Chapter 7

Nakauwi na ako but I keep on thinking of that woman. Really, naglalakad lamang siya sa madilim na daan papuntang apartment niya. Ni walang bakas ng takot ang kaniyang sarili. Hindi sana ako aalis muna sa lugar na iyon at hihintayin ko siyang makarating sa apartment niya ngunit ipinagtabuyan na ako nito.

Nahiga ako sa aking kama bago hinugot sa aking bulsa ang cellphone ko para I-text ang babaeng iyon. Ako'y naghintay sa kaniyang reply ngunit wala akong nahintay hanggang sa makatulog ako.

Nagising ako bandang alas sais ng umaga. Bumangon ako para maligo at makapasok na sa opisina. Siguro naman ay papasok na ang sekretarya ko dahil tapos na ang kanilang exam at naghihintay na lamang siya sa magaganap na pagtatapos nito.

Lumabas ako sa condo ko at nagtungo na sa parking lot. Sumakay na ako sa aking kotse at pinaharurot ito paalis. Kalagitnaan ng pagtahak ko sa kalsada ay may kaguluhan pa na nangyayari. Kumunot ang noo ko at talagang nagsanhi pa sila ng trapiko. Bumaba ako at lumapit sa kumpol ng mga tao. Rinig ko ang sigawan ng bawat isa.

Nagsumiksik ako para makita ang nangyari at laking gulat ko sa aking nasaksihan. Nakita ko lang naman ang seretarya kong naka-upo sa kalsada at nakikipagsigawan sa isang babae. Maganda at sopistikada ang babae ayon sa kaniyang pananamit. Naka-shades ito at hindi ko maaninag ang kaniyang mukha.

"Pasensya ka na, ha? Kasi daanan naman talaga ito tapos ang bilis niyong magpatakbo. Wala akong pakialam kung kaya mong bilhin ang kalsadang ito pero napaka-arogante niyo naman." nakabusangot na sambit niya.

Humalukipkip ang babae. " Yes, I can buy this road and you don't have the right to talk to me like that. Isa ka lamang dukha at ang pangit mo pa!" napatigil ako at parang narinig ko na ang boses na iyon.

Kumunot ang aking noo ng matanggal nito ang kaniyang shades at doon ko lang napagtanto na ang babaeng nakasagupa ni Deanne ay ang minamahal ko pa rin hanggang ngayon---si Aliya.

Nagbalik na pala ito. Namuo ang galit sa puso ko sa ugaling pinapakita niya kaya't lumapit na ako sa sekretarya ko.

"Kassel," usal ko sa kaniyang pangalan. Nabigla naman ang mga tao maging si Aliya sa biglaang pagsulpot ko.

" B-boss..."

"Ruzzel..." usal ni Aliya. " Do you know her?" tanong niya.

Napaseryoso ang mukha ko. "Yes. I know her, she's my secretary." sagot ko ng buong tapang.

She smirk. Alam kong gumagawa na kami ng eskandalo rito. "Your secretary? Seriously, Ruzzel? Wala man lang manners ang babaeng ito." turo niya kay Kassel.

Napatingin ako sa sekretarya ko na ngayon ay nakakunot ang noo na tinitigan si Aliya. " Bingi ka ba? Hindi mo ba narinig ang sinabi ng boss ko o gusto mong isampal ko pa sa mukha mo na sekretarya niya ako?" pilosopong sabat ni Kassel.

Mapaglaro na naman itong ngumisi ng hindi nakapagsalita si Aliya. Ang tapang talaga ng babaeng ito. Umayos ako ng tayo at nakita ko ang braso ni Kassel na dumudugo. Kumunot muli ang aking noo at iginaya siyang tumayo. " Halika na." saad ko.

" But..." I cut Aliya off.

" Nice meeting you again, Aliya. Aalis na kami ng sekretarya ko." paalam ko at hinatak na ito papuntang kotse at isinakay iyon bago ako sumakay at pinaharurot ang kotse paalis sa lugar na iyon.

