CHAPTER 5

Subalit biglang naglaho ang babaeng ilang linggo nang sinusubaybayan ni Kaizer. Mula Bulacan ay tumungo pa siya ng Quezon Province para sa babae na sa pagkakaalam niya ay nagngangalang Jade Fabian.  

Dahil sa pagkawala ni Jade sa Quezon Province kaya lalong naging mapanganib ang mafia boss ng Devil's Angel Mafia Organization. Wala siyang sinasantong mga tauhan. Ang sinumang pumalag sa kaniya ay tiyak buhay ang katapat. Si Elmer o Mer na matagal nang kanang kamay ng binata ay hindi makakibo sa tuwing ipinapatawag siya ng malupit na pinuno . 

"Bakit ang tatanga n'yo? Ang mga tauhan na nagbabantay sa babae, ano ang nangyari sa kanila? Ang sabi ko sa inyo ay dukutin n'yo si Jade, 'di ba? Nakatunog ba siya?" galit na galit na tanong ng binata. 

"B-boss, hindi po namin alam kung saan nagkulang ang grupo. Hindi na kasi siya pumapasok sa munisipyo," sagot ni Mer sa mababang tono.  

"Alam ko! Alam kong wala na siya sa munisipyo dahil hindi ko na siya makita roon! Kung walang mga pulis doon, dinukot ko na sana siya noong isang araw pa!"

Mabilis na tinungga ni Kaizer ang isang mamahaling alak na nasa harapan n'ya. Hindi siya nakontento sa paglalasing lang kaya ibinato niya ang bote sa nakatayo lamang na kanang kamay niya.

"Ang boyfriend ni Jade, bakit hindi n'yo siya pigain? Ang mga magulang niya, bakit hindi n'yo puntahan? Damn it! You are all stupid!" patuloy na sermon ng binata kay Mer. 

"Boss, maraming mga armado sa bundok ng Quezon. Hindi natin sila pwedeng makasagupa dahil costumers natin sila sa mga inaanggat nating mga baril. Ang anak naman ng mayor ay hindi natin pwedeng basta galawin," nakayukong paliwanag ni Mer. 

Kinuha ni Kaizer ang kaniyang baril at pinaputukan, malapit sa paa, ang mga nanginginig na tauhan niya. Matindi ang galit ng binata. Hindi kasi siya sanay na naiisahan at higit sa lahat, ayaw niya na pumapalpak ang plano. 

Ang matapang na babae na hinalikan niya habang nakikipagbakbakan ang mga tauhan niya ay ginugulo ang utak ng mafia boss kaya gusto niya itong pagbayarin. Ngayon na nawawala ang dalaga ay lalong hindi mapakali ang binata kaya mainit ang ulo niya. 

Inutusan ni Kaizer ang kaniyang kanang kamay upang hanapan siya ng babaeng papawi sa init ng kaniyang katawan. Wala siyang pakialam kung sinong babae ang dalhin sa kan'ya ng kaniyang mga tauhan pero ayaw niya ng galing sa bar. 

Isang mukhang inosente ang bumungad sa pintuan ng silid na natatanglawan lamang ng dim light na nakalagay sa may ulohan ng kama. Ngunit ang babaeng inakala ni Kaizer na santa ay naging isang dalagang mukhang hayok sa laman. Gustong-gusto nitong halikan ang binata sa mapula nitong mga labi ngunit nadidiring inilayo ni Kaizer sa babae ang kaniyang sarili. Marahas niya itong inihulog sa kama. 

"Ahhhh, you can't satisfy me kahit mukha kang bayarang babae. Leave!" matigas na utos ni Kaizer. Mabilis na tumayo at lumabas sa silid ang takot na babae. Paika-ika ito dahil sa pagkakabagsak ng kaniyang balakang sa matigas na sahig ng silid. 

