Joy Steinfeld’s POV:Pag-akyat ko sa second floor ay sinigurado ko munang nasa attic talaga si nurse Dawn sa pamamagitan ng pagtawag sa pangalan niya. Walang sumagot, pero may nakarinig ako na nabasag sa taas. Kaagad akong umakyat sa attic kahit alam kong makikita ni dad ‘yung ginagawa ko— dahil sa CCTV. Pero hindi na iyon importante sa ngayon.“Nurse Dawn!” Tawag ko ulit sa kanya noong umakyat na ako sa hagdan. Sinigurado kong hindi sasara ‘yung entrance ng attic kasi mahihirapan akong buksan ito sa oras na masara ito. Sa baba lang kasi ito puwedeng buksan, kaya siguro naisip ni dad na sa attic na lang ikulong si nurse Dawn kasi mahihirapan siyang buksan ito. Pero hindi naman ako nag-aalala kahit sumara ‘yung attic kasi nasa baba naman sina King, puwede ko silang tawagan upang buksan ang entrance.“Hmmmp!” Ito lang ‘yung nasabi ni nurse Dawn kasi nakatali ‘yung bibig, kamay, at paa niya sa upuan.Kaagad akong umapit sa kanya at inalis ‘yung takip sa bibig. “Okay ka lang ba nurse Dawn
Xyrica’s POV:Nakabalik na galing sa conference si dean Steinfeld, pero hindi niya ako kailanman pinatawag sa opisina niya para kausapin tungkol sa nangyari. Nakakapanghinala ang mga galawan niya, pero binalewala ko na lang sa ngayon. Mas mabuti nga na hindi niya na ako kausapin para matuloy na namin ni Cyborg ang paghahanap sa taong may sala sa pamilya ko.Dahil abala si nurse Dawn noon sa pagsagot sa mga tanong nina Michiaki, Cyborg, Joy, at Spencer ay hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na makipag-usap sa kanya. Hindi rin ako nakahingi ng tawad noong sinadya kong ibalewala ‘yung tawag niya. Pansin kong wala siyang kinikimkim na galit sa akin kasi niyakap niya pa ako bago kami bumalik sa Gangster Academy. Hindi ko alam kung kailan ko ulit siya makakausap kasi abala kaming mga estudyante sa exams.Ayaw ko namang humingi ng tawad sa pamamagitan ng pagtawag sa kanya, maliban sa parang hindi sinsero ang ganoong paraan ay wala ring cellphone si nurse Dawn. Ang sabi niya ay tatawag lang siy
Xyrica’s POV:Matapos akong ihatid ng mga kaibigan ko ay dumiretso ako sa banyo para maligo. Gusto ko munang magpalamig kasi madali sa akin ang mag-aral. Tatlong subjects lang namang ang kailangan kong pag-aralan, ang problema nga lang ay marami na ‘yung topics na dumaan sa amin. Hindi rin ako sigurado kung nasulat ko ba ang lahat na kailangan kong pag-aralan. Kung hindi ko man nasulat ang lahat, puwede ko namang lapitan si miss Ludwig para sa kanya ako humingi ng ibang notes.Pagkatapos kong magbihis at makapag-apply ng skincare ay nilabas ko sa bag ‘yung iPad at notebook ko. Nasa iPad kasi ang mga PowerPoint Presentation na ginamit ng mga teachers namin sa pagtuturo, tapos sa notebook ko isinulat ang mga importanteng sinabi ng mga teachers na hindi nakalagay sa PowerPoint Presentation.Kinuha ko na rin ‘yung cellphone ko kasi nakatanggap ako ng notification. May twenty-eight missed calls ako galing pa rin sa unknown number na tumawag kanina, at may dalawang text message. Binasa ko ‘y