Rinig ko ang daing ng sekretarya ko kaya't tinignan ko ang mukha niyang nakabusangot pa rin. Ngayon ko lang napansin na wala na ang kaniyang salamin.

" Nasaan ang salamin mo?" tanong ko.

Lumingon ito sa akin. " Wala na. Sinira na ng babaeng matapobre na iyon. Kilala mo pala iyon?"

" Tsk. Huwag mo nang ipaalala na kilala ko siya." malamig kong sagot.

Laking pasalamat ko dahil hindi na ito nagtanong pa. Naalala ko na naman ang mukha niya na hindi pa rin nagbabago ang angking ganda nito. Binilisan ko ang pagmamaneho hanggang sa nakarating kami sa kompanya.

Mabilis akong bumaba at agad na sumakay sa elevator. Wala na akong pakialam kung maiwan ko ang sekretarya ko dahil sa galit na nararamdaman ko ngayon. Lahat ng madaananan kong empleyado ay nakayuko lamang sa takot sa awrang bumabalot sa akin ngayon.

Pabalibag kong isinara ang pinto ng opisina ko at sumalampak ng upo sa swivel chair ko. Hinilot ang sentido ko habang ang isang kamay ko'y nakakuyom.

" Fuck! I thought hindi na ito babalik muli sa bansa." inis kong usal sa sarili.

Sinabunutan ko ang sarili ko nang biglang tumunog ang cellphone ko. Kumunot ang noo at kinuha ang cellphone ko para sagutin ang tawag. Hindi ko na tinignan ang caller at sinagot na lang bigla.

" What?!"

' Hey, bro. Nakabalik na pala si Aliya?' si Greg pala ito.

Pinaalala pa niya. " Oh? Tapos?"

' Bad mood ka, bro?'

" Obvious ba? Huwag ka na nga magtanong. Nakakairita!" huling sambit ko bago ibinagsak ang cellphone ko.

Ipapaalala pa nito ang pagdating niya, alam na nga niyang lubos ang galit ko rito sa ngayon. Tumayo ako para maghilamos sa banyo. Pagkatapos ay humarap ako sa salamin.

" Bumali siya, ano naman sa iyo? Niloko ka na niya kaya't gawin mo na ang balak mo para magsisi siyang iniwan ka niya." usal ko sa repleksyon.

Lumabas ako at tinawagan ko sa intercom ang sekretarya ko. Kamusta naman kaya ang sugat nito? Teka-- bakit ko ba iniisip iyon. Tsk. Ilang minuto ang lumipas ay may kumatok sa pinto ng opisina ko.

" Get in."

Nakatalikod ako sa pinto para tanawin ang syudad sa glass wall ng opisina ko.

" Ano ang maipaglilingkod ko sa inyo, sir?" malumanay na tanong ng sekretarya ko.

" Make a coffee for me," utos ko.

Hindi na ito nagsalita dahil narinig ko na lang ang pagsara ng pinto. Ilang minuto ang lumipas ay nagbukas muli ito.

" Heto na ang kape, sir."

Humarap ako sa kaniya at inilapag niya iyon ng dahan-dahan sa aking lamesa. Pinakatitigan ko ang bahagi ng siko niya ngunit pilit niyang iniiwas ito para pagtakpan. Kumunot ang noo ko sa inaasta nito ngayon.

" Get the medicine kit." pautos ko sa kaniya. Umangat ang tingin niya sa akin bago bumuntong hininga at lumakad para kunin ang medicine kit sa cabinet.

" Give me your hands," seryosong usal ko sa kaniya para hindi ito umangal.

" A-ako na boss. Kaya ko naman gamutin ito." sagot niya.

Nagpupumilit pa siya, gagamutin na nga lang. Ang arte naman.

" Ang arte," inis kong usal.

