“Wala po ‘yon, nanay. Ang mahalaga naman sa ‘kin ay natupad ko ang kahilingan ninyo. Masaya ako dahil masaya kayo,” tugon niya kay nanay Myrna.“Hay naku, kumain na muna kaya tayo dahil baka sobrang lamig na nang mga pagkaing inihanda namin ni Micah! Kanina pa ‘yan nakahain diyan! Tama na muna ang drama! Kainan na muna!” Pabirong sambit ng kanyang kaibigan.Magkakasunod naman silang dumulog sa hapagkainan at masayang nagkukwentuhan habang kumakain. Masaya siya sa nakikitang kasiyahan ng pamilya ng kanyang kaibigan.Kung ganito rin lang naman ang pamilyang titirahan niya ‘y mukhang hindi na siya mangungulila sa tunay niyang mga magulang dahil ang mga ito pa lang ay sapat na sapat na sa kanya.Naramdaman niya sa piling ng mga ito kung ano ang pakiramdam ng magkaroon ng masaya at kumpletong pamilya. Pakiramdam nang may kapatid na nag-aalala sa ‘yo at mga magulang na mapagmahal.Habang kumakain ay kaliwa ‘t kanan ang ibinabatong katanungan ng pamilya ng kanyang kaibigan dito.“Bunso, kumu
HABANG nakatayo si Jacob sa terrace ng kanilang mansyon at pinagmamasdan ang harapan nito, ay siya namang paglapit ng kanyang anak.“Daddy, daddy, let ‘s play!” Sambit nito sa kanya habang hinihila ang laylayan ng kanyang damit.Binalingan niya ito at kina-usap.“Baby, later na lang kapag dumating na si mommy mo, ha? Wala kasi sa mood si daddy makipaglaro sa ‘yo ngayon dahil marami akong iniisip at problema sa work,” mahinahong sambit niya sa anak.Bigla na lang lumungkot ang kanina ‘y masigla nitong mukha. Pero tumango naman ito sa sinabi niya.“Okay po, daddy. I’ll wait mommy na lang,” tugon nito bago tumalikod at bumalik sa kwarto.Napabuntung-hininga siya at napahaplos sa sariling buhok. Madalas umalis si Vanessa na hindi man lang isinasama ang kanilang anak.Alam naman nitong palagi siyang busy at wala na siyang oras pa para makipaglaro sa anak. Hindi rin naman makuhang makipaglaro rito ng mga kasambahay niya dahil busy rin ang mga ito sa kanya-kanyang trabaho.Problemado talaga
UMALIS si Jacob mula sa pagtanaw sa terrace at bumaba sa living area. Napailing siya nang makitang pasuray-suray na naglalakad si Vanessa papasok ng mansyon. Humahawak pa ito sa pader para kumuha ng suporta para hindi ito mitumba.“Gawain ba ‘yan ng isang matinong ina? Iyong anak mo kanina pa naghihintay sa pagdating mo at halos wala ka nang oras sa kanya! Ano ba ‘ng pinagkakaabalahan mo ‘t hindi ka mapigil-pigil sa pag-alis mo araw-araw? Matutuwa pa ‘ko kung naghahanap ka ng trabaho. Eh kaso, hindi eh! Puro ka lang lakwatsa at party-party! Gumising ka na sa katotohanan na hindi na ikaw ang dating Vanessa na sunod sa luho! At isa pa, may anak ka na na dapat pinagtutuunan ng pansin!” Mahabang sermon niya rito.Natigil naman ito sa paglalakad at dahan-dahang humarap sa kanya habang namumungay ang mga mata gawa ng kalasingan. Tumawa ito ng pagak at saka nagsalita.“Wow! Sa tingin mo, ano ‘ng dahilan kaya araw-araw akong umaalis at nagpapakalasing? Dahil lang naman wala na ‘kong halaga sa
