niya.

"There's no wedding happening between our families, Monica. I'm already married," malamig na pahayag ni Elias. "This is Cara Sarmiento-Montemayor... my wife."

Bagsak ang mga balikat na mahinang huminga si Cara. Sigurado siyang hindi siya papatahimikin ng spoiled brat niyang kapatid... pati na ng ina nito.