Xyrica’s POV:
Miss Ludwig and I started to argue, but luckily, Mica came in between and scolded us before we broke into a fight. Mica also reminded us how Director Rivero hates fighting and how she gives punishments for kids who disobey the rule.
“Hindi ba talaga sapat ang paghingi ng tawad sa ‘yo, Xyrica? Ilang beses na akong humingi ng tawad sa ‘yo dahil sa nagawa ko kay Joy. Hindi naman ikaw ‘yung si Joy, pero humingi pa rin ako ng tawad sa ‘yo. Kaya nga ako nagpunta rito sa camp kasi gusto ko ring tulungan si Joy… ano pa ba ang gusto mong gawin ko para maging okay na tayo?” Sabi sa akin ni miss Ludwig.
Hindi pa rin umalis si Mica sa gitna kaya ako na ang lumayo sa kanila. Umupo ako sa pinakasulok ng higaan ko at tinalikuran si miss Ludwig.
I shook my head in disbelief and said to miss Ludwig, “Alam
Xyrica’s POV:Bago magsimula ang physical activities ay sinundo na si miss Ludwig ng mga nagpapanggap niyang mga magulang. At tulad ng inaasahan ko, nakangiti na naman ng malapad ang mapagpanggap na si Director Rivero. Sa mga taong hindi naranasang manatili rito sa Boot Camp ay maniniwala talaga sa ipinapakita niyang asal.Napuno ng pagpupuri si miss Ludwig sa harap ng fake parents niya. Masaya naman ang mga ito na nakikinig sa mga sinasabi ni Director Rivero. Sinabay niya na rin ang pagmamalaki niya sa Boot Camp at sa ‘sarili niyang sikap’ na mabago ang ugali ng mga bata. Hindi ko mapigilang hindi matawa sa mga sinasabi ni Director Rivero kaya lumayo-layo muna ako para hindi niya makita ang reaksyon ko. Mabilis pa namang magalit ang malditang ito.Bumalik lang ulit ako pagkatapos kong mabuhos ang lahat ng tawa.Lumapit na rin ako kay miss Ludwig para yakapin siya. Mukhang
Van Zheaney’s POV:Pagdating ko sa Gangster Academy ay sinalubong ako ni Klent ng isang mahigpit na yakap. Masyado itong natuwa noong nakita akong bumaba sa kotse, at hindi man lang hinintay na maibaba ko ‘yung mga dala kong gamit.“I missed you,”malumanay na sabi nito at hinigpitan pa ang pagkakayakap.I gently patted his back and replied,“I missed you too.”We stopped hugging, and all I could see was the relief in Klent’s eyes upon seeing me. I bet he was experiencing difficulties managing the Foundation Day event without me. He must be exhausted.“How was your trip?”Nakangiting tanong ni Klent sa akin at niayos ‘yung buhok ko.I smiled back and responded,“It was good. I met some familiar faces, but ov
Xyrica’s POV:Sa wakas at makakaalis na rin kami bukas ng umaga sa lugar na ito. Hindi ko na kailangang magtiis nang matagal sa ugali ni Director Rivero. At saka hindi ko na rin kailangang magdusa sa mga activities, rules, at schedules na binibigay niya sa amin. Alam kong hindi lang ako ang nakaramdam ng saya at pananabik, kasi atat din naman sina Spencer at Cyborg na makauwi.Atat si Spencer na umuwi kasi gusto niya na kaagad mahanap si Joy. Nag-aalala rin siya kasi… baka raw tumawag si Joy sa cellphone niya pero hindi niya ito nasagot kasi narito siya sa Boot Camp. At gusto niya na rin daw mahanap si Joy sa oras na makaalis kami sa impyernong ito.
