"Hoy, ayos ka lang?" tanong ni Vernon.Kanina pa 'ko nakarating sa cafeteria at tingin ko'y kanina niya pa 'ko kinakausap tungkol sa kung ano anong mga bagay ngunit masyadong nababagabag ang isip ko dahil sa mga nangyari kanina.Akasha.. she's with me in the restroom. Akala ko'y nagpunta siya para patayin ako but she never harm me, ni hindi ko ito nakita ngunit alam kong siya 'yon. She told me to surrender or else, they will kill everyone in this town. She's threatening me, I know.. Hindi ko lang alam kung dapat ko bang sabihin kila Amion ang tungkol dito o hindi? Speaking of Amion, agaw pansin ito nang pumasok siya sa cafeteria kasama si Astraea. They looked bothered. Agad niyang nahanap ang mga mata ko at dali-daling nagtungo sa pwesto namin. Hindi ko alam kung anong nangyari sa dean's office at nagkaganito siya ngunit may kutob akong may kinalaman 'yon kay Akasha. Lumapit siya sa'kin at parang nagkusa ang katawan kong tumayo, ang kasunod na nangyari ay siyang ikinabigla ko. Ami
Third Person's Point of ViewIn the end, Mystica told them what happened. She told them that Akasha threatened her. That everything Aphelios told them was a lie just to tricked them. That's the truth, they still need Mystica and they still want to revenge."I will fucking kill them," Amion said, Mystica is glad that he still manage to compose himself after what happened.Astraea immediately glance at him. At some point, she knew that Astraea still cares about her siblings. They just hope that it won't get in the line."We need a plan.." Maeve uttered.He's right, they need to plan. Kaya naman wala na silang sinayang na oras, nagplano na agad noong hapon na 'yon. They planned on how to kill the vampire siblings. That is the only way to end them. Amion was so eager to kill them, especially Aphelios but Astraea has a doubt. At some point, she believes that there's still goodness left in the heart of their siblings.Kaya naman pinili nitong mapag-isa nang matapos silang mananghalian. She
"Hey! Join us, may merienda rito!" sambit ko nang makita si Astraea na sinundan naman si Theodore. Nagtataka man ay isinawalang bahala ko nalang ang mga katanungan sa isip ko. Nakita ko pang ngumisi si Maeve at Vernon kaya sinuway ko ang mga ito dahil baka mailang si Astraea. Halata naman ang pagtataka sa mukha ni Amion habang hinihingal ito. Kakatapos lang namin mag ensayo, tinulungan nila ako sa mga dapat gawin. I can't just let them do the fighting, gusto ko ring matuto para maipaglaban ko ang sarili ko."Are you with him earlier?" kunot noong tanong ni Amion habang nakaturo kay Theodore.Lumapit si Astraea sa'kin at si Theo naman ay tumigil sa tabi nila Maeve. Siniko niya ito dahil hindi pa rin maalis ang ngisi sa labi nito.Hindi umimik si Astraea at kumuha lang ng pagkaing nasa mesa. Palabok 'yon na niluto ni Vernon kanina. I don't know where the two of them went earlier, ang alam ko lang ay gusto ni Astraea na mapag-isa at si Theodore naman na kasama naming mag ensayo ay bigla
When the clock strikes at 3 am, I prepared myself and went out of Silvan's mansion. They planned to kill the Montgomery siblings together.. but I have other plans. I don't want them to risk their life just to protect me. I can't afford seeing my loved ones suffer.. so I made a plan where I can fight my own battle alone. Akasha gave me a time frame, that's what I didn't tell them. And as of now, as much as possible, I want to do it in their terms because I don't want to risk anyone's life. They might kill anyone if ever I decided late. Mabuti nalang at nakapag-desisyon agad ako. Itinago ko ang isang baril sa bewang ko, thinking that they won't realize I'm armed. Klaro pa rin sa isip ko ang mga sinabi ni Akasha. They want me, that's for sure. Gusto pa rin nila akong ibigay sa Lord nila in order to gain power. Binigyan din nila ako ng palugit. Kapag pagsikat ng araw at wala pa 'ko sa puder nila'y papatay sila ng mga taga Peculium. Every minute, they will kill one person.. and that's a
