Chapter 256

Joy Steinfeld’s POV:

Pag-akyat ko sa second floor ay sinigurado ko munang nasa attic talaga si nurse Dawn sa pamamagitan ng pagtawag sa pangalan niya. Walang sumagot, pero may nakarinig ako na nabasag sa taas. Kaagad akong umakyat sa attic kahit alam kong makikita ni dad ‘yung ginagawa ko— dahil sa CCTV. Pero hindi na iyon importante sa ngayon.

“Nurse Dawn!” Tawag ko ulit sa kanya noong umakyat na ako sa hagdan.

Sinigurado kong hindi sasara ‘yung entrance ng attic kasi mahihirapan akong buksan ito sa oras na masara ito. Sa baba lang kasi ito puwedeng buksan, kaya siguro naisip ni dad na sa attic na lang ikulong si nurse Dawn kasi mahihirapan siyang buksan ito. Pero hindi naman ako nag-aalala kahit sumara ‘yung attic kasi nasa baba naman sina King, puwede ko silang tawagan upang buksan ang entrance.

“Hmmmp!” Ito lang ‘yung nasabi ni nurse Dawn kasi nakatali ‘yung bibig, kamay, at paa niya sa upuan.

Kaagad akong umapit sa kanya at inalis ‘yung takip sa bibig. “Okay ka lang ba nurse Dawn