BUMALING si Vanessa sa kanya nang marinig nito ang boses niya mula sa likuran nito. Natagalan pa nga ito bago sumagot sa kanya dahil natulala ito nang makita siyang halos hubad na sa harapan nito.“Ah, eh ito kasi, eh!” Sabay turo nito sa guard. “Ayaw akong palabasin! Eh male-late na ‘ko sa usapan naming ni Geneva.”“Utos ko ‘yan sa kanya kaya wala kang magagawa. Ang dapat mong gawin ngayon ay bumalik ka sa kwarto ninyo at tabihan mo ang anak natin sa pagtulog. Wala kang ibang gagawin mamula ngayon kundi ang alagaan ang anak natin. Hindi ka na makakalabas ng mansyon maliban kapag sinbi ko o kung kasama ako.”“Ano?!!! Hindi ko yata kakayanin ‘yan! Huwag mo namang gawin sa ‘kin to, Jacob!”Iniwan niya itong nagngangangawa sa labas at hindi na pinagtuunan pa ng pansin na sagutin pa ito. Masasayang lang ang oras niya rito sa walang kwentang pag-uusap.Nawala na tuloy ang antok niya dahil sa ingay nito. Kaya wala siyang nagawa kundi ang pumasok sa banyo para maligo.Pagkatapos ay bumaba si
“Oh, ikaw pala ‘yan, babe,” sambit ni Vanessa sa kanya habang matamis na nakangiti.Kung noon ay kilig na kilig siya kapag tinatawag siya nito sa ganoong paraan, ngayon naman ay iritang-irita siya. Tuluyan na nga talagang nawala ang pagmamahal niya rito.“Magpapaalam lang ako kay Venisse,” malamig na tugon niya rito.“Sa anak ka lang natin magpapaalam? At sa ‘kin, hindi? Kung sa gano’n, ano na lang ako sa buhay mo?”“Ayaw ko ng drama ngayong umaga, Vanessa,” seryosong saad niya rito. “Baby?” Pagtawag niya sa anak.Lumapit naman ito sa pintuan katabi ng ina.“Ye, daddy?” Inosenteng tanong ni Venisse sa kanya.“Aalis na ulit si daddy para magtrabaho. Behave ka lang palagi rito, ha?” Malambing na sambit niya sa anak sabay haplos sa buhok nito sa likod ng ulo.“Palagi naman po akong behave, daddy.”“Then very good!” Yumuko siya para mapantayan ito at saka hinalikan ito sa noo.“Bye for now, baby. See you later!”Kumaway naman ito sa kanya nang magsimula na siyang maglakad. Pagkatapos ay d
LABIS ang pagpipigil ni Jacob sa kanyang emosyon na huwag siyang sumabog sa galit sa mga natuklasan. Kung paiiralin niya ang galit ay baka iyon lang ang makaapekto sa mga gusto pa niyang malaman tungkol sa mga masasamang hidden agenda ni Vanessa.Isang plano ang nabuo sa kanyang isipan. Kung magaling man sa aktingan at pagkukunwari si Vanessa, pwes, sasakyan niya ito. At magsisimula siya ngayong araw mismo.Tinawagan niya ang private investigator na inatasan niyang mag imbestiga kay Vanessa. Pagkatapos ay sunud-sunod na mga files ang ipinadala nito sa kanyang email.Natuwa siya dahil napakadetalyado nang pagkakagawa nito sa mga files na ipinadala sa kanya. Bawat larawan ni Vanessa ay may nakalagay kung anong taon at kung anong petsa.Natawa na lang siya nang mapakla sa mga nakita niya. Kahit kailan, hinding-hindi nagbago ang babaeng minsan na siyang nabulag sa pagmamahal dito.Hindi niya nga pala talaga anak si Venisse. Base sa nakikita at nababasa niya ngayon sa mga files na nasa har
NANG sumapit ang gabi ay sa silid na nga ng mag-ina siya natulog. Pero nasa gitna nila si Venisse. Nagpanggap siyang tulog na tulog na at sinabayan pa niya ng pekeng paghilik.Maya-maya ‘y narinig niyang tumunog ang cellphone nito. Kinuha nito iyon at saglit na tumingin sa direksyon niya na para bang sinisigurado na tulog na siya at saka lumabas ng kwarto. Palihim niya naman itong sinundan. Todo ingat siyang huwag makalikha ng kahit na anong ingay na makakapag-agaw sa atensyon nito. Sa likod ng mansyon sa garden ito pumunta.“Hello, ano? Alam mo na ba kung saan nagtatago ang babae ni Jacob?” Narinig niyang tanong nito sa kung sinumang kausap nito sa kabilang linya. “Ano?! Wala ka pa ring alam kung nasaan nagtatago ang babaeng iyon? Kailangan nating maunahan si Jacob sa paghahanap sa kanya para hindi na muling mawala ang atensyon niya sa ‘kin! Nagkaayos na kami kanina lang at nasa kwarto namin siya ng anak ko natutulog ngayon. Ayaw ko nang may magbago pa sa kung anumang nangyayari sa ‘