Sa isip ng naiwan na si Kaizer ay naglalaro ang malambot na labi ni Jade. Ang dalaga lang kasi ang kauna-unahang babae na nakahalik sa labi ng kinatatakutang mafia boss. Kahit hindi na mabilang ng binata kung ilang babae na ang inangkin niya, wala pang babae bukod kay Jade Fabian ang sumakop sa kaniyang mga labi. Una pa lang ay hindi na alam ng binata kung bakit hindi siya nagdalawang-isip na nakawan ng halik ang magandang dalaga na hindi na mahanap ngayon ng mga tauhan niya. 

"Matikman ko lang talaga ulit ang labi ng pangahas na babaeng iyon, ayos na ako," parang baliw na sabi ng binata. Hawak niya ang kaniyang labi at nagpapalakad-lakad siya sa silid ng inupahan nilang bahay. 

Sinuot ni Kaizer ang t-shirt na hinubad niya kanina at maging ang short na ibinaba ng babae. Lumabas siya ng silid at hinanap si Mer. Nakita niya itong nakikipag-inoman sa iba pang mga members ng Devil's Angel Mafia Organization. 

"May ipag-uutos ka ba boss?" tanong ni Mer na tumayo pa para harapin ang amo niyang kunot na kunot ang noo. 

"Hanapin mo sa buong Pilipinas o sa ibang bansa si Jade Fabian at dalhin mo siya sa akin. Iyan ang trabaho mo, Mer, simula ngayon. Kung kinakailangan na kidnapin mo siya, gawin mo! Huwag mo lang siyang papatayin!"

Samantala, ilang linggo na si Jade sa poder ni Gener. Lahat ng mga dapat niyang malaman bilang Torquero ay itinuro na sa kan'ya ng lalaki. Nalulungkot man ang dalaga sa paglayo niya sa mga Fabian at sa paghihiwalay nila pansamantala ni Sean, masaya naman siyang makilala ang tunay niyang kadugo. 

Ang dating takot na naramdaman niya ng una niyang makita si Gener ay isa na lamang alaala. Ipinadama kasi ni Gener sa kaniyang pamangkin kung gaano ito kahalaga bilang tagapagmana ng Torquero. 

"You have to remember everything that I have taught you. Be wise Kryzell and never let your guards down. Protect your dad as well," bilin ni Gener sa kinakabahang dalaga. 

Nasa loob sila ng sasakyan at pabalik na ng Bulacan kung saan isinilang at tumira ang dalaga hanggang limang taong gulang siya. Kinakabahan man ay hindi nagpatalo ang dalaga sa damdamin niya. Nasasabik siyang makita ang kaniyang tunay na ama kahit masakit na iwan niya ang kinilala niyang tatay. 

Napapangiti si Jade na ngayon ay tanggap na ang pagiging Kryzell Torquero n'ya habang inaalala ang masasayang panahon nila ng mga Fabian. Tiyak rin niya na sa mga oras na naglalakbay siya pauwi sa kaniyang bayan na sinilangan ay nakita na ng iniwan niyang pamilya ang malaking halaga ng pera na ibinigay sa kan'ya ni Gener. 

"Uncle, ano ang pangalan na gagamitin ko?" tanong ng dalaga. Hindi kasi siya sigurado kung alin ba ang dapat niyang gamitin. 

"Use Kryzell Torquero. Ikaw si Kryzell Torquero, the only daughter of Don Matias Torquero and his disease wife," sabi ni Gener. 

Sobrang namangha ang dalaga sa mga mataas na gusali na dinadaanan nila. Ang uncle niya ay ipinahinto ang sasakyan sa isang fine dine in restaurant kung saan ang empleyado ay yumuyuko sa mga clients nila. Hindi man gusto ni Kryzell ang pagkain ay pilit n'yang nilunok iyon dahil sabi ni Gener ay kailangan niya raw masanay sa mga ganoong pagkain. 

Ang buong akala ni Kryzell ay tutuloy na sila ng kaniyang tiyuhin sa kanilang bahay sa Bulacan ngunit nag-iba ang isip ng bunsong kapatid ng ama ng dalaga. Dumiretso sila sa isang mamahaling hotel at doon ay ipina-total makeover ni Gener ang pamangkin niya. Binilihan din ng lalaki ng mga mamahalin na gamit ang dalagang noon lamang nakaranas ng special treatment. 

