Xyrica’s POV: Ilang beses nagprotesta si Michiaki sa ideyang hindi dapat siya kasali sa usapan— kasi kaya niya naman daw protektahan ang sarili niya at lalaki raw siya. Pero hindi ako nagpatinag kasi hindi niya naman ito problema. Nainis pa nga siya kasi masyado raw madaya na mananatili rito si Cyborg habang siya ‘yung aalis. Mabuti na lang at hindi niya ipinamukha sa akin ang ilang taon na pagkakaibigan namin kasi pinakalma siya ni nurse Dawn. “You really care about your friends,” ito ang sabi sa akin ni nurse Dawn pagkatapos umalis ni Michiaki sa Clinic nang padabog. Umiling lang ako sabay sabing, “It’s not that I care about my friends, but I didn’t want them to mess my life even further. Ang ibig kong sabihin ay kilala ko na sila— at sigurado akong mas pipiliin nilang huminto ako ginagawa ko kesa makita akong makamit ang hustisya na hinahanap ko.” Hindi ko alam kung maiintindihan ba ni nurse Dawn ang ibig kong sabihin, basta’t nasabi ko na ang opinyon ko. Kilala ko ang Akinomo P
Xyrica’s POV: Hindi ko pa nga natatanong kay nurse Dawn kung bakit ako napunta sa puder nina lolo at lola, pero umiiyak na siya nang malakas. Iba talaga siguro ang guilt na nararamdaman niya dahil sa nangyari. Kung ang iniisip niya ay isa akong masamang kapatid— ayos lang sa akin. Kailangan niya pa rin namang malaman ang totoo kahit papaano. Hindi ko naman puwedeng asahan ‘yung ex-boyfriend ni nurse Dawn kasi hindi ko naman siya kilala, at saka wala akong tiwala sa taong iyon. “Hindi ba sinabi sa ‘yo ng ex-boyfriend mo?” Tanong ko sa kanya. Hindi pa rin nagbabago ang reaksyon ko kahit nakikita ko siyang umiiyak. Wala kasi akong naramdamang awa sa kanya kahit kaunti man lang. Si Cyborg lang ang may ganang tumayo, at lumapit kay nurse Dawn upang patigilin siya sa pag-iyak. Walang sinabi si Cyborg sa akin, siguro ay naiintindihan niyang kailangan ko talagang ipaalam kay nurse Dawn ang totoo. Lalo na ngayong ayaw pa sabihin sa akin ni nurse Dawn kung sino ang may pakana sa aksidente no
Xyrica’s POV:A day passed, but nurse Dawn didn’t even reach out to me once. And I couldn’t bring myself to reach out to her first because I had made myself clear before I left the Clinic. She’ll know where to find me if she ever changes her mind. But for now, Cyborg and I will continue to search for the culprit using the information we gathered.Now wasn’t the time to settle and wait, especially when a new letter came in before I went to the classroom. It’s from the anonymous person again, whom we think is Joy. I hadn’t opened the letter even though I was dying out of curiosity— because I was with Akinomo Phoenix Gang when I received the letter. My friends even thought the letter came from a secret admirer, which made me jokingly gag after they commented.Yuan, Warren, and JL pushed me to open the letter and see what was inside, but I had to dismiss their idea how many times. It’s good that today was a bit busy because of the pop quizzes that our teachers made us do. It made my frien
Xyrica’s POV: Isang araw pa ang lumipas, pero hindi pa rin nag-reach out sa akin si nurse Dawn. Mukhang buo na yata ‘yung desisyon niya na hindi tumulong sa amin ni Cyborg— kahit alam niyang ginagawa ko lang naman ito para sa pamilya namin. At saka hindi ko pa rin siya nakakausap tungkol sa sulat na natanggap ko kagabi dahil nga ayaw ko rin siyang makita. Wala nga rin akong alam kung ano ang ginagawa niya sa ngayon, para sana bumawi sa kapatid niya. Si Cyborg naman ay kahapon pa akong tinutulak na ako na raw mismo ang makipag-usap kay nurse Dawn. Baka raw kasi pareho kaming naghihintay kung sino ang unang kumausap sa amin. Pero wala naman siyang magawa noong sinabi ko sa kanya na may ginagawa ako sa ngayon. Hindi ko aaksayahin ‘yung oras ko sa taong ayaw naman akong tulungan. Mabuti pa nga sina Eric at Teresa Magnayon kasi kahit hindi nila kami kaano-ano ay tinulungan pa rin nila kami. Ngayon kasi namin malalaman ang tungkol sa relasyon ni David Corona at ni dean Steinfeld. Ngayon k