MADALING araw pa lamang ay gising na si Jacob para bumalik sa kanyang sariling silid. Agad niyang tinawagan ang taong inutusan niyang mag-install ng mga secret camera sa bawat sulok ng mansyon.Siya na rin mismo ang kusang nagsabi kay Vanessa na pwede itong lumabas at gumala kahit saan man nito gustong pumunta na labis naman nitong ikinagulat. Pag-alis nito ‘y saka niya pinapunta ang taong magkakabit ng mga camera.Dadahan-dahanin niya ang pag-iipon ng mga ebidensiya laban kay Vanessa nang sa gano’n, ay wala itong kawala kapag nabuking na niya ito. Pinapakilos na rin niya ang kanyang mga tauhan na bantayan ng maigi ang bawat mga kilos ni Vanessa.Napatawa na lang siya dahil wala itong kamalay-malay sa mga ginagawa niya para rito. Kasalaukuyan siyang nasa silid ng mag-ina para samahan at makipaglaro kay Venisse. Naaawa niya itong pinagmasdan.Wala itong kamalay-malay na hindi siya ang tunay nitong ama. Alam niyang matalino ito at advance mag-isip kaya isang ideya ang pumasok sa kanyang
MARAMI pa kasing inasikaso si Jacob bago umalis kaya halos papadilim na siya nang magtungo sa isla. Alam niyang ligtas sa isla, pero hindi niya maiwasang hindi mag-alala kay Michaela sa kaisipang nag-iisa lang ito roon. Hindi naman kasi niya akalain na matatagalan siya kaya hindi na niya sinabihan ang isa sa mga tauhan niya na magpa-iwan doon para may kasama ang dalaga.Iniisip niyang baka lumabas ito ng mini mansion kahit na gabi na. Paano kung naisipan nitong maligo sa dagat tapos malunod? Paano kung magawi ito sa gubat at naligaw? Paano kung makagat ito ng ahas o mabangis na hayop?Naipilig niya ang ulo sa mga lumilitaw na senaryo sa kanyang utak. Sana naman ay hindi ito lumabas ng mansion. Hindi na siya makapaghintay na makarating agad para makita niya ang kalagayan nito.Nang sa wakas ay lumapag na sa roof top ng mansion ang sinasakyang chopper, ay dali-dali siyang bumaba. Patakbo niyang binaybay ang mahabang hagdan pababa. Pagkarating niya sa loob ay dilim ang sumalubong sa kany
DAHIL sa dami ng kanyang iniisip ay hindi maiwasan ni Jacob ang minsang bahagyang pagkatulala kasabay ng pagpapakawala ng sunud-sunod na malalalim na buntung-hininga.Marami siyang inaasikaso sa kompanya at sa kanyang private resorts at mga restaurant, sabayan pa ng palagian niyang pagpunta sa police station para mag-update sa ipina-file niyang kaso para kay congressman at sa pamilya ng tiyahin ng dalaga kasama na si Vanessa.Lahat ng iyon ay kaya naman niyang iutos sa mga tauhan, kahit na hindi na siya ang personal na pumunta. Iyon nga lang, mas gusto niyang siya na lang ang magasikaso dahil ayaw niyang mabakante ang kanyang isipan. Gusto niyang palaging may pinagkakaabalahan para hindi niya masyadong maisip ang sitwasyon nila ngayon ng dalaga.Sa katunayan, nangangati na siyang puntahan ito, pero pinipigilan niya ang sarili dahil ayaw nga siyang makita ng dalaga. Magagalit at magagalit lang ito sa kanya kapag nakita na naman siya nito. Sana nga ay makatulong ang ideya niya na papunt
