The first stop Nicholas went to upon reaching the main city was the real Lance's house to park the car he borrowed from Laverna. Who knows? That woman could have put some tracker on it. Sa isang tawag lang niya, dumating agad si Victor para sunduan ang boss nila. Pagkapasok ni Nicholas sa kotse, agad niyang sinabi kay Victor na dalhin siya kay Liraz. “Anong nangyari? Akala ko matatagalan ka doon sa tabi ni Laverna,” tanong ni Victor. “She is giving me two days as a break since we will be leaving the country next week. I do not know the details yet but I will inform you once I get them. How’s everything going so far?” “Nothing worth mentioning. Wala pa namang nakakapansin na wala ka noong mga nakaraang araw. As for Liraz though… I think you should do better in consoling her.” Well, Nicholas already prepared himself for that so before meeting with her, he bought a bouquet of flowers and some tiramisu that his girlfriend always loved. After 20 minutes, Victor parked the car in front
Laverna was now fully aware that Nicholas Constantine knew the place of her very residence and it was a total danger for her because who knows? He might just ambush her at any time. At para maiwasan ang sitwasyong iyon, agad umalis ang dalaga sa pamamahay niya matapos kunin ng mga tauhan nila ang kaniyang mga mahahalagang gamit. Upon reaching the main town, she rented a room in a hotel just near Willow Vale Mansion where the masquerade party was to be held. Ang orihinal niyang plano ay magpanggap bilang isang guest sa party ngunit pinalitan na niya ito dahil alam niyang inaasahan na ni Nicholas ang kaniyang pagdating. At ang pinakaligtas na paraan upang makapasok siya sa mansyon na iyon ay ang magpanggap bilang isa sa mga waitress na maglilingkod sa mga bisita. Hindi naging mahirap ang pagpasok ni Laverna sa nasabing mansyon dahil binayaran niya ang isa sa mga waitress para lamang magpalit sila ng posisyon. Wearing a white polo paired with a black skirt, Laverna had no problems ble
Ang boses na narinig ni Laverna ay boses talaga ng tito niya. Hindi siya pwedeng magkamali at kahit pa gustuhin niyang huwag paniwalaan ang kaniyang naririnig, mas lalo niyang napatunayan na ang lalaking kausap ni Nicholas ay ang kadugo niya mismo nang makita niya ang suot nitong relo. Halos mahibang siya sa kaniyang nalaman kaya pagkatapos na pagkatapos niyang ihanda ang mga dala niyang pagkain, agad siyang tumakbo papunta sa comfort room. Nang maisara niya ang pinto at napansing wala siyang ibang kasama sa loob, kinuyom niya ang kaniyang kamay at agad sinuntok ang pader. Tanging iyon lang na paraan ang kaniyang naisip para mapakalma ang sarili. Nang maramdaman niya ang sakit sa kaniyang kamay, sumandal siya sa may dingding at huminga nang malalim. Sa lahat pa kasi ng mga taong makikita niya sa okasyon na iyon, hindi kailanman sumagi sa isipan niya na kasali mismo ang kaniyang tito. Hindi niya man alam kung ano talaga ang binabalak niyang gawin sa grupong Valdemar ngunit isa lang an
Kinabukasan, maagang umalis si Laverna sa kaniyang apartment at nagtungo sa mansyon ng kaniyang ama. Katulad ng dati niyang gawi, inalis niya muna ang kaniyang disguise bago humarap kay Mr. Valdemar. “I’m here to report, sir,” saad ng dalaga habang nakatingin sa kaniyang amang nakatanaw sa labas ng bintana na tila ba malalim ang kaniyang iniisip. “You better not disappoint me this time,” tugon naman ni Mr. Valdemar. Hindi alam ni Laverna kung ang dala niya bang balita ay kasali rin sa nakadidismayang mga bagay sa paningin ng kaniyang ama ngunit para malaman ito, kailangan niyang ipagsabi ang nangyari noong nakaraang gabi. Bumuntong hininga siya at kinuyom ang kaniyang kamay. “I got to identify two people from our group who attended the party. First is the former head of the Ester Orphanage, Erik Claver. Siguro pagkatapos ko siyang tanggalin sa kaniyang posisyon ay agad siyang nakipagsanib-pwersa sa grupo ni Nicholas…” Hindi maituloy ni Laverna ang kaniyang sasabihin dahil baka hin
Nicholas immediately recovered and flashed a smile at Laverna.“I have to go, baby. See you soon.” Ending the call, he served a hot chocolate drink on the counter and motioned Laverna to have it.The young lady was still appalled at what she just heard. Somehow, she felt disappointed because she always thought that he never had a lover. That was one of the things she made clear before she had let him become her bodyguard.“So… you lied about not having a girlfriend, huh. I might just fire-”Bago pa man tapusin ni Laverna ang sasabihin nito, isang ngisi ang binigay sa kaniya ni Nicholas na siyang dahilan para taasan niya ito ng kilay.