"Sobra-sobra po ito, Uncle," sabi ni Kryzell sa Uncle niya habang iniisa-isa niya ang mga damit na hawak niya. 

"Ihahatid na sana kita sa mansion ng mga Torquero pero naisip ko na hindi ka pwedeng humarap kay Hilda sa dati mong itsura. Baka laitin ka lang ng babaeng iyon," inis na sabi ni Gener. 

Kinabahan ang dalaga na noon ay buo na sana ang loob. Sa mga sinabi ni Gener sa kan'ya ay tiyak niyang mahihirapan siya sa kaniyang madrasta. 

Sa sikat na hotel na pansamantalang tinuluyan nina Gener at Kryzell ay marami pang itinuro ang bunsong kapatid ng ama ng dalaga sa pamangkin na hindi inaasahan ng lahat na muling magbabalik. Gusto pa raw sana nitong turuan ang dalaga kung paano gumamit ng sandata ngunit kapos na sila sa oras. 

Makalipas ang dalawang araw na pamamalagi sa hotel ay tumuloy na sina Gener at Kryzell sa Bulacan. Bago sila tumapat sa malaking gate ng isang malawak na lugar na puro puno ay pinababa na si Kryzell nang kaniyang uncle. Natatakot man ay lumapit si Kryzell sa mga guards na nakabantay sa malaking gate. 

"Good morning mga sir," bati ng dalaga sa mga guwardiya na nakatingin sa kaniya. 

"Mas maganda ka pa sa umaga, miss," bati ng isang pilyong guard. 

Presko ang dating niya sa dalagang halos tinatambol ang dibdib dahil sa sobrang kaba. Pilit ngumiti ni Kryzell kahit pakiramdam niya ay pwede siyang kainin ng lupa ano mang oras. Napasulyap muli ang dalaga sa sasakyan ni Gener na nakatigil lang sa hindi kalayuan. 

"Hmmm, kapag hindi ako papapasukin dito ay sasama na lang ako ulit kay Uncle," bulong mg dalaga. 

"Miss, okay ka lang ba?" tanong ng guard. "Kanina ka pa namin kinakausap, mukhang wala ka sa sarili mo." 

"Ho? Ano po ba iyon, sir?" gulat na tanong ng dalaga. 

"Ano kako ang sadya mo rito?" tanong ng isa pang guard. 

"Nandiyan po ba si Matias Torquero? Pakisabi sa kaniya na nandito sa gate si Kryzell Torquero," matatag na sabi ng dalaga. "Pakisabi rin sa kan'ya na kailangan ko ng apple." 

Nakatayo lang si Kryzell sa labas ng gate habang hinihintay na makausap ng isang lalaki ang sinumang tinawagan nito sa telepono. Nasisilip ng dalaga mula sa kaniyang pwesto ang malinis at maayos na paligid sa loob ng bakod. Marami rin na mga puno ang nagpapatayugan na tila ba may competition sila. 

"Miss, pumasok ka raw dito at hintayin mo raw na lumabas si sir," sabi ng guard na tumawag kanina. Binuksan nito ang gate na daanan ng mga tao. 

Bago pumasok si Kryzell sa loob ng malaking gate na iyon ay pasimple siyang kumaway kay Gener. Ang sabi ng lalaki ay mananatili lang siyang nakabantay sa pamangkin niya ngunit hindi siya basta-basta makikita ni Kryzell. Ang dalaga na abot langit ang kaba ay biglang nakadama ng lungkot sa pamamaalam niya sa kaniyang Uncle Gener. 

Ilang saglit pa ay may dumating na mamahaling sasakyan. Mula roon ay bumaba ang isang lalaki na maraming suot na alahas. Medyo nasa fifties na ito at may firm na pangangatawan. Ang mga mata nito ay parang kay Kryzell na akala mo palaging nangungusap. Nakilala agad nj Kryzell ang kaniyang daddy. 