Third Person's Point of View"Touch her one more time and hell will break loose."Natigilan sila nang marinig ang mga salitang 'yon na nagmula sa isa sa pinaka makapangyarihang bampira—si Amion Montgomery.Agad na nagpuyos ito sa galit nang malamang wala si Mystica sa kwarto niya. Ginising sila ni Maeve kanina dahil may masamang kutob ito at tama nga ang hinala niya dahil natakasan sila ni Mystica. Mas pinili nitong isakripisyo ang sarili kaysa ipahamak ang mga kaibigan niya. Dahil doon ay agad nilang hinalughog ang buong Peculium ngunit wala silang nakita ni anino ni Mystica kaya napadpad sila sa abandonadong tulay at nakita nila roon ang motor ni Amion. Doon ay alam na agad ni Amion kung nasaan ito kaya naman nagmadali silang puntahan ang kinaroroonan ni Mystica. Nakahandusay na ito sa sahig hawak ang kaniyang baril na kanina niya pa pinapaputok kay Aphelios ngunit walang talab iyon. Lalapitan na sana siya ni Aphelios nang makarating sila, mabuti at naabutan nila ang mga ito dahil
I felt so weak... and powerless. Para akong pinag sakluban ng langit at lupa, nanghihina at hindi makagalaw. Akasha ran away the moment she bit Vernon on his neck. Maeve and Theodore tried to catch her but she's too fast that they couldn't keep up on her. Nanghihina kong pinuntahan ang nakahandusay na si Vernon. He's weak but he still manage to put a smile on his face when he saw me. Mas lalo akong nanghina dahil doon. I can't believe this is happening.."Do something! Save him.. please," I plead. Ipinatong ko ang ulo nito sa binti ko. Nagmarka ang kagat ni Akasha sa leeg nito at panay ang daloy ng dugo roon. I can't help but to gently cupped his face, nanghihina niya namang itinaas ang kamay para mahawakan ang pisngi ko at punasan ang mga luhang lumalandas doon. That made me cry even more. "Hush now, Mystica.. you're safe," he uttered weakly. Lumapit sa'min sila Amion at bakas sa mga itsura nila ang pagkalugmok dahil sa nangyari. I glance at them, nagmamakaawang gumawa sila ng pa
I never get out of my room ever since we went home yesterday. Maya't maya akong kinakatok nila Theodore para ayaing kumain. I didn't bother to open the door for them, nor to even talk to them. I cried and cried that day, all day long. I never stopped. I don't want to. Pakiramdam ko, ang pag iyak ang mas mabisang paraan para ilabas ko lahat ng hinanakit sa puso ko. Gumaan naman ang pakiramdam ko, 'yun nga lang ay hindi pa rin maalis ang sakit. Hindi maaalis kailanman ang sakit. "Icay, wala ka pang kain mula kanina.. kung narito si Vernon, magagalit 'yon sayo panigurado."Right. He will surely be mad at me.. but he's gone now, at hindi na siya babalik. Gaya kahapon ay hindi ko pinansin ito. Umiyak lang ako nang umiyak sa kwarto at kalaunan ay nakatulog. 'Yon lang siguro ang pahinga ko sa lahat ng sakit na nararamdaman ko. Because whenever I close my eyes, I saw him. He's not dead on my dreams. We were happy..Naghahari na ang dilim sa labas nang magising ako. I woke up with a heavy hea
"Mystica, the two men in black on your back are the Lord's disciples, don't look at them and walk towards the entrance.. do you copy?" I heard Astraea on the other line.I'm wearing a small earpiece which is usually used in military. Binigay ito ni Maeve sa'min para may communication kami habang isinasagawa ang plano. I need to tricked them. Kailangan mapaniwala namin sila na narito nga ako sa airport at patungo sa kung saan. We chose the other province which is far from Solemn, one province from the north. Mas mahaba ang oras namin kung mapapaniwala namin sila na roon kami magtutungo. I told her that I copy and then proceed to our plan. I entered the airport, I glance at the two men when I entered the metal detector, trying my best not to get obvious. Nang makapasok ay pumila agad ako para makapag-book ng ticket. Maeve and Amion is our look-out, nariyan lang sila sa tabi-tabi at naghihintay ng pagkakataon sakaling may bampirang lumapit sa'kin. Astraea is in the car, na-hack nila ang
Sumakay na silang lahat sa van. Hinihintay nalang si Amion na hindi pa lumalabas sa munting bahay ni Mama. I waited for him too. Gusto kong makausap siya bago man lang sila umalis. But I doubt if he will ever talk to me. Nakita ko siyang palabas na ng pinto. Marahas ang bawat hakbang nito at mariin ang titig sa'kin. Napaatras si Constantine nang agresibo itong lumapit sa'kin. Hinawakan nito ang palapulsuhan ko at dinala ako palapit sa van. "Come with me. It's dangerous here!" aniya, mahina ngunit mariin ang pagkakasabi. Nagpumiglas ako at dahil hindi masyadong mahigpit ang kapit niya ay nakawala ako rito. He looked at me, annoyed by my sudden movement. "What? No! I know what I'm into, Amion. I know how dangerous it is, I know.. and I'm staying.." sagot ko, hawak ang palapulsuhan na mukhang namumula dahil sa kapit niya kanina. Napatingin siya rito at agad na ibinalik ang tingin sa'kin. Ang mata niya ay unti-unting pumungay at sa sandaling 'yon ay nakitaan ko siya ng takot at kah