Nang magising si Laverna kinabukasan, katahimikan at hindi pamilyar na kuwarto ang kaniyang naabutan. Naupo muna siya saglit at hinayaang magising nang husto ang sarili at maalala kung ano ang nangyari noong nakaraang araw. Makalipas ang ilang minuto, umalis siya sa kama at akmang aalis na ng kuwarto ngunit tumunog ang cellphone niya. Agad naman niya itong sinagot nang makita na si Julia ang tumatawag.“Miss, may schedule po kayo ngayong 1 PM ng rehearsal for the fashion show to be held five days from now. Venue is Eslinwood Paradise,” saad ni Julia na siyang dahilan para mapabuntong hininga si Laverna.“Okay… I will be there on time.”“After the rehearsal, Mr. Valdemar wants you to attend the family dinner by 7 PM.”“Okay.” Iyan lang ang tanging tugon ng dalaga bago binaba ang tawag. Pagkalabas niya ng kuwarto, nilibot niya ang bahay at kahit ni anino ni Nicholas ay wala siyang nakita kaya pumunta na lang siya sa kusina para uminom ng tubig. Maya-maya pa ay napansin niya ang isang r
Nanatiling nakatayo si Laverna sa harap ng pinto at nagda-dalawang-isip kung kakatok ba siya o aalis na lang. Napansin na rin niya kasi na tila sinasanay niya ang kaniyang sarili na naka-depende sa presensya ni Nicholas. Nangako siya na hindi na siya uulit dahil sa takot na baka mawala lang ito bigla katulad ng pagkawala ni Julius. Bumuntong hininga ang dalaga bago nakapagdesisyon na umalis na lang. Tumalikod na ito ngunit nakakailang hakbang pa lamang siya paalis ay narinig niya ang boses ni Nicholas.“Hindi naman kita pinapaalis kaya bakit parang ayaw mong pumasok?” tanong ng binata.Kahit ni isang salita ay walang binitawan si Laverna. Hinarap niya lang siya at napatakbo sa kaniyang direksyon. Tanda pa niya ang sinabi nito na lagi siyang andiyan sa tabi niya kapag kailangan niya ng masasandalan kaya naman hindi ito nag-alinlangang yakapin ang binata.Gulat man si Nicholas sa biglaang pagyakap sa kaniya, hindi na siya nagtanong at niyakap na lang siya pabalik. Isang minuto silang hi
Laverna woke up the next morning with Nicholas right beside her, still sleeping soundly so she could not help but stare at him for a while. She truly appreciated his kindness and for some reason, she tried reconsidering his words about leaving the Valdemar group and just live like a normal person. Ngunit nangingibabaw pa rin sa kaniya ang pagkuha ng pabor ng kaniyang ama. At ano na lang ang magiging buhay niya kapag iiwan niya ang pagiging isang miyembro ng mafia? She never got to finish school so applying for a decent job was close to impossible. And not to mention, she never imagined living a life not receiving any orders from her father. For her, the orders she had always been receiving from the head of the Valdemar mafia group was the only reason she continued living. Maya-maya pa ay unti-unting nagising si Nicholas at agad napansin na paalis na sa kama si Laverna. Agad niyang hinawakan ang kamay nito at hinila papalapit sa kaniya. Nang napahiga niya ang dalaga, agad niya itong