Hinila nito ang kaniyang kamay. " Akin na nga! Kaya ko na ngang gamutin ang sugat ko. Ang kulit mo kasi! Tapos sasabihin mo ang arte ko?" naiinis niyang singhal.

Pabagsak kong nilapag sa center table ang ointment. " Oh edi gamutin mo! Putangina tinutulungan na nga!" tinalikuran ko na siya at naglakad palayo sa kaniya para pumasok sa banyo.

Ramdam ko ang init ng kaniyang kamay sa mga palad ko. Ang malambot at maputing kamay nito na para bang hindi naglalaba at gumagawa ng gawaing bahay. I felt electricity somehow by touching her hands even though its only quick.

Nag-init naman ako agad kaya't naghugas na lamang ako ng kamay upang maibsan ang init na nararamdaman ko.

***

Nakakapaso ang kamay nitong humawak sa aking kamay upang gamutin ang sugat ko. Tila napaso ang aking balat sanhi sa paghawak ng kaniyang mga palad sa aking balat. Kaya ko naman kasing gamutin ang sugat ko at nakakainis lamang dahil sinabihan na naman niya akong maarte.

Padabog niyang inilapag sa center table ang ointment. Naglakad ito patungo sa kaniyang banyo at pabalibag na isinara ang pinto. Napailing na lamang ako sa hindi ko malaman na dahilan ng sanhi ng pagkainis niya.Kinuha ko na lamang ang ointment at itinabi na lang ang medicine kit at lumabas sa opisina nito.

Dumiretso ako sa aking upuan at ginamot ang sarili kong sugat. Ang hapdi pa naman dahil nagasgasan ang braso at tuhod ko dulot ng pagkakatumba kanina sa daan. Napakawalanghiya ng babaeng iyon. Siya siguro ang babae ni Mr. Garcia kaya't kilala niya ito.

Habang ginagamot ang sugat ko'y lumapit naman ang katrabaho kong babae. " Oh my god! What happened to your arm, Kassel?" histerikal nitong tanong.

I smiled at her. " Okay lang ako. Its only a scratch." sagot ko.

" Who did that to you?" she asked again.

Napailing ako. " Kakilala niya si boss, e." sagot ko na lang.

Hindi na ito nagsalita at bumalik siya sa upuan nito. Mahapdi pa rin kahit lagyan ng ointment ang sugat ko. Nakayuko lamang ako habang ginagamot ito. Nag-angat ako ng tingin sa narinig kong yabag ng sandals papunta sa akin. Napataas ang aking kilay nang mapagtantong ang babaeng matapobre na naman ang nandito at teka anong ginagawa niya rito?

" Excuse me, Miss." saad nito ng makalapit. Hindi yata ako namukhaan.

Ngumisi lang ako rito. "Yes? What do you need, ma'am?" tanong ko. " Nandito ba kayo para manlait lang?" bulong ko.

Kumunot ang noo nito. " What? W-what did you say?" inis na bulyaw nito.

" Nothing ma'am. Bingi po yata kayo." tanging bulong lang ulit ang huling binanggit ko.

Humalukipip ito. " Nandito ba si Ruzzel?" she asked. Sinong Ruzzel naman ang hinahanap nito.

" Ah ma'am pasensya na kayo but their is no Ruzzel in here." sagot ko.

" Are you kidding me? You don't even know your boss?" maarte nitong tanong.

" Sasabihin ko pa ba kung kilala ko?" umandar na naman ang pagkapilyo ko kaya pabalang ko siyang sinagot.

Masama niya akong tinignan. "Ruzzel is your boss, right?" ang kapal ng mukha para hindi galangin ang boss ko.

" Yes ma'am. Do you have any apointment on him?" I asked.

" No. Just tell him that I am here. He knows me." sagot nito ng pataray.

Kinuha ko ang telepono na nakakonekta sa opisina ni boss at tinawagan ito. Inilayo ko ang telepono nang sumigaw ito. " Boss may naghahanap kasi sa inyo. Kilala mo raw po siya. Papasukin ko po?" tanong ko sa amo kong abnormal.