"I-i-kaw ba ang nagpakilalang Kryzell Torquero?" bungad ng lalaki. 

"Yes, sir," mabilis na tugon ng dalaga. "Kailangan ko lang po ng apple."

Namutla ang lalaking sa larawan pa lang nakita ni Kryzell. Gusto ng dalaga na yakapin ang kaniyang biological father pero natatakot siyang baka magkaroon ng maling impression iyon sa mga gwardiya na nakatingin sa kanila. 

Inanyayahan ni Matias si Kryzell na sumakay sa sasakyan na nakabukas na. Walang pag-aalinlangan na tinanggap iyon ng dalaga. Wala pang limang minuto ay nakatayo na siya sa harap ng bahay na dati-rati ay sa panaginip niya lang nakikita. Hindi maitago ni Kryzell ang lungkot nang mapatingin siya sa isang side ng bahay kung saan sa isip niya ay nagbalik ang alaala ng isang batang babae na hinahabol ng isang magandang ginang. 

"Miss, tumuloy ka na," utos ni Don Matias sa dalaga na bigla na lang nagpakilala na Kryzell. Ang anak na kay tagal nang nawawala ay kailanman hindi nabura sa puso ng amang nangungulila. Kaya ngayon na may dumating at nagpapakilalang anak niya ay hindi palalagpasin ni Matias ang kilalanin ito.

Sumunod si Kryzell sa utos ng kaniyang ama. Sa isang malaking bulwagan kung saan may isang elegante na chandelier ay umikot ang mata ng dalaga. Hindi nakaligtas sa kaniya ang larawan ng babaeng nasa kaniyang panaginip at maging ang mga larawan n'ya noong maliit pa lamang siya. 

Senenyasan ni Matias ang kaniyang bisita na umupo muna. Nang magkaharap na sila ay biglang nagsalita si Kryzell. 

"Hello, sir. Ako po ang nawawala mong anak. Ang anak na inakala mong patay na."

"Kung biro man ang lahat ng ito ay pagsisisihan mo ito, miss," banta ni Matias. "Paano mo nalaman ang code ng pamilya namin?"

"Itinuro po sa akin ni Uncle Gener. Siiya rin po ang naghatid sa akin dito."

Namutla si Matias Torquero. Ngunit biglang kumislap ang mga mata niya at masiglang tinanong ang anak na hindi niya nakikilala. "Saan mo nakita ang kapatid ko?"

"Binalikan n'ya po ako sa lugar kung saan niya ako itinago para ma-proteksyonan sa mahabang panahon," walang gatol na sagot ng dalaga. 

"All these years, itinago ka lang pala ni Gener," hindi makaniwala na sabi ni Matias. "Paano ako makakasiguro na anak nga kita?"

Itinaas ni Kryzell ang manggas ng suot niyang damit at saka ipinakita kay Matias ang balat niya. Nang makita ng lalaki ang kanang braso ng dalagang kampanteng nakaupo sa harapan niya ay parang bata na humaguhol ito. 

"I thought you were dead. I… I never ever imagined na magkikita pa tayo. You were five then noong… noong nangyari ang lahat. Akala ko pinatay ka na rin ng mga dumukot sa iyo. You're twenty-five now, right?"

"Opo. Hindi po ako dinukot. Nasa 

Quezon Province lang po ako. Doon po ay masaya ako sa mga Fabian pero biglang dumating si Uncle Gener at kinuha po ako. Sina Tatay Liloy at Nanay Tipen po ang nagpalaki sa akin."

"T-Ti-pen? I remembered… may isang Tipen kaming katulong noon na taga-Quezon. Malapit si Gener sa kaniya kaya akala ko nga dati ay magkarelasyon sila."

"Si Nanay Tipen nga po. Nabanggit nila po sa akin na dati nga siyang nagtatrabaho dito."

"Where is Gener? Bakit hindi siya tumuloy rito?" pagkuwan ay tanong ng ama ng dalaga. 