Xyrica’s POV:Kasama ko sina Spencer, Cyborg, Amanda, Mica, at Jackson. Nasa Cafeteria kami at tahimik na kumakain ng umagahan kasi nakabantay sa aming lahat si Director Rivero, habang ang Co-Director naman ay hindi pa rin natapos sa kinakain niya. Hinihintay siguro ni Director Rivero na matapos ang kasamahan niya para siya naman ang kumain. Hindi ako sigurado.Ilang segundo matapos ko ilagay ang tray sa saktong lalagyan ay nilapitan ni Director Rivero ang mesa na kinauupuan naming anim. Kinausap niya sina Spencer at Cyborg tapos seryoso ang mukha nito. Dali-dali akong lumapit para marinig kung ano ang sinasabi ni Director Rivero.“That would be all,” ito nalang ang naeinig kong sabi ni Director Rivero at umalis na ito.“Hoy. Ano raw ‘yung sinabi niya?” Tanong ko sa kanila at saka umupo.Jackson cleared his throat and answered, “Tumawag daw ‘yung parents ninyo kagabi. Susunduin daw kayo ngayong araw na ito. Hindi naman daw sinabi kung anong oras pero susunduin talaga kayo.”“Tutuparin
Xyrica’s POV:As soon as Amanda, Mica, and Jackson finished calling their parents— Spencer’s mom called the authorities to report everything we said. We watched as Spencer’s dad scolded Director Rivero in front of us. The other kids went outside to see the commotion as well, while the Co-Director tried very hard to let the children inside.We said all of the things we experienced while staying here for a few days. Tumigil lang kami noong nasabi na namin ang lahat ng abuso na natanggap namin galing kay Director Rivero. Sinadya na rin naming magpatuloy sa pagsasalita para hindi na mabigyan ng pagkakataon si Director Rivero na ipangtanggol ang sarili kasi totoo naman ang lahat ng sinasabi namin. Hindi na kami dapat magsinungaling para lang ipakulong siya… kasi siya na ang gumawa nito sa sarili niya.“Hindi ninyo ako mapapakulong,” sabi ni Director Rivero at gumawa ng paraan para depensahan ang sarili.“At bakit naman hindi? Totoo nga na ibinilin namin ang mga anak namin sa Camp na ito pa
Cyborg’s POV:Noong naabutan ko na si Mica sa likod, kung nasaan ang back door ng Kitchen, ay nakita ko siyang umiiyak nang sobrang lakas. Ang hula ko ay dahil ito sa nangyaring tawag kanina, at noong nakita niya sina King at ang mga magulang nito na nagkakayakapan. Hindi ko mapigilang maawa sa kanya kasi hindi naman malaki ang hinahangad niya sa mga magulang niya. Pero hindi man lang nito maibigay sa kanya.Hindi ako nagdalawang-isip na lumapit kay Mica tapos tinabihan siya. Hinayaan ko muna siyang umiyak hanggang sa siya na mismo ang tumigil. Wala rin naman akong alam sa pagpapatahan kasi minsan lang naman umiiyak ang mga kakilala ko. Kaya hindi talaga ako marunong magpakalma, o magsabi ng mga tamang bagay. Natatakot din akong subukan… baka kasi mas lumala pa ang iyak ni Mica.“What are you doing here?” Mica asked as she wiped her tears off.“I followed you, isn’t it obvious?” Sabi ko sa kanya.“Bakit mo naman ako susundan? May kailangan ka ba?” Tanong ni Mica at umiwas ito ng tingi
Xyrica’s POV:Lampas hatinggabi na noong nakarating kaming lahat sa Gangster Academy. Natagalan kasi kami sa Police Station dahil hinintay pa naming matapos ang mga pulis na makuha ang statement nina Jackson at Amanda. Saka lang kami umalis noong nakapagpaalam na kami sa kanila, at nabigyan ng cellphone number. Nagbabakasakali kasi kami na gusto nilang makausap si Mica o kahit sino sa amin.At noong papauwi na kami ay saka lang namin sinabi sa mga magulang ni Spencer ang nangyari sa amin habang nasa Boot Camp kami. Tapos sinabi na rin namin sa kanila kung bakit hindi namin kasama si Joy. Binigyan na rin namin ng pagkakataon si Mica na magsalita tungkol sa nangyaring pang-iiwan ni dean Steinfeld kay Joy.Hindi naman mapigilang hindi mainis ng mama ni Spencer sa sinabi namin, at hindi namin siya masisisi. Nakakagalit naman talaga ang pang-aabuso na ginawa ni Director Rivero sa mga bata at ang pang-aabuso na ginawa ni dean Steinfeld kay Joy. Kahit kaming tatlo ni Spencer at Cyborg ay hin