Xyrica’s POV: Ilang araw akong hindi nakatulog ng maayos dahil sa kakaisip sa sinabi ni nurse Dawn sa akin noong tumawag siya. Curious ako kung sino ang taong sumira sa pamilya namin, at kung nasa malayo ba ito o nasa malapit lang. Curious din ako kung anong klaseng estado sa buhay ang meron siya, pero naisip kong mayaman siya kasi nagawa niya ang mga iyon sa pamilya ko. Syempre, kakailanganin ng pera para magkaroon ng alalay. Mabuti na lang at parang umayon sa akin ang panahon kasi pakiramdam ko ay bumilis ‘yung takbo ng oras. Natapos din ‘yung exams na hinihintay namin kaya makakapunta na kami sa bahay nina Michiaki. Kinailangan lang naming iwan ang ibang miyembro ng Akinomo Phoenix Gang kasi hindi muna nila puwedeng makita si nurse Dawn. Mabuti na lang at nagboluntaryo si Allen na dalhin ang mga kaibigan namin sa bar niya para magsaya, pero syempre walang libre kahit kaibigan niya. Nangako naman kaming tatlo nina Michiaki at Cyborg na pupunta kami kapag maaga kaming makakauwi. Na
Xyrica’s POV:Akala ko’y hindi masaya ‘yung mga magulang ni Michiaki na makita kami ni Cyborg, pero nagbibiro lang pala sila. Wala kasi silang talent sa pagbibiro kaya ang akala ko’y sa Gangster Academy ang punta namin ni Cyborg. Mababait naman pala ang mga magulang ni Cyborg noong hindi na nila sinubukang magbiro sa amin. Ilang beses din humingi ng pasensya si Michiaki sa amin kasi nahihiya siya sa inaasta ng mga magulang niya.Nagkaroon kami ng tyansa na kilalain ang dalawa kasi may ilang oras pa naman na natitira bago maghapunan. Nag-usap kami tungkol kay nurse Dawn at Michiaki, ‘yung mga paksa lang na hindi seryoso. Hindi rin nila kailanman nabanggit ang mga magulang namin ni nurse Dawn, pero sa pagkakaalam ko ay matalik silang magkaibigan. Siguro gusto nilang pag-usapan ang mga importanteng bagay pagkatapos ng hapunan— kasi hindi rin kailanman nabanggit ni nurse Dawn ang tungkol sa pag-uusap namin sa cellphone noon.Matapos maghanda ni manang Rose ng hapunan ay tinawag niya na kam
Xyrica’s POV: “My dear, the cause why we haven’t started talking yet is that we don’t know where to start, dear. We also don’t know how to say everything nicely,” sagot ng mama ni Michiaki. “But, you don’t have to say it nicely for me to understand. Say it like how you naturally talk to people you know. How you deliver the news isn’t significant, tita. I only want to hear the truth. Sino ba talaga ang may pakana sa aksidente?” Medyo naiinip na sabi ko sa kanila. I did not mean to be rude, but I think they owe me this news. “It was dean Steinfeld!” Kaagad na sabi nurse Dawn sa akin na nakapikit ang mga mata at nakakuyom ang mga kamay. “Iyan na, nasabi ko na sa ‘yo.” I raised an eyebrow because of confusion. Then I asked, “Which dean Steinfeld are you talking about just now? ‘Yun bang nagtatrabaho sa Gang-Ku-Fia Academy o sa Gangster Academy? Please make your statement clear, nurse Dawn.” “Kilala mo si Leo Steinfeld?” Tanong sa akin ng papa ni Michiaki. “Of course, I knew him. I ev
Xyrica’s POV: Hindi na kami pinabalik sa Gangster Academy dahil sa haba ng pinag-usapan namin ng mga magulang ni Michiaki at ni nurse Dawn. Pasado alas onse na kasi, at nag-aalala ang mga magulang ni Michiaki na babyahe kami na madilim na sa labas. Hindi naman namin sila sinuway kasi babalik naman kami sa Gangster Academy bago pa man sumikat ang araw. Magkatabi kami ng kwarto nina nurse Dawn at Cyborg. Hindi ko alam kung natutulog na ba sila, pero hindi pa rin ako inaantok. Mas dumami ‘yung iniisip ko dahil sa sinabi nila sa akin. Naiinis pa rin ako sa pagmumukha ni dean Steinfeld— at imbes na makaramdam ako ng guilt dahil nilayo ko sa kanya si Joy ay bigla na lang nabura. Hindi ko alam kung nararamdaman niya rin ba ‘yung naramdaman ko noong nawala ang mga magulang ko, pero mukha namang imposible. Ang pangit kasi ng ugali niya sa anak niya. Naisipan kong dalawin si Cyborg. Nagbabakasakali akong gising pa siya kasi gusto ko siyang kausapin tungkol sa mga impormasyong nalaman ko kanin