A lot of things happened the past months. It is, so far, the most unexpected things that ever happened to me. I am Mystica Iuella Braganza, a simple maiden living in Peculium Ville. I met Theodore and Vernon, my best friends. And then, I met Maeve.. the one who made me feel things. We became close. He's protective and gentleman. He made me realize that I am also a woman. I thought I liked him, it turns out that the reason why I'm feeling such things towards him is because I am sired to him. Through Amion, who almost killed me with his motorcycle that night, I found out that Maeve is a vampire. And Theodore is a werewolf. I was devastated, I feel like they betrayed me. But that doesn't change the fact that they are my friends.. and friends always understands. And I'm sure that even if I'm the most difficult person in the world, they would understand me. That's for sure.And then, the Montgomery's entered the picture. I thought they were bad. Maybe they are, but they are not 'just' bad
THIRD PERSON'S POINT OF VIEWHindi pa rin makapaniwala si Mystica sa lahat ng nangyari. She made Ambrogio taste a werewolf's bite. Alam niyang walang takas si Ambrogio sa kamatayang 'yon at kaunting oras na lang ang natitira rito kaya pinakawalan niya rin ito kalaunan. Pagkatapos no'n ay nawalan din siya ng malay. Ayon ang huling naaalala niya sa mga nangyari. Nalaman niya nalang paggising na natagpuan siya nila Maeve at mabilis na dinaluhan, pati na rin si Amion na walang malay. "Where's Amion? Is he alright?" ayon ang unang lumabas sa bibig niya nang magising siya sa araw na 'yon. Nang magising ay bumungad sakaniya ang mga nag-aalalang kaibigan. Naroon si Maeve, Theodore at Vernon sa gilid ng kaniyang kama, mukhang nabitin ang pinag-uusapan nang magising si Mystica. Nagtataka ito dahil isang hindi pamilyar na kwarto ang kinaroroonan nila. Halatang gawa sa kahoy ang kabuuan nito. May isang bintana na hinaharangan ng puting kurtina. May mga simpleng muwebles sa ibabaw ng maliit na
THIRD PERSON'S POINT OF VIEWSa gitna ng kagubatan na 'yon ay nanaig ang katahimikan. Tanging kuliglig, tunog ng tuyong dahon at kaluskos ng mga hayop lamang ang maririnig. Napapalibutan ito ng mga alagad ni Ambrogio kaya nararapat lamang na maging maingat sila sa mga gagawin."Nakita niyo ba sila Mystica?" tanong agad ni Theodore nang makita nila sila Maeve at Zoraidah.Samantalang bakas naman ang pagkalito sa mukha ng dalawang kaibigan. Marahil ay nagtataka sila kung bakit kasama nila Astraea si Constantine gayong kalaban nila ito."Let me guess, something's not right here and you needed help?" tanong ni Zoraidah.Lingid sa kaalaman ng lahat ay may kakaiba itong nararamdaman at kahit pa hindi sabihin ni Mystica sakaniya ang problema ay alam niyang may kakaiba nga rito. She just feel it but she's not sure where to start. Alam niyang may mali, naghinala siya noong nagtungo si Constantine sa shop para kausapin si Mystica. Kasunod no'n ay ang pag atake nila Harriet at Randall, at ang pa
"Mystica!" I pushed Ambrogio as soon as I heard Amion's voice. Napatingin agad ako sa gawi nito, naka luhod ito at may balisong na naka tapat sa leeg niya. Bihag siya ngayon ni Harriet na malawak ang ngisi habang naka sabunot ang isang kamay sa buhok ni Amion. I gritted my teeth and tried to step backwards, distancing myself from Ambrogio. He was taken aback.I clenched my fist more as I realized everything. Ambrogio is here to kill me. Hindi ko alam kung bakit ako nagpadala sa emosyon ko gayong narito siya para patayin ako. But.. I felt something. Alam kong ganoon din siya. Pareho kaming nakaramdam ng lukso ng dugo.. ngunit hindi dapat ako magpa-apekto roon. Hindi ko dapat kalimutan ang misyon ko. Hindi ako pwedeng magpadala sa emosyon ko.He's my goddamn father, yes! But he's evil.. and I refused to be his daughter."Leave him alone!" utos ko rito. Ngunit parang walang narinig si Harriet at mas idiniin ang balisong sa leeg ni Amion. I saw blood on it. Mas lalo akong nagpuyos sa g