' Palabasin mo.' malamig na sagot niya.

" Sa building mo, sir?"

' Hindi siguro. Sa pinto mo palabasin.' bastos niyang sagot. Gago talaga ang lalaking ito.

Ibinagsak niya ang telepono. " I am sorry ma'am but I think Mr. Garcia won't let you enter on his office. He said that you should leave." magalang kong sagot.

Buti nga sa kaniya. Wala naman palang apointment, pupunta rito.

" What?!" sigaw niya na nakapagpainis lalo sa akin. Brat!

Hindi niya ako pinansin at tuloy tuloy ito sa pinto ni Mr. Garcia. Pinigilan ko siya subalit itinulak lang niya ako na dahilan ng pagbagsak kong muli. Hindi niya ako pinansin kaya't tumayo akong muli kahit masakit na ang balakang kong naitama sa sahig.

" Ma'am, please. Ayaw po kayong makita ni Mr. Garcia." saad ko ngunit wala siyang tigil sa pagkatok.

Tumingin ito sa akin. " You ugly bitch!" duro nito sa akin. " Hindi mo ba ako kilala?!" tanong niya.

" Sa tingin niyo po ba kilala ko kayo? Gaano po ba kayo kasikat at parang hindi ko naman po naririnig ang pangalan niyo? Tsaka, hindi ko naman po alam ang pangalan niyo Ma'am. How would I know you?" sarkastikong sagot ko.

" I am your boss ex-girlfriend! Tanga! Istupida!" sigaw nito sa akin. Aba! Kanina pa ako nagtitimpi sa kaniya.

Boss, labasin mo na itong babaeng ito, parang awa mo na. Taimtim kong dasal sa utak ko.

I smirk. Ex-girlfriend na nga bakit nandito pa? "Alam niyo Ma'am, ex na pala kayo ni boss, e. Dapat pala wala ka na rito at hindi na nagpupunta kasi expired ka na. Expired ka na nga kay boss, expired na din ang ugali mo. Bakit hindi mo na lang itapon? Tutal itinapon ka naman na." sarkastiko pa rin na sagot ko sa kaniya.

Kumunot ang noo nito at mas lalong rumagasa ang galit sa kaniyang mukha na nakatingin sa akin. " Putangina mong babae ka!" sigaw niya.

Akmang sasampalin niya ako nang biglang bumukas ang pintuan ng opisina ni boss. Napatingin kaming dalawa sa kaniya at kunot ang kaniyang noo.

"What the hell are you two doing?" malamig na usal niya. Nakita kong ibinaba ng babae ang kamay niya at nagkunwaring umiyak.

"Ruzzel—" she sob. " Sinaktan niya ako. Gusto lang naman kitang makita at makausap but she said ayaw mo akong kausapin." patuloy niya. Umarte pa ito halata namang peke lang.

Kumapit ito sa braso ni boss at tila nag-init naman ang palad kong sumapak ngayon. Ang lakas ng loob niyang siraan ako, sa mismong amo ko pa.

" You did that?" malamig pa rin ang boses na tanong nito sa akin.

I smirk. "Ako? Gagawin ko iyon? Siya nga ang nagsisigaw rito at tinawag pa ako sa pangalan na kung ano-ano tapos aarte lang siya na kunwari siya pa ang inapi? Aba, putangina naman niya boss!" inis kong sagot sa kaniya.

" Get in, Aliya. We'll talk inside." baling niya sa babae bago tumingin ng masama sa akin.

Dumila ang babae sa akin at nakangising pumasok sa opisina ni boss. Inirapan ko lamang siya. Napakaarte. Tsk.

" Ano tinitingin-tingin mo, boss?" tanong ko sa kaniya. " Pagalitan mo na ako. Tutal naman ang galing umakting ng ex-girlfriend mo." puno ng sarkasmo kong saad.