Xyrica’s POV:Before the day ended, miss Ludwig, Spencer, Cyborg, and I made a schedule to talk about what happened before we left and what we were about to do to find Joy. Miss Ludwig decided to talk outside Gangster Academy, and that’s why she sent us an address to meet. It was the nearest corner shop we could find, and it didn’t have a lot of customers, especially when it was around eight in the evening.Nauna kami dumating nina Spencer at Cyborg sa corner shop kasi sabay kaming tatlo na umalis sa Academy. Habang hinihintay namin si miss Ludwig ay pumasok muna kami sa loob ng shop para bumili ng pagkain. Para hindi naman manghinala sa amin ang nagbabantay ng shop… at saka ayaw naming mapagkamalang magnanakaw na nag-aabang sa labas. Mahirap na at baka tumawag sila sa pulis.“Kumusta si Mica?” Tanong ko kay Spencer habang nasa beverage section kami.“You like her, don’t you?” Nakangiting sabi ni Spencer habang tinitignan ang mga inumin.I immediately frowned and replied, “I don’t kno
Celeste Maekawa Crimson’s POV:I felt an immediate rage surging from the pit of my stomach while watching Lucas with handcuffs entering from the other side of the glass. The perpetrator who wrecked the family I once desired is sitting across from me. I never thought that this day would come.“Mayroon lamang kayong labinlimang minuto para makapag-usap,” paalala ng pulis na kasama ni Lucas. Pagkatapos ay iniwan niya na kaming dalawa upang makapag-usap.“Is this one of Xyrica’s tricks to fool me again? Sa tingin ba ninyo’y mauuto ninyo ako sa pangalawang beses?” Lucas asked while smirking. Even after all this time, his smugness never faded.“Xyrica has done her job, Lucas. So tell me, why would my daughter waste her talent for the second time on a pitiful person like you?” I nonchalantly asked as I kept giving him unsympathetic looks. “My daughter must’ve done her best to fool you, knowing you’re on your toes this time. Anyway, hindi ako naparito upang makipagkumustahan sa ‘yo…”“Narito
Xyrica’s POV:Pagkatapos namin makita ang mga senyales na magigising si mama ay kaagad namin siyang dinala sa hospital. Dahil sa nangyari ay hindi na ulit bumalik sa opisina sina tito Leo at nurse Dawn.Mabuti na lang talaga at may kasama ako rito sa bahay… maliban sa nurse na pumalit kay nurse Dawn sa pag-aalaga kay mama. Hindi ko siguro alam kung ano ang gagawin ko kay mama kung ako lang mag-isa.Narinig siguro ng Panginoon ang mga panalangin namin kasi naging maayos na ‘yung sitwasyon ni mama. Walang anumang komplikasyon ang nakita sa lahat ng test na binigay ng doktor. May mga tests nga na hindi na sana kailangan, kaso iyon ‘yung gusto ng mga magulang ni Michiaki. Wala naman kaming magawa kundi sundin ang gusto nila kasi alam kong para rin naman ang lahat sa ikakabuti niya.Pagkatapos ma-discharge ipinagpatuloy niya ang physical therapy na pinag-uutos ng doktor sa kanya. Ako ‘yung sumasama kay mama sa clinic habang ginagawa naman nina Joy at nurse Dawn ang mga gawain nila. Minsan
