Chapter 2

CASSIDY YVETTE ARMANI

"Dad what's going on?" tanong ko kay daddy dahil nagagalit na naman siya. Kawawa tuloy si Kith na tauhan niya. Si daddy pa man din kung magalit ay sobra-sobra.

"This bastard is dumb! Bobo! Paano nakuha ng mga operatiba ang lahat ng mga baril na yun!" nagpupuyos na siya sa galit.

Yeah I know everything about Dad's business. All his illegal businesses, transactions and his illegal doings. To be exact, ayaw ko naman ang mga pinaggagawa niya but Daddy ko pa din siya. Ayaw kong mawala siya sa akin. Siya na lang kasi ang alam kong kakampi ko. Hindi ko naman masabi na kakampi ko si Kuya Bryle and Ate Bridgette. Ayaw nila sa akin e at ramdam ko yun.

"Daddy enough. Hindi naman lahat kasalanan ni Kith yun e and I'm pretty sure hindi niya gustong mangyari to" pagpapakalma ko sa kanya. He drink water at saka umupo.

"Kit, alis ka muna at magpahinga" utos ko sa lalake na agad namang umalis.

Bihira akong nakiki alam sa mga ginagawa ni Dad pero hundred of times ko na siyang nakikitang galit sa mga tauhan niya at minsan pa nga naabutan ko talaga na pinagbubugbug niya ang mga ito.

"Dad relax okay? Don't act like a monster to them kasi kakailanganin mo sila"

"Yeah your right but iha, malaki ang nawala sa atin. Ano na lang ang sasabihin ni boss nito?" problema niya.

"Dad relax. As far I as I know ngayon lang naman kayo pumalpak" pagsusuyo ko pa but I'm happy inside. At least hindi naitransact.

"Yun nga ang point my dear. I don't want him to be disappointed because of me. Lintik na mga Pulis na yan!" sinisi pa ang mga Pulis.

"Dad, it's okay" tanging sabi ko na lang kasi wala na akong alam na sa sabihin.

"It's not okay iha" saka niya tinungga ang wine na nakalagay sa baso.

"So Dad, aalis muna ako. I'm going to National Book store for the book that I want" paalam ko.

"Bakit kapa pupunta? Mag-uutos ka nalang" he suggested but I pout my lips and disagree.

"I want also to go out Dad, tsaka gusto ko ako ang mamili" palusot ko which is to totoo naman.

"Okay. Ate Liezel will--'

" No Dad. I can go myself please" ayaw ko kasing may kasama ako. Paano ko maeenjoy? Gusto ko ngang makapag-isa.

"But iha, you need Ate Liezel for your safety" pangungulit pa niya.

"No Dad. Saka walang nakakakilala sa akin so don't worry okay?" pagsusumamo ko. He nodded and wave his hand as sign that he allowed me to go.

Mahilig ako sa mga books especially about war books, history, crimes and mystery. I'm just a normal individual, nakiki socialized din sa ibang tao but it is occasional. I took Veterinary course and now I'm working on it. I took that because I love animals too pero sa ngayon parang gusto ko nalang mag librarian dahil ang utak ko parang nasa libro na.

Today, I'm going to commute via public vehicles. I want to experienced it too. I don't have duty at clinic today kaya lalabas muna ako para naman maiba ang environment ko.

Papalabas ako ng bahay when Kuya Bryle looking at me. I smiled him but no reaction coming from him so lumabas nalang ako. Ganyan kaseryoso ang Kuya ko. Pinagsuklaban ng langit at lupa!

HENDRIX ANDERSON

"Thank you" sabi ko pagkakuha ko sa order ko na brewed coffee. I'm here at Caravan Black Coffee Shop at BGC Makati. Actually kagagaling ko lang sa ACG Office to visit my one friend there. Birthday niya kasi kahapon pero hindi ako nakapunta. Umupo ako sa may bakanteng upuan na good in two persons. Medyo marami-rami din ang tao dito and most of them are foreigners.

I get one book in a shelf and I don't know what book it is. Well, I try to read it, pamatay oras lang. I'm also observing and learning the movement's of people here. No one knows that I'm a police officer because there is no sign of being a police officer on me. I'm just wearing a ordinary outfit just like civilians and acted like a normal individual.

"Excuse me sir, can I join you?" boses ng isang babae ang narinig ko. Binaba ko ang hawak kong libro at tinignan siya. Yes, a pretty woman standing in front of me.

"Sure" sagot ko and she smiled at umupo na siya. Tinignan ko ang paligid. Well puno na ang mga tables at sa akin na lang ang available. Not knowing na ganito kadami ang pumupunta dito sa coffee shop na ito.

"Wow. Nagbabasa ka din ng history books?" tanong niya sa akin. Alangan akong ngumiti. What she's talking about? Di'ko naman alam na history book pala ang nakuha ko. Paksh*t!

"Yeah." at yan pa ang sagot ko. Amp*ta!

"So, how's the content? I mean it is good?" tanong niya ulit. Reporter ba ito?