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW"Stop following me, Vernon! I wanted to be alone!" sigaw ni Akasha at mas binilisan pa ang paglakad palayo kay VernoMasama ang loob nito. Pagtapos ng nangyari kanina ay iniwan niya agad ang mga kaibigan. Hindi niya matanggap na napakadali para kay Amion na pagbintangan siya. Wala naman siyang nagawa, pakiramdam niya'y hindi niya kayang dependahan ang sarili. Gusto niyang ipagtanggol ang sarili ngunit alam niyang hindi ito maniniwala. Marami na siyang nagawang mali kaya naiintindihan niya kung bakit siya agad ang napagbintanganNgunit hindi niya pa rin maiwasang hindi masaktanPatuloy ang paglandas ng mga luha sa mata niya. Huling iyak niya ay noong nawala si Aphelios sakaniya.. at si Vernon ang may gawa no'n. Hindi niya alam kung bakit kahit alam niyang ito ang pumatay sa kapatid niya ay iniligtas niya pa rin ito. Noong una ay gusto niya lang gantihan si Mystica. Kinuha nito ang mga mahal niya sa buhay kaya nararapat lang na kunin din ni Akasha ang mga ma
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW "Oh shit! Now, what are we gonna do? Iniwan nila tayo!" reklamo ni Zoraidah habang tinatanaw ang papalayong imahe ni Mystica na sinundan naman ni Amion. Sa gitna ng kagubatan ay matatagpuan ang magkakaibigan. Dahil sa isang pangyayari ay nagkawatak watak ang mga ito. Naiwan si Zoraidah kasama si Maeve. She doesn't know what she's risking into. Magmula nang makilala niya si Mystica ay nagbago na ang buhay nito. She badly hated danger, that's the reason why she chose to stay at their home in Solemn. She found peace in being alone and it's better because she can freely read her books and learn new witchcraft tricks. All her life, she believes that there are two kinds of witch. The good one who is known for using their powers in a right way and the bad one who is using dark magic. She's obviously not the latter. But her twin sister chose to take that path. Matagal na niyang hinihintay na makita si Mystica. Alam niya ang tungkol dito dahil inihabilin ito sak
Kung minamalas ka nga naman, nasiraan pa ang van namin at tuluyang huminto sa gilid ng madilim na kalsada. Puro talahiban at puno ang nasa gilid, siguro ay kumokonekta 'yon sa gubat ng Amityville. Nagpasya kaming maglakad nalang at iwan ang sasakyan doon dahil malapit naman na raw kami sa mismong tirahan ng aking Ina. Hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin ang lahat sa kung paano kami nasundan ng mga alagad ni Ambrogio.Naglalakad kami ngayon sa gitna ng kagubatan, madilim at nakakatakot. Tanging ilaw ng bilog na buwan ang nagbibigay liwanag sa'min. Kanina ko pa nararamdaman ang higpit ng hawak ni Amion sa'kin. Para itong nagpipigil at kaunti nalang ay sasabog na. "Seriously? Who told them about our whereabouts? Imposibleng coincidence lang na naroon din sila Constantine!" reklamo ni Akasha. Nagulat nalang ako nang bitawan ako ni Amion at mabilis niyang dinaluhan ang kapatid. Hawak niya ito sa leeg, marahas na gumalaw ang panga nito at puno ng galit ang mga mata."Cut the act, Akash
We spent an hour talking about how we missed our normal life. Habang kausap ko ito ay hindi ko mapigilang matuwa dahil sa sandaling 'yon, muli niyang ipinaramdam sa'kin na walang nagbago sa'min. Tumigil lang kami nang ihinto ni Amion ang sasakyan sa tapat ng nag-iisang kainan na nakita namin. Malapit na raw kami sa Amityville, trenta minutos nalang at naroon na kami ngunit mas pinili nilang maghapunan muna dahil walang kasiguraduhan kung naroon ba ang aking Ina.Hanggang sa makababa ay nakatabi sa'kin si Vernon, patuloy na kinukulit ako tungkol sa mga nangyari sa'min noon. Narinig tuloy kami ni Theodore kaya nakisali pa ito sa pang iinis sa'kin. "The Lakambini we never had," pang-aasar ni Theodore sa'kin.They are talking about the time where someone jokingly nominate me as the Lakambini during our intramurals in highschool. Alam kong si Theodore ang may pakana no'n, mabuti nalang at kaunti lang ang bumoto sa'kin kaya hindi ako nanalo. It's not a big deal, though. Ayaw ko naman talag