Xyrica’s POV: Mas lalong dumami ang iisipin ko dahil sa pag-uusap namin ni Cyborg. Napahiga ako sa kama niya habang nakaupo naman siya sa upuan namin kanina pa. Nakuha ko na ang mga impormasyong kailangan ko, pero hindi ako nakaramdam ng tuwa. Kailangan kasi naming isipin ang mga taong nakapaligid sa amin bago ako kumilos upang masigurado ang kaligtasan nila. “Ang ibig bang sabihin nito ay hindi na tayo babalik sa Angelica Tree Building?” Nagtatakang tanong niya, at kaagad na ginulo ang basang buhok. “It sure looks that way. Wala na tayong rason para bumalik sa napakadelikadong lugar sa academy. Nahanap naman na natin ‘yung suspek, at kailangan tayong umiiwas sa gulo ngayon. Dapat maisip ni dean Steinfeld na wala tayong ginagawa sa likuran niya, at dapat din tayong magpanggap na wala tayong alam tungkol sa kanya. Hindi naman iyon mahirap gawin,” I replied. My hand covered my eyes unconsciously, and I loudly sighed. Pakiramdam ko ay pasan ko ‘yung mundo dahil sa problemang dala ko ka
Celeste Maekawa Crimson’s POV:I felt an immediate rage surging from the pit of my stomach while watching Lucas with handcuffs entering from the other side of the glass. The perpetrator who wrecked the family I once desired is sitting across from me. I never thought that this day would come.“Mayroon lamang kayong labinlimang minuto para makapag-usap,” paalala ng pulis na kasama ni Lucas. Pagkatapos ay iniwan niya na kaming dalawa upang makapag-usap.“Is this one of Xyrica’s tricks to fool me again? Sa tingin ba ninyo’y mauuto ninyo ako sa pangalawang beses?” Lucas asked while smirking. Even after all this time, his smugness never faded.“Xyrica has done her job, Lucas. So tell me, why would my daughter waste her talent for the second time on a pitiful person like you?” I nonchalantly asked as I kept giving him unsympathetic looks. “My daughter must’ve done her best to fool you, knowing you’re on your toes this time. Anyway, hindi ako naparito upang makipagkumustahan sa ‘yo…”“Narito
Xyrica’s POV:Pagkatapos namin makita ang mga senyales na magigising si mama ay kaagad namin siyang dinala sa hospital. Dahil sa nangyari ay hindi na ulit bumalik sa opisina sina tito Leo at nurse Dawn.Mabuti na lang talaga at may kasama ako rito sa bahay… maliban sa nurse na pumalit kay nurse Dawn sa pag-aalaga kay mama. Hindi ko siguro alam kung ano ang gagawin ko kay mama kung ako lang mag-isa.Narinig siguro ng Panginoon ang mga panalangin namin kasi naging maayos na ‘yung sitwasyon ni mama. Walang anumang komplikasyon ang nakita sa lahat ng test na binigay ng doktor. May mga tests nga na hindi na sana kailangan, kaso iyon ‘yung gusto ng mga magulang ni Michiaki. Wala naman kaming magawa kundi sundin ang gusto nila kasi alam kong para rin naman ang lahat sa ikakabuti niya.Pagkatapos ma-discharge ipinagpatuloy niya ang physical therapy na pinag-uutos ng doktor sa kanya. Ako ‘yung sumasama kay mama sa clinic habang ginagawa naman nina Joy at nurse Dawn ang mga gawain nila. Minsan