"I don't know. Kababasa ko lang" that's my alibi. She nodded then again she smiled at me.

"Are you a Filipino?" tanong ko dahil parang kita ko sa kanya ang hindi purong Pilipino.

"Half breed. My Mom is a Filipino and my Dad is an Italian" ngiting sagot niya. Ngumiti din ako.

"But you are good in speaking Tagalog" sabi ko naman. Again, ngumiti siya. F*ck! Hanggang kailan kaya titigil ito kakangiti?

"Yeah kasi lumaki naman ako dito. I born here and my mother taught me well. My father also knows how to speak Tagalog" I nodded. Maybe her father staying here for a long time.

"By the way I'm Cassidy Yvette Armani. Nice meeting you sir? " pagpapakilala niya saka inilahad ang kanyang kamay. Ngumiti ako.

"I'm Aiden Garcia. Nice meeting you too" sagot ko saka ko tinanggap ang kanyang kamay na nakalahad. Her smile is genuine. I smiled her back.

" Are you working? I me--mean what is your work?" tanong ko

"I'm Veterinarian" wow. Her job is really fit in her. Obviously, she loves animals.

"How about you?" biglang tanong niya. Sh*t! Bakit napunta sa nature of work? Amp*ta!

"Umpp, part time model" pagsisinungaling ko. F*ck you Hendrix! Your the best liar of all!

"Wow. I see. You have a good body shape I swear" natatawang sabi niya.

"Not really. A normal type" pagsakay ko nalang. I hate talkative people but she's different and I like talking with her.

"I know that you are a good doctor to all animals. I sensed it" ngiting sabi ko

"Not really. A common type" ngiting sagot niya and out of nowhere ay nagtama ang aming mga mata at nagtawanan kami in the end. She looks innocent and impressive. I love seeing her smiles. F*ck ano ba itong naiisip ko? Hell no!

Hindi ko na alam kung ilang oras kami nag-usap, naputol lang ito ng may lumapit sa kanya na dalawang lalake, wearing a business attire at may ibinulong sa kanya. Who are they?

"Ump, Aiden I have to go. I have important thing to do. Thank you for the time and nice meeting you again" paalam niya.

Tumayo rin ako and I nodded.

"Wait. Where's your clinic? Gusto ko na doon ipunta ang mga aso ko" I said. May kinuha siya sa kanyang bag na card at ibinigay sa akin.

"Visit my place or call me on my number. I have to go. Thank you" ngiting sabi niya.

Tinignan ako ng dalawang lalake na para bang may sinasabi but I acted that I don't sensed it kaya hinayaan ko nalang. Tuluyan na silang umalis at ang siyang pagdating naman ni Rainer.

"Sir, may update sina Adam at Loui. May magaganap daw na party sa Bahay aliwan. May irerelease daw na ecstasy (party drugs)" bungad niya sa akin.

"Saan at kanino sila kumuha?" tanong ko.

"PDEA sir." sagot ko niya. Naningkit ang aking mata at nag-isip.

"I will go" saad ko. Gusto kong makakuha ng iba pang impormasyon na manggagaling naman sa ibang unit.

"Alone sir?" tila gulat pa na tanong ni Rainer. I raised my eyebrows to him. He must think that I'm joking?

"I mean myself right? So I will go myself" pagtatama ko. His lips form into an 'O' letter and smile sparingly.

"Yes sir, naiintindihan ko naman e. Pero sir, hindi ba pwedeng sumama?" I know he wants to go but I don't want to.

"No" tiim-bagang sagot ko. He nodded.

Sa ngayon, ako muna ang pupunta para wala akong masyadong aalahanin. Kontakin ko nalang ang kilala kong PDEA Officer na kilala ko na naka detailed here at Manila.

Nagstay muna kami for awhile sa lugar at kunwari we were doing some matters not related to our job. It's just a simple way of conversation. Tamang-tama rin at may bigote naman si Rainer hindi halata. Mukha naman siyang tambay.

RAINER MERTS GIVENCHY

Ayos ah! Kailan ko pa nakita si Kapitan na tumatawa at ngumingiti sa ibang tao? Bakit sa amin palaging seryoso at kunot-noo, minsan pa nga galit? Tsk! Unfair yan ah. O sadyang parte yan ng pag disguise niya? Tsk! Ang hirap din kasing basahin minsan ang iniisip ni Kapitan.

Hayaan ko muna silang mag usap, paki-wari ko nga'y nag eenjoy pa si Kapitan sa pakikipag-usap sa magandang dilag. Pasok na pasok naman siguro sa standard niya ang mga ganyang klaseng babae. Mapili din si Kapitan eh. Haysst! Kungsabagay gwapo naman siya pero mas gwapo ako. Lamang siya ng isang ligo.

Huwaw! Sobrang ngiti ni Kapitan, abot tenga at tila walang katapusan. Makilala nga ang swerteng babae yan na kayang pangitiin ang aming Kapitan na pinagsuklaban ng langit at lupa at parang di kayang mabiro.