Xyrica’s POV:Pagkatapos ng tatlong linggong paghihintay ay nahatulan na rin si dean Steinfeld sa lahat ng masasamang nagawa niya sa pamilya namin, pati na rin sa kapatid ni Miss Ludwig. Habambuhay na pagkakakulong ang naging hatol ng hukom para sa kanya at bawal din siyang magpiyansa. Hindi ito ang gusto kong ending para kay dean Steinfeld, pero pinili ko ‘yung daan kung saan ay kailanman hindi ako matutulad sa kanya.Mabilis na kumalat ang balita sa paaralan tungkol kay dean Steinfeld dahil sa tulong nina Michiaki. Nalaman ko ring awtomatikong natanggal na nila si dean Steinfeld sa trabaho. Ito na rin ang pagkakataon na titigilan ko na ang pagtawag kay Lucas Steinfeld ng ‘dean’… kasi sa totoo lang, hindi naman siya karapat-dapat na tawaging dean.Sa kabila nang lahat ay nagpapasalamat pa rin kami ng mga kapatid ko kasi naging maayos naman ang proseso. Naging witness kami ng mga kapatid ko laban kay Lucas Steinfeld at kasama namin doon sina miss Ludwig at Allen.Para naman sa naging
Allen’s POV:Hindi ko alam kung ano ang ginawa ni dean Steinfeld upang matagumpay na nailabas sa hospital ang pain na ginawa nina Xyrica para sa kanya. Matapos ko kasing bigyan ng babala sina Xyrica at Dawn ay hindi na ako umalis pa sa tabi ni dean Steinfeld. Dahil dito ay napag-utusan niya akong maghintay sa kotse habang siya naman ‘yung papasok sa loob.Wala namang sinabi si dean Steinfeld kung ano ang paraan na gagamitin niya. Hindi man lang siya nagdalawang-isip sa ginawa niya kahit alam niyang maraming CCTV sa loob ng hospital. Nagtaka na lang ako noong nakalabas siya sa emergency exit, tapos buhat niya na ‘yung pain sa bisig niya.Tinulungan ko siyang buksan ang pinto ng sasakyan, at nag-alok akong tulungan siya. Kaso hindi siya pumayag kaya bumalik na lang ako sa loob ng kotse at umupo sa driver’s seat. Naisip ko kasi na baka gusto niya munang makasama ‘yung pain habang natutulog.“Drive fast, but safely. Ayaw kong madisgrasya tayo… lalo na’t kasama natin si Celeste,” utos sa a
Xyrica’s POV:Lumabas ako para tawagan sina Michiaki at ipaalam ang tungkol sa babala na binigay sa amin ni Allen. Gusto ko ring sabihin sa kanya na kung maaari ay lumabas na ‘yung iba sa kuwarto, at magpaiwan lang ‘yung dalawa sa kanila. Kaso ilang beses kong sinubukang tawagan si Michiaki, pero hindi pa rin siya sumsagot. Malapit na akong mainis sa kanya. Ang ginawa ko na lang ay tinawagan ko si Yuan. Mabuti na lang at sinagot niya kaagad ‘yung tawag ko.“Hello, Xyrica? Bakit ka napatawag?” Tanong sa akin ni Yuan.Huminga ako ng malalim para mawala ‘yung inis na nabuo dahil kay Michiaki. At saka ako nagtanong kay Yuan, “Yuan, where is Michiaki? I’ve calling him for ages, but he kept ignoring my calls. Malapit na akong mainis sa kanya. Alam niya ba na may importante sana akong sasabihin sa inyo?”“Ah, si Michiaki ba? Umalis siya rito sa hospital kasi siya ‘yung napag-utusan na bumili ng pagkain. Sa katunayan ay kasama niya nga si JL ngayon e,” sagot ni Yuan. “Naiwan niya rito ‘yung c
Xyrica’s POV:Ipinagtapat ko kaagad kay nurse Dawn ang tungkol sa DNA test na ginawa ni Joy, matapos niya akong bigyan ng pahintulot. Kaagad naman akong pinagsabihan ni nurse Dawn na pabalikin si Joy sa bahay ni tito Leo para silang dalawa naman daw ang mag-usap. Pero bago ang lahat ng iyan ay ilang minuto rin naming kinausap si Joy para lang hindi niya kamuhian ‘yung sarili niya.Malaki kasi ang naging epekto ng realidad sa emosyonal na estado ni Joy. Pakiramdam niya raw ay parang hindi na siya nilulubayan ng masasamang balita. Hindi pa nga raw natatapos ang isang balita ay may susunod naman… mas malala pa kaysa sa una. Wala kaming masabi sa parteng iyon kasi totoo naman ang sinasabi niya. Hindi naman kami Diyos para baguhin ang mga kapalaran namin.Pinaalala ko na lang sa kanya na may pamilya siya na gusto siyang kilalanin. Alam kong hindi sapat ang sinabi ko para gumaan ‘yung pakiramdam niya, pero pumayag naman siyang makipagkita kay nurse Dawn. May kondisyon nga lang siya… ayaw ni