Xyrica’s POV:Pagkatapos ng tatlong linggong paghihintay ay nahatulan na rin si dean Steinfeld sa lahat ng masasamang nagawa niya sa pamilya namin, pati na rin sa kapatid ni Miss Ludwig. Habambuhay na pagkakakulong ang naging hatol ng hukom para sa kanya at bawal din siyang magpiyansa. Hindi ito ang gusto kong ending para kay dean Steinfeld, pero pinili ko ‘yung daan kung saan ay kailanman hindi ako matutulad sa kanya.Mabilis na kumalat ang balita sa paaralan tungkol kay dean Steinfeld dahil sa tulong nina Michiaki. Nalaman ko ring awtomatikong natanggal na nila si dean Steinfeld sa trabaho. Ito na rin ang pagkakataon na titigilan ko na ang pagtawag kay Lucas Steinfeld ng ‘dean’… kasi sa totoo lang, hindi naman siya karapat-dapat na tawaging dean.Sa kabila nang lahat ay nagpapasalamat pa rin kami ng mga kapatid ko kasi naging maayos naman ang proseso. Naging witness kami ng mga kapatid ko laban kay Lucas Steinfeld at kasama namin doon sina miss Ludwig at Allen.Para naman sa naging
Allen’s POV:Hindi ko alam kung ano ang ginawa ni dean Steinfeld upang matagumpay na nailabas sa hospital ang pain na ginawa nina Xyrica para sa kanya. Matapos ko kasing bigyan ng babala sina Xyrica at Dawn ay hindi na ako umalis pa sa tabi ni dean Steinfeld. Dahil dito ay napag-utusan niya akong maghintay sa kotse habang siya naman ‘yung papasok sa loob.Wala namang sinabi si dean Steinfeld kung ano ang paraan na gagamitin niya. Hindi man lang siya nagdalawang-isip sa ginawa niya kahit alam niyang maraming CCTV sa loob ng hospital. Nagtaka na lang ako noong nakalabas siya sa emergency exit, tapos buhat niya na ‘yung pain sa bisig niya.Tinulungan ko siyang buksan ang pinto ng sasakyan, at nag-alok akong tulungan siya. Kaso hindi siya pumayag kaya bumalik na lang ako sa loob ng kotse at umupo sa driver’s seat. Naisip ko kasi na baka gusto niya munang makasama ‘yung pain habang natutulog.“Drive fast, but safely. Ayaw kong madisgrasya tayo… lalo na’t kasama natin si Celeste,” utos sa a
Xyrica’s POV:Lumabas ako para tawagan sina Michiaki at ipaalam ang tungkol sa babala na binigay sa amin ni Allen. Gusto ko ring sabihin sa kanya na kung maaari ay lumabas na ‘yung iba sa kuwarto, at magpaiwan lang ‘yung dalawa sa kanila. Kaso ilang beses kong sinubukang tawagan si Michiaki, pero hindi pa rin siya sumsagot. Malapit na akong mainis sa kanya. Ang ginawa ko na lang ay tinawagan ko si Yuan. Mabuti na lang at sinagot niya kaagad ‘yung tawag ko.“Hello, Xyrica? Bakit ka napatawag?” Tanong sa akin ni Yuan.Huminga ako ng malalim para mawala ‘yung inis na nabuo dahil kay Michiaki. At saka ako nagtanong kay Yuan, “Yuan, where is Michiaki? I’ve calling him for ages, but he kept ignoring my calls. Malapit na akong mainis sa kanya. Alam niya ba na may importante sana akong sasabihin sa inyo?”“Ah, si Michiaki ba? Umalis siya rito sa hospital kasi siya ‘yung napag-utusan na bumili ng pagkain. Sa katunayan ay kasama niya nga si JL ngayon e,” sagot ni Yuan. “Naiwan niya rito ‘yung c
Xyrica’s POV:Ipinagtapat ko kaagad kay nurse Dawn ang tungkol sa DNA test na ginawa ni Joy, matapos niya akong bigyan ng pahintulot. Kaagad naman akong pinagsabihan ni nurse Dawn na pabalikin si Joy sa bahay ni tito Leo para silang dalawa naman daw ang mag-usap. Pero bago ang lahat ng iyan ay ilang minuto rin naming kinausap si Joy para lang hindi niya kamuhian ‘yung sarili niya.Malaki kasi ang naging epekto ng realidad sa emosyonal na estado ni Joy. Pakiramdam niya raw ay parang hindi na siya nilulubayan ng masasamang balita. Hindi pa nga raw natatapos ang isang balita ay may susunod naman… mas malala pa kaysa sa una. Wala kaming masabi sa parteng iyon kasi totoo naman ang sinasabi niya. Hindi naman kami Diyos para baguhin ang mga kapalaran namin.Pinaalala ko na lang sa kanya na may pamilya siya na gusto siyang kilalanin. Alam kong hindi sapat ang sinabi ko para gumaan ‘yung pakiramdam niya, pero pumayag naman siyang makipagkita kay nurse Dawn. May kondisyon nga lang siya… ayaw ni
