Chapter 7

CASSIDY YVETTE ARMANI

"Kuya, why are you here?" bigla nalang kasing bumisita ang kuya ko na hindi man lang nagsabi.

"To visit you of course!" agad niyang sagot. Yung labi ko halos umabot na sa baba ko dahil hindi ako naniniwala sa kanya.

"I don't believe you Kuya. You are here because you are checking me again if I'm doing wrong to prove yourself that I am the black sheep of our family" prangka kong sabi sa kanya.

He just smirked dahil totoo naman ang sinabi.

"Yvette my dear, I'm not going to waste my time just to prove myself that you are doing wrong

kasi palagi ka namang mali sa paningin ko." mas prangka din na sabi nito na mas lalong ikinainis ko.

"Is that so?" sarcastic kong tanong. Tumawa lang siya.

"Don't worry, Daddy loves you. He sees you like a perfect daughter. At least, Daddy is always there for you" pekeng ngiti ang binigay niya sa akin.

Ganito ang kuya Chad ko. I don't know but they hate me so much!

"Bye" pilit na pamama-alam ko sa kanya dahil aalis na siya pero bigla siyang tumigil na para bang may naka agaw sa kanya ng pansin.

"Oh-wait. Is this yours?" turo niya sa cap na nakapatong sa small bookshelves ko.

"Ye-yeah!" shit! Bat ako nautal? He smirked like he's not believing.

"Really? Kailan ka pa nagsusuot ng cap ng----"

"Ngayon lang. See?---- you really don't know me kuya" kunwari ko pa para di siya makahalata.

"Okay as you say so" saka muling tinignan ang sumbrero at saka na tuluyang umalis.

Doon lang ako nakahinga ng maluwag. Kilala ko na ang kuya ko. I know, may naamoy na siya. Daig pa niya iyon ng isang K9 ni daddy. Parehong-pareho lang sila ng ate ko.

Urrghhh! Kailan kaya sila titigil sa pangingi-alam sa buhay ko?

Dali-dali kong inalis ang cap ni Aiden at tinago ko sa drawer, mahirap na at baka si daddy pa ang makakita at magtanong sa akin.

Si daddy nalang ang naniniwala sa akin kaya naman I don't want him to be disappointed with me.

Okay! I got to go! My clinic is waiting for me.

CHAD LEI ARMANI

"Cassidy Yvette, I know you are hiding something" sa isip-isip ko. Alam na alam ko kapag nagsisinungaling ang batang iyon. Lalo pa sa kanya at halata kapag nagsisinungaling.

Hindi kasi siya nakikitaan ni daddy ng pagkakamali. His favorite daughter of all! Minsan nga halos di niya kami makita bilang anak niya eh.

Me and Charlotte always obeying him while his favorite daughter is always making a wrong actions but he never mind it all.

"Cha cha where are you?" tanong ko kay Charlotte. Sabi kasi pupunta siya ngayon mag shopping at sasamahan ko siya.

"Kuya, I thought your going----" I cut her off.

"I have important matter na ginawa ko. I will fetch you to the mansion" sagot ko.

Hindi kasi ako umuwi kagabi dahil late ng natapos ang meeting that is why I decided to sleep at my penthouse. Buti nga nag-alarm pa ang phone ko na may schedule for shopping kami ngayon ni Charlotte.

"Okay Kuya, I will wait you here" sabi nito saka na pinatay ang tawag.

Matigas din ang ulo nito but not unlike Cassidy na hindi niya ako sinusunod as her kuya kaya no doubt na mas gusto ko si Charlotte. Mommy's girl si Cha cha while Daddy's girl naman si Cassy.

Pasakay na ako sa aking sasakyan ng may namataan akong lalake na tila nakatingin sa gawi ko. Bale kasi ang building where Cassidy staying ay nasa harap lang ng 7/11.

Buti nalang nakasuot ako ng shade and that man too!

Why he looking at the building where Cassidy's living?

LAX DORSEY

Shit! Parang nahalata ako ng lalake na makatingin sa kanya and looking for the building. Burn out agad! Fuck! Sino kaya ang lalaking ito?

Familiar na hindi sa paningin ko and I don't know where part in the universe na nakita ko siya.

Good thing talaga nakasuot ako ng shade at medyo malayo. How I wish na malabo din ang kanyang mata para di niya ako masyadong namukhaan.

Why I'm here? Fuck! Curiosity kills you nga naman.

Supposedly nasa office ako ngayon but hell as fuck I'm here! Hindi kasi ako mapakali. Concern lang naman ako sa kaligtasan ni Kapitan.

Mahirap na at baka maagang mategi e di sayang naman ang lahi niya. Gusto ko ding alamin kung sinong babae ang kasama niya? Who is she?

Sabihin mo talaga na chismoso ka! Tsk!

"Blood, I have something to tell you" sabi ko kay Rainer pagkabalik ko sa office namin.

"What is it?" isa din itong chismoso eh. Kaya nga minsan naiirita sa amin si Kapitan.