“SI GENEVA, naaksidente siya habang tumatakas sa mga pulis. Nahulog ang minamaneho niyang sasakyan sa bangin. At…sabi ni sir Jacob, putol daw ang dalawang paa nito at bali ang isang braso. Marami rin daw na na-dislocate na buto sa mukha nito. Kaya sa pagkakaalam ko, hindi na niya itutuloy ang pagpapakulong kay Geneva. Dahil ang nangyari raw sa kanya ay kalabisan ng bayad sa mga ginawang kasalanan niya sa ‘yo.”Biglang bumagal ang kanyang pagnguya sa sinabi nito. Iba talaga magsingil ang karma, sobra-sobra pa.“At si Vanessa naman, nagbabago na raw. Humihingi pa nga ng isang buwang palugit para makasama ang anak bago siya makulong. Ang bilis lang ng panahon, ‘no? Dati, sila ang nasa taas, ngayon sila naman ang nasa ibaba.”“Ganoon talaga ang buhay, masama man siguro ang magsalita ng deserve naman nila iyon, pero panahon na mismo ang gumawa ng paraan para mamulat sila sa katotohanang mali na ang kanilang ginagawa. Malungkot man ako sa nangyari sa kanila, ay wala na ‘kong magagawa. Iyon
ABALA si Michaela sa paghahanda ng mga kakailanganing pansahog sa lulutuin niyang adobong baboy at sinigang. Napagkasunduan nila ni nanay Minerva na siya ngayon ang gagawa sa kusina at ito naman ang maglilinis sa buong kabahayan.Muntikan na niyang mabitiwan ang hawak na sandok nang biglang may sumigaw sa gawing likuran niya. “Micaaaaah!!!” Nagulat siya nang mapagsino ito, si Claire, ang kanyang kaibigan.Mabilis niyang binitiwan ang sandok na hawak at patakbo niya itong sinugod ng yakap sa may pintuan.“Claire! Anong ginagawa mo rito?!” gulat na tanong niya sa kaibigan. Hindi talaga siya makapaniwala na nandito ito ngayon sa harapan niya.“Naku, mahabang paliwanag! Pwede ba munang magpahinga kahit saglit? Promise, mamaya sasabihin ko rin sa ‘yo ang dahilan,” nagtaas pa ito ng kanang palad.“O siya, maupo ka muna rito,” sabay hila niya nang upuan sa ilalim ng lamesa. “Panoorin mo na lang muna ako habang nagluluto, mabilis lang ito. Maya-maya lang kakain na tayo,” sambit niya sa kaibig
“ANG MGA walang hiyang ‘yon! Ang sasama talaga ng mga budhi nila! Ano pa bang ikina-iinggit nila sa kaibigan ko, eh wala namang kayamanan iyon! Hindi na sila nakuntento sa kung anong mayroon sila!” malakas na sambit nito na akala mo ‘y nasa harapan lang nito ang dalawang babaeng kinamumuhian.“Relax ka lang. Dahil nakuha na nila ang kabayaran sa mga ginawa nila,” pagpapakalma niya rito.“Bakit po, ano ang ibig ninyong sabihin?” kunot-noo nitong tanong. Pero mababakas pa rin ang galit sa mukha nito.“Sad to say, naaksidente si Geneva dahil sa pagtatangkang tumakas sa mga pulis na humahabol sa kanya. Kaya ayon, nahulog ang minamaneho niyang sasakyan sa bangin. Pinuntahan ko ang kinaroroonan niyang ospital, pero hindi ako nagpakita sa kanya. Putol ang dalawang paa nito, at bali ang isang braso. May na-dislocate rin na mga buto sa kanyang mukha. Kaya para na siyang mawawala sa katinuan niya dahil hindi niya matanggap ang nangyari sa kanya,” mahabang litanya niya.Napasinghap ito sa gulat
“HINDI ba dapat ako ang nagtatanong sa ‘yo ng ganyan?” tanong niya kay Claire sa mababang tono. Gusto niyang malaman ang dahilan nito kaya ayaw niyang masindak ito sa kanya.Nakita niya ang pagdaan ng takot sa buong sistema nito. Bahagya rin itong nanginig at hindi na mapakali sa pagkakaupo. Hindi siguro nito inaasahan ang itatanong niya, kaya hindi nito iyon napaghandaan. Hindi na muna niya sinegundahan ang tanong, bagkus ay hinintay niya muna itong sumagot.“Si-Sir…paano…pero…” kandautal na sambit nito na hindi matapos-tapos ang nais na isatinig.Tuluyan na niyang inalis ang atensyon sa pagpipirma ng mga papeles para harapin ito.“Bakit wala kang sinabi sa ‘kin? Alam mo kung gaano ako nag-alala sa kanya, nakita mo naman, ‘di ba? Halos hindi na ‘ko makatulog nang maayos at makakain nang maayos sa kaiisip sa kanya kung nasaan ba siya, kung kumakain pa ba siya, kung nasa mabuti ba siyang lugar at kalagayan. Saksi ka, alam ko iyon. Ngayon, gusto kong marinig ang paliwanag mo tungkol doo