Xyrica’s POV:Nasa bahay na ako ni Spencer, kasama sina Cyborg at Kris, nang nakatanggap ako ng tawag mula kay Aris. Bago kasi sila umalis ng bahay noon ay nag-iwan sila ng personal card na naglalaman ng mga cellphone number nila. Kaya noong binigay sa akin ni nurse Dawn ‘yung cellphone niya ay tinawagan ko sila upang malaman nila na may cellphone na ulit ako. Bumili na lang si nurse Dawn ng bago kasi wala naman talaga sa isip kong magka-cellphone ulit.“Hindi ka pa ba papasok, Xyrica?” Tanong sa akin ni Spencer matapos pumasok nina Cyborg at Kris sa loob.I raised my hand so he would know I’m telling him to wait. Then I replied, “Sandali lang, Spencer. Sasagutin ko muna itong tawag… baka kasi importante e. Susunod na lang ako sa inyo sa loob kapag natapos ako. Ayos lang ba?”Tumango si Spencer, at iniwan ako sa labas ng bahay nila. Mabuti na lang at hindi masyadong mainit dito sa labas… makakaya kong makipag-usap kay Aris ng ilang minuto. Hindi na ako nag-atubiling sagutin ang tawag
Xyrica’s POV:Nagawang tapusin nina Michiaki ang proyekto nang limang araw sa tulong nina miss Ludwig at ng mga kaibigan niya, pati na rin sa tulong ni tito Leo. Wala silang kinuhang eksperto para tumulong sa kanila kasi sila lang mismo ang nagtulungan sa isa’t isa.Si Van, bilang top one sa Gangster Academy, ay ipinakita niya ang kakayahan niya sa pag-imbento. Sa wakas at may pakinabang na rin ang talento niya laban kay dean Steinfeld. Noong huli kasing nagpakitang gilas siya ay nahuli kami ng mga tauhan ni dean Steinfeld. Kahit na nagtulungan silang lahat ay mas marami pa rin ang nagawa nila ni Alver. ‘Yung iba sa mga kasama nila ay naghihintay lang kapag may utos ang dalawa sa kanila.Dalawang Combat Angels ang nagbagong -anyo. Kung hindi dahil sa Akinomo Phoenix Gang at ni Cyborg… ay baka wala kaming Combat Angels na nagamit. Sila kasi ang gumawa ng paraan upang mailabas ang dalawang Combat Angels na hindi nalalaman ng mga tao. Hindi ko alam kung anong paraan ang ginawa nila, bast
Xyrica’s POV:Naabutan ko si Cyborg na nakatayo malapit sa bintana, at para bang may malalim na iniisip. Ilang beses ko siyang tinawag, pero napansin niya lang ako noong kinalabit ko na siya sa balikat. Kaagad naman siyang bumalik sa pagkaka-upo, at hinihintay akong magsalita.“Parang mas malalim pa yata ‘yung iniisip mo kaysa sa akin,” nagtatakang sabi ko sa kanya.“Pasensya ka na kung hindi ko kaagad narinig ‘yung unang beses na pagtawag mo sa akin, Xyrica. Kumusta nga pala ‘yung pakikipag-usap mo kay Allen? At maaari ko bang malaman kung ano ‘yung pinag-usapan ninyo?” Cyborg curiously asked.Natahimik ako ng ilang segundo kasi nagdadalawang-isip pa ako kung sasabihin ko ba kay Cyborg ang binabalak ko. Hindi pa naman kasi ako sigurado kung matutupad ba ‘yung plano ko at kung kailan. Marami-rami kasi ang mga bagay na dapat kong isaalang-alang bago iyon gawin.“How about we talk about something else? Something that would interest the both of us?” Sabi ko na lang sa kanya. Alam niya na