Xyrica’s POV:Isang oras ang hinintay namin ni Cyborg bago makarating sina Eric at Teresa Magnayon sa napag-usapang tagpuan. Medyo marami ‘yung tao sa paligid… kasi sa isang public place kami nakipagkita sa kanila, ito rin kasi ang iminungkahi nila. Hindi naman sila nahirapang hanapin kami kasi nasa isang bench lang kami nakaupo ni Cyborg malapit sa kung saan ko ipinarada ang sasakyan.“Pasensya na kayo kung natagalan kami,” paumanhin ni Teresa sa amin.Ngumiti ako sabay sabing, “Okay lang, hindi naman kasi kami nagmamadali. Gusto lang din naming ma-enjoy ito habang nasa labas kami ng Academy.”“Kumain na ba kayo?” Cyborg chimed in.Tumango si Eric at sumagot, “Oo, kaya nga kami natagalan ng kaunti e. Gusto sana namin magtext sa inyo o tumawag, para sana ipaalam ‘yung sitwasyon namin. Kaso natatakot kami ng asawa ko… baka kasi malaman nilang nakikipag-usap kami sa inyo at mawalan pa kami ng trabaho.”Kaya pala kahit minsan ay hindi sila humingi ng number sa amin. Ito rin siguro ‘yung
Xyrica’s POV: I’ve been on my knees for hours while contemplating the next thing I would do since Akinomo Phoenix Gang already knew about my secret adventures with Cyborg. They didn’t bother me, even though I forcefully kicked them out. I know they are dying to know what the box was all about— but I don’t think I need to explain further because the information inside says it all. “This is not how I wanted to do things,” I sighed as I leaned backward. My back is now touching the door. Hindi ko alam kung ano ang maaari kong maramdaman sa panahong ito— kasi naghalo-halo na ‘yung mga bagay na gusto kong matapos. Hindi ko rin alam kung malapit na ba talaga akong matapos sa gusto kong gawin kasi dumarami ‘yung hadlang na hinaharap ko. Kung pareho lang sana kami ng iniisip ni nurse Dawn, edi sana tapos na kaming dalawa ngayon. Napabuntong-hininga ako tapos pilit na tumayo galing sa pagkakaupo sa sahig. Isa-isa kong pinulot ang mga gamit na nahulog dahil sa nangyari kanina. Nakakahiyang is
Xyrica’s POV: Upon entering the secret door, I gasped out of desperation when somebody’s hand covered my mouth. Even though I was wearing my night vision goggles— I couldn’t see who it was because the stranger immediately turned me, facing away from him. I struggled to break free from his hold, but his grip only tightened. Narinig ko naman ang boses ni Cyborg, at nakita ko siyang pumasok sa secret door. Bibigyan ko na sana ng babala si Cyborg— hindi ko lang alam kung paano. Hindi naman kasi ako puwedeng gumawa ng ingay na maaaring dahilan upang mahanap kami ng mga Combat Angels. Noong nakaakyat na si Cyborg ay kaagad kong nakita ‘yung nabibiglang reaksyon niya. Hindi niya siguro akalaing magiging ganito ang plano namin… na may taong makakaalam na pupunta kami rito. “What are you guys doing?” Cyborg whispered. He frustratingly grabbed his hair and walked straight up to me. Kilala ba ni Cyborg ang taong tumakip sa bibig ko? At ang ibig bang sabihin nito ay may mga kasama ang lalakin
Xyrica’s POV: Matapos kaming mahuli ng mga Combat Angels ay hindi na namin sinubukang tumakas— hindi rin naman sila nakikinig ng paliwanag. Hinayaan namin ang nga ito na tawagan si dean Steinfeld tapos hinatid kami sa opisina. Maraming estudyanye ang tumingin sa amin noong hinatid kami ng mga Combat Angels, pero hindi naman ako nahihiya sa ginawa namin. Ang akin lang ay hindi dapat malaman ni dean Steinfeld ‘yung pakay namin sa oras na makausap niya kami. “What were you doing inside Angelica Tree Building?” Dean Steinfeld’s voice roared because of anger then he looked at us sternly. Lahat kami ay napayuko, iniiwasan namin ang galit na mga titig ni dean Steinfeld. Sa tingin ko ay ayaw ring sabihin ng mga kasama ko ang rason kung bakit kami nagpunta roon. Syempre, ayaw naming hilain pababa ang isa’t-isa kahit may away kami. “I hope dean Steinfeld wouldn’t punish us,” sabi ko sa isip ko tapos napapikit na lang. “Kung hindi lang sana sumunod ang Akinomo Phoenix Gang sa amin ay hindi sa