"Secret lang po natin ito, sir. Nagtatago po si Uncle Gener sa mga kalaban. Ibinalik n'ya lang po ako rito dahil kailangan na raw po," sabi ng dalaga sa nahihiyang tinig. 

"Don't call me, sir. I am your dad. You are a Torquero. Hindi maitatanggi iyan ng mga mata at balat mo. Unang kita ko pa lang sa iyo sa may gate ay alam ko nang anak nga kita pero kailangan ko ng proof. Sa Torquero, tatlo lang tayong may balat." 

Tumayo si Don Matias at niyakap ang anak na kay tagal niyang hindi nakasama. Habang yakap ng don ang dalaga ay naalala ni Kryzell ang mga panaginip niya sa mommy niya. Napasulyap siya sa nakangiting larawan nito na nakasabit sa living room na iyon. 

"Sige po, s-sir. Ay! Papa, tatay…"

"Daddy. Call me daddy." 

"Hello po. Sana hindi n'yo na po ako guluhin sa gabi," sabi ng dalaga sa picture ng mommy niya. 

"Who?" Nagtataka na tanong ni Don Matias sa anak niya. 

I-kwenento ni Kryzell sa ama ang mga panaginip niya. Ang Don na kay tagal nang hindi humahalakhak ay masayang-masaya nang mabatid ang sinabi ng anak. Ang eksenang iyon ang naabutan ni Hilda. Ang babaeng kasalukuyan nang kinakasama ni Don Matias. 

"What's so funny?" bungad ng isang babae na nasa five-five ang taas. Nasa mid-forties ito at balingkinitan ang katawan. Kung hindi tatanungin ang edad n'ya ay aaklaain ng sino man na nasa twenties or thirties lang siya. Makapal ang kaniyang make-up kahit nasa bahay lang at punong-puno rin ng alahas ang buo niyang katawan. 

Natakot si Kryzell sa babae. Unang tama pa lamang ng mata niya rito ay tiyak niyang ito si Hilda Torquero, ang babaeng dapat niyang iwasan at pangilagan ayon kay Gener. 

Masayang ipinakilala ni Matias ang anak sa asawa niya at ganoon din ang asawa sa anak niya. Magiliw na tinanggap ni Hilda ang dalaga at ito pa ang nag-utos sa mga katulong na ihanda ang dating silid ng dalaga o a kahit aling silid na gugustuhin ni Kryzell. Naguguluhan man dahil iba ang ipinapakitang ugali ni Hilda sa kan'ya kumpara sa sinabi ni Gener ay hindi na nagtanong ang dalaga. 

"Masaya akong mukhang magkakasundo kayo," sabi ni Don Matias habang nakapatong ang mga braso sa balikat ng dalawang babae. 

"Basta for you, honey, gagawin ko ang lahat. I knew how you suffered sa pagkawala ng mag-ina mo dati kaya ngayong nagbalik ang anak mo, ako ang unang pinakamasayang tao na makakasama mo sa celebration." 

Kahit sa harap ni Kryzell ay hinalikan ni Hilda ang kan'yang ama. Kumindat pa ito sa dalaga. Nang bumitaw ang babae sa ama ni Kryzell ay nagpalakad-lakad ito habang nag-iisip. 

"Honey, we should organize a welcome party para sa anak mo. Kailangang ipakilala mo siya sa mga tao," sabi ni Hilda. 

"Okay lang po na walang party. Ayos lang po ako," tanggi ni Kryzell. Nasabi kasi ni Gener sa dalaga na hanggga't-maaari ay huwag siyang lalabas muna sa publiko para sa proteksyon niya. 

"You are a Torquero kaya deserve mo ang isang grand welcome," pamimilit ni Hilda na agad namang sinang-ayunan ni Matias. 

Walang nagawa ang dalaga kun'di ang pumayag sa kagustuhan ni Hilda lalo na nang sabihin nito na imbetahin ni Kryzell ang mga taong naging bahagi ng buhay niya sa dalawampung taon na wala siya sa poder ng mga Torquero.