Xyrica’s POV:Nasa bahay na ako ni Spencer, kasama sina Cyborg at Kris, nang nakatanggap ako ng tawag mula kay Aris. Bago kasi sila umalis ng bahay noon ay nag-iwan sila ng personal card na naglalaman ng mga cellphone number nila. Kaya noong binigay sa akin ni nurse Dawn ‘yung cellphone niya ay tinawagan ko sila upang malaman nila na may cellphone na ulit ako. Bumili na lang si nurse Dawn ng bago kasi wala naman talaga sa isip kong magka-cellphone ulit.“Hindi ka pa ba papasok, Xyrica?” Tanong sa akin ni Spencer matapos pumasok nina Cyborg at Kris sa loob.I raised my hand so he would know I’m telling him to wait. Then I replied, “Sandali lang, Spencer. Sasagutin ko muna itong tawag… baka kasi importante e. Susunod na lang ako sa inyo sa loob kapag natapos ako. Ayos lang ba?”Tumango si Spencer, at iniwan ako sa labas ng bahay nila. Mabuti na lang at hindi masyadong mainit dito sa labas… makakaya kong makipag-usap kay Aris ng ilang minuto. Hindi na ako nag-atubiling sagutin ang tawag
Xyrica’s POV:Nagawang tapusin nina Michiaki ang proyekto nang limang araw sa tulong nina miss Ludwig at ng mga kaibigan niya, pati na rin sa tulong ni tito Leo. Wala silang kinuhang eksperto para tumulong sa kanila kasi sila lang mismo ang nagtulungan sa isa’t isa.Si Van, bilang top one sa Gangster Academy, ay ipinakita niya ang kakayahan niya sa pag-imbento. Sa wakas at may pakinabang na rin ang talento niya laban kay dean Steinfeld. Noong huli kasing nagpakitang gilas siya ay nahuli kami ng mga tauhan ni dean Steinfeld. Kahit na nagtulungan silang lahat ay mas marami pa rin ang nagawa nila ni Alver. ‘Yung iba sa mga kasama nila ay naghihintay lang kapag may utos ang dalawa sa kanila.Dalawang Combat Angels ang nagbagong -anyo. Kung hindi dahil sa Akinomo Phoenix Gang at ni Cyborg… ay baka wala kaming Combat Angels na nagamit. Sila kasi ang gumawa ng paraan upang mailabas ang dalawang Combat Angels na hindi nalalaman ng mga tao. Hindi ko alam kung anong paraan ang ginawa nila, bast
Xyrica’s POV:Naabutan ko si Cyborg na nakatayo malapit sa bintana, at para bang may malalim na iniisip. Ilang beses ko siyang tinawag, pero napansin niya lang ako noong kinalabit ko na siya sa balikat. Kaagad naman siyang bumalik sa pagkaka-upo, at hinihintay akong magsalita.“Parang mas malalim pa yata ‘yung iniisip mo kaysa sa akin,” nagtatakang sabi ko sa kanya.“Pasensya ka na kung hindi ko kaagad narinig ‘yung unang beses na pagtawag mo sa akin, Xyrica. Kumusta nga pala ‘yung pakikipag-usap mo kay Allen? At maaari ko bang malaman kung ano ‘yung pinag-usapan ninyo?” Cyborg curiously asked.Natahimik ako ng ilang segundo kasi nagdadalawang-isip pa ako kung sasabihin ko ba kay Cyborg ang binabalak ko. Hindi pa naman kasi ako sigurado kung matutupad ba ‘yung plano ko at kung kailan. Marami-rami kasi ang mga bagay na dapat kong isaalang-alang bago iyon gawin.“How about we talk about something else? Something that would interest the both of us?” Sabi ko na lang sa kanya. Alam niya na