"I went to-----" hindi ko na naituloy dahil lumaki agad ang mata ni Rainer meaning may tao sa likod ko.

"You want coffee instead?" pag-iiba ko sa usapan. Kung kanina ay malaki na ang mata niya mas lalo pang lumaki ito dahil hindi naman siya umiinom ng kape.

"Baka ako pwede mong yayain din" sabad naman nitong Marcus. Sa logistic section siya but I don't know why he always here at Operation.

Minsan nga naiisip ko na din na baka kalaban siya kung di lang siya tropa.

"Sure?" halos patanong ko pang sagot at baka sakaling babawiin niya ang kanyang sinabi. But I think I was wrong.

"Thank you Lax!" bagkus sinabi pa nito at saka ako tinapik-tapik sa balikat at agad naupo sa upuan ni Kapitan. Ang FC niya.

I just rolled my eyes and immediately left the room. Mamaya ko nalang ichismiss kay Rainer ang dala kong chika.

YVETTE CASSIDY ARMANI

It's been one day since Aiden last visit and that last day when I gave myself to him. Ni hindi man lang niya ako tinext or tinawagan man lang.

What happened to him? Is he okay? Naiinis ako at the same time nag-aalala ako. What if there is something bad happen to him? Oh gosh no!

Wala naman akong gagawin ngayon kaya I decided to clean my whole apartment. Sunday ngayon so tamang-tama wala akong gagawin.

Bale bukas pa ang duty ko sa clinic, si Doc Lorenzo muna ang naka duty ngayon.

After an hour natapos ko din ang paglilinis at satisifed na naman ako. Salamat naman. So, it's time for me to take a bath.

Lagkit na lagkit na kasi ako. Papaliguan ko pa sana si Rainbow my Labrador doggie pero bukas nalang siya before I'm going to work.

"Ding dong! Ding dong!"

Who's that? Parcel or visitor? But I did not expecting any visitor today nor my parcel.

"Saglit lang po!" sabi ko sa kabila ng pag-iisip ko. I was shocked when I saw Aiden standing in front of the door smiling at me. Those smile that makes my heart beat fast.

Diko alam kung bakit pero nakakalambot ang paraan ng kanyang pagtitig at pagngiti sa akin. His ocean eyes na tila nagsasabing "I'm here and I'm sorry".

"Aiden!" halos pasigaw kong banggit sa name niya. Di naman siguro obvious na nagulat ako at namiss ko siya no?

"Yvette, I'm really sorry. It just-----"

"No, no, it's okay. Come in" instead alok ko sa kanya. Pagkapasok niya sa loob and I closed the door. After I closed it, pinaharap niya at walang sabi-sabing hinalikan niya ako.

The kiss was so deep and I'm not ready for the kiss pero kalaunan ay sinabayan ko nalang din. Awh! Fuck! I miss his kiss!

"I miss you and I'm really sorry" sambit nito sa kabila ng kanyang malalaking paghinga dahil sa halik na pinagsaluhan namin.

"Why you took so long?" tanong ko. Bahagya niyang hinawakan ang kanyang batok and I saw him biting his lips. What's wrong with him?

"Is that-- I have urgent call from my manager regarding sa hindi natapos na project ko" sagot niya.

"Oh I see" tanging sambit ko nalang. Mukha namang nagsasabi siya ng totoo.

Good thing talaga at natapos ko na ang paglilinis bago pa siya dumating kaya naman komportable siyang nakaupo ngayon.

I went to the kitchen tto get a water. Nauna pa kasi ang halikan namin kesa ang pag-uusap o pag-inom niya ng tubig.

Inabot ko sa kanya na agad naman niyang kinuha saka ininom.

"How are you baby girl?" tanong niya saka kinuha ang aking kamay at mariing pinisil iyon.

Since he was sitting while nakatayo ako kaya naman nakatingala siya sa akin ngayon at hindi nakatakas sa aking paningin ang pagtaas-baba ng kanyang adams apple.

"Im fine. I just worry about you. You left me without any words and you didn't contact me as well" sagot ko.

"Im sorry" he murmered.

Okay naman na sa akin eh, pero kung makahingi siya ng tawad ay animo'y ang bigat-bigat ng kanyang nagawang kasalanan.

"It's okay" sabi ko at hinaplos ang kanyang malambot na buhok.

He tapped his lap saying that Im going to sit there na ginawa ko naman. Pagkaupo ko ay siyang hinalikan ako after that, sinubsob ang kanyang mukha sa aking dibdib ang he wrapped his hand into my small waist.

Yes, I will proudly say small waist, kasi maliit talaga ang beywang ko. I do gym and some exercises.

Ramdam na ramdam ko ang kanyang hininga sa aking dibdib at nakaramdam ako ng kiliti because he planting some small kisses down there.

"It was heaven" mahina niyang sabi sa kabila ng pagkakasubsob ng kanyang mukha sa aking dibdib.