GABI. Malungkot na nakatanaw si Michaela sa dagat habang nakatayo sa may terrace. Iniisip niya kung kailan ba babalik si Jacob. Miss na miss na niya ito. Hindi na siya makapaghintay na muli itong makita.Maya-maya ay naramdaman niya ang presensiya ni nanay Minerva. Tumabi ito sa kanya at tumanaw din sa payapang dagat.“Nami-miss mo siya, ‘no? Babalik din iyon, huwag kang mag-alala. Baka marami lang inaasikaso kaya hindi agad nakabalik,” panimula nito sa usapan.“Hindi ko naman po ide-deny na sobra ko na siyang na mi-miss. Tama po kayo. At saka, alam ko naman po na kapag nasa trabaho iyon, talagang doon naka-focus ang kanyang atensyon. Wala akong ibang gustong mangyari sa ngayon, kundi ang umuwi na siya at ng makita at mayakap ko na siya,” sambit niya sa malungkot na tinig.“Mangyayari rin iyan, maghintay ka lang. Malay mo bukas o makalawa ay nandito na siya. ibaling mo muna sa ibang bagay ang atensyon mo para hindi ka mainip sa paghihintay sa kanya.”“Eh paano naman po, saan?”“Naku,
ISANG LINGGO na ang nakalilipas mula nang umalis si Jacob sa isla. Gusto na niyang bumalik para masilayan man lang si Michaela, pero kapag naiisip niyang labis siya nitong kinamumuhian ay bigla siyang umaatras. Natigil siya sa pagmumuni-muni nang tumunog ang kanyang cellphone.Tiningnan niya kung sino ang tumatawag, ang private investigator na inatasan niyang mag-imbestiga sa masasama at tiwaling gawain ni congressman Lagdameo. Desidido na siyang banggain ito at ipakulong.Kinakailangan lang niya ng maraming ebidensiya para mangyari ang kanyang gusto. At ngayon na siguro ang pinakahihintay niyang araw. Pinindot niya ang answer button at sinagot ang nasa kabilang linya.“Hello? Any update?”“Yes, Sir! At siguradong hindi na siya makakalabas pa ng kulungan sa mga ebidensiyang nakalap ko. Kailan niyo ba balak kunin sa ‘kin ang mga ito?” tukoy nito sa mga ebidensiyang hawak.“Ngayon din. Hindi na ‘ko makapaghintay na masampahan siya ng kaso,” nakangising sagot niya sa kausap na para bang
MASAYANG-MASAYA si Vanessa sa balita na sinabi sa kanya ni Ethan. Kahit na alam niyang darating din ang araw na makukulong siya, ay sapat na ang pagpayag ni Jacob sa suhestiyon niya kay Ethan na bigyan siya ng isang buwan para makasama ang anak.Kahit malaki ang pagkakasala niya rito ay nagawa pa rin siyang pagbigyan. Kaya hindi niya sasayangin ang pagkakataon na pwede pa siyang magbago. Handa na siyang harapin ang bagong buhay na naghihintay sa kanya sa kulungan. At hindi niya alam kung makakalabas pa ba siya dahil alam niyang mabigat na kaparusahan ang katumbas nang ginawa niyang kasalanan sa batas.Habang iniisip niya ang mga bagay na iyon ay may ngiti siya sa labi habang nakatanaw sa hardin sa harap ng bahay ni Ethan. Maya-maya ay bigla na lang itong nagsalita sa likuran niya.“Kanina pa kita hinahanap, nandito ka lang pala! Mukhang malalim ang iniisip mo, ah!” nakangiting bati nito sa kanya sabay upo sa tabi niya.“Sino ba ang hindi lalalim ang isip sa sobrang daming ganap sa buh