"Tsk. Next time, don't fucking hurt what's mine." malamig na turan niya sa akin.

Akala ko ba ex niya? Bakit may pa-mine mine pa siyang nalalaman. Abnormal silang pareho.

"Edi sa iyo lang. At least alam ko kung sino ang may mali." sagot ko at naglakad patungo sa desk ko. "Hindi katulad ng iba diyan na nagkunwari lang kakampihan na. Hindi man lang alamin ang buong katotohanan. Nagbubulag-bulagan." Puno ng inis ang buong pagkatao ko sa araw na ito. Narinig ko na lamang na sumara ang pinto ng opisina nito.

"Ihampas ko itong sangkatutak na papeles sa mukha niyong dalawa, e!" usal ko at iniamba ang kamay na parang ibabato ang papeles.

Lumipas ang dalawang oras at hindi pa rin sila lumalabas sa loob ng opisina. Akala ko ba usap lang bakit ang tagal naman? Halos lunch time na rin at halata namang hindi lang pag-uusap ang ginagawa nila. Ano iyon? Nagdadasal at nagkukumpisal sa isa't-isa? Tsk.

Naglakad na ako papuntang elevator para bumaba patungo sa canteen. Nagugutom na rin ako dahil hindi ako nag-agahan. Pagkarating ko roon ay bumili ako ng pagkain at naghanap ng mauupuan ngunit tinawag ako ng mga kasamahan ko sa trabaho.

"Hey, Kassel. Dito ka na lang maupo." tawag nito sa akin.

Ngumiti ako sa kanila at naupo sa table nila. "Uy, balita ko dumating na ng pilipinas si Ma'am Aliya?" tsismis nila.

Kumunot ang noo ko. Siguro nga sikat ang babaeng iyon at kilalang-kilala na nila. " Kilala niyo ang matapobreng iyon?" hindi ko mapigilan ang pagtanong sa kanila.

"Loko. Mabait kaya iyon sa amin. Mahal na mahal ni boss si Ma'am kaya't minsan ay may pagkain pa siyang binibigay sa amin kapag nabisita siya sa kompanya ni boss." sagot ni Azalea.

"Mabait? Parang hindi naman. Sa ugali pa lang niya kanina sa akin, napakaarte." giit ko.

Napatawa sila. "Ganoon talala iyon," sagot ng ibang kasamahan.

Napailing ako. "Sorry pero ang sama ng ugali niya. Ang arte at napaka-brat niya. Ang galing umakting, paniwalang paniwala ni boss. Tsk!" naiinis kong sagot.

Hindi ko alam kung bakit sinasabi nilang mabait ang babaeng iyon pero wala namang katotohanan.

" Hindi ko lang alam pero naghiwalay sila dahil sa rumor na sumama sa ibang lalaki si Ma'am Aliya. Kaya siguro naging ganoon ang ugali ni boss." patuloy nila.

" Bumalik na nga, ganoon pa rin naman ang ugali ni Mr. Garcia." kibit balikat kong sagot sa kanila.

Hindi ko na inubos ang pagkain dahil sa patuloy nilang pagkwekwentuhan kesyo daw mahal na mahal ni boss ang babaeng iyon at mahal na mahal nila ang isa't-isa. Kung mahal nila ang isa't-isa, hindi sasama sa ibang lalaki ang babaeng iyon.

Tumayo na lamang ako dahil inis na inis na ako sa pagkwekwentuhan nila tungkol sa kanilang dalawa. Wala namang nakakainggit sa istorya nila pero naiinis akong bumalik sa table ko. Inasikaso ko na lamang ang mga papeles na kailangan pirmahan at ipinagsawalang bahala na lamang ang iniisip kong ginagawa ng dalawa sa loob ng opisina nito. Baka nga pinapaligaya na nila ang isa't-isa at hindi sila nagutom sa loob. Umiling na lang ako sa isiping iyon.