Chapter 212

Nurse Dawn’s POV:

Pagpasok ko sa opisina ay nakalimutan ko kung ano ‘yung gagawin ko, dahil ito sa pagkabigla sa litratong ipinakita sa akin ni Xyrica. Paano niya nakuha ang family picture namin? Naalala niya na kaya ang nakaraan niya? At alam niya kayang ako ‘yung ate niya? Paano kung naaalala niya na ang lahat at magtanong niya sa akin kung bakit hindi ko man lang siya hinanap? Ano nalang ang sasabihin ko sa kanya?

I paced back and forth because I had endless questions popping into my head. I’m starting to get anxious every time I breathe because I haven’t imagined that this day would come. And here I am, dealing with it on my own.

“Should I come clean and tell her everything I knew?” I anxiously thought to myself. But, I immediately remembered what that ‘guy’ said.

Gusto niya pa namang layuan ko ang kapatid ko para hindi raw ito mapahamak dahil sa akin. Hindi ko rin naman kayang harapin ito nang mag-isa lang… kailangan ko siyang kausapin tungkol dito. Tumigil